Η «σύντομη» και «σύγχρονη» τελετή της Στέψης
Είναι άξιο επισήμανσης πως είναι η πρώτη φορά που θα δούμε μια διαφορετική τελετή. Είναι γνωστό πως από νεαρή ηλικία ο τότε πρίγκιπας της Ουαλίας είχε δηλώσει τις απόψεις του περί πίστης και ανεξιθρησκίας.
Για το λόγο αυτό ζήτησε μια πιο σύντομη και απλή θρησκευτική τελετή που ναι μεν σέβεται το τελετουργικό και την ιερότητα του Αββαείου του Ουέστμινστερ, αλλά την έχει προσαρμόσει στα δικά του γούστα, αφού επέλεξε προσωπικά τα 12 κομμάτια που θα ακουστούν κατά τη διάρκεια της τελετής.
- Το λάδι με το οποίο θα χριστούν ο Βασιλιάς και η βασιλική σύζυγος, το οποίο καθαγιάστηκε στον Πανάγιο Τάφο στην Ιερουσαλήμ τον Μάρτιο, θα περιέχεται μέσα σε χρυσό δοχείο με τη μορφή αετού.
- Το ασημένιο επίχρυσο κουτάλι της στέψης είναι το παλαιότερο αντικείμενο που χρησιμοποιείται στην τελετή στέψης, έχοντας καταγραφεί για πρώτη φορά το 1349 μεταξύ των εμβλημάτων του Αγίου Εδουάρδου στο Αββαείο του Ουέστμινστερ και είναι το μόνο κομμάτι του έργου των βασιλικών χρυσοχόων που επιβίωσε από τον 12ο αιώνα.
- Η σφαίρα του Μονάρχη κατασκευάστηκε από χρυσό τον 17ο αιώνα και συμβολίζει τον χριστιανικό κόσμο. Χωρίζεται σε τρία τμήματα με ζώνες κοσμημάτων, για καθεμία από τις τρεις ηπείρους που ήταν γνωστές στη μεσαιωνική περίοδο.
- Το Ξίφος της Εγκόσμιας Δικαιοσύνης, που απεικονίζει τον ρόλο του Μονάρχη ως Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, το Ξίφος της Πνευματικής Δικαιοσύνης, που σημαίνει τον Μονάρχη ως Υπερασπιστή της Πίστης, και το Ξίφος του Ελέους ή Curtana, το οποίο έχει μια αμβλυμμένη άκρη, συμβολίζοντας το έλεος του Κυρίαρχου. Τα σπαθιά χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη στέψη του βασιλιά Καρόλου Α’ το 1626.
- Το Δαχτυλίδι του Μονάρχη, ένα σύμβολο βασιλικής αξιοπρέπειας, το οποίο δημιουργήθηκε για τη στέψη του βασιλιά Γουλιέλμου Δ’ το 1831 και όλοι οι ηγεμόνες από τον βασιλιά Εδουάρδο Ζ’ και μετά το έχουν χρησιμοποιήσει στις τελετές ενθρόνισης τους. Αποτελείται από ζαφείρι με ρουμπινί σταυρό σε διαμάντια.
Για πρώτη φορά ζητήθηκε από τον νέο μονάρχη να ακουστεί ελληνορθόδοξη μουσική στη λειτουργία προς τιμήν του αείμνηστου πατέρα του, Δούκα του Εδιμβούργου, την οποία θα ερμηνεύσει το χορωδιακό σύνολο Byzantine Chant Ensemble.
Η στέψη του βασιλιά θα περιοριστεί σε 2.000 άτομα για να ληφθούν υπόψη οι περιορισμοί υγείας και ασφάλειας. Είναι το 1/4 του πλήθους που έδωσε το παρών στην αντίστοιχη τελετή της μητέρας του.
Τα στέμματα και τα κοσμήματα
Το Αυτοκρατορικό Κρατικό Στέμμα ή Στέμμα του Κράτους, είναι το στέμμα που ανταλλάσσει ο μονάρχης με το Στέμμα του Αγίου Εδουάρδου στο τέλος της Υπηρεσίας Στέψης. Το Αυτοκρατορικό Κρατικό Στέμμα χρησιμοποιείται επίσης σε τελετουργικές περιστάσεις, όπως το άνοιγμα του Κοινοβουλίου, με την αείμνηστη βασίλισσα να αστειεύεται ότι ήταν το «καπέλο του κόμματος» της.Το στέμμα ζυγίζει σχεδόν 5 κιλά και έχει ένα συμπαγές χρυσό πλαίσιο και 444 πέτρες.
Ο Κάρολος θα στεφθεί Βασιλιάς με το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου και θα αποχωρήσει από το Αββαείο φορώντας το Αυτοκρατορικό Κρατικό Στέμμα.
Με το στέμμα της βασίλισσας Μαρίας θα στεφθεί η Καμίλα, το οποίο έχει τροποποιηθεί για να συμπεριλάβει μερικά από τα κοσμήματα της αείμνηστης βασίλισσας, όπως τα διαμάντια Cullinan III, IV και V που αποτελούσαν μέρος της προσωπικής της συλλογής κοσμημάτων για πολλά χρόνια.
Το βασιλικό ζευγάρι θα μεταφέρει η άμαξα που χρησιμοποιήθηκε στο Διαμαντένιο Ιωβηλαίο της Βασίλισσας το 2012 από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Αβαείο του Ουέστμινστερ. Η άμαξα είναι καλυμμένη με περισσότερα από 400 φύλλα χρυσού και έχει πάνω της κομμάτια ξύλου από το σκάφος «Μαίρη Ρόουζ», τη ναυαρχίδα του στόλου του βασιλιά Ερρίκου του 8ου που βυθίστηκε το 1545.
Θα επιστρέψουν με τη 260χρονη άμαξα του Γκολντ Στέιτ, που χρησιμοποιείται σε κάθε στέψη. Έχει μήκος 7 μέτρα, ύψος 3,6 μέτρα και ζυγίζει 4 τόνους, εξού και κινείται με πολύ αργό ρυθμό.
Κάρολος Γ’ του Ηνωμένου Βασιλείου
Από τη γέννησή του, ο Κάρολος ανατρεφόταν για να γίνει μια μέρα βασιλιάς. Ήταν μόλις τριών ετών όταν έγινε διάδοχος του θρόνου μετά τον θάνατο του παππού του και την ανάρρηση στο θρόνο του Ηνωμένου Βασιλείου της μητέρας του Ελισάβετ.
Ανατροφή και εκπαίδευση
Η ανατροφή του ήταν διαφορετική σε σύγκριση με τους προηγούμενους μονάρχες. Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, που εκπαιδεύτηκαν από ιδιωτικούς δασκάλους, ο Κάρολος γράφτηκε το 1956 ως εξωτερικός μαθητής στο ιδιωτικό σχολείο Χιλ Χάουζ και από το 1957 έως το 1962 παρακολούθησε μαθήματα στο Σχολείο Τσιμ στο Μπερκσάιρ, όπου είχε φοιτήσει και ο πατέρας του, ο πρίγκιπας Φίλιππος.
Από το 1962 έως το 1967 φοίτησε στο αυστηρό προπαρασκευαστικό σχολείο στο Γκόρντονστουν, ένα «σκληρό» οικοτροφείο στη Σκωτία, όπου επίσης είχε φοιτήσει ο πατέρας του. Περιέγραψε εκείνη την περίοδο σαν την κόλαση ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης.Σπάζοντας την παράδοση, έγινε δεκτός στο Τρίνιτι Κόλετζ του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ το 1967 για να σπουδάσει αρχαιολογία και ανθρωπολογία, όμως άλλαξε τομέα και προτίμησε την ιστορία. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο της Ουαλίας Αμπερύστγουιθ, για να μάθει την ουαλική γλώσσα, εν όψει της απονομής σ’ αυτόν του τίτλου του πρίγκιπα της Ουαλίας την 1η Ιουλίου 1969. Το 1971 έγινε ο πρώτος διάδοχος του Ηνωμένου Βασιλείου που έλαβε πτυχίο πανεπιστημίου.
Όπως πολλά άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας πριν από αυτόν, εντάχθηκε στις ένοπλες δυνάμεις, αρχικά στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία και κατόπιν στο Ναυτικό. Η ενεργός υπηρεσία του τερματίστηκε το 1976.
Η αναζήτηση του ρόλου του ως πρίγκιπας
Ως νεαρός πρίγκιπας, αγαπούσε το σκι, το σερφ και τις καταδύσεις. Ήταν δεινός παίκτης του πόλο και καλός ιππέας. Το 1979 ο θείος του, λόρδος Μαουντμπάντεν, τον οποίο περιέγραφε ως «τον παππού που δεν είχα ποτέ», δολοφονήθηκε από τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA), ένας θάνατος που του στοίχισε πολύ. «Μου φαινόταν ότι τα θεμέλια όσων αγαπούσαμε στη ζωή είχαν γκρεμιστεί ανεπανόρθωτα», θα έλεγε αργότερα.
Ο γάμος με την Νταϊάνα και η Καμίλα
Για πολλούς στη Βρετανία και όχι μόνο, ο Κάρολος θα είναι για πάντα συνδεδεμένος με τον αποτυχημένο γάμο του με τη Λαίδη Νταϊάνα Σπένσερ και τη σχέση του με την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς, τον έρωτα της ζωής του. Όταν παντρεύτηκε τη Νταϊάνα στις 29 Ιουλίου 1981, ενώπιον ενός τηλεοπτικού κοινού 750 εκατομμυρίων ανθρώπων, η νεαρή νύφη φαινόταν ότι ήταν η τέλεια επιλογή για τον μελλοντικό βασιλιά.
Αρχικά όλα πήγαιναν καλά. Τα παιδιά τους, ο Γουίλιαμ και ο Χάρι, γεννήθηκαν το 1982 και το 1984 αντίστοιχα. Αλλά στα παρασκήνια, ο γάμος είχε προβλήματα και η Νταϊάνα κατηγορούσε την Καμίλα για τη διάλυσή του, το 1992. «Υπήρχαν τρεις σ’ αυτόν τον γάμο», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. Ο Κάρολος υποστήριζε ότι παρέμεινε πιστός «μέχρι να διαλυθεί (ο γάμος) ανεπανόρθωτα».Το διαζύγιο εκδόθηκε το 1996. Όταν η Νταϊάνα σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Παρίσι, τον επόμενο χρόνο, τα δημοσιεύματα στον Τύπο εναντίον του ίδιου και της Καμίλας ήταν βιτριολικά. Η δημοτικότητά του καταβαραθρώθηκε.
Τις επόμενες δεκαετίες, η θέση του βελτιώθηκε, αν και παρέμεινε λιγότερο δημοφιλής από τη μητέρα του. Το 2005 παντρεύτηκε τελικά την Καμίλα, η οποία κέρδισε την αποδοχή των Βρετανών. Για πολλούς, πάντως, η σκιά της Νταϊάνα παραμένει και η ζωή της εξακολουθεί να μαγεύει το κοινό.
Ιδιωτικές στιγμές
Μακριά από τα βασιλικά καθήκοντα, ο Κάρολος είναι ευτυχής στον κήπο του στο Χάιγκροουβ, στη δυτική Αγγλία ή – όπως και η μητέρα του – όταν κάνει πεζοπορία ή ψαρεύει στα βασιλικά κτήματα στη Σκωτία. Του αρέσει επίσης να ζωγραφίζει. Έχει γράψει ένα παιδικό βιβλίο, με τίτλο «Ο γέρος του Λοχνάγκαρ». Έχει επίσης πάθος με τις τέχνες, ιδίως με τα έργα του Σαίξπηρ, την όπερα και τη μουσική του Λέοναρντ Κοέν.
Στις ιδιωτικές στιγμές του, είναι αστείος με μία «κατεργάρικη αίσθηση του χιούμορ», αλλά είναι και απαιτητικός, σύμφωνα με τους συνεργάτες του. Πιστεύει ότι πρέπει να εμφανίζεται «βασιλικός» όταν το απαιτεί η κατάσταση, αλλά δεν του αρέσουν οι πολυτέλειες. Κάποιοι από τους στενούς συνεργάτες του λένε ότι είναι ευγενικός κι εργάζεται σκληρά. Φίλοι και εχθροί συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι είναι αφοσιωμένος στο καθήκον και τις περισσότερες ημέρες δουλεύει μέχρι τα μεσάνυχτα.Παρότι η αναμονή μέχρι την άνοδο στο θρόνο ήταν μεγάλη, δεν το σκεφτόταν συχνά, σύμφωνα με την Καμίλα. Όταν ρωτήθηκε αν το συζητούσε, η σύζυγός του απάντησε: «Όχι πολύ, όχι. Είναι απλώς κάτι που θα συμβεί». Το ίδιο συναίσθημα είχε μοιραστεί πριν από χρόνια και ο Κάρολος: «Δυστυχώς, αυτό είναι το αποτέλεσμα του θανάτου της μητέρας σου, του γονιού σου, και αυτό δεν είναι τόσο ευχάριστο, γι’ αυτό είναι καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε και πολύ», είπε το 2010.
Πηγή: https://www.sansimera.gr
© SanSimera.gr
