Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για την κινεζική στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προειδοποίησαν το Πεκίνο να μην στείλει τέτοια βοήθεια και το Πεκίνο απάντησε λέγοντας ότι αυτές οι συνεχιζόμενες απερίσκεπτες κατηγορίες θα είχαν συνέπειες. Το φάντασμα μιας Κινεζορωσικής συμμαχίας εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται καταστροφικό για πολλούς Αμερικανούς και η ιδέα των κινεζικών όπλων στο ουκρανικό πεδίο μάχης μοιάζει με πρόλογο καταστροφής. Αλλά αυτές οι ανησυχίες είναι άστοχες.
Είναι αλήθεια ότι η Κίνα και η Ρωσία συνήψαν μια συνθήκη λίγο πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αλλά οι Κινέζοι αποχώρησαν από τη συμμαχία μόλις ξέσπασε ο πόλεμος. Στην πραγματικότητα, η Κίνα ήταν μια από τις λίγες χώρες που απείχαν από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για την καταδίκη της Ρωσίας αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου. Η συμμαχία παρουσιάστηκε και από τις δύο πλευρές ως μακροπρόθεσμη δέσμευση, όχι ως σύμφωνο συλλογικής άμυνας. Το Πεκίνο είδε τον πόλεμο ως κάτι που έπρεπε να αποφύγει. Με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, έναν βαθμό εσωτερικής αναταραχής και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ να παραμονεύει μέσα και κοντά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η συμμετοχή της Κίνας σε έναν πόλεμο –ή ακόμα και απλώς η υποστήριξη της Ρωσίας στον ΟΗΕ– κατέστησε τη συμμαχία κάτι περισσότερο από μια διπλωματική μπλόφα .
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η Κίνα είναι απίθανο να παράσχει σημαντική βοήθεια στη Ρωσία. Ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι η οικονομία της Κίνας συνεχίζει να αγωνίζεται. Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές και τις ξένες επενδύσεις. Η απειλή των αμερικανικών κυρώσεων από μόνη της πιθανότατα θα αποθάρρυνε τους Κινέζους, αλλά η εμπλοκή στην Ουκρανία πιθανότατα θα επέφερε κυρώσεις και από την Ευρώπη. Η Ευρώπη έχει επενδύσει πολλά στον περιορισμό της Ρωσίας στην Ουκρανία και στη διατήρηση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ευρώπη δεν έχει τίποτα να κερδίσει από μια ρωσική νίκη και ενδεχομένως έχει να χάσει πολλά. Οι Κινέζοι δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν το τίμημα των αμερικανικών και ευρωπαϊκών κυρώσεων.
Ένας δεύτερος λόγος – αυτός που ξεχωρίζει από τον πρώτο και είναι ομολογουμένως απίθανος – είναι η πιθανή στρατιωτική απάντηση. Υποθέτοντας ότι η Κίνα δεν θα αποθαρρυνθεί από τις οικονομικές κυρώσεις, οι ΗΠΑ διατηρούν σημαντικές στρατιωτικές επιλογές. Η οικονομία της Κίνας με εξαγωγικό προσανατολισμό μπορεί να ευδοκιμήσει μόνο μέσω της διατήρησης της πρόσβασης στο ανοιχτό εμπόριο, ειδικά στο εμπόριο που διακινείται από τα ανατολικά λιμάνια της. Εάν ένα άλλο κράτος μπλοκάρει αυτά τα λιμάνια και τους θαλάσσιους δρόμους τους, θα μπορούσε να είναι καταστροφικό για το Πεκίνο. Η Κίνα θα μπορούσε να ανταποδώσει, φυσικά, αλλά κάτι τέτοιο, πιθανότατα, δεν θα παρέλυε την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ. Η επακόλουθη ναυτική μάχη θα ακρωτηρίαζε, ούτως ή άλλως, το κινεζικό εμπόριο ακόμη και αν το Πεκίνο «νικούσε» – και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα κερδίσει. Η ουσία είναι ότι η Κίνα πρέπει να κρατήσει ανοιχτούς τους εμπορικούς δρόμους και θα αναζητήσει άλλες οδούς.
Ο τρίτος λόγος είναι θέμα πρακτικότητας. Η τεράστια απόσταση μεταξύ της βιομηχανικής βάσης της Κίνας και του ουκρανικού πεδίου μάχης είναι σημαντική. Η Ρωσία πιθανότατα θα χρειαζόταν την επικοινωνία υψηλής τεχνολογίας της Κίνας, τον εξοπλισμό διαχείρισης πεδίου μάχης και τα σχετικά ελαφρά όπλα. Αυτά τα είδη όπλων απαιτούν εκπαιδευμένους τεχνικούς και ενσωμάτωση στα ρωσικά συστήματα. Η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων εξοπλισμού και προσωπικού θα απαιτούσε αεροπορική ή σιδηροδρομική μεταφορά. Οποιαδήποτε ποσότητα εξοπλισμού που θα έκανε τη διαφορά θα απαιτούσε γραμμές ανεφοδιασμού που θα έπρεπε να προστατεύονται. Είναι ένα δύσκολο έργο που απαιτεί πολύ περισσότερη συμμετοχή από ό,τι πιστεύουν πολλοί.
Υπάρχουν πιθανώς άλλοι λόγοι για τους οποίους η Κίνα δεν θα στείλει τίποτα στη Ρωσία, αλλά όλοι είναι υποταγμένοι στην πραγματικότητα ότι η Κίνα δεν μπορεί να αντέξει τις οικονομικές συνέπειες. Τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα για την Κίνα χωρίς να ανοίξει ένα μέτωπο ενάντια στις ΗΠΑ. Για να είμαστε σαφείς, το Πεκίνο θα μπορούσε να στείλει μικρούς αριθμούς σχετικά ασήμαντου εξοπλισμού, αλλά αυτό δεν αποτελεί προοίμιο για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τζορτζ Φρίντμαν
https://geopoliticalfutures.com/author/gfriedman/
Ο George Friedman είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος γεωπολιτικός αναλυτής και στρατηγιστής διεθνών υποθέσεων και ο ιδρυτής και πρόεδρος της Geopolitical Futures.
