του Στράτου Σιμιτζή*
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο , πως η Ελληνική αστυνομία , με όλους του κλάδους και τις υπηρεσίες της , σημειώνει εξαιρετικές επιτυχίες στην εξιχνίαση εγκλημάτων όπως την εξάρθρωση εγκλημάτων και συμμοριών κακοποιών .
Σ ‘αυτό συντελούν η εκπαίδευση στελεχών και ανδρών του σώματος ο σύγχρονος εξοπλισμός και η στενή συνεργασία με την διεθνή αστυνομία των κρατών – μελών της Ε.Ε.
Όμως , αυτές τις επιτυχίες κατά κάποιο τρόπο έχουν απομακρύνει την αστυνομία από την εγκληματικότητα της γειτονιάς και του μικροεγκληματία.
Τελευταίως , πολλοί τέτοιοι επίδοξοι κακοποιοί λυμαίνοντας τις γειτονιές στο ιστορικό κέντρο , όχι κάπου απόμερα , και με διάφορους τρόπους – ελεγκτές φυσικού αερίου , τεχνικούς του ασανσέρ και άλλα – επιχειρούν να παρασύρουν ηλικιωμένους , ανήμπορα άτομα , παιδιά , νεαρούς και νεαρές μέσα στο ασανσέρ και εκεί να εφαρμόσουν το εγκληματικό σχέδιό τους.
Συνήθως , δρουν ως ντουέτο ώστε ο ένας να είναι κάτι σαν τσιλιαδόρος ή εφεδρικός δράστης.
Η δράση των κακοποιών της γειτονιάς , θα είχε πολύ περιοριστεί ίσως και να εξέλειπε , αν είχε καθιερωθεί κατ’επανάληψη εξαγγελθείς θεσμός του αστυνομικού της γειτονιάς.
Αλήθεια , πόσοι υπουργοί δεν έχουν εξαγγείλει την καθιέρωση του αστυνομικού της γειτονιάς , που δεν αποτελεί κάτι άλλο , παρά το κύτταρο και τον πυρήνα τη αστυνόμευσης.
Λέτε την έλλειψη παρουσίας αστυνομικού της γειτονιάς , να μην την λαμβάνουν υπόψιν τους οι μικροκακοποιοί που έχουν ως πεδίο δράσης τους αυτή;
Μεγάλη υπόθεση ο αποτελεσματικός αγώνας κατά του ζοφερού εγκλήματος , αλλά είναι και το μικρό έγκλημα που είναι σε έξαρση στην γειτονιά , γεγονός που προκαλεί αίσθημα ανασφάλειας και ανησυχίας.
