του Στράτου Σιμιτζή*
Ο Ηράκλειτος με το κλασικό “τα πάντα ρει” τα έχει πει όλα. Όσοι δε έχουν το προνόμιο να ζουν αρκετά χρόνια, το ζουν διαπιστώνοντας με πόση ταχύτητα αλλάζουν τα πράγματα.
Όπως ήταν φυσικό, ο πάντα ματωρ χρόνος παρέσυρε και πολλές φράσεις που συνήθως γραμμένες στις πινακίδες.
Να ορισμένες.
“Τιμαί ορισμέναι ή τιμαί FIX”
“Πίστωσις εις ουδένα”. Ο βερεσές απέθανε “Μόνον τοις μετρητοίς”.
Στο σημείο αυτό μια σχετική αναφορά. Οι μικρέμποροι της γειτονιάς είχαν βαρεθεί να ακούν τον πελάτη να λέει “γραφτά” και το τεφτέρι με τα βερεσεδια να γεμίζει ασφυκτικά, γι’ αυτό και αποφάσισαν να “κόψουν” αυτή την κακή συνήθεια της πελατείας αναρτώντας τις ανάλογες πινακίδες.
Όμως, υπήρχαν και φράσεις, που ευθέως αποτελούσαν βάναυση προσβολή του πολιτισμού μας.
Όπως το “μην πτύετε επί του δαπέδου” και το φοβερό “Απαγορεύεται το ουρείν” που ήταν γραμμένο σε πολλούς τοίχους.
Επ’ αυτού ο μεγάλος ευθυμογράφος Γεώργιος Σουρής και σκωπτικός έγραφε κάποτε.
“Ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί απελευθέρως. Ουρείν τε και συνέρχεσθαι σε όποιο θέλει μέρος.
Όσον αφορά το κάπνισμα αυτό απαγορευόταν στους χειμερινούς κινηματογράφος και τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Μάλιστα, πολλοί κινηματογράφοι διέθεταν ξεχωριστούς χώρους για τους θεριακλήδες, που δεν μπορούσαν να κάνουν χωρίς τη γεύση της νικοτίνης.
Τέλος, μια άλλη επιγραφή έξω από κάθε κλινική ζητούσε “ΗΣΥΧΙΑ” από τους διερχόμενους, προκειμένου να σεβαστούν τους νοσηλευμένους.
Όλα αυτά και άλλα πολλά μερικές δεκαετίες μετά ούτε ακούγονται, ούτε μνημονεύονται επισήμως.
Τι άλλο να πούμε εμείς, όλα τα προέβλεψε ο Ηράκλειτος.
Έλλειμμα συντονισμού στην Ε.Ε.
Σε αυτή την φάση του Covid 19 παρατηρείται μία έλλειψη συντονισμού δράσης μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Για παράδειγμα, όσοι παρακολουθούν διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, διαπιστώνουν ότι η χρήση μάσκας σχεδόν αποτελεί παρελθόν.
Όπως ποδοσφαιρικά γήπεδα όπου δεκάδες χιλιάδες φίλαθλοι παρακολουθούν τους αγώνες και ουδείς φορεί μάσκα. Ακόμη σε τελετές σε κλειστούς χώρους με χιλιάδες παρευρισκόμενους, ουδείς φορεί μάσκα.
Τι συμβαίνει τελικά, αυτοί οι λαοί δεν κινδυνεύουν από τον Covid 19;
Όμως και στο ζήτημα 4ης ενισχυτικής δόσης του εμβολίου, μέχρι στιγμής μόνον η Σουηδία υιοθέτησε και ξεκίνησε τον εμβολιασμό με την 4η δόση.
Και εδώ τι συμβαίνει; Η Ε.Ε. ο ΠΟΥ και κάθε άλλος αρμόδιος επιστημονικός φορέας, γιατί δεν βγαίνουν μπροστά να πάρουν θέση;
Από ολόκληρη Ευρώπη μόνον οι Σουηδοί και εμείς κινδυνεύουμε και χρειαζόμαστε την 4η δόση;
Όσον αφορά τον γράφοντα θα ήταν μάταιο κάποιος να τον χαρακτηρίσει αρνητή ή αμφισβητά της χρησιμότητας του εμβολιασμού, γιατί ανήκει στην κατηγορία των πρώτων που ολοκλήρωσαν εγκαίρως τις τρεις δόσεις του εμβολίου.
Όμως, η απορία του είναι γιατί η υπόλοιπη το μεγάλο μέρος της Ε.Ε. δεν συγκινείται και δεν κινείται προς την κατεύθυνση αυτή.
Δεν την θεωρεί αναγκαία ή πρόκειται για έλλειμμα συντονισμού;
Αυτή και μόνον είναι η απορία του γράφοντος.
Μόνον θανατικό καταστροφή και γενικά “μια τρύπα στο νερό”
Αν επιχειρούσαμε να κάνουμε ένα απολογισμό των πρώτων 46 ημερών από την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία θα καταλήγαμε στα παρακάτω ασφαλή αποτελέσματα.
Η εισβολή που κατά κύριο λόγο πραγματοποιήθηκε εξ αποστάσεως, “επέτυχε” απόλυτα να σκορπίσει τον θάνατο ναι την καταστροφή, το ξεσπίτωμα και την προσφυγιά στους Ουκρανούς. Στο σημείο αυτό παίρνει “άριστα”.
Τι άλλο “επέτυχαν” οι Ρώσοι.
Να κρατήσουν ψηλά το φρόνημα και τον πατριωτισμό των Ουκρανών, ενώ στα σχέδια τους ήταν να τον καμψουν.
Να συνενώσουν τον Δυτικό κόσμο, ενώ στα σχέδια τους ήταν να τον διασπάσουν και να τον διαιρέσουν.
Γενικότερα, από στρατηγικής απόψεως έκαναν “μία τρύπα στο νερό”.
Όμως αυτή η υπόθεση είχε και βαρύ τίμημα, το μέγεθος του οποίου μόνον ο Ρώσος Πρόεδρος γνωρίζει και προφανώς οι επιτελείς του, και φυσικά για να μην το αποκαλύπτουν, αναγκάζονται να το συγκαλύψουν.
Σήμερα όμως που δεκάδες δορυφόροι που αυλακώνουν των ουρανό, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, και εκείνοι που πρέπει να γνωρίζουν είναι επαρκώς ενήμεροι.
Στην περίπτωση αυτή, ταιριάζει μόνο το “καλά ξεμπερδέματα”.
Δημ. Νικολαΐδης, Τάκης Μηλιάδης, Λαυρέντης Διανέλλος
Ηθοποιοί παντός ρόλου
Δύσκολα θα βρει κάποιος κινηματογραφική ταινία της “χρυσής εποχής” που να μην μετέχει ένας από τους προαναφερόμενους ηθοποιούς.
Φοβερά ταλέντα υποκριτικής, μαρατερίστες, μοναδικοί, έχουν υποδυθεί τύπους και έχουν δώσει ρόλους που δύσκολα μπορούν να ξεχάσουν οι φίλοι του κινηματογράφου.
Σε πολλές ταινίες, οι ταλαντούχοι δευτεροαγωνιστές ή κομπάρσοι με τους ρόλους που υποδύονται “έκλεβαν” την παράσταση.
Εκείνη την εποχή ο κινηματογράφος και το θέατρο, μια και πρόκειται για “συγκοινωνούντα δοχεία”, διέθεταν πλήθος πρωταγωνιστών, δευτεροαγωνιστών και κομπάρσων, που φορές φορές με το ταλέντο του στην υποκριτική, επικαλύπτουν αλλήλους.
Γι’ αυτό άλλωστε την αποκαλούν “χρυσή εποχή” από ουσία και όχι για να της δώσουν ένα πομπώδη τίτλο.
*Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
