Από τα 19 παιδιά που γεννήθηκαν από τον Resit και τη Hatice Ulas – οι οποίοι περπατάνε όρθιοι – πέντε αδέρφια χρησιμοποιούν ως έξτρα πόδια και τις παλάμες των χεριών τους, με εκπληκτική ευκινησία μάλιστα κόντρα σε αυτό που οι ερευνητές αρχικά νόμιζαν ότι ήταν μια υποτροπή στην εξέλιξη της ορθοστασίας.
Είναι τόσο σκληρό και αφύσικο για τους ανθρώπους να περπατάνε με αυτόν τον τρόπο που συχνά το χρησιμοποιούν οι πεζοναύτες των ΗΠΑ ως άσκηση αντοχής. Γι αυτήν την οικογένεια από την Τουρκία όμως είναι μια αποκαρδιωτική πραγματικότητα, καθώς φαίνεται να γυρίζουν εκατομμύρια χρόνια πίσω.

Οι πρώτες θεωρίες ανέφεραν λοιπόν- για να προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση – πως τα αδέρφια περπατάνε όπως οι πρώτοι πρόγονοί μας, στα τέσσερα, προσφέροντας μια «οπτική» στο μακρινό παρελθόν. Σε αντίθεση όμως με τα πρωτεύοντα θηλαστικά από τα οποία εξελίχθηκαν οι άνθρωποι, τα αδέρφια Ulas δεν χρησιμοποιούν τις γροθιές τους για να περπατήσουν αλλά την παλάμη τους, προκαλώντας έτσι κάλους.

Ορισμένοι επιστήμονες χαρακτήρισαν την κατάστασή τους ως «οπισθοδρόμηση» – προκαλώντας την κριτική από άλλους ειδικούς που υποστηρίζουν ότι είναι ένας συνδυασμός «γενετικών» και «περιστασιακών» παραγόντων.

Οι αδερφές Safiye, Hacer, Senem και Emine αλλά και ο αδελφός τους Hüseyin έχουν περάσει πολλά χρόνια να βασανίζονται από σκληρούς χωρικούς στην επαρχία Hatay της νότιας Τουρκίας (κοντά στα σύνορα με τη Συρία). Κι όταν λέμε να βασανίζονται, δεν είναι μόνο οι ύβρεις που εκτοξεύονται συνέχεια προς αυτούς αλλά ακόμα και πέτρες ή κομμάτια βράχου.

Ένα έκτο αδερφάκι περπάτησε επίσης στα τέσσερα, αλλά δυστυχώς πέθανε σε ηλικία πέντε ετών.

Λόγω του bullying που δέχονται, οι γυναίκες τείνουν να μένουν ολοένα και περισσότερο κοντά στο σπίτι, αλλά σύμφωνα με τους επιστήμονες που μελέτησαν την οικογένεια, ο αδερφός τους περιφέρεται ορισμένες φορές για πολλά χιλιόμετρα απόσταση και έχει με κάποιους χωρικούς συζητήσεις και κουβέντες.
Κανένας από τους πέντε, (ηλικίας από 25 ως 41 ετών), δεν πήγε σχολείο, αλλά ήταν σε θέση να μάθει αρκετά κουρδικά για να επικοινωνεί με τα άλλα μέλη της οικογένειάς του.

Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, η ύπαρξη της οικογένειας έμεινε κρυφή… Ένα ας το πούμε μυστικό για τον υπόλοιπο κόσμο, μέχρι που δύο Βρετανοί επιστήμονες είδαν μια αδημοσίευτη εργασία από έναν Τούρκο καθηγητή το 2005.

Η εκπληκτική αυτή αποκάλυψη ήταν ικανή να… σκίσει τα βιβλία της επιστήμης, καθώς το τετράποδο βάδισμά τους δεν είχε αναφερθεί ποτέ πριν σε υγιείς ενήλικους ανθρώπους.

Τούρκοι επιστήμονες υπέθεσαν ότι το βάδισμά τους οφειλόταν σε μια διαταραχή την οποία ο εξελικτικός βιολόγος Üner Tan, ονόμασε σύνδρομο Uner Tan. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτό περπατούν με τετραποδική κίνηση και έχουν σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες, υποδηλώνοντας έτσι ότι είναι μια μορφή «οπισθοδρομικής εξέλιξης». Αυτή η θεωρία όμως «κατακρεουργήθηκε» από τον Βρετανό ψυχολόγο Nicholas Humphrey, ο οποίος την χαρακτήρισε «ανεύθυνη» και «προσβλητική». Ο ίδιος συνάντησε και παρατήρησε την οικογένεια Ulas.

Μιλώντας σε ντοκιμαντέρ του BBC 2, ο καθηγητής Humphrey είπε: «Νομίζω ότι η περιγραφή της οικογένειας αυτής από τον καθηγητή Tan ως «οπισθοδρόμηση», δεν είναι μόνο επιστημονικά ανεύθυνη, αλλά και βαθιά προσβλητική γι αυτήν την οικογένεια».

Το συμπέρασμα του καθηγητή Tan απορρίφθηκε από τον Humphrey και δύο άλλους Βρετανούς ειδικούς, τον νευροεπιστήμονα Roger Keynes και τον γιατρό επιστήμονα John Skoyles, οι οποίοι υποστήριξαν ότι το βάδισμά τους οφείλεται σε δύο σπάνια φαινόμενα που συναντώνται.

Σε γενετικές και αναπτυξιακές συνθήκες!

Τα προσβεβλημένα αδέρφια, των οποίων οι γονείς είναι δεύτερα ξαδέρφια, πάσχουν όλα από μια συγγενή εγκεφαλική ανεπάρκεια και παρεγκεφαλιδική αταξία, που σημαίνει ότι δυσκολεύονται να ισορροπήσουν στα δύο πόδια και έτσι η κινητική τους ανάπτυξη διοχετεύθηκε στο να μετατραπεί σε έρπουσα.
Άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι δεν είναι επαρκής αυτή η εξήγηση για την τετράποδη οικογένεια, υποστηρίζοντας ότι ένας σημαντικός παράγοντας της κατάστασής τους εξαρτάται από τις συνθήκες και το περιβάλλον.

Μέχρι την ηλικία των εννέα μηνών, τα παιδιά σέρνονταν ως συνήθως με τα χέρια και τα γόνατά τους, αλλά στη συνέχεια ανέπτυξαν αυτό που ονομαζόταν «έρπουσα αρκούδας» – να τριγυρνούν με τα χέρια και τα πόδια τους.

«Από την αρχή πολλά πράγματα ήταν περίεργα γι ‘αυτούς. Μας το είπε η μητέρα. Σέρνονταν με ασυνήθιστο τρόπο», είπε ο καθηγητής Humphreys στο ντοκιμαντέρ του BBC και συμπλήρωσε: «Μερικοί από αυτούς τότε, σίγουρα είχαν αυτό το εξαιρετικό πρόβλημα ισορροπίας, ξέρουμε ότι έχουν περίεργους σκελετούς. Επίσης γνωρίζουμε ότι η μητέρα γέννησε μωρά με εξαιρετικά γρήγορη διαδοχή. Επτά παιδιά γεννήθηκαν μέσα σε πέντε χρόνια – τέσσερα από αυτά τα παιδιά έγιναν τετράποδα. Πρέπει να ήταν εντελώς καταβεβλημένη.

Σε ένα έγγραφο της έρευνας πάντως που κυκλοφόρησε από τους Humphrey, Skoyles και Keynes, υποστηρίζουν οι επιστήμονες ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να μην εμφανιστεί ποτέ ξανά: «Ωστόσο, ακόμα κι αν είναι πράγματι μια μεμονωμένη παθολογική κατάσταση, πιστεύουμε ότι μπορεί να αντληθούν ανθρωπολογικά μαθήματα από αυτήν. Γιατί, όπως τονίσαμε στην αρχή, το βάδισμα αυτών των ενήλικων τετράποδων έχει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά, που δεν παρατηρούνται ούτε σε ανθρώπινα βρέφη ούτε σε άλλα πρωτεύοντα: συγκεκριμένα, πρόκειται για βάδισμα με τον καρπό, σε συνδυασμό με μια τυπικά ανθρώπινη δίποδη χρήση των πίσω ποδιών».