ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΥ : Τι σχέση έχουν τα ΑΕΙ με τους ταξιτζήδες;…

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Τζων Νίκολς*

Nόαμ Τσόμσκυ: ο κυριότερος αντιφρονών στην εποχή μας!

Ο Nόαμ Τσόμσκυ χαρακτηρίστηκε εύστοχα σε μια κριτική βιβλίου των New York Times, σχεδόν πριν από σαράντα χρόνια, ως “αναμφισβήτητα ο πιο σημαντικός εν ζωή λόγιος σήμερα”. Ήταν τότε 50 ετών. Τώρα είναι 90 και με την ευκαιρία της επετείου του, η διεθνής υπηρεσία της Deutsche Welle δικαιολογημένα επεσήμανε ότι ο Τσόμσκι είναι “ίσως ο κύριος πολιτικός αντιφρονών των τελευταίων 50 ετών”.

Ο Τσόμσκυ θυμίζει ότι η νόηση και η διαφωνία συμβαδίζουν και ότι η βασική πρόκληση της εποχής μας είναι να διατηρήσουμε “ανεξάρτητο το πνεύμα μας”. Αυτό δεν είναι εύκολο στην εποχή της συγκατάθεσης, αλλά είναι δυνατόν, όπως μας υπενθυμίζει ο Τσόμσκι τόσο καλά – συνεχίζοντας να μιλάει, πάντα αμείλικτα και εύστοχα όπως πάντα, για τα ψέματα της εποχής μας.

Όταν τον επισκέφθηκα την τελευταία φορά, ήταν πάντα τόσο ευγενικός, ετοιμόλογος και απλός. Δεν απέφευγε τα χτυπήματα, καταγγέλλοντας τις ατέλειες του καπιταλισμού και της πολιτικής, και εξαιρώντας λίγους πολιτικούς και κανένα κόμμα. Ο ακαδημαϊκός και ακτιβιστής, του οποίου η ανοιχτή αντίθεση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό ανταμείφθηκε με μια θέση στον “κατάλογο εχθρών” του πρώην προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, απάντησε σε μια πρόσφατη ερώτηση (από την Εϊμυ Γκούντμαν από την εκπομπή Δημοκρατία τώρα!) σχετικά με την προσέγγιση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Ντόναλντ Τραμπ και του Πωλ Ράιαν για την αλλαγή του κλίματος με μια άλλη ερώτηση: “Υπήρξε ποτέ οργανισμός στην ιστορία της ανθρωπότητας αφιερωμένος τόσο αποφασιστικά στην καταστροφή της οργανωμένης ανθρώπινης ζωής στη Γη;’’ Η απάντησή του: “Όχι, απ’ ό,τι ξέρω”.

Θα μιλήσουμε πολύ για τη συμβολή του Τσόμσκυ στην πνευματική και πολιτική ζωή μας τις επόμενες μέρες και εβδομάδες. Και νέες ανακοινώσεις θα γίνουν από αυτόν τον άνθρωπο του οποίου οι δηλώσεις συνεχίζουν να δημιουργούν συζητήσεις και να ξυπνούν τις συνειδήσεις. Σήμερα, θέλω να μοιραστώ ένα σύντομο απόσπασμα από μια μακρά συνομιλία που είχαμε πριν από αρκετά χρόνια σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ανεξάρτητοι στοχαστές σε αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς.

Η «καλή εκπαίδευση»

Ο Τσόμσκι θυμήθηκε ένα πρόλογο που έγραψε ο Τζορτζ Οργούελ για τη Φάρμα των ζώων, ο οποίος δεν συμπεριλήφθηκε στις πρώτες εκδόσεις του βιβλίου.

“Ανακαλύφθηκε περίπου 30 χρόνια αργότερα στα αδημοσίευτα έγγραφά του. Σήμερα, αν έχετε μια νέα έκδοση της Φάρμας των ζώων, μπορεί να τον βρείτε “, υπενθύμισε. “Η εισαγωγή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα – ουσιαστικά λέει αυτό που όλοι γνωρίζετε: ότι το βιβλίο είναι μια κρίσιμη και σατυρική ανάλυση του ολοκληρωτικού εχθρού. Αλλά παρακάτω απευθύνεται στο λαό της ελεύθερης Αγγλίας. λέει: Μην είσαι πολύ αλαζονικός. Λέει ότι στην Αγγλία, μια ελεύθερη χώρα – παραθέτω σχεδόν λέξη προς λέξη – αντιλιαϊκές ιδέες μπορούν να κατασταλούν χωρίς τη χρήση βίας. Και συνεχίζει με παραδείγματα που καταλήγουν σε δυο μόνο εύστοχες ορθολογικές εξηγήσεις. Η πρώτη, λέει, είναι ότι ο Τύπος ανήκει σε πλούσιους που έχουν κάθε λόγο να μην θέλουν να εκφράζονται ορισμένες ιδέες. Και η άλλη, λέει, είναι ουσιαστικά: μια “καλή” εκπαίδευση. ”

Ο Τσόμσκι εξηγεί: “Αν έχετε «καλή» μόρφωση, πήγατε στα καλύτερα σχολεία, τότε αφομοιώσατε την ιδέα ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν θα ήταν καλό να λέτε – και νομίζω ότι μπορούμε να προσθέσουμε, ότι δεν θα έπρεπε να σκέφτεστε. Πρόκειται για έναν  ισχυρό μηχανισμό. Υπάρχουν λοιπόν πράγματα που δεν σκεφτόμαστε καν και δεν τα λέμε. Είναι το αποτέλεσμα αποτελεσματικής εκπαίδευσης, αποτελεσματικής κατήχησης. Τι γίνονται οι άνθρωποι που δεν διαποτίζονται από αυτή; Λοιπόν, θα σας πω μια ιστορία: Ήμουν στη Σουηδία πριν από λίγα χρόνια και παρατήρησα ότι οι οδηγοί ταξί ήταν πολύ φιλικοί, πολύ περισσότερο από όσο περίμενα. Και τελικά, ρώτησα έναν από αυτούς, “Γιατί όλοι είστε τόσο ευγενικοί;” Έβγαλε ένα μπλουζάκι, που πιστεύει ότι έχουν όλοι οι οδηγοί ταξί, και πάνω στη μπλούζα ήταν τυπωμένη μια φωτογραφία μου με μια ρήση, στα σουηδικά, που είπα κάποτε όταν με ρώτησαν: “Τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που έχουν ανεξάρτητο μυαλό; Και είπα: «γίνονται οδηγοί ταξί’’.

*Ο Τζων Νίκολς είναι δημοσιογράφος και εργάζεται στη The Nation.

Πηγή : The Nation, John Nichols, 07-12-2018

Μετάφραση: Ε.Δ. Νιάνιος

spot_img

12 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Χριστός Ανέστη!

    Ό Θεσσαλονικιός Ταξιτζής*
    -αποκεφαλισμένος κι αυτός από τόν εβραίο μισέλληνα αλμπερτο ναρ σαλονικάϊ

    Ζεί,

    αυτός τούς οδηγεί!

    *
    τόν έστησε στά έξη μέτρα αναπολόγητο σέ μισόθεη/μισάνθρωπη/μισελληνική “δίκη”
    επαγγελματίας ψευδολόγος από τούς έν Θεσσαλονίκη, ενταγμένος
    στή μισελληνική προπαγάνδα τών εβραίων χανουκατζήδων,
    αυτών τών σταυρωτήδων τής Ζωής καί τώρ’ ακόμα πού μιλάμε…

  2. Αυτό για τον τύπο που ανήκει στους πλούσιους, εύστοχο!
    Ευτυχώς μόνο η Μακεδονία που εργάζεσαι εσύ Παντελή, αποτελεί την εξαίρεση!

    ΥΓ: Γεια σου εξαρχείου!!
    Χρόνια πολλά!!
    Να τα πεις και του ασπικ…από καρδιάς!

  3. Πόση αλήθεια εμπεριέχεται σε αυτή την συγκλονιστική ανάρτηση.

    Όπως μας μεταφέρουν τα Θεία Κείμενα: «Το μωρόν του Θεού σοφώτερον των “σοφών” εκ των ανθρώπων εστί».

    Οπότε η ελιτοκρατία (ενίοτε η αλα καρτ “αριστερή” και όχι μόνο), έχει τους τρόπους να εκπαραθυρώσει-απομονώσει όσους δεν γουστάρει, ενίοτε …διαρρηγνύοντας και τα ιμάτιά της, πρεσβεύουσα τάχα την “δικαιοσύνη” και ακόμα χειρότερα επικαλούμενη-προσεταιριζόμενη το Ευαγγέλιο αλλά όχι την πραγματικότητα που αποτυπώνεται σε αυτό, γιατί δεν την αντέχουν.

    Όπως και όσα πολεμένα οι ολοκληρωτικές αντιλήψεις που έγιναν πιο επίκαιρες παρά ποτέ, όπως ακριβώς τις περιέγραψε ο Όργουελ στην φάρμα των ζώων.

    Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη!

    • Αυτό συμβαίνει επειδή η ελίτ κατέχει:

      α. Την ιδιοκτησία του πολιτικού συστήματος, και άρα τη νομοθεσία, την δυνατότητα αιφνιδιασμού των διοικουμένων και οικονομικής αποστράγγισης-εξουθένωσης των αξίων στερώντας τους την δυνατότητα προγραμματισμού (τα περισπούδαστα φληναφήματα δημοκρατικότητας είναι θεάματα άνευ άρτου.

      β. Εκ των παραπάνω, κατέχει την αποκλειστική δυνατότητα να ισοπεδώσει δια της αναβάθμισης των κομματικών νομενκλατούρων και της εσωτερικής πληροφόρησης και φυσικά να έχει στην διάθεσή της ΌΛΟ τον χρόνο να συγκεντρώσει τις περγαμηνές που δεν δύνανται να συγκεντρώσουν τα θύματα της ελιτοκρατίας γιατί δεν παίζεται το παιχνίδι με σαφείς a priori κανόνες

      γ. Η μόνη γνώση που δεν κατέχει, είναι αυτή που …έχουν απομονώσει, όπως θα την περιέγραφε ένας Τσόμσκι στο εξωτερικό, ή ένας Κοντογιώργης στο εσωτερικό και όχι μόνο.
      Αυτή η γνώση φυσικά δεν έχει πεδίο αναφοράς, την έχουν θέσει εκποδών.

      Η σημαντικότερη -συναγόμενη από τα παραπάνω- γνώση, τελικά, πέραν της κοσμικής που είναι έντιμη και έξω από τα κατεστημένα συμφραζόμενα(ό.π), είναι η γνώση του Θεού.

      Και επειδή οι φανφαρόνικες μεγαλοστομίες των εδώ κοσμικών “δικαίων” είναι ιστορίες για αγρίους, η δικαιοσύνη του Θεού, που δεν είναι ίδια εξισωτική με την μεζούρα του επιθεωρητή Ιαβέρη, αλλά που ανιχνεύει στην ψυχή του Γιάννη Αγιάννη και ΚΑΤΑΝΟΕΙ την έννοια του δικαίου,
      που δεν χρειάζεται την στεγανή ανασφάλεια των περγαμηνών,
      την αληθοφάνεια και την σπουδαιοφάνεια των κοσμικών “σοφών” του κόσμου τούτου (που ευδοκίμησαν εκπαραθυρώνοντας τους άξιους είτε μετατρέποντάς τους σε …ταξιτζήδες, είτε αφήνοντάς τους ως μουσειακό είδος Τσόμσκι, Κοντογιώργης κλπ που ξέφυγαν των gatekeepers και θεωρήθηκαν απλώς …αντισυμβατικοί) ,

      αυτή η Θεία δικαιοσύνη είναι το μοναδικό καταφύγιο του ανθρώπου στον μάταιο τούτο κόσμο, πολλώ δε μάλλον στον άλλον κόσμο που δεν γνωρίζουμε.

      Και αυτό γιατί οι ελίτ έχουν φροντίσει να διατηρούν και τα κατάλληλα κοσμικά “αντίβαρα” που απλώς θα επιβεβαιώνουν την ρηχότητα και την αμετανόητη δολιότητά τους.

      Δεν είναι τυχαίο πως σε τούτο τον κόσμο, οι θεσμοθετημένοι κριτές “Αψεγάδιαστοι” φαρισαίοι, στερούνταν ασυγκρίτως της σοφίας ενός απλού και ταπεινού “μαραγκού”.

      Και αυτό γιατί κατά βάθος, παρά τις ψυχολογικές τακτικές οργουελιανής περιγραφής που επιστρατεύουν για να ανακυκλώνουν την σπουδαιοφάνειά τους και να εκμηδενίζουν τους άξιους, ΞΕΡΟΥΝ τι είναι και πως λειτουργούν.
      Και αυτό ήταν και το μεγαλύτερο κρίμα των γραμματέων νομομαθών φαρισαίων.
      ΗΞΕΡΑΝ …γι’ αυτό τους έβαλε στην θέση τους Χριστός, γι’ αυτό το “Χριστός Ανέστη” δεν είναι απλώς μια εθιμοτύπική ευχή, αλλά μια έκφραση απόλυτης ελπίδας και ευφορίας για κάθε άνθρωπο, ειδικά μη ανήκοντα στις ελιτοκρατικές λογικές της αφόρητης υποκρισίας και παρακμής.

      • σημ.: Θέλω να πω ότι οι έντιμη γνώση που ξεφεύγει των καθεστωτικών αντιλήψεων από την δική της κάθε φορά οπτική (Τσόμσκι, Κοντογιώργης κλπ) επειδή δεν πρόλαβαν να την αποδομήσουν εν τη γεννέσει της, της απέδωσαν τον χαρακτήρα της αντισυμβατικής γνώσης.
        Ενώ η πραγματικότητα είναι, ότι επικράτησε απλώς η “γνώση” που συμφέρει τις ελίτ και αυτή διαιωνίζεται εσαεί εις βάρος της αυτοπραγμάτωσης κάθε άξιου ανθρώπου που ασφυκτιά σε αυτό το περιβάλλον και δεν έχει την πολυτέλεια να ευνοείται από τις ελί, ουδέ καν να του επιτρέπεται να αναδείξει την αξία του δίχως υπονόμευση και απάνθρωπες συμπεριφορές, συστημικά οργουελιανού τύπου και ατομικά/περιπτωσιολογικά, ιαβερικού…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα