Ψυχολογική – παραπλανητική επιχείρηση εναντίον της Ελλάδας η δήθεν εκτόξευση του πυραύλου «Tayfun»

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης, Αντιστράτηγος ε.α.

Την 18 Οκτωβρίου, τουρκικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι η εταιρεία κατασκευής πυραυλικών συστημάτων «Roketsan», πραγματοποίησε επιτυχώς την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση του εγχώριου Βαλλιστικού Πυραύλου Μικρού Βεληνεκούς (SRBM) «Tayfun» (Tυφώνας) από το αεροδρόμιο Άρτβιν – Ριζούντας, πλήττοντας στόχο σε απόσταση 561 χλμ. ανοιχτά της Σινώπης. Οι λεπτομέρειες της εκτόξευσης αλλά και παρόμοιες μεθοδεύσεις του παρελθόντος ειδικά σε προεκλογική περίοδο, προκαλούν ερωτηματικά για την αξιοπιστία της είδησης και αποκαλύπτουν τουρκική ενέργεια με χαρακτήρα ψυχολογικής επιχείρησης.

Ιστορικό ανάπτυξης του τουρκικού Προγράμματος

Η Τουρκία υπέγραψε το 1997 με την κινεζική CPMIEC/SCAIC, συμβόλαιο συνεργασίας για την παραγωγή πυραύλων στη βάση του κινεζικού πυραύλου WS-1. Το έτος 1998 η συνεργασία επεκτάθηκε για την κατασκευή του Πυραυλικού Συστήματος Εδάφους – Εδάφους τύπου Β-611, με βεληνεκές που έφτανε τα 150 χιλ. γνωστό ως «Yıldırım» (Κεραυνός).

Το έτος 2009, η τουρκική εταιρία Roketsan υπέγραψε συμφωνία με τη Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) για κατασκευή νέου Συστήματος με την ονομασία «Yıldırım – 2». Το πρόγραμμα αναπτύχθηκε κάτω από πλήρη μυστικότητα αυξάνοντας το βεληνεκές στα 280 χλμ., το οποίο το 2017 δοκιμάστηκε εναντίον του ΡΚΚ στο Β. Ιράκ, ενώ τον Ιανουάριο του 2021 ανακοινώθηκε η ολοκλήρωση της παράδοσης στον τουρκικό Στρατό Ξηράς του γνωστού πλέον συστήματος «Bora».

Ο ουκρανικός παράγοντας

Για την επαύξηση του βεληνεκούς του συστήματος πέραν των 280 χλμ., η Τουρκία απευθύνθηκε σε ξένες χώρες. Την Άνοιξη του 2014 Τούρκοι ειδικοί απευθύνθηκαν στο Κίεβο με σκοπό την εξασφάλιση πυραυλικής τεχνολογίας από τις εταιρίες «Yuzmash» και «Satana». Η πρώτη παρήγαγε τότε μέρη πυραύλων, ενώ η δεύτερη εταιρία κατασκεύαζε τμήματα στρατηγικών διηπειρωτικών πυραύλων. Το έτος 2015, με ανακοίνωση της κρατικής εταιρίας παραγωγής αμυντικού υλικού της Ουκρανίας «Ukoboronprom», έγινε γνωστό ότι είχε υπογραφεί συμφωνία μεταξύ Άγκυρας και Κιέβου για θέματα συμπαραγωγής αμυντικού υλικού, συμπεριλαμβάνοντας και συνδρομή στην κατασκευή εθνικού πυραυλικού συστήματος της Τουρκίας. Το  ενδιαφέρον της τουρκικής πλευράς εστίαζε στην εξασφάλιση τεχνολογίας από την ουκρανική πλευρά, για προωθητικά συστήματα πυραύλων και δορυφόρων. Κατά τις επαφές Ουκρανών και Τούρκων ειδικών αρχές του 2016, εκδηλώθηκε από τουρκικής πλευράς η επιθυμία απόκτησης τεχνολογίας των συστημάτων προώθησης πυραύλων, RD-809 K και RD – 801.

Επικοινωνιακό παιχνίδι εναντίον της Χώρας μας;

Τούρκοι ειδικοί το τελευταίο διάστημα μιλώντας σε σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, ανέφεραν ότι μέχρι στιγμής το βεληνεκές των τουρκικών συστημάτων εδάφους-εδάφους δεν ξεπερνά τα 280 χλμ. Οι ίδιοι μάλιστα  προβάλλουν την ανάγκη ανάπτυξης όλων των συστημάτων του «Bora» στην ελληνοτουρκική μεθόριο και κυρίως στην περιοχή του Αιγαίου, ως αντιστάθμισμα στην υπεροχή της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας έναντι της τουρκικής, αλλά κυρίως για να είναι σε θέση οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) να πετύχουν μαζικά χτυπήματα σε όλο το Αιγαίο..

Η παρουσίαση της δήθεν «επιτυχημένης» δοκιμαστικής βολής του «Tayfun» την περίοδο αυτή όπου η κρίση με τη χώρα μας κλιμακώνεται, προκαλεί ερωτηματικά αναφορικά με το βαθμό αξιοπιστίας της είδησης αφού:

Δεν υπήρξε καμία επίσημη ανακοίνωση, ούτε από πλευράς εταιρίας (Roketsan) ούτε από πλευράς του Τουρκικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας καθώς και της Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM), κατά παράβαση της υφιστάμενης πρακτικής σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Έτυχε ιδιαίτερης προβολής από τα τουρκικά ΜΜΕ, η στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου αλλά δεν προβλήθηκε η προσβολή του στόχου, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα εύκολο με τα Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα  (ΜΕΑ) αλλά και με τους δορυφόρους που διαθέτει η Άγκυρα.

Αμέσως μετά την εκτόξευση, όλες οι σχετικές με τέτοια θέματα εκπομπές στην τουρκική τηλεόραση εστίασαν στο μήνυμα που μεταφέρεται προς την Αθήνα, τονίζοντας μάλιστα σε χάρτη ποιες ελληνικές πόλεις μπορούν να αποτελέσουν στόχο από διάφορα σημεία εκτόξευσης της Τουρκίας.

Η είδηση της δοκιμαστικής βολής του «Tayfun» ως μήνυμα – συμβολισμό προς τη Χώρα μας, θα πρέπει να εξετασθεί παράλληλα και με την Άσκηση «Ateş Serbest – Πυρά Ελεύθερα – 2022», η οποία πραγματοποιήθηκε ακριβώς την ίδια ημέρα στο Πεδίο Βολής του Πολατλί (Polatlı). Πρόκειται για Άσκηση επίδειξης της ισχύος πυρός των ΤΕΔ, όπου στην Ημέρα Διακεκριμένων Επισκεπτών (DV-DAY) αυτής, ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ δεν παρέλειψε να απευθύνει μήνυμα αποφασιστικότητας προς την Ελλάδα.

Εθνική «πλαστή επιτυχία» Ερντογάν τύπου 2015;

Η προβολή του θέματος για την δυνατότητα βολής σε τέτοια απόσταση από το σύστημα «Tayfun», θα πρέπει να εξεταστεί και υπό το πρίσμα πιθανής προεκλογικής – ψηφοθηρικής σκοπιμότητας Ερντογάν, καθώς κάτι ανάλογο είχε σημειωθεί και παραμονές των εκλογών του Νοεμβρίου 2015. Ειδικότερα, δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Yeni Şafak» της 07 Οκτωβρίου 2015 ανέφερε ότι, οι ΤΕΔ έχουν εντάξει στο οπλοστάσιό τους το Πυραυλικό Σύστημα Εδάφους – Εδάφου, «Yıldırım -1» με βεληνεκές 150 χλμ., καθώς και το «Yıldırım – 2» (Bora) με βεληνεκές 300 χλμ., ενώ ολοκληρώθηκαν τελευταία με επιτυχία οι σχετικές δοκιμές βολής στο Πεδίο Βολής Σινώπης (Sinop), για το «Yıldırım – 3» (σ.σ. εννοεί το Tayfun) το οποίο θα έχει βεληνεκές 900 χλμ. και το οποίο έχει ενταχθεί επίσης στο οπλοστάσιο των ΤΕΔ.

Σημειώνεται ότι όταν υπήρξε αυτό το δημοσίευμα, δεν είχε ενταχθεί στο τουρκικό οπλοστάσιο ούτε το σύστημα «Yıldırım – 2» (Bora) και προφανώς ούτε και το «Yıldırım – 3» δηλαδή το γνωστό πλέον «Tayfun» το οποίο «πραγματοποίησε» πρόσφατα τη δοκιμαστική βολή.

Συμπεράσματα:

Η τουρκική πλευρά έχει εστιάσει στην επέκταση του πυραυλικού της Συστήματος Εδάφους – Εδάφους, χρησιμοποιώντας τεχνογνωσία από εταιρείες και ειδικούς της Ουκρανίας.

Τα κενά στην εικόνα που πλαισιώνουν τις λεπτομέρειες της εκτόξευσης του «Tayfun» αποκαλύπτουν ότι, πραγματοποιήθηκε βολή χωρίς να φτάνει το βεληνεκές που αναφέρθηκε και πολύ περισσότερο χωρίς να προσβληθεί ο στόχος.

Η Άγκυρα προβάλλει τις δυνατότητες του τουρκικού Πυραυλικού Συστήματος Εδάφους – Εδάφους, για να καλύψει τα επιχειρησιακά κενά που υφίστανται από την υπεροχή της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας καθώς και για επιδείξει δυνατότητες προσβολής νησιωτικών περιοχών του Αιγαίου.

Ο Ερντογάν όπως και την προεκλογική περίοδο ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου 2015, χρησιμοποιεί τα προγράμματα της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας για να παρουσιάσει εθνικές επιτυχίες, εκπέμποντας ταυτόχρονα και μήνυμα «προοπτικής νίκης» εναντίον της Ελλάδας.

Η δήθεν επιτυχημένη βολή του «Tayfun» αποτελεί τουρκική  ψυχολογική επιχείρηση και επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός Σχεδίου Παραπλάνησης εναντίον της Ελλάδας σχετικά με τις πραγματικές δυνατότητες των ΤΕΔ εναντίον της Χώρας μας.

  • Δημοσιεύεται και στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής».

*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας, κάτοχος MBA από το Nottinngham Trend University, Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του ΔΠΘ, και υποψήφιος Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ διετέλεσε μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1995-1999, Ακόλουθος Άμυνας στην Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα την περίοδο 2013-2017. Αποστρατεύθηκε τον Μάρτιο / 2022.

 

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Εξαιρετική ανάλυση από τον Στρατηγό και κυρίως τεκμηριωμένη.

    Προς επίρρωση των όσων αναφέρει στο άρθρο του ο Στρατηγός ως προς την ιστορικό απόκτησης από την Τουρκία του Tayfun κι η δική μου έρευνα οδήγησε στα ακόλουθα

    Ο B-611 είναι ένας κινεζικός βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς στερεού καυσίμου (SRBM) που αναπτύχθηκε από την China Precision Machinery Import-Export Corporation (CPMIEC).
    Ο πύραυλος έχει μέγιστο βεληνεκές 150–400 km

    Η ανάπτυξη του B-611 άρχισε το 1995, και ο πύραυλος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2004. Μια νεότερη παραλλαγή παρουσιάστηκε στα τέλη του 2006.

    Το B-611 πωλήθηκε στην Τουρκία μέσω μεταφοράς τεχνολογίας. Αναπτύχθηκε περαιτέρω σε J-600T Yıldırım και Bora (βλήματα) .

    Πηγές :
    1) Wezeman, Pieter D. (Ιούλιος 2011). Συμβατικές στρατηγικές στρατιωτικές δυνατότητες στη Μέση Ανατολή (PDF)- σελίδα 12
    https://www.sipri.org/sites/default/files/2016-03/Conventional-strategic-military-capabilities-in-the-Middle-East.pdf

    2) Meick, Ethan (16 Ιουνίου 2014). Αναφερόμενη πώληση βαλλιστικών πυραύλων της Κίνας στη Σαουδική Αραβία: Ιστορικό και πιθανές επιπτώσεις -σελ 3, υποσημείωση
    https://web.archive.org/web/20130123122814/http://articles.janes.com/articles/Janes-Strategic-Weapon-Systems/Project-J-Yildirim-J-600T-Turkey.html

    Υποθέτω κι εγώ πως εάν ο Tayfun κάλυπτε την εμβέλεια που επικαλέστηκαν τα τουρκικά ΜΜΕ κάτι τέτοιο θα γινόταν αντιληπτό από μια σειρά ξένων δορυφόρων .

    Παρεμπιπτόντως, να σημειωθεί ότι στις 15.7.2022 το εργοστάσιο της Yuzmash με έδρα το Ντνιπροπετρόφσκ καταστράφηκε ολοσχερώς από ρωσική επίθεση
    https://spaceq.ca/ukrainian-space-factory-yuzhmash-hit-by-russian-missile-attack/
    Μαζί του την ίδια τύχη είχε και το γραφείο σχεδιασμού Yuzhnoye.

    Υφίσταται βάσιμο ενδεχόμενο η Τουρκία να μην κατάφερε να αποσπάσει εντελει την τεχνογνωσία που ζητούσε.

    Τα εργοστάσια είχαν γνωρίσει άνθηση επί σοβιετικής εποχής, ωστόσο μετά το 1992 είχαν μείνει η σκιά του εαυτού τους και δεν υπήρχε ζήτηση της παραγωγής τους. Η μόνη διαρροή τεχνολογίας από αυτά , αφορούσε το 2017 προς την Βόρειο Κορέα.
    https://www.rferl.org/a/ukraine-yuzhmash-north-korea-rocket-technology-report/28821134.html

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα