Τουρκία, Προεδρικές και Βουλευτικές Εκλογές και η Ειρήνη στην Διευρυμένη Μέση Ανατολή

Αθήνα 7/5/2023

Του Βασίλη Κυρατζόπουλου

Απομένει μία εβδομάδα για τις επικείμενες Προεδρικές και Βουλευτικές εκλογές της Τουρκικής Δημοκρατίας (ΤΔ). Από τα τέλη Απριλίου η ψηφοφορία έχει ήδη ξεκινήσει στις Προξενικές Αρχές της ΤΔ. Οι εκλογές του 2023 λογίζονται ως οι σημαντικότερες της ΤΔ μετά το 1960. Μέχρι σήμερα σε διεθνή αλλά και σε εγχώρια ΜΜΕ έχουν γραφεί πολλά και έχουν δαπανηθεί χιλιάδες τηλεοπτικές ώρες… Έτσι στο παρόν άρθρο – μελέτη, δεν θα ασχοληθούμε με πολιτική και κόμματα, αλλά με ιδεολογίες, θεσμούς και γεγονότα που σχετίζονται άμεσα με το μέλλον της ΤΔ, της Ελλάδας αλλά και της ειρήνης στην Διευρυμένη Μέση Ανατολή (ΔΜΑ)[1].

Μετά το 2004, με τη σταδιακή επικράτηση των Ισλαμικών ταγμάτων (Τουρκικά tarikat, ταρικάτ) στο πολιτικό γίγνεσθαι της ΤΔ και με την δεξιοτεχνική αφαίρεση της εξουσιαστικής δύναμης των Ενόπλων Δυνάμεων μέσω των δικών Ergenekon (2007, Εργκενεκόν) και Balyoz(2010, Μπαλιόζ ή Βαριοπούλα), η ΤΔ εισέρχεται σε μία νέα ιστορική περίοδο. Η νέα αυτή περίοδος ξεκινά με τη ρήξη των σχέσεων Muhammed Fethullah Gülen – Recep Tayyip Erdoğan(RTE) στα έτη 2010 – 2011. Στην πραγματικότητα η ρήξη δεν ήταν προσωπική υπόθεση αλλά ρήξη των σχέσεων μεταξύ των Ισλαμικών Ταγμάτων Millî Görüş + Aydınlık με τους Nakşibendi, που έτσι και αλλιώς δεν συμβάδιζε η μυστικιστική κοσμοθεωρία τους. Εδώ ειδικά πρέπει να τονιστεί ότι ενώ το τάγμα των Nakşibendi ιδρύεται στον 12^ο αι. και επιβιώνει – αγωνίζεται στις περιφέρειες που επικρατούν οι Σιίτες, τα τάγματα των Millî Görüş και Aydınlık έχουν ιδρυθεί μόλις τον 20^ο αι. Το Ηνωμένο Βασίλειο (ΗνΒ) και οι ΗΠΑ ως βασικοί ρυθμιστές των στρατηγικών κινήσεων στην ΔΜΑ, που κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου (1947 – 1996), χρησιμοποιώντας το Ισλάμ, κράτησαν μακριά από τις ζεστές θάλασσες την “Κομμουνιστική” ΕΣΣΔ, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 προσπαθούν να ελέγξουν το Παγκόσμιο Σουνιτικό Κίνημα μέσω Σαουδικής Αραβίας και ΤΔ. Έτσι δικαιολογείται και η επίσημη έδρα του Fethullah Gülen, τo Saylosburg της Pensilvanya των ΗΠΑ, απ’ όπου προωθεί το μύθευμα του Μετριοπαθούς Ισλάμ[2]…

Στον αντίποδα των Ισλαμιστών, βρίσκεται το “σύγχρονο βαθύ κράτος”[3], που όπως υποστηρίζουν μερικοί στον 21^ο αι. δραστηριοποιείται υπό την καθοδήγηση του τέως Πρόεδρου Ahmet Necdet Sezer (16/5/2000 – 28/8/2007)[4]. Η αποστολή του βαθύ κράτους, από την ίδρυσή του στα μέσα της δεκαετίας του 1940, δηλαδή από τη στιγμή που εμφανίζεται η πραγματική αντιπολιτευτική τάση κατά του μέχρι τότε μοναδικού κόμματος εξουσίας Cumhuriyet Halk Partisi (CHP, Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα που ιδρύει ο Κεμάλ), μέχρι και επί των ημερών μας παραμένει η διατήρηση πάση θυσία της κρατικής λειτουργίας στις Αρχές του Κεμαλισμού. Στον 20^ο αι., όπου η ΤΔ διοικείται από κόμματα που οι ιδεολογικές τους θέσεις ταυτίζονται ή “συμπαθούν” τις Κεμαλικές αρχές, στελέχη του βαθύ κράτους παρέμειναν πάντα στην αφάνεια. Ως πάγια τακτική τα στελέχη του βαθύ κράτους οργανώνονταν στα αντιπολιτευτικά κόμματα της κάθε περιόδου για να διασφαλίσουν την πολιτική πορεία της ΤΔ βάσει των Κεμαλικών αρχών και με τις επερχόμενες κυβερνήσεις. Τα μοναδικά κόμματα που αδυνατούσαν να εισχωρήσουν ήταν τα Ισλαμικά κόμματα που είχε ιδρύσει ο μέντορας των RTE και Fethullah Gülen, Necmettin Erbakan[5]. Αυτός ήταν και ο λόγος που όποιος και αν ήταν στην κυβέρνηση, αργά ή γρήγορα παύονταν τα κόμματα που ηγούνταν ο Erbakan, που από το 1968 μέχρι το θάνατό του παρέμεινε στην πολιτική σκηνή της ΤΔ. Έχοντας υπόψη τα παθήματα του Erbakan οι ιδρυτές του Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP, Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης), λειτουργώντας συνωμοτικά μέχρι το 2010 κράτησαν εντός του κόμματος τα αποκωδικοποιημένα στελέχη του βαθύ κράτους. Μετά ή τους εξαγόρασαν ή τους απομάκρυναν, με πρακτικές που αναφέρονται στο παρόν άρθρο – μελέτη. Από ότι ψιθυρίζεται τους τελευταίους 6 μήνες στελέχη του “σύγχρονου βαθύ κράτους” οργανώνονται στο κόμμα İYİ, που ηγείται η Meral Akşener, οι πρόγονοι της οποίας κατάγονταν από τη Δράμα…

Ο Turgut Özal

Είναι γεγονός ότι και ο Gülen, συμφώνησε και προώθησε τη ρήση του τέως νεοφιλελεύθερου Ισλαμιστή Πρωθυπουργού (13/12/1983-9/11/1989) και Προέδρου(9/11/1989 – 17/4/1993) της ΤΔ, Turgut Özal σε ότι αφορά τη Δύση λέγοντας: “Με τους νόμους τους θα τους κυριεύσουμε και με τους νόμους μας θα τους διοικήσουμε”, γεγονός που αγνόησαν επιδεικτικά οι Δυτικοί ταγοί, που στον 21^ο αι. άνοιξαν διάπλατα τις πύλες εισόδου στους Ισλαμιστές σε ΕΕ και ΗΠΑ.

Ο Turgut Özal, ως ακόλουθος του Τάγματος των Nakşibendi, όπως και η Κουρδική ηγετική δυναστεία των Barzanî (ηγούνται και σέκτας των Nakşibendi στο Ιρακινό Κουρδιστάν), εφόσον το Ισλάμ δεν δέχεται την ύπαρξη του έθνους, λόγω “της θρησκευτικής τους συγγένειας” το 1992, κατόπιν πρόσκλησης του αρχηγού Στρατιωτικής Χωροφυλακής Στρατηγού Eşref Bitlis  θα συναντηθεί με τον Mesud Barzani. Στην εν λόγω συνάντηση ο Özal ως λύση του “Κουρδικού Ζητήματος” θα προτείνει μετά το καταλάγιασμα της “Καταιγίδας της Ερήμου” (2/8/1990 – 28/2/1991) την “προσάρτηση” του Ιρακινού Κουρδιστάν στην ΤΔ και την δημιουργία αντίστοιχης ομοσπονδίας[6]. Η κίνηση αυτή αυτόματα θα εξουδετέρωνε και το Σταλινικό PKK. Οι συζητήσεις θα διακοπούν λόγω του ότι :

• Ο Eşref Bitlis, θα χάσει τη ζωή του σε ανεξιχνίαστο αεροπορικό δυστύχημα στις 17/2/1993[7]
• Ο Turgut Özal στις 17/4/1993 μετά την δωδεκαήμερη επίσκεψη στις “αδελφές δημοκρατίες της Κασπίας” με την επιστροφή του στην ΤΔ θα δηλητηριαστεί[8] και θα χάσει την ζωή του.

Ακολουθεί η περίοδος (20/4/1993 – 3/11/2002), που στιγματίζεται από τις κυβερνήσεις της Tansu Çiller [9], όπου αναδύεται στον κρατικό μηχανισμό το βαθύ κράτος και σε συνεργασία με το οργανωμένο έγκλημα και με το κόμμα της εθνικιστικής παράταξης [Milliyetçi Hareket Partisi, (MHP, Κόμμα Εθνικού Κινήματος)], δολοφονούνται ανά την υφήλιο “εχθροί του έθνους”.

Εντός της χώρας σημειώνονται 1800 ανεξιχνίαστες δολοφονίες συνδικαλιστών, αγωνιστών, δημοσιογράφων κ.ά. Οι σχέσεις αποκωδικοποιούνται μετά το δυστύχημα – σκάνδαλο Susurluk (Σούσουρλουκ)[10].

Επικράτηση των Ισλαμιστών

Με την επικράτηση των Ισλαμιστών στην εξουσία, οι “σκληροπυρηνικοί Nakşibendi”, στον 21^ο αι. δρομολογούν σειρά δημοψηφισμάτων για Συνταγματικές αλλαγές. Η πολιτική κατεύθυνση των νέων αλλαγών διολισθαίνουν την ΤΔ προς την Σαρία[11] και λοξοδρομούν από τις Συνταγματικές αλλαγές του 2001, που επιδίωκαν τον εκδημοκρατισμό της ΤΔ για την ομαλή πορεία της προς την ΕΕ. Παράλληλα με το πέρας του χρόνου μειώνεται και η λαϊκή ετυμηγορία [Κοίτα Πίνακα 1]. Με την αποδυνάμωση του καθεστώτος των Ενόπλων Δυνάμεων στην ΤΔ θα εμφανιστούν πολλοί Νεοφιλελεύθεροι Ισλαμιστές, που θα πλαισιώσουν το εξουσιαστικό σχήμα του RTE. Παράλληλα στην ΔΜΑ από τις 18/12/2010 επέρχεται η Αραβική Άνοιξη, που θα προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές στις υποδομές των κρατών, όπου αυτή εξελίσσεται. Η ιδεολογική αντιπαράθεση της Αραβικής Άνοιξης μπορεί να συνοψιστεί ως: Η αντιπαράθεση Μετριοπαθούς Ισλάμ – Φονταμενταλιστικού Ισλάμ…

Την περίοδο 2010 – 2011 θα σημειωθούν “αλλαγές” στα υψηλά κλιμάκια της ΤΔ, που τότε θα περάσουν σχεδόν απαρατήρητες:

• Στις 25/5/2010, ως διοικητής της MİT (Millî İstihbarat Teşkilatı, Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) θα διοριστεί ο απόστρατος Υπαξιωματικός Διαβιβαστών και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος με θέμα “Η σημασία της συλλογής πληροφοριών στις επαφές με το εξωτερικό”, γεννηθείς το 1968, Hakan Fidan. Μία από τις πρώτες “δουλειές” που τέλεσε ήταν να αποδεσμεύσει από τις Ένοπλες Δυνάμεις “αυτιά” της χώρας και να τα εντάξει στη MİT…
• Στις 14/2/2011, θα αυξηθεί ο αριθμός των δικαστών στον Άρειο Πάγο (Yargıtay) και στο Συμβούλιο Επικρατείας (Danıltay), με απώτερο σκοπό τον έλεγχο των δικαστικών αποφάσεων από το καθεστώς. Έμμεσα ελέγχεται και το Συνταγματικό Δικαστήριο (Anayasa Mahkemesi)…
• Στις 30/8/2011, στη θέση του Υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ θα προαχθεί ο γεννηθείς το 1952, Hulusi Akar (από τις 10/7/2018 έως και σήμερα Υπουργός Εθνικής Αμύνης της ΤΔ), που λόγω της θέσης του έχει άμεση επικοινωνία με τη MİT. Ο Akar στις 23/8/2013 θα προαχθεί στη θέση του Αρχηγού ΓΕΣ και στις 18/8/2015 του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Είναι ο μοναδικός Αρχηγός ΓΕΕΘΑ της ΤΔ, που χωρίς να διατελέσει Διοικητής Στρατιάς προάχθηκε στη θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στα ανώτατα κλιμάκια των Ενόπλων Δυνάμεων, θα υλοποιηθούν 3 επεμβάσεις της ΤΔ εντός των Συριακών εδαφών και 2 κατά των Κούρδων στα Ιρακινοτουρκικά σύνορα. Εδώ ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί ότι είχε υπηρετήσει και ως Διοικητής των Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Βοσνία (1996 – 2004). Στις 27/1/2015 θα παρασημοφορηθεί από τις ΗΠΑ. Προφανώς και για τις επικείμενες υπηρεσίες του…

Με τις κυβερνήσεις του AKP, εντός και εκτός της ΤΔ θα σημειωθεί “οργασμός” κατασκευαστικών έργων, με αποτέλεσμα ο κατασκευαστικός τομέας να παρασύρει σ’ ευημερία πολλές άλλες βιομηχανίες και βιοτεχνίες διαφόρων κλάδων. Τα περισσότερα έργα ανατίθενται σε ημετέρους του καθεστώτος RTE, που στα αντιπολιτευτικά ενημερωτικά μέσα αποκαλούνται ως “η συμμορία των πέντε”[12] και οι δορυφόροι της. Σύντομα στα σύνορα ΤΔ – Ιράκ, λόγω “λαθών των ΗΠΑ” σ’ ότι αφορά την αντιμετώπιση της “ομαλότητας στο Ιράκ”, το 2012 θα εμφανιστεί το ISIS (Islamic State Iraq and Sham, Ισλαμικό κράτος Ιράκ και Δαμασκού) με μια ιδιάζουσα σχέση ΤΔ-ISIS[13]. Η οικονομική ανάπτυξη θα βάλει την ΤΔ στις πρώτες 20 αναπτυγμένες οικονομίες της υφηλίου και η συσσώρευση πλούτου θα επιφέρει την εισβολή της ΤΔ στη Συρία…

Συνάμα με τις οικονομικές ατασθαλίες, ο RTE επιζητά επίμονα το 51% των ψήφων προκειμένου να υλοποιήσει τις Συνταγματικές αλλαγές που επιθυμούσε, σε βαθμό που κεκαλυμμένα να απειλεί το εκλογικό σώμα, ότι εάν δεν λάβει την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές του 2011, θα κινδυνεύσει η χώρα. Όταν δεν λαμβάνει την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές του 2011 [Κοίτα πίνακα 2], την περίοδο Οκτώβριος 2011 – Δεκέμβριος 2016 στη χώρα θα σημειωθούν 26 βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, με 469 νεκρούς και πάνω από 1900 τραυματίες!

Οι διώξεις τις 17 – 25/12/2013

Τέλη του 2012 στις Εισαγγελικές Αρχές πολλών νομών θα κατατεθούν καταγγελίες κατά υπουργών και πρώτου βαθμού συγγενικών προσώπων υπουργών και βουλευτών του AKP, περί “κατάχρησης δημοσίου πλούτου”, “δωροδοκιών”, “λαθρεμπορίου”, “ξεπλύματος μαύρου χρήματος” και “κατάχρησης εξουσίας με στόχο την οικειοποίηση δημοσίου πλούτου”. Οι Εισαγγελικές Αρχές αξιοποιώντας τις καταγγελίες με ανά την επικράτεια συντονισμένες επιχειρήσεις στις 17/12/2013 θα εισβάλλουν σε κατοικίες και γραφεία, όπου θα αποκαλυφθούν ενοχοποιητικά στοιχεία τουλάχιστον κατά 5 υπουργών και 8 βουλευτών του AKP, ενώ η οικία του υιού του RTE θα προστατευτεί από “ειδικές δυνάμεις”, που θα εμποδίσουν την είσοδο της “οικονομικής αστυνομίας”…

Με τις πρώτες ανακρίσεις θα συλληφθούν 24 άτομα, ενώ 38 άτομα θα αφεθούν ελεύθερα με περιοριστικούς όρους[14]. Όταν από τις πρώτες ανακρίσεις διαπιστώνεται το μέγεθος του εγκλήματος, για την διαλεύκανση θα συμμετάσχουν επιπλέον διωκτικές δυνάμεις ανά την επικράτεια, οι οποίες στις 25/12/2013 θα υλοποιήσουν δεύτερη και εκτενέστερη επιδρομή. Επειδή μεταξύ των υπόπτων συγκαταλέγονταν και ο τότε παραιτηθείς Υπουργός Εσωτερικών Muammer Güler, ο νέος Υπουργός Εσωτερικών Efkan Ata θα σταματήσει άμεσα κάθε διωκτική πράξη. Ο τότε Πρωθυπουργός RTE θα χαρακτηρίσει τις εν λόγω διωκτικές επιχειρήσεις ως “πράξεις που αποσκοπούν να δημιουργήσουν αναταραχές στην ανερχόμενη οικονομία της ΤΔ”. Στις 28/2/2014 θα αφεθούν όλοι οι συλληφθέντες ελεύθεροι… Η “διωκτική ομάδα” θα διαλυθεί και ο καθένας θα μετατεθεί σε διαφορετικά σημεία της επικράτειας. Αρχής γενομένης της 29/1/2014, 166 δικαστές και εισαγγελείς θα υποστούν δυσμενή μετάθεση και οι περισσότεροι εξ αυτών, υπό την έννοια δίωξης του FTÖ[15] ή θα καταδικαστούν ή θα διαφύγουν στο εξωτερικό!

Οι “νέες έρευνες” θα υποδείξουν ως “εγκέφαλο” (σσ. ως προς τον γράφοντα ήταν ο βασικός μεσάζων) των κακουργηματικών πράξεων τον Ιρανό με Τουρκική υπηκοότητα που διαφεύγει στο εξωτερικό, Reza Zarrab ή Rıza Sarraf (رضا ضراب, γ. 12/9/1983, Ιρανικό Αζερμπαϊτζάν, που στα 29 του χρόνια ήταν πρόεδρος στον Όμιλο Εταιρειών Royal Holding),. Ο Reza Zarrab θα συλληφθεί στο Miami των ΗΠΑ στις 16/3/2016 με τις κατηγορίες: απάτη, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δωροδοκία και κυρίως πράξεις που διατρύουν τους περιοριστικούς όρους που είχαν θέσει οι ΗΠΑ στο καθεστώς του Ιράν (δηλαδή κινήσεις κατά της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ). Από τις πρώτες δίκες θα καταδικαστεί σε 75/ετή κάθειρξη. Άμεσα θα συνεργαστεί με τις Εισαγγελικές Αρχές των ΗΠΑ και θα κατονομάσει ως συνεργούς τη Λαϊκή Τράπεζα της Τουρκίας (Halk Bank), που δραστηριοποιούνταν στις ΗΠΑ και ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από τα μέλη της οικογένειας του RTE. Η δίκη που ξεκίνησαν τα δικαστήρια της πολιτείας New York, θα αναβάλλεται συνεχώς. Πολλοί αναλυτές συνδέουν το γεγονός με την ιδιάζουσα προσωπική σχέση του τέως Προέδρου των ΗΠΑ Donald John Trump με τον RTE. Βάσει της τελευταίας αναβολής η υπόθεση αναμένεται να εκδικαστεί το Δεκέμβριο του 2023, δηλαδή και η δικαιοσύνη των ΗΠΑ αναμένει τα εκλογικά αποτελέσματα τις 14/5/2023;

Οι Εκλογές του 2015

Ο RTE θα αντιμετωπίσει την έντονη δυσχέρεια από τους Τούρκους διανοούμενους, λόγω του ότι με τις πράξεις του καθιστά τη Δικαιοσύνη υποχείριο της εξουσίας του. Στις 14/10/2014 στελέχη του CHP και του νεοϊδρυθέντος κόμματος Halkların Demokratik Partisi (HDP, Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών, ιδρύεται στις 15/10/2012), θα καταγγείλουν την άμεση σχέση – βοήθεια του AKP στο ISIS [κοίτα υποσημείωση 13]. Παράλληλα η ΤΔ αρχίζει να εισπράττει υπέρογκα ποσά, από την μία για να αντιμετωπίσει το ISIS, από την άλλη για να αντιμετωπίσει το προσφυγικό κύμα, που στην πραγματικότητα το καθεστώς κατευθύνει την διακίνηση των ψυχών[16]. Αρχίζουν να ακούγονται παράπονα για τον τρόπο διαχείρισης των κονδυλίων αντιμετώπισης του PKK, του ISIS και των προσφύγων…

Μετά τα αίσχη και τις βομβιστικές επιθέσεις, ο RTE το 2015 επανέρχεται με την απαίτηση του 51% των ψήφων προκειμένου να υλοποιήσει  όλες τις Συνταγματικές αλλαγές που επιθυμούσε…

Ο RTE προσπαθώντας να μιμηθεί τον Turgut Özal, με απώτερο σκοπό την “υφαρπαγή” των ψήφων των Κούρδων, το Φεβρουάριο του 2015 στο Dolmabahçe θα οργανώσει “μυστική συνάντηση” AKP – PKK. Όταν τα στελέχη του AKP διαισθάνονται ότι οι Κούρδοι δεν είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν το AKP, ο RTE απευθύνεται στην εθνικιστική παράταξη, που εκείνη την περίοδο το μεγαλύτερο τμήμα της ήταν οργανωμένο υπό του MHP. Σύντομα, εξαπολύονται επιθέσεις στους Κούρδους στην συνοριακή μεθόριο της ΤΔ και στην Συρία, οι οποίοι είχαν επικρατήσει στις μάχες κατά του ISIS. Βέβαια εκτός του ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις αναθερμασμένες σχέσεις AKP – PKK τον Απρίλιο του 2023, πρέπει να αναζητήσουμε και το γιατί οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν στο έλεος της ΤΔ τους νικητές κατά του ISIS, που συνάμα αποτελούσαν μέρος των “συμμαχικών δυνάμεων” κατά τη διάρκεια της “Καταιγίδας της Ερήμου”… Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι: Γιατί ο ΟΗΕ, που προσπαθεί να συγκεντρώσει από τα μέλη του, δεκάδες δισεκατομμύρια προς αντιμετώπιση του “προσφυγικού”, “έθαψε” την αναφορά της Carla Del Ponte, που άγγιζε την ρίζα του προβλήματος[17];

Παρά τους “εκβιασμούς” – ο RTE και το 2015 δεν θα λάβει το επιθυμητό 51% από τις κάλπες. Έτσι υπό την προστασία του RTE, οι Hulusi Akar και Hakan Fidan, σε συναντήσεις σε “θωρακισμένα” πολυτελή δωμάτια συγκροτούν την σκηνοθετική ομάδα του έργου “Το Κίνημα των 2Η” (Hulusi και Hakan), με απώτερο στόχο την πλήρη επικράτηση του στενού κύκλου του RTE στο πολιτικό γίγνεσθαι της ΤΔ…

Όταν το ΝΑΤΟ απαγορεύει στην ΤΔ να χρησιμοποιήσει το πυραυλικό σύστημα Patriot (που βρίσκονταν εντός της επικράτειάς της ως ένα από τα αμυντικά οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ) εντός των συνόρων της Συρίας, η ΕΕ θέτει το θέμα “ελέγχου” των κονδυλίων που εισπράττει η ΤΔ από την Ένωση. Έτσι η ΤΔ μετά την Ρωσία του Lenin του 1923, θα επανασυνδεθεί με τη Ρωσία του Putin. Στόχος, ο πλήρης έλεγχος από Ρωσία και ΤΔ των αγωγών παροχής ενέργειας, του παραγωγού Ανατολή προς τον εξαρτημένο καταναλωτή, Δύση. Η ΤΔ ως εναλλακτική λύση αεράμυνας θα προμηθευτεί τα Ρωσικής κατασκευής S-400. Οι εν λόγω κινήσεις από την μία θα δημιουργήσουν φαινομενική ρήξη στις σχέσεις ΗΠΑ – ΤΔ, από την άλλη η Ρωσία χρησιμοποιώντας το 100% προπληρωμένο υπό κατασκευή Ρωσικό πυρηνικό εργοστάσιο του Akkuyu (το οποίο οικοδομείται στην άκρη ενός ενεργού ρήγματος και για ψηφοθηρικούς λόγους “εγκαινιάστηκε” τον Απρίλιο του 2023), έχει αποκτήσει λιμάνι στην Ανατολική Μεσόγειο![18]

Σε συνδυασμό με τον εμφύλιο της Λιβύης, η μοναδική μη ελεγχόμενη από Ρωσία – ΤΔ διαδρομή παραμένει η: Ισραήλ, Νότια της Κύπρου, Αίγυπτος και Ελλαδική ΑΟΖ, που χρόνια αποφεύγουμε να ανακηρύξουμε. Η ΤΔ ως απάντηση προμηθεύεται το γιγάντιο αποβατικό TCG Anadolu και άλλα δεκάδες μικρότερα αποβατικά που σταθμεύουν στα παράλια του Αιγαίου, δημιούργησε αλλά τόσα ελικοδρόμια στην ίδια γεωγραφία, εκσυγχρόνισε την 4^η Στρατιά και απαιτεί τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου, ενεργοποιώντας διαρκώς ερευνητικά σκάφη σε Αιγαίο – Ανατολική Μεσόγειο. Όλα στη διάθεση των οποιονδήποτε νικητών τις 14/5/2023…

Η Παράσταση “Κίνημα 15-16/7/2016”

Από τις πρώτες ώρες του κινήματος στις 15-16/7/2016 είχε διαφανεί ότι με τις εν λόγω “ερασιτεχνικές κινήσεις”, το κίνημα δεν είχε στόχο να απομακρύνει το σύστημα AKP από την εξουσία. Ο γράφων το είχε επισημάνει από τις πρώτες μέρες[19]. Βέβαια το έργο που παίχτηκε θα ήταν κωμωδία εάν δεν είχαμε 302 νεκρούς [180 άμαχοι πολίτες, 62 αστυνομικοί. (22 νεκροί στα κρατητήρια!)] και 2194 τραυματίες.

Είναι γεγονός ότι η ΤΔ, που έχει βιώσει πολλά κινήματα προερχόμενα από τις Ένοπλες Δυνάμεις, έχει καλύψει νομικά τα ανώτατα κλιμάκια. Έτσι από τον κανονισμό λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ σε περίπτωση “πολιτικής αναταραχής” δύναται να διατάξει: “Όλο το προσωπικό να μεταβεί στα στρατόπεδα και απαγορεύεται μέχρι νεωτέρας διαταγής η απομάκρυνση από τα στρατόπεδα οποιουδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο “. Άρα, εφόσον δεν συμφωνούσε το επιτελείο για το κίνημα τις 15/7/2016, ο τότε Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Hulusî Akar με την σχετική εντολή θα προλάμβανε και το “κίνημα ” και τις ανθρώπινες απώλειες…

Στο παρόν άρθρο – μελέτη θα εστιαστούμε μόνο σε δύο γεγονότα, που αποδεικνύουν ότι η παράσταση δεν ήταν μονόπρακτο:

• Στη δολοφονία του Υποστράτηγου, υποδιοικητή των Ειδικών Δυνάμεων της ΤΔ και διοικητή του Τάγματος των Ειδικών Δυνάμεων Νοτιοανατολικής ΤΔ, Semih Terzi.
• Στο πώς και πότε ο RTE που παραθέριζε, εγκατέλειψε το ξενοδοχείο Grand Yazıcı Turban της Μαρμαρίδας.

Υποστράτηγος Semih Terzi

Ο Semih Terzi, με πολλά έτη υπηρεσίας στη Νοτιοανατολική ΤΔ, όπου αντιμετώπισε το ΡΚΚ (είχε τραυματιστεί στις μάχες), όπως και ο Eşref Bitlis, ήταν πεπεισμένος ότι το “Κουρδικό” δεν επιλύεται με μάχες και διώξεις. Λόγω της συνεχούς “εκτεταμένης κατάστασης” στην ευρεία περιοχή και οι δύο ήταν μάρτυρες φαινομένων λαθρεμπορίου, διακίνησης ναρκωτικών και όπλων, όπως και οικειοποίησης υπέρογκων ποσών από τα μυστικά κονδύλια, που προμηθεύονταν από το κέντρο και προορίζονταν ως αμοιβή σε μάρτυρες και πληροφοριοδότες. Ο Terzi επιπλέον είχε συμμετάσχει στις επιχειρήσεις στη Συρία κατά ISIS και Κούρδων. Όπως αναφέρει η γιατρός σύζυγος του, Nazire Terzi, ο Υποστράτηγος είχε έλθει σε ρήξη με τον διοικητή του Zekai Aksakkalı (μέχρι 20/8/2017 Διοικητής Ειδικών δυνάμεων ΤΔ) λόγω του ότι ήθελε να καταγγείλει τις οικειοποιήσεις κονδυλίων και τις ατασθαλίες που γνώριζε. Κυρίως ήταν αντίθετος με την πρακτική που προωθούνταν και χρηματοδοτούνταν από τις ΗΠΑ: επιστράτευση, εκπαίδευση και εξοπλισμός του τοπικού πληθυσμού Συρίας και Ιράκ κατά ISIS.

Ο Terzi, ενώ από ώρα 22:00, στις 15/7/2016 υπήρχε απαγόρευση πτήσης στον εναέριο χώρο της ΤΔ, με ειδική πτήση από Άγκυρα που τον παρέλαβε από το Diyarbakır θα μεταφερθεί στο αεροδρόμιο της Πολεμικής Αεροπορίας Akıncı της Άγκυρας. Αποβιβάστηκε ώρα 00:00 και στις 02:15 θα μεταβεί στο αρχηγείο των Ειδικών Δυνάμεων στο Gölbaşı της Άγκυρας. Με εντολή του Aksakkalı “ως κινηματίας” θα πυροβοληθεί από τον Αρχιλοχία Ömer Halisdemir[20] και θα χάσει την ζωή του αβοήθητος στο νοσοκομείο που θα μεταφερθεί, ο δε Ömer Halisdemir θα εκτελεστεί επί τόπου από τους παραβρισκόμενους.

Η οικογένεια του Terzi, θα ενημερωθεί ότι ο Semih Terzi δολοφονήθηκε ώρα 22:50, όταν η σύζυγός του έλαβε μήνυμα στο κινητό της από τα πρώτα λεπτά τις 16/7/2023. Έτσι η Nazire Terzi θα αμφισβητήσει όλες τις πληροφορίες που επίσημα της διαβιβάστηκαν. Όταν ως ιατρός επισκέφτηκε στο νοσοκομείο τον νεκρό σύζυγό της, κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να υπεξαιρέσει αποδεικτικά στοιχεία, που είχαν χαρακτηριστεί ως “κρατικά μυστικά”. Έτσι η Nazire Terzi θα απολυθεί από το δημόσιο. Στο πλαίσιο των δικών FTÖ[21] συλλαμβάνεται και φυλακίζεται[22].

Η διαφυγή του RTE από την Μαρμαρίδα

Στην παρούσα ενότητα δεν θα ασχοληθούμε με τις εκδοχές που λέχθηκαν στις πρώτες μέρες μετά το “κίνημα”, οι οποίες για ευνόητους λόγους δεν θα αλήθευαν, αλλά θα αναφερθούμε πρώτα στις επίσημες εκδοχές που εκ των υστέρων δόθηκαν στη δημοσιότητα και στα στοιχεία των τοπικών Εισαγγελικών Αρχών, που κατασχέθηκαν από τον Αρχιεισαγγελέα της Άγκυρας…

Ως γνωστό, όπου μεταβαίνει ο Πρόεδρος της ΤΔ πέριξ του χώρου διαμονής του πάντα βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα “προεδρικά αεροσκάφη”. Την περίοδο του RTE ο αριθμός αυτών ανέρχεται σε πέντε!

Ως προς την επίσημη εκδοχή ο RTE εγκατέλειψε το ξενοδοχείο όπου παραθέριζε ώρα 00:01, δηλαδή την ώρα που ο Semih Terzi, αποβιβάζονταν στην Άγκυρα, αν και οι διωκτικές Αρχές κατόπιν καταγγελίας Ταγματάρχη στην ΜΙΤ γνώριζαν από ώρα 16:00 ότι “κάποιοι” θα επιχειρούσαν με ελικοφόρα κατά του Προέδρου. Ο RTE με ελικόπτερο θα μεταβεί στο αεροδρόμιο Dalaman ώρα 00:40 και θα επιβιβαστεί στο προεδρικό αεροπλάνο που είχε αλλάξει τον κωδικό πτήσης του, από TC-ΑΤΑ σε THY-8456, δηλαδή εμφανίζεται ως αεροσκάφος που τελεί εσωτερική πτήση. Με το αεροσκάφος αυτό θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη. Η ώρα αποβίβασης του ανακοινώθηκε επίσημα ως 03:20…

Αν και η ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων που είχε στόχο να συλλάβει ή να εξουδετερώσει τον Πρόεδρο ήταν σε πλήρη ετοιμότητα με εν λειτουργία τις μηχανές των τριών ελικοφόρων (2 Cougar, 1 Sikorsky) στο αεροδρόμιο της Πολεμικής Αεροπορίας Çiğli από τις 22:30, αναχώρησαν προς Μαρμαρίδα ώρα 02:00 και φθάσανε στο ξενοδοχείο όπου διέμενε ο Πρόεδρος ώρα 03:20[23]. Εκεί τους αντιμετώπισαν περίπου 300 πάνοπλοι αστυνομικοί!

Στην επίσημή εκδοχή βλέπουμε ότι RTE και πραξικοπηματίες προσγειώνονται την ίδια ώρα! Ο ένας στην Κωνσταντινούπολη και οι άλλοι στις παρυφές του ξενοδοχείου Turban Grand Yazıcı στην Μαρμαρίδα.

Εφόσον ο Πρόεδρος είχε εγκαταλείψει το χώρο, ποιος ήταν ο λόγος να βρίσκονται 300 αστυνομικοί στη Μαρμαρίδα, όταν την ώρα εκείνη γίνονταν μάχες σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη μεταξύ αστυνομικών και πραξικοπηματιών;!.

Εφόσον ως πρωτεργάτες κατηγορήθηκαν οι ανώτεροι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας, πώς με άνεση πετούσε αεροπλάνο, όταν από τις 22:00 υπήρχε απαγορευτικό πτήσης στον εναέριο χώρο της ΤΔ;

Ας δούμε τα ίδια γεγονότα από τους φακέλους των τοπικών Εισαγγελικών Αρχών. Όταν διευρύνθηκε η έρευνα κατασχέθηκαν όλα τα αρχεία από τον Αρχιεισαγγελέα της Άγκυρας…

• Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας του αερολιμένα Dalaman θα καταθέσουν ότι ώρα 00:30 εντοπίστηκαν τα ίχνη τριών ελικοπτέρων με κατεύθυνση προς Μαρμαρίδα προερχόμενα από Νοτιοανατολικά (στο βιβλίο συμβάντων σημειώνεται ως προερχόμενα από Antalya).
• Ο υπεύθυνος ασυρμάτων (συνάμα πρόεδρος εργαζομένων εναέριας κυκλοφορίας της περιφέρειας) καταθέτει ότι ώρα Greenwich 21:35:54 και 21:36:54 σημειώνει ίχνη ελικόπτερων επάνω από τη Μαρμαρίδα.
• Κάμερα σε επικείμενο ξενοδοχείο σημειώνει κίνηση ενόπλων στην παραλία ώρα 01:18.
• Στις κάμερες του ξενοδοχείου ώρα 02:20 καταγράφονται ένοπλοι στρατιώτες (μάρτυρες καταθέτουν ότι φορούσαν ρούχα παραλλαγής μαύρου χρώματος).
• Ώρα 02:18 από παρακείμενες κάμερες καταγράφεται να σηκώνεται άμμος από την παραλία και να σκορπίζουν καρέκλες (άρα κάποιο ελικόπτερο είχε κατεβεί αρκετά χαμηλά).
• Ιατροί και νοσοκόμες καταθέτουν ότι δέχτηκαν κλήση από το ξενοδοχείο όπου διέμενε ο Πρόεδρος, ότι υπάρχει ανταλλαγή πυροβολισμών και υπάρχουν τραυματίες. Ιατρός του ασθενοφόρου καταθέτει ότι γύρω στις 01:00 όταν πλησίαζαν στο ξενοδοχείο 20 μ. επάνω από το ασθενοφόρο, τους ακολουθούσε ελικόπτερο.
• Αστυνομικοί της Προεδρικής φρουράς καταθέτουν ότι μετά την αναχώρηση του Προέδρου, ήλθαν ελικόπτερα με στρατιώτες και πυροβόλησαν κατά αυτών. Υπήρξαν 2 νεκροί και ένας τραυματίας αστυνομικοί.

Οι τοπικές Εισαγγελικές Αρχές από μάρτυρες συγκαταλεγόμενων και ξένων παραθεριστών συλλέγουν του αυτού είδους 26 διαφορετικές καταθέσεις. Όταν είναι γνωστό ότι από τον αερολιμένα Çiğli, οι Ειδικές Δυνάμεις αναχώρησαν ώρα 02:20, προφανώς στις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στην παραλία της Μαρμαρίδας την περίοδο 00:45 – 02:30 δεν είχε καμία ανάμιξη η ομάδα που αναχώρησε από το Çiğli [Κοίτα χάρτη]. Προφανώς για να κατηγορηθεί εξ ολοκλήρου η ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων αναμένονταν ο θάνατος των Terzi και Halisdemir από την μία, και ήταν σε επιφυλακή 300 αστυνομικοί για να εξουδετερώσουν μέχρι τελευταίου την ομάδα Çiğli από την άλλη.

Εάν ο RTE κατευθύνονταν προς Dalaman δηλαδή Νοτιοανατολικά θα έπρεπε να συναντηθεί “στον αέρα” με τα αντίθετα ερχόμενα ελικόπτερα… Οπότε και επιβάλλονταν να σημειωθούν τα ίχνη των ελικοπτέρων που μετέφεραν τον RTE από το  πύργο ελέγχου του Dalaman [Κοίτα χάρτη], γεγονός που δεν έγινε!

Άρα παραμένουν δύο ερωτήματα:

• Πώς διέφυγε ο RTE στην Κωνσταντινούπολη;
• Ενώ, όπως υπολογίστηκε η μονάδα των Ειδικών Μονάδων έπεσε σε ενέδρα, ποιοι ήταν αυτοί που έλαβαν μέρος στην επίθεση στις 00:45 και σε τι αποσκοπούσαν;

Εάν ο RTE διέφυγε προς τη θάλασσα, δηλαδή να ακολουθήσει την μοναδική διέξοδο πετώντας Νοτιοδυτικά, σε 50 χιλιόμετρα θα βρίσκονταν στον αερολιμένα της Ρόδου, περίπου ίδια απόσταση με το Dalaman. Εάν το αεροπλάνο που τον παρέλαβε από τη Ρόδο εξέπεμπε σήμα πολιτικής αεροπορίας Ελλάδας με κατεύθυνση την Αλεξανδρούπολη, οι μοναδικοί που θα ενδιαφέρονταν για την εν λόγω πτήση ήταν οι Ελληνικές Υπηρεσίες Αεροπορίας, εφόσον εκείνη την ώρα δεν υπάρχει πτήση Ρόδος – Αλεξανδρούπολη!

Εάν η πτήση Ρόδος > Αλεξανδρούπολη > Κωνσταντινούπολη υλοποιήθηκε με σχετικά μεγάλη καμπύλη, τότε δικαιολογείται και η προσγείωση στην Κωνσταντινούπολη ώρα 03:20…

Σε μία τέτοια εκδοχή, πρέπει να αναψηλαφίσουμε, το κατά πόσο και οι οκτώ που βρέθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου (16/7/2016) στον αερολιμένα της Αλεξανδρούπολης είναι αθώοι[24];

Και τέλος πάντων, ποια δύναμη και με τι αντίτιμο παρέσυρε την Ελλάδα σε αυτού του είδους συνεργασία;

Τα Επόμενα Βήματα

Η πρώτη πράξη επέφερε άνω των 300 νεκρών. Η δεύτερη ξεκινά δημιουργώντας “ζωντανούς νεκρούς”. Πρώτα δαιμονοποιούνται όλοι οι μη αρεστοί με την κατηγορία ότι ήταν οπαδοί του Fethullah Gülen, όπου κατόπιν εντολών του από τις ΗΠΑ επιχείρησαν το κίνημα. Μετά νομοθετήθηκε η υφαρπαγή κάθε μέσου επιβίωσης των δαιμονοποιημένων: εργασία, περιουσιακά στοιχεία, παροχή ή αποδοχή βοήθειας, κ.ά. [25] Με την ίδια λογική υφαρπάζονται αποδοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες οικειοποιούνται από τους ημετέρους του AKP με πλειστηριασμούς ή ως “διορισμένοι” από τις Δικαστικές Αρχές διαχειριστές!

Στη συνέχεια το AKP αποκτά νέους οπαδούς: άλλοι τρομοκρατημένοι, άλλοι καιροσκόποι και άλλοι καθοδηγούμενοι από τους θρησκευτικούς ταγούς που προΐστανται θρησκευτικών ταγμάτων. Παράλληλα μειώνεται η αντιπολιτευτική δύναμη: άλλοι φυλακίζονται, άλλοι αυτοεξορίζονται, σε πολλούς έχουν αφαιρεθεί τα πολιτικά δικαιώματα (υπολογίζονταν περίπου στις 300.000), διχασμένες εμφανίζονται η Κουρδική και η Εθνικιστική παράταξη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες το εκλογικό σώμα της ΤΔ οδηγείται στο τρίτο δημοψήφισμα, αυτό του 2017 [Κοίτα πίνακα 1] και η ΤΔ μεταβαίνει στην “Προεδρική Δημοκρατία” με άλλες πολλές Συνταγματικές αλλαγές[26]…

Από τη πρώτη μέρα της εφαρμογής του νέου Συντάγματος ο RTE, δημιουργεί ομάδα “σοφών” συμβουλατόρων και αγνοώντας την Κυβέρνηση (που έτσι και αλλιώς ήταν του AKP) και την Μεγάλη Εθνική Τουρκική Βουλή (TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi), αρχίζει να κυβερνά την χώρα με Προεδρικά Διατάγματα. Δηλαδή όπως τα fetva του Οσμανικού Κράτους. Το μοναδικό που υπολείπονταν ήταν ο Şeyhülislâm, που θα ενέκρινε τα Προεδρικά Διατάγματα εάν συμβαδίζουν με την Σαρία. Βέβαια εάν υπήρχε ο Şeyhülislâm, ίσως πολλά απάνθρωπα Προεδρικά Διατάγματα θα θεσμοθετούνταν με ηπιότερες ποινές για τους παραβάτες, ειδικά των πολιτικά καταδικασμένων οπαδών του Μετριοπαθούς Ισλάμ, FTÖ. Είναι γεγονός ότι τα σκληρότερα αντίποινα εμφανίζονται στους εμφυλίους…

Το 2023 ο πρώτος που παραβίασε το Σύνταγμα του 2017 ήταν πάλι ο RTE. Παραβιάζοντας το άρθρο 101 του Συντάγματος, έθεσε υποψηφιότητα για το Προεδρικό αξίωμα για τρίτη φορά, παραβιάζοντας τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου, ενώ ακόμα αναμένεται να εμφανίσει το πτυχίο του από ανώτατη σχολή όπως απαιτεί η πρώτη παράγραφος !

Κλείνοντας

Η μεγαλύτερη συμφορά για την ΤΔ δεν είναι τα προαναφερόμενα αλλά ο ευτελισμός της Τουρκικής κοινωνίας:

• Με την επανεμφάνιση της πρακτικής του λιντσαρίσματος,
• Την απαξίωση των γυναικών,
• Την αποδοχή κατηγορητηρίου από δύο παραβάτες του κοινού Ποινικού Κώδικα (Sedat Peker και Muhammed Yakut), που με το αζημίωτο συνεργάστηκαν με κρατικά στελέχη προς υλοποίηση “βρώμικων δουλειών” του κράτους,…, παρά των εργασιών έντιμων νομικών λειτουργών, που “ακριβοπλήρωσαν” την εν λόγω προσπάθειά τους !
• Την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, όπως:
  • για υλικά συμφέροντα η σκηνοθέτηση του κινήματος τις 15/7/2016,
  • για πολιτικά συμφέροντα (= παιχνίδια εξουσίας) ολιγωρία σε βομβιστικές επιθέσεις,
  • για κάλυψη θεσμικών αδυναμιών η εγκατάλειψη εκατοντάδων σεισμοπαθών κάτω από τα χαλάσματα…
• Με τη διάλυση των επιστημονικών ερευνών σε Πανεπιστήμια και το μοίρασμα ακαδημαϊκών τίτλων βάσει κομματικών ταυτοτήτων…

Τα προαναφερόμενα είναι γεγονότα που η επανόρθωσή τους απαιτεί δεκαετίες, όμως στο πλαίσιο της ΔΜΑ ανά πάσα στιγμή και προς πάσα κατεύθυνση η εκμετάλλευση των ατόμων που παράγει το εν λόγω σύστημα είναι άμεση…

βκ

Σημειώσεις:

[1] Greater Middle East (Διευρυμένη Μέση Ανατολή, ΔΜΑ), πολιτικός όρος όπου συγκαταλέγονται: Bahrain, Cyprus, Egypt, Iran, Iraq, Israel, Jordan, Kuwait, Lebanon, Oman, Qatar, Saudi Arabia, Syria, Turkey, United Arab Emirates, Yemen, Comoros, Djibouti, Somalia, Algeria, Libya, Morocco, Sudan, Tunisia, Afghanistan, Maldives, Pakistan, Mauritania, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Turkmenistan, Uzbekistan, Armenia, Azerbaijan, Georgia, Palestine, Abkhazia, Artsakh, Sahrawi Arab Democratic Republic, Somaliland, South Ossetia.

[2] Μετριοπαθές Ισλάμ, όλοι οι Μουσουλμάνοι όπως εντέλλεται στο Κοράνι, προσπαθούν να επιβάλουν στην ανθρωπότητα το Ισλάμ ως μοναδική θρησκεία(cihad). Πολλά Ισλαμικά κινήματα, όπως η “Μουσουλμανική Αδελφότητα”, ήταν πρόθυμα να επιδιώξουν τους σκοπούς τους μέσω συμμετοχής στην πολιτική ζωή και όχι με επαναστατικά μέσα. Ο τρόπος αυτός αποκαλείται Μετριοπαθές Ισλάμ.

[3] Βαθύ Κράτος, (Derin Devlet), ο όρος για πρώτη φορά θα χρησιμοποιηθεί στις 26/9/1974 από τον Πρωθυπουργό της ΤΔ Bülent Ecevit. Έχει την έννοια της δράσης και οργάνωσης αντισυνταγματικού μηχανισμού εντός της κρατικής δομής. Χρησιμοποιήθηκε έντονα από τα Τουρκικά ΜΜΕ μετά το σκάνδαλο Susurluk (3/11/1996).

[4] Κοίτα Ecevit Kılıç, Yeni Derin Devlet, εκδ. οικ. Doğan Kitap, Κων/πολη 2020.

[5] Necmettin Erbakan [Νετζμετίν Ερμπακάν, γ. 29/10/1926 Σινώπη – θ. 27/2/2011 Άγκυρα)] Το 1948 αποφοίτησε από το Πολυτεχνείο της Κωνσταντινούπολης (İstanbul Teknik Üniversitesi) με την ειδικότητα του Μηχανικού Μηχανολόγου και ξεκίνησε άμεσα να διδάσκει ως βοηθός. Την περίοδο 1951 – 1954 στα πλαίσια της διατριβής του που υλοποίησε στην Γερμανία, εργάστηκε ως ερευνητής στην Γερμανική Ερευνητική Εταιρεία Αεροδυναμικής [Deutsche Versuchsanstalt für Luftfahrt (DVL)]. Το 1954 αρχίζει να εργάζεται ως λέκτορας στο Πολυτεχνείο της Κωνσταντινούπολης. Είναι ιδρυτής εργοστασίου κατασκευής μηχανών εσωτερικής καύσης (1956). Το 1965 του απονέμεται ο τίτλος του Καθηγητή. Θεωρείται ο ιδρυτής της τάσης “Ευρωπαϊκό Ισλάμ” (Mİlli Görüş = Εθνική Άποψη), που αρχίζει να εκφράζεται μέσω πολιτικών κομμάτων από το 1969.

[6] Κοίτα https://www.al-monitor.com/originals/2022/08/barzani-says-former-turkish-president-wanted-federation-iraqs-kurds, όπως σε https://www.newarab.com/analysis/was-turkey-seriously-considering-annexing-iraqi-kurdistan

[7]Κοίτα εφημερίδα Hürriyet 23/3/2000, “Azrail’in pençesinde 9 saat”

[8] Όπως ισχυρίζεται η σύζυγός του στην συνέντευξή της στο περιοδικό Aksiyon 16/4/2007. Κοίτα https://web.archive.org/web/20151127121624/http://www.aksiyon.com.tr/aksiyon/haber-18400-26-buyuk-turkiye-cumhuriyetini-kuracakti.html#

[9] Tansu Penbe Çiller [(Τανσού Τσιλέρ), γ.24/5/1946 Κωνσταντινούπολη], η πρώτη και μοναδική γυναίκα Πρωθυπουργός της ΤΔ. Μετά την αποφοίτησή της από το Αμερικάνικο Κολέγιο του Μέγα Ρεύματος, συνέχισε τις σπουδές της στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο Robert ( το σημερινό Boğaziçi). Το 1967 αποφοίτησε από το οικονομικό τμήμα και το 1967 διεκπεραιώνει  τις ανώτατες σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του New Hampshire και την διατριβή της στο Πανεπιστήμιο Connecticut (1971). Μετά τη σύντομη πανεπιστημιακή της καριέρα στις ΗΠΑ, επιστρέφει στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi ως βοηθός καθηγήτρια. Το 1978 της απονέμεται ο τίτλος της Υφηγήτριας και το 1983 της καθηγήτριας. Μετά την κλήση που δέχεται από τον Süleyman Demirel το 1990 θα ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική. Στην κυβέρνηση Demirel του 1991 θα είναι υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, υπεύθυνη οικονομικών. Μετά το θάνατο του Turgut Özal και την ανάληψη της Προεδρίας από τον Süleyman Demirel, στις 25/6/1993 θα αναλάβει την Πρωθυπουργία, όπου θα παραμείνει μέχρι 6/3/1996. Στην περίοδο της Πρωθυπουργίας της θα σημειωθούν τα πιο σκοτεινά και αμφιλεγόμενα γεγονότα της ΤΔ μετά το κίνημα του 1960.

[10] Σκάνδαλο Susurluk (Σούσουρλουκ), είναι το διεθνές σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε μετά από τροχαίο δυστύχημα στις 3/11/1996. Επιβεβαιώθηκαν οι σχέσεις:

κρατική μηχανή <-> υπόκοσμος <-> πολιτικός κόσμος <-> ένοπλες δυνάμεις, που δρούσαν σε διεθνές επίπεδο. Ενώ ο υπόκοσμος θησαύριζε, η ΤΔ “απαλλασσόταν” από τους εχθρούς της χώρας.

[11] Σαρία (الشريعة): Το Ιερό Μουσουλμανικό ή Ισλαμικό Δίκαιο, μεταφράζεται ως :”η ανοιχτή οδός προς την πηγή”. Είναι ο Ιερός Νόμος που ρυθμίζει συνολικά τη ζωή των Μουσουλμάνων οπουδήποτε και αν κατοικούν. Η βασική αδυναμία της Σαρία εντοπίζεται στο ότι η πλειονότητα των Ιερών Κανόνων που περιλαμβάνει και που πηγάζουν από το Κοράνι έχουν κατασταλτική ισχύ, αντί επαίνων και αγαθοεργιών που επίσης συνυπάρχουν στο Κοράνι.

[12] Συμμορία των Πέντε, όπως αναφέρει ο Πρόεδρος του αντιπολιτευτικού κινήματος Kılıçdaroğlu:Cengiz Holding, Limak Holding, Kalyon Holding, Kolin Holding, Makyol Grubu. Είναι πρωταθλητές κόσμου σε κατακυρώσεις διαγωνισμών. Κοίτα:

https://web.archive.org/web/20201214192216/https://medyascope.tv/2020/12/14/kilicdaroglunun-besli-cete-dedigi-holdingler-cengiz-limak-kalyon-kolin-ve-makyolun-aldigi-kamu-ihaleleri/

[13] Κοίτα άρθρο – μελέτη Β. Κυρατζόπουλου, Οι εξελίξεις στο Τραπέζιο Ανατολικού Ζητήματος (2012 – 2015).

https://www.academia.edu/24234101/Οι_Εξελίξεις_στο_Τραπέζιο_Ανατολικού_Ζητήματος_2012_2015

[14] Κοίτα εφημερίδα Hürriyet 21/12/2013:

https://www.hurriyet.com.tr/gundem/yolsuzluk-operasyonunda-24-kisi-tutuklandi-25412946

[15] FTÖ, FETULLAHÇI TERÖR ÖRGÜTÜ, Τρομοκρατική Οργάνωση του FETULLAH.

[16] Κοίτα άρθρο μελέτη Β. Κυρατζόπουλου, Το Μεταναστευτικό σε Τουρκία & Ελλάδα ως: Σχέδιο, Εργαλείο, Όπλο, Αθήνα 15/3/2020.  https://www.academia.edu/42223522/Το_Μεταναστευτικό_σε_Τουρκία_and­_Ελλάδα_ως_Σχέδιο_Εργαλείο_Όπλο.

[17] Κοίτα Reuters Οκτώβριο 2019, Erdogan should be prosecuted over Syrian offensive: ex-U.N. investigator del Ponte

https://www.reuters.com/article/us-syria-security-turkey-delponte/erdogan-should-be-prosecuted-over-syrian-offensive-ex-u-n-investigator-del-ponte-idUSKBN1X508S

[18] Κοίτα Deutsche Welle (DW), Akkuyu’da seçim öncesi açılış: “Tehlikeye kapı aralanıyor”, Βερολίνο 27/4/2023

https://www.dw.com/tr/akkuyuda-seçim-öncesi-açılış-tehlikeye-kapı-aralanıyor/a-65444295

[19] Κοίτα άρθρο – μελέτη Β. Κυρατζόπουλου, Τουρκία, τα Κινήματα και το Κίνημα, Αθήνα 27/7/2016.

https://www.academia.edu/41784018/Τουρκία_τα_Κινήματα_και_το_Κίνημα

[20] Κοίτα sozcu.com, 19,5 metre kalmıştı, 28/6/2017.

https://www.sozcu.com.tr/2017/yazarlar/saygi-ozturk/195-metre-kalmisti-1911264/

[21] Κοίτα Karar 30.10.2016, https://www.karar.com/darbeci-general-semih-terzinin-esi-de-kamudan-ihrac-edildi-292197

[22] Κοίτα Haber Türk 17.8.2016, https://www.haberturk.com/gundem/haber/1283092-darbeci-tuggeneral-semih-terzinin-doktor-esi-nazire-terzi-tutuklandi.

[23] Κοίτα OdaTV 2/12/2016, Erdoğan’ın darbe gecesi bindiği uçagın ayrıntıları ortaya çıktı, https://www.odatv4.com/siyaset/erdoganin-darbe-gecesi-bindigi-ucagin-ayrintilari-ortaya-cikti-0212161200-105008

[24] Κοίτα Ναυτεμπορική 17/7/2016,

http://www.naftemporiki.gr/story/1128901/ston-eisaggelea-aleksandroupolis-simera-oi-okto-tourkoi-stratiotikoi

[25] Κοίτα άρθρο- μελέτη Β. Κυρατζόπουλου, Περί 130.000 Απολυμένων Δημοσίων Λειτουργών στην Τουρκική Δημοκρατία,

http://www.elzoni.gr/html/ent/723/ent.92723.asp

[26] Κοίτα άρθρο-μελέτη Β. Κυρατζόπουλου, Ογδόντα Μέρες μετά, η Ανάγνωση ενός Δημοψηφίσματος, Αθήνα 4/7/2017

https://www.academia.edu/33770723/Eighty_Days_After_Reading_a_Referendum_Turkish_Republic_16_4_2017_