Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Όλη η Ελλάδα μιλά για τον κ. Τσιόρδα και τον τρόπο που χειρίζεται την υπόθεση του κορονοϊού.
Μπράβο στον κ. Τσιόρδα. Έχει τα χαρακτηριστικά που εκτιμώ και εγώ. Ίσως, μαζί με το επιτελείο του, αν πάνε καλά τα πράγματα, του αναγνωρισθεί μέγιστη συμβολή στο μικρότερο δυνατό κόστος, απο άποψη θυμάτων, του ελληνικού λαού.
Επιτρέψτε μου, όμως, δύο παρατηρήσεις:
1.-Είναι κακό πράγμα ο εθισμός σε, κυρίως, επιστημονικές αυθεντίες. Δημιουργεί συνήθεια αγέλης και όχι κοινωνίας ελεύθερων πολιτών. Στην επιστήμη δεν υπάρχουν αυθεντίες. Ήδη, όποιος είναι επιφυλακτικός σε θέσεις του κ. Τσιόρδα, επικρίνεται.
Ακούμε τι μας συμβουλεύει αλλά διατηρούμε και την κριτική μας στάση. Εντός ορίων, βεβαίως, διότι οι καιροί είναι δύσκολοι.
2.-Την πολιτική ευθύνη την έχει η κυβέρνηση για την επιβολή των μέτρων. Και εδώ υπακούμε αλλά ας διατηρήσουμε κάτι απο την επιφυλακτική πρόσληψη του κράτους. Μην φθάσουμε στο σημείο ό,τι μας λένε να το θεωρούμε θέσφατο.
Η δημοκρατία είναι μια δύσκολη άσκηση όχι, μόνο, στην μη υπέρβαση των ορίων που παρέχει αλλά και στη μη συρρίκνωση της διάθεσης των πολιτών.
Καλύτεροι την επόμενη ημέρα δεν σημαίνει άβουλοι εκτελεστές.
Ακούμε τι μας λένε, υπακούμε αλλά στεκόμαστε και κριτικά.