Ο τουρκικός Tayfun αποτελεί ακόμη έναν τύπο βαλλιστικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν είναι απαραίτητα έτοιμος για επιχειρησιακή λειτουργία. Εξάλλου, η Ελλάδα έχει επαρκή συστήματα αναχαίτισης. Ωστόσο σηματοδοτεί την πρόοδο της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας και μειώνει τη μελλοντική εξάρτηση της Αγκυρας από εξωτερικούς προμηθευτές όπως οι ΗΠΑ. Πιθανόν κινεζική η προέλευση της τεχνογνωσίας για τουρκικούς βαλλιστικούς πυραύλους. Απαντούν στα ερωτήματα της «Κ» ο επιστημονικός συνεργάτης στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών – IISS Τίμοθι Ράιτ και ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ – JISS Εφραίμ Ινμπάρ.

– Τι σηματοδοτεί η δοκιμαστική εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου από την Τουρκία;

– Τίμοθι Ράιτ: Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η προχθεσινή δοκιμαστική εκτόξευση δεν σημαίνει ότι ο Tayfun είναι κοντά στο να τεθεί σε υπηρεσία. Η Rokestan είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να διενεργήσει περαιτέρω δοκιμαστικές εκτοξεύσεις προτού ο πύραυλος φτάσει σε μια αρχική επιχειρησιακή ικανότητα. Ακόμη και τότε, ο αριθμός των συστημάτων που σχεδιάζει να αναπτύξει η Τουρκία είναι άγνωστος.

– Εφραίμ Ινμπάρ: Πρώτον, από τη στιγμή που τον έφτιαξαν έπρεπε να τον δοκιμάσουν, να ελέγξουν την ορθότητά του. Δεύτερον, προβαίνουν σε επίδειξη δύναμης στέλνοντας ένα σήμα ισχύος.

– Είναι μια εξέλιξη που αλλάζει τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο;

– Τίμοθι Ράιτ: Η Τουρκία είναι ένα από τα πολλά κράτη στην Ανατολική Μεσόγειο που διαθέτουν βαλλιστικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς (SRBM). Η Ελλάδα χρησιμοποιεί το MGM-140 ATACMS SRBM, ενώ το Ισραήλ χειρίζεται μια σειρά βαλλιστικών συστημάτων και πυραύλων Κρουζ. Αλλα κράτη της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου, συμπεριλαμβανομένων της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Ρουμανίας και της Ρωσίας, είτε λειτουργούν είτε έχουν προμηθευτεί SRBM από εγχώριους ή ξένους προμηθευτές. Υπό αυτήν την έννοια, τα τουρκικά SRBM έχουν ακόμα μία παρόμοια ικανότητα σε ένα συνωστισμένο πεδίο. Βεβαίως, σημαντικό σημείο αναφοράς είναι ότι αυτή η δοκιμαστική βολή σηματοδοτεί την πρόοδο της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας στην ανάπτυξη πυραύλων. Συνεπώς, η Αγκυρα θα εξαρτάται λιγότερο από εξωτερικούς προμηθευτές, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, στο μέλλον.

– Εφραίμ Ινμπάρ: Οι πύραυλοι δεν κερδίζουν από μόνοι τους πολέμους. Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποκτήσουμε λεπτομερή εικόνα για παραμέτρους όπως, για παράδειγμα, το βεληνεκές και η ακρίβεια του συγκεκριμένου πυραύλου, ώστε να δούμε σε ποιον βαθμό ενισχύει πρακτικά την αμυντική ικανότητα της Τουρκίας.

– Είστε σε θέση να εντοπίσετε την προέλευση της τεχνολογίας που χρησιμοποιεί η Τουρκία;

– Τίμοθι Ράιτ: Επικρατεί η εκτίμηση ότι η Τουρκία έχει συνεργαστεί με την Κίνα για την ανάπτυξη ορισμένων από τους βαλλιστικούς πυραύλους της, όπως ο μικρότερου βεληνεκούς BORA/Khan, που θεωρείται ότι είναι μια τουρκική έκδοση του κινεζικού BP-12A.

– Εφραίμ Ινμπάρ: Δεν θα πρέπει να υποτιμάμε τις ικανότητες της ίδιας της Τουρκίας σε αυτό το επίπεδο. Δουλεύουν επί χρόνια πάνω στην αμυντική τους βιομηχανία και έχουν αποκτήσει πλέον τη δική τους τεχνογνωσία.

– Ποια είναι τα αντίμετρα της Ελλάδας μπροστά σε αυτή τη νέα αμυντική ικανότητα της τουρκικής πλευράς;

– Τίμοθι Ράιτ: Η Ελλάδα διαθέτει δύο τύπους αναχαιτιστών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την άμυνα βαλλιστικών πυραύλων: τον M901 Patriot PAC-2 και τον S-300PMU1 (RS-SA-20 Gargoyle). Αν και οι δύο αυτοί τύποι αποτελούν αναβαθμισμένες προσεγγίσεις των αρχικών Patriot και Gargoyle αντίστοιχα, θα ήταν πιθανώς απαιτητικό γι’ αυτά τα συστήματα να αναχαιτίσουν τους σύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους που είναι ικανοί για ενδοατμοσφαιρικές διαδρομές πτήσης και εκτέλεση ελιγμών.

– Εφραίμ Ινμπάρ: Η Ελλάδα θα πρέπει να αποκτήσει τη δική της παραγωγή και τεχνογνωσία, τον δικό της οπλισμό. Σε αυτά τα θέματα οφείλεις να στηρίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις, μόνο αυτό σε διασφαλίζει.

Καθημερινή