Ο Πούτιν μας έστειλε μήνυμα, αλλά όχι αυτό που επεδίωκε

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

Μεταξύ των Ουκρανών επικρατεί η σχεδόν απτή αίσθηση ότι η Ρωσία χάνει τον πόλεμο.

Εάν αναρωτιέται κανείς πώς ήταν να ζεις στο Κίεβο την περασμένη Δευτέρα, δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί.

Ξύπνημα στις 06:49 το πρωί από τον ήχο των σειρήνων της αεράμυνας.  Ίσως κάποιοι και να κοιμήθηκαν υπό τον ήχο των σειρήνων -άλλωστε, το έχουμε πια συνηθίσει- όμως το τράνταγμα των τοίχων από τις εκρήξεις δεν σε άφηνε να κοιμηθείς. Βιαστικά, κάποιοι αποφάσισαν να μεταβούν σε ένα ασφαλές σημείο, σε έναν σταθμό του μετρό ή ένα φιλικό σπίτι με γερούς τοίχους. Παίρνοντας την τσάντα με τα είδη έκτακτης ανάγκης, η οποία από τον Φεβρουάριο βρίσκεται συνεχώς δίπλα σε κάθε εξώπορτα, όπως και το laptop, φορτιστές και τα χαρτιά τους.

Κάποιοι πάλι αποφάσισαν να μείνουν. Σε αυτήν την περίπτωση, φτιάχνεις καφέ και ξεκινάς να κάνεις δουλειές, ακούγοντας τις εκρήξεις και προσέχοντας να μένεις μακριά από τα παράθυρα. Τηλεφωνείς στο σχολείο να ρωτήσεις τι ώρα να πας το παιδί σου (όταν τελειώσει η αεροπορική επιδρομή, σου απαντούν). Κάποια στιγμή, πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ να πάρεις ένα ακόμη κουτί καφέ, περνάς από το ταχυδρομείο για να παραλάβεις μερικά δέματα. Εν μέσω της σύγχυσης και των εκρήξεων, συνεχίζεις να ζεις.

Όχι επειδή η κατάσταση δεν είναι πλέον τρομακτική – γιατί είναι. Είναι τρομακτικό να μην έχεις νέα από αγαπημένα σου πρόσωπα στα οποία τηλεφώνησες πριν από ώρες, μην ξέροντας αν ο λόγος που δεν σου τηλεφωνούν πίσω είναι γιατί φταίει κάποια διακοπή ρεύματος ή για λόγους που δεν θέλεις καν να φανταστείς. Είναι εξουθενωτικό να μετράς τους νεκρούς και να μαντεύεις εάν άνθρωποι που γνωρίζεις είναι ανάμεσά τους. Είναι εξουθενωτικό να αναρωτιέσαι εάν το επόμενο σπίτι που θα πληγεί θα είναι το δικό σου.

Ωστόσο, κάτι έχει αλλάξει πλέον. Παρότι είναι ξεκάθαρο ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν επεδίωξε να τρομοκρατήσει τους Ουκρανούς και να στείλει ένα μήνυμα υπεροχής με τους βομβαρδισμούς στο Κίεβο και στη Λβιβ, στο Χάρκοβο και στο Ντνίπρο -που κόστισαν τουλάχιστον 19 ζωές-, η επίθεση στην πραγματικότητα καταδεικνύει ένα πράγμα: πόσο αδύναμος είναι ο κ. Πούτιν. Μεταξύ των Ουκρανών υπάρχει μια σχεδόν απτή αίσθηση ότι η Ρωσία χάνει τον πόλεμο.

Ίσως να το ξέρει και ο ίδιος ο κ. Πούτιν. Μπορεί να το διακρίνει κανείς στο διάγγελμά του αμέσως μετά την έκρηξη στη γέφυρα της Κριμαίας το Σάββατο: δεν μιλούσε πλέον με τον ίδιο έντονο, κατηγορηματικό τόνο, ήταν απλώς ένας κουρασμένος ηλικιωμένος άνθρωπος. Η έλλειψη ενθουσιασμού στα λόγια του ήταν ξεκάθαρη. Διότι το θύμα που επλήγη στο Στενό του Κερτς δεν ήταν απλώς μια γέφυρα, ήταν ο σύνδεσμος μεταξύ της Ρωσίας και της Κριμαίας – ένας σύνδεσμος που η Ρωσία προσπαθεί σκληρά να ενισχύσει. Η γέφυρα, που λέγεται ότι προστατεύεται με κάθε δυνατό μέσο, ήταν σύμβολο της ρωσικής ισχύος. Κι παρ’ όλα αυτά επλήγη.

Μπορεί κανείς να δει την απόγνωση της Ρωσίας στην επιλογή των στόχων της. Ένας από τους πρώτους στόχους που επλήγησαν τη Δευτέρα το πρωί ήταν η διάσημη γυάλινη πεζογέφυρα στο κέντρο του Κιέβου, μια αντεκδίκηση τύπου “οφθαλμός αντί οφθαλμού”. (Αυτό που αναμφίβολα ανησύχησε το Κρεμλίνο είναι ότι η γέφυρα επιβίωσε της επίθεσης ούσα σε καλύτερη κατάσταση από τη γέφυρα της Κριμαίας). Αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι ο στόχος αυτών των επιθέσεων δεν ήταν στρατιωτικής φύσεως. Ήταν η τρομοκρατία.

Πρόσκαιρα πέτυχε τον στόχο της. Βίντεο με την κατεστραμμένη γυάλινη γέφυρα πλημμύρισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως και φωτογραφίες από το κέντρο του Κιέβου, με τον καπνό που υψωνόταν από το πάρκο Σεφτσένκο, όπου συχνάζουν οι κάτοικοι της ουκρανικής πρωτεύουσας. Εκεί έχω περάσει πολλές σημαντικές στιγμές της ζωής μου, μαζί με φίλους, υπό το άγρυπνο βλέμμα των αιωνόβιων καστανιών του Κιέβου. Το να βλέπει κανείς αυτό το μέρος, το τόσο αγαπητό στους Ουκρανούς, να δέχεται επίθεση ήταν πραγματικά συγκλονιστικό.

Ωστόσο, αυτό που ακολούθησε ήταν οργή και μαζί της η συνειδητοποίηση. Εάν η Ρωσία χρειάζεται να καταφύγει σε τέτοιες ποταπές τακτικές, στην τρομοκρατία των αμάχων, πλήττοντας πανεπιστήμια, μουσεία, βιβλιοθήκες, παιδικές χαρές, πολυκατοικίες και άλλες υποδομές -11 εξ αυτών σε όλη τη χώρα-, τότε η Ουκρανία προφανώς έχει το πάνω χέρι. Μετά από μια σειρά επιτυχημένων αντεπιθέσεων στα βορειανατολικά και στα νότια της χώρας, οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν αποκτήσει δυναμική. Η Ρωσία, που υφίσταται καθημερινά σημαντικές απώλειες στην πρώτη γραμμή του μετώπου, αγκομαχά στο πεδίο της μάχης. Το απέδειξε η κλιμάκωση της Δευτέρας.

Αλλά, τι γίνεται από δω και πέρα; Οι Ουκρανοί θα επιχειρήσουμε να αποκαταστήσουμε τις ζημιές, φυσικά, όπως κάναμε και στο παρελθόν. Ωστόσο, δεν τρέφουμε αυταπάτες: Παρότι η Ρωσία είναι ανίσχυρη και δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει σε βάθος χρόνου, έχει ακόμη πολλά όπλα που έχουν ξεμείνει από τη σοβιετική εποχή και είναι πρόθυμη να τα χρησιμοποιήσει. Είμαστε προετοιμασμένοι για περισσότερα πλήγματα.

Αλλά επουδενί δεν βρισκόμαστε στην 24η Φεβρουαρίου, όταν επικρατούσε φόβος και τρόμος. Τώρα βλέπουμε ότι ο υποτιθέμενος δεύτερος ισχυρότερος στρατός του πλανήτη δεν μπόρεσε να καταλάβει το Κίεβο – όχι σε τρεις μέρες, ούτε σε επτάμισι μήνες. Όσοι δεν ήταν σίγουροι αν ήταν σώφρων να στηρίξουν την Ουκρανία, είναι καλή στιγμή να το ξανασκεφθούν. Και καθώς η ρουλέτα γυρίζει ακόμη, να ποντάρουν στη χώρα που θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.

* Η Margo Gontar είναι Ουκρανή, ανεξάρτητη δημοσιογράφος.

© 2022 Διατίθεται από το “The New York Times Licensing Group”

https://www.capital.gr/arthra/3664360/o-poutin-mas-esteile-minuma-alla-oxi-auto-pou-epedioke

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα