Δημήτρης Μακροδημόπουλος: Αλεξανδρούπολη: Συμπεράσματα από την ακύρωση  της ιδιωτικοποίησης του λιμένα

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου

Θα πρέπει να γίνει – επιτέλους – αντιληπτό ότι στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης  που καταργεί τα οικονομικά σύνορα των κρατών η Θράκη δεν αποτελεί την ακριτική περιοχή της χώρας με όρους εθνικής οικονομίας αλλά το δυνητικό της επίκεντρο. Διότι με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ΕΣΣΔ δημιουργήθηκε για τη Θράκη και τη Βόρεια Ελλάδα μια τεράστια ενδοχώρα που εκτείνεται βόρεια και πέραν των Βαλκανίων μέχρι την Σκανδιναβία και ανατολικά στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία δεν υφίστατο στις συνθήκες του Ψυχρού πολέμου. Γιαυτό η ΕΕ το 1992 δημιούργησε τον Διευρωπαϊκό σιδηροδρομικό άξονα ΙΧ που θα συνέδεε τη Βαλτική (Ελσίνκι) με τη Μεσόγειο (Αλεξανδρούπολη).έχοντας κομβικά σημεία το Βουκουρέστι, το Βίλνιους, το ΜΙνσκ, το Κίεβο, την Οδησσό, τη Μόσχα,  το Καλίνινγκραντ, την Αγία Πετρούπολη. Μάλιστα  η  διεύρυνση της ΕΕ με Κύπρο, Μάλτα, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία επέτεινε ακόμη περισσότερο την αξία του λιμένα της Αλεξανδρούπολης ως κέντρου του διαμετακομιστικού εμπορίου ανάμεσα στις χώρες της Β. Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής αφενός με τις χώρες της Μ. Θάλασσας, της Κεντρικής της Ανατολικής και της Βόρειας Ευρώπης αφετέρου, όμως ποτέ δεν αξιοποιήθηκε.

Εδώ και τρεις δεκαετίες, με το τέλος του Ψυχρού πολέμου,  υπάρχει μια αναθεώρηση της γεωπολιτικής αξίας των περιφερειών της χώρας λόγω των εξελίξεων στην Ευρώπη, με την αναβάθμιση ή την υποβάθμισή τους. Ο νέος γεωπολιτικός χάρτης που προέκυψε δεν είναι πρωτόγνωρος για τον ελλαδικό χώρο διότι έχει επιβεβαιωθεί επανειλημμένα ιστορικά σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης σε διάφορες περιόδους. Αποτελεί ιστορική διαπίστωση η απομόνωση της κεντρικής και νότιας Ελλάδας σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, που ως «Κατωτικά» μέρη, βρίσκονταν κατά την Αρβελέρ πάντα εκτός της σφαίρας των δραστηριοτήτων, όπως στη ρωμαϊκή, στην βυζαντινή και στην οθωμανική αυτοκρατορία. Την ίδια διαπίστωση, για τους ίδιους λόγους, έκανε και η Μόλι Γκρην, καθηγήτρια Οθωμανικής Ιστορίας στο Πρίνστον, η οποία σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή» εκτίμησε ότι «αυτό το κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος, ήταν από τα πιο καθυστερημένα σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία». Στην βόρεια Ελλάδα και στη Θράκη ανήκε πάντα το προνόμιο της οικονομικής επικοινωνίας με την ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Όμως όλοι οι κυβερνήσαντες τη χώρα μετά το 1991, μόλις τρεις δεκαετίες μετά “ανακάλυψαν” την τεράστια ευρωπαϊκή ενδοχώρα με την οποία συνδέονται η Αλεξανδρούπολη και η Θράκη και ότι το λιμάνι και ο σιδηροδρομικός άξονας Αλεξανδρούπολης – Ελληνοβουλγαρικών συνόρων παρακάμπτουν τα Στενά. Και αυτό επειδή τα συμφέροντα της υπερδύναμης υπαγόρευσαν την αξιοποίηση της γεωστρατηγικής αξίας της περιοχής μετά το πραξικόπημα του 2014 στο Κίεβο και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Όταν ακούς τον κ. Δένδια τον περασμένο Μάιο στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «κύρωση του δεύτερου πρωτοκόλλου τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και των ΗΠΑ» να λέει: «Θέλαμε τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή και στη Θράκη. Ένα κύριο σημείο ήταν το θέμα της Αλεξανδρούπολης. Θέλουμε (τη) στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. Ναι δεν θέλουμε να είναι εμπορικό το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης» (Καθημερινή 10/5/2022), τότε δεν μένει καμία αμφιβολία ότι η ανάπτυξη της Θράκης, έστω τρεις δεκαετίες μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, με την αξιοποίηση της γεωοικονομικής και της γεωπολιτικής αξίας της περιοχής, έχει παγιδευτεί στη γεωστρατηγική της αξία, στις πολεμικές επιδιώξεις των ΗΠΑ.

Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν για άλλη μια φορά με την απόφαση του πρωθυπουργού σύμφωνα με την οποία  το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης πρέπει «να παραμείνει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο έχει και τη δυνατότητα να αναπτύξει το λιμάνι και να αξιοποιήσει πλήρως όλες του τις δυνατότητες». Όμως όταν η κυβέρνηση μέσα σε δύο χρόνια από τον Ιούλιο του 2020, που το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε από την Αλεξανδρούπολη την απόφαση για πώληση του 67% του λιμένα σε ιδιώτη, αυτοαναιρείται αλλά αναιρεί  και τη δογματική  πολιτική της για την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών μέσω του ιδιωτικού κεφαλαίου, τότε είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για αξίωση της Ουάσινγκτον να διαχειρίζεται αυτή εξ ολοκλήρου το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Μάλιστα όλα τα έργα επέκτασης, εκβάθυνσης και εξοπλισμού του λιμένα θα ανατεθούν στο ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή όλες τις δαπάνες για τα έργα και τον εξοπλισμό του λιμένα που θα επιβάρυναν τον πλειοδότη του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση του λιμένα θα επιβαρύνουν το ελληνικό δημόσιο και όχι τις ΗΠΑ.  Από πού απορρέουν αυτά τα συμπεράσματα;  Από τον Νόμο 4660/2020 (ΦΕΚ 23Α) για την αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, σύμφωνα με τον οποίο “…χορηγείται στην Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση) του λιμένα Αλεξανδρούπολης…”. Δηλαδή καθεστώς προτεραιότητας έχουν οι πολεμικές σκοπιμότητες των ΗΠΑ έναντι των εμπορευματικών. Πώς θα μπορούσε μια ιδιωτική εταιρεία να προγραμματίσει τις δραστηριότητες της μέσα σε αυτές τις απρόβλεπτες συνθήκες της ανεμπόδιστης πρόσβασης και χρήσης κατά προτεραιότητα; Αλλά και για ποιό λόγο το Πεντάγωνο να ανεχθεί και άλλη παρουσία στο λιμάνι, σε μια χώρα εκ προοιμίου δεδομένη;

Ποιά είναι τα συμπεράσματα που θάπρεπε να κρατήσουμε; Όλα αυτά συμβαίνουν λόγω των οξυμένων ελληνοτουρκικών σχέσεων και της πολιτικής της Αθήνας να αναζητά προστάτες με την ψευδαίσθηση ότι έτσι υπερασπίζεται τη χώρα. Αυτό ισχυρίστηκαν για την αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη, καίτοι ο Έβρος λόγω της μορφολογίας του εδάφους είναι απόρθητο φρούριο. Αν επιζητούμε την ανάπτυξη, να ξεφύγει η χώρα από αυτή τη μέγγενη που την καθηλώνει, ο μόνος τρόπος είναι η προσέγγιση των δύο χωρών χωρίς παρεμβάσεις τρίτων μέσα από το διεθνές δίκαιο με προσφυγή στη Χάγη. Χωρίς παρεμβάσεις τρίτων διότι τα συμφέροντα των δυνάμεων που θεωρούμε ότι μας προστατεύουν, συμβαδίζουν με τη διαιώνιση της ελληνοτουρκικής αντιπαλότητας δεδομένου ότι αυτή η αντιπαλότητα τους δίνει τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στη χώρα μας, ως χώρα προβλέψιμη και δεδομένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

11/11/2022

 

 

 

 

 

 

 

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα