του Στράτου Σιμιτζή*
Σάββατο 19 Μαρτίου, ώρα τέσσερις με πέντε απογευματινή, η COSMOTE TV στην ενότητα “ελληνικός κινηματογράφος” προβάλλει μια ταινία προϊόν του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, όπου οι χυδαιότητες, οι βωμολοχίες και το υβρεολόγιο θα έκανε και έναν βαρύμαγκα να κοκκινίσει.
Αν αυτό το προκλητικό υβρεολόγιο συνιστά τέχνη, τότε αλίμονο στην τέχνη και σ’ αυτούς που τόσο ευδόκιμα την υπηρέτησαν και την υπηρετούν.
Αίδως Αργειοί και σκόπιμο είναι η διοίκηση του Οργανισμού να διεξάγει έρευνα πως παρεισέφρησε αυτή η ταινία στην ταινιοθήκη του και έφτασε να προβάλετε σε ζώνη προσβάσιμη και από παιδιά.
Μήπως όμως εμείς οι συνδρομητές πληρώνουμε για να προβάλλονται τέτοια εξαμβλώματα εν ονόματι της τέχνης. Κατηγορηματικα ΟΧΙ.
“Βρε που πάμε” που έλεγε και ο κολοσσός της υποκριτικής Βασίλης Αυλωνίτης. Η αισχρολογία να θεωρεί τέχνη.
Άραγε εκείνοι που γράφουν και γυρίζουν αυτά τα ρεζιλίκια, πράγματι πιστεύουν πως κάνουν τέχνη;
Μήπως μπορούν να θυμηθούν κάποιον ηθοποιό της “Χρυσής εποχής”, όχι μόνο πρωταγωνιστή, αλλά και κομπάρσο, να καταφεύγει σε βωμολοχίες και αισχρολογίες για να προκαλέσει το ενδιαφέρον ή και το γέλιο του κοινού;
Φυσικά όχι, γιατί όλοι εκείνοι οι παράγοντες, σεναριογράφοι, θεατρικοί συγγραφείς ηθοποιοί και σκηνοθέτες σέβονται πρώτα τον εαυτό τους και μετά την τέχνη της υποκριτικής που υπηρετούσαν.
“Βρε, που πάμε;”
Στρατηγικώς απέτυχε
Ασχέτως αν τόσο ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος οσο και οι εκπρόσωποί του δηλώνουν πωςωη εισβολή εξελίσσεται σύμφωνα με το πρόγραμμα. Είναι κοινό μυστικό πως οι Ρώσοι άλλα είχαν στο μυαλό τους και άλλα τους προέκυψαν.
Η πιο απλή επιβεβαίωση αυτού είναι πως η εισβολή βρίσκεται στην τέταρτη εβδομάδα και αυτό που επέτυχαν οι δυνάμεις εισβολής είναι να βομβαρδίζουν αδιακρίτως από μακριά και επί του ασφαλούς, κατοικημένες περιοχές και πόλεις σκορπώντας καταστροφή και θάνατο αμάχων.
Όταν ο Ρώσος Πρόεδρος σταματήσει να βομβαρδίζει με πυραύλους, πυροβολικό και αεροπορικές επιδρομές τις Ουκρανικές πόλεις και αναλάβουν οι χερσαίες δυνάμεις του, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για πρόοδο.
Όμως, κάτι τέτοιο εφ’ όσον το τολμήσει, τότε θα προκύψει μάχη, οδομαχίες, δράση ελεύθερων σκοπευτών, επιθέσεις από εκεί πουθα το περιμένει με εκατόμβες θυμάτων. Γιατί, ένα απ αυτά που πέτυχε αυτή η αδικαιολόγητη και απροκληκτη εισβολή, είναι να χαλυβδωσει το θάρρος, το πνεύμα και το φρόνημα των Ουκρανών, οι οποίοι αν τελικά υποκύψουν, θα έχουν πουλήσει πολύ ακριβά το “τομάρι τους”.
Συμπέρασμα, αυτά που πίστευαν οι εισβολείς πως θα απλοποιήσει την υπόθεση και πως η Ουκρανία θα πέσει σαν “ώριμο φρούτο” ή ότι θα προκαλέσουν ανατροπή εκ των έσω της Ουκρανικής Κυβέρνησης αποδεικνύονται “όνειρα θερινής νυκτός” και “ευσεβείς πόθοι”.
Για κάθε άτομο που έχει σχέση με τα στρατιωτικά δρώμενα και την πολεμική στρατηγική, η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, στρατηγικώς ήταν μια εκκωφαντική αποτυχία.
*Δημοσιογράφος, Συγγραφέας
