Το 2008, ο πλανήτης κατάφερε να ενωθεί για να αντιμετωπίσει την απειλή της οικονομικής κατάρρευσης. Το 2020, απέναντι στην απειλή μιας παγκόσμιας πανδημίας, κάθε χώρα κάνει το δικό της. Δεν έχει διεξαχθεί μια διεθνής σύνοδος ηγετών υπό την αιγίδα της ΠΟΥ. Γίνονται διάφορες προσπάθειες να δημιουργηθεί ένα εμβόλιο, χωρίς να εξασφαλίζεται ότι αν τελικά βρεθεί και παραχθεί σε ικανές ποσότητες, θα διοχετευθεί στις χώρες που το έχουν περισσότερη ανάγκη.

Αντί γι’αυτό, βλέπουμε εθνικές απαγορεύσεις εξαγωγών ζωτικών προϊόντων όπως ιατρικά εφόδια. Αλλά και οι οδηγίες για την αντιμετώπιση του ιού διαφέρουν πολύ από χώρα σε χώρα.

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, που δεν χρηματοδοτείται όπως πρέπει εδώ και δεκαετίες και απειλείται από τον πρόεδρο Τραμπ με ακόμη μεγαλύτερες περικοπές, προσπαθεί να χαράξει μια κοινή πολιτική, αλλά υπονομεύεται και αγνοείται από τα ίδια τα μέλη της. Η Κίνα ασκεί τεράστια πίεση για να μην αμφισβητούνται οι αριθμοί που δίνει. Ο Τραμπ απορρίπτει τις προειδοποιήσεις για επικείμενη πανδημία επειδή δεν ταιριάζουν με το «ένστικτό» του ότι οι κίνδυνοι έχουν διογκωθεί.

Τα χρηματιστήρια ανησυχούν επίσης για την ύφεση που πλησιάζει. Αλλά οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες δεν συντονίζουν τις απαντήσεις τους. Όταν ηFed μείωσε τα επιτόκια κατά μισή ποσοστιαία μονάδα, οι άλλες τράπεζες δεν ακολούθησαν. Ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας ετοιμάζει τον προϋπολογισμό του υπό την αυστηρή επιτήρηση του Ντόμινικ Κάμινγκς, και όχι στο πλαίσιο μιας διεθνούς οικονομικής πολιτικής.

Σε όλο τον κόσμο κυριαρχούν οι αξίες του εθνικισμού και του αντι-Διαφωτισμού. Κι έτσι, ο Μπόρις Τζόνσον, επικεφαλής του εθνικιστικού και αντι-Διαφωτιστικού προγράμματος που λέγεται Brexit, έδωσε μια συνέντευξη Τύπου την περασμένη εβδομάδα όπου αρνήθηκε να ταχθεί υπέρ μιας συντονισμένης παγκόσμιας πολιτικής. Ο Γκόρντον Μπράουν, σε αντίστοιχες συνθήκες, είχε κάνει ακριβώς το αντίθετο. Η Βρετανία θα συγκρατήσει, θα καθυστερήσει, θα ερευνήσει και θα μετριάσει τον ιό μόνη της, είπε ο Τζόνσον. Η χώρα δεν θα παραδοθεί. Θα πολεμήσει μόνη τον ξένο εισβολέα.

Κι όμως ο κορωνοϊός δεν κάνει διάκριση ανάμεσα στο Leave και το Remain, ανάμεσα στους ιμάμηδες και τους κινέζους γιατρούς, ούτε σέβεται τα εθνικά σύνορα. Μόνο η επιστήμη και η λογική μπορούν να τον αντιμετωπίσουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

• η αλαζονεία της προσέγγισης του Τζόνσον έρχεται σε αντίθεση με την επιστημονική πληρότητα του επικεφαλής ιατρικού αξιωματούχου της κυβέρνησης, καθηγητή Κρις Γουίτι, και του επικεφαλής επιστημονικού συμβούλου σερ Πάτρικ Βάλανς. Εκείνοι μιλούν με τους συναδέλφους τους σε όλο τον κόσμο και συντονίζουν τις ενέργειές τους. Ηδη αποκωδικοποιήθηκε το γονιδίωμα του Covid-19. Εμβόλια θα δοκιμαστούν σύντομα σε ανθρώπους. Γίνονται κλινικές δοκιμές διαφόρων θεραπειών. Υπάρχει μια συναίνεση για τους κινδύνους προσβολής, για το ποσοστό θνησιμότητας και για την αποτελεσματικότητα διαφόρων στρατηγικών ανάσχεσης.

Είναι φανερό ότι μια μορφή ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις και τις πανδημίες πεθαίνει. Και γεννιέται μια άλλη μορφή, που αναγνωρίζει τις αλληλεξαρτήσεις και την ανάγκη για συλλογική δράση που βασίζεται σε στοιχεία. Θα υπάρξουν κι άλλες πανδημίες, που θα αναγκάσουν τις κυβερνήσεις να επενδύσουν στη δημόσια υγεία και να σεβαστούν την επιστήμη. Καθώς δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την παγκοσμιοποίηση, θα βρούμε τρόπους να την ελέγξουμε και να τη διαχειριστούμε.

Αυτή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα ανοίξει τον δρόμο για περισσότερη, όχι λιγότερη, παγκόσμια διακυβέρνηση.

(*) O Γουιλ Χάτον είναι αρθρογράφος της Observer

(Πηγή: The Observer)/  ΑΠΕ-ΜΠΕ