Μετράει αντίστροφα.

Ο Ερντογάν δεν θα μπορέσει να ελέγξει τις εξελίξεις. Πέρασε την κόκκινη γραμμή της ύβρεως. Και θα πληρώσει ακριβά το τίμημα. Για να αποφύγει η Τουρκία τις επιπτώσεις το κατεστημένο της χώρας του θα τα ρίξει πάνω του. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει την τύχη του Μεντερές. Κούρασε, δίχασε, δολοφόνησε, έκλεισε κόσμο στη φυλακή, πρόσβαλε την αξιοπρέπεια λαών και διεθνών προσωπικοτήτων. Δεν θα τον πνίξει, μόνο, η οικονομία. Αλλά και η πίεση που θα δεχθεί από το διεθνές σύστημα. Θα προσπαθήσει να “παίξει” με Ρωσία, Κίνα και Γερμανία. Αλλά τα αποθέματά του τελείωσαν. Έχουν διαμορφωθεί εναλλακτικές επιλογές που τον αφήνουν απέξω αν δεν συμμορφωθεί. Η Λιβύη θα του γυρίσει την πλάτη, οι Αζέροι δεν θέλουν άλλον έναν νταβά στο κεφάλι τους (μετά τη Ρωσία), η Συρία έχει στρατηγική αντιπαλότητα μαζί του και με το Ισραήλ, ακόμη και αν συγκλίνει, οι σχέσεις τους δεν θα είναι όπως στο παρελθόν. Μόνο κάτι βαλκάνιοι εθνικιστές θα διατηρήσουν τον προσανατολισμό τους προς αυτόν μέχρι η Ελλάδα να διαμορφώσει βαλκανική πολιτική. Διότι πολιτική σημαίνει χρησιμοποίηση και του καρότου και του ραβδιού.
Θα ήταν λάθος οι υποχωρήσεις απο ελλαδικής και κυπριακής πλευράς απέναντι στην Τουρκία και τον Ερντογάν, τώρα, που τα όρια του νεοοθωμανισμού αρχίζουν να συρρικνώνονται.