Το ελληνικό veto, ή καλύτερα η εκδήλωση της πρόθεσης να μην υποστηριχθεί το ψήφισμα που ετοίμαζε το ΝΑΤΟ υπέρ της Τουρκίας, είναι μια πολύ καλή αρχή σκλήρυνσης της ελληνικής στάσης απέναντι σε έναν αμετροεπή πρόεδρο, τον Ερντογάν, που όσο δεν αντιδράς κλιμακώνει τις επιθέσεις του.
Το veto τέθηκε απο ελληνικής πλευράς επειδή δεν συμπεριελήφθη στο ψήφισμα η ελληνική θέση να τηρήσει ο Ερντογάν τις συμφωνίες για τους μετανάστες.
Επιτέλους, δεν θα δίνουμε, πλέον, αλλά θα παίρνουμε. Επαινώ τη στάση της κυβέρνησης και του Μητσοτάκη.
Την επαινώ, πολύ περισσότερο διότι πήραν αυτήν τη θέση παρόλο που απέναντι είχαν την Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Επειδή δεν πιστεύω πως η ελληνική διπλωματία μπορεί να κάνει κάτι σε αντίθεση με την αμερικανική βούληση, τα ενδεχόμενα είναι τα εξής:
1.-Πίσω απο την Ελλάδα να κρύβονται όλες οι προαναφερθείσες δυνάμεις. Να την αφήνουν, δηλαδή, να βάλει αυτή βέτο και οι ίδιες να κάνουν τις καλές.
2.-Να πληρώσει ο Μητσοτάκης το τίμημα όπως ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι αν και το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον σήμερα είναι πολύ διαφορετικό απο ό,τι τότε. Θα είναι μια κακή εξέλιξη αλλά δεν πιστεύω πως είναι το πιο δυνατό σενάριο.
3.-Να εντάσσεται η υπόθεση σε έναν γενικότερο πολιτικό ελιγμό που ξεπερνά την πολιτική της Αθήνας.
Φεισμπουκικός φίλος, τώρα, που συναντήθηκε τις προηγούμενες ημέρες με βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που ήξερε τι έλεγε, μου μετέφερε πως:
-Η Χάγη δεν έχει πιθανότητες για τις επιλογές Μητσοτάκη.
-Παίρνει έξοσετ για τα Mirage.-Τορπίλες για τα υποβρύχια.
-Πιέζει για επιτάχυνση των Bellhara.
-Ανέμενε αφορμή για να κλείσει τα σύνορα και του την έδωσε ο Ερντογαν.
Είναι ένα πλαίσιο πολιτικής με το οποίο ΔΕΝ διαφωνώ. Να το δούμε στις λεπτομέρειές του και, κυρίως, πως θα αναπτυχθεί και εξελιχθεί.
Με τέτοια πολιτική θα μπορούσε να κερδίσει και πόντους στην κοινωνική αποδοχή αν δεν έκανε τα λάθη με τους νησιώτες.
Και κάτι προς τη Μόσχα. Το ελληνικό βέτο που δεν προήλθε απο διάθεση της Αθήνας να ικανοποιήσει τη Ρωσία αλλά λόγω ελληνικού συμφέροντος, δείχνει πως υπάρχουν περιπτώσεις που, αντικειμενικά, τα συμφέροντα των δύο χωρών μπορεί να συμπέσουν. Καλόν είναι, λοιπόν, η Μόσχα να σταματήσει τη σκληρή πολιτική της απέναντι στην Αθήνα. Κάπως δύσκολο για την ανελαστικότητα της Μόσχας αλλά ας ελπίσουμε πως θα αλλάξουν πολιτική.
Άμεση ανάλυση του γεγονότος-που λέμε- αγαπητές Ανιχνεύσεις-(ευχαριστούμε γιαυτό) με σαφείς παραδοχές ,όπως ότι πλήρωσε το Βουκουρέστι του 2008 ο κ.Κώστας Καραμανλής (πρωτάκουστο εδώ και δέκα χρόνια σχεδόν για όλους τους Έλληνες) ,καθώς και για τον επί ένα μήνα τώρα μόνιμο κουρνιαχτό των ιστοτόπων και των βαθυστόχαστων δημοσιογράφων και δημοσιογραφούντων πολιτών ότι, ο κ.Μητσοτάκης σε συνεννόηση με ΕΛΙΑΜΕΠ και το Δίκτυο της καςΔιαμαντοπουλου είναι έτοιμος να πάει στην Χάγη για όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας ,ενώ αυτός σιωπούσε ,όπως κάνουν όλοι οι σκακιστές σε σύγκριση” με τους ταβλαδόρους λαικιστές δεξιάς και αριστεράς κοπής” .
Μαυτούς όμως μεγάλωσαν οι σημερινοί Έλληνες -που κορδακίζονται με το νταβατούρι – στην Μεταπολίτευση και δεν αντέχουν τους σιωπηλούς και αθόρυβους που κτίζουν νοικοκυριά και την Ελλάδα από τον Καποδίστρια μέχρι τώρα και αυτό είναι το βασικό πολιτικό μας πρόβλημα, ότι δηλαδή δεν δίνουμε την μεγάλη εκλογική μας έγκριση σε όσους στεγνώνουν την ψυχή τους για την Πατρίδα μας ,που την αγαπούν παιδιόθεν.
Όσο για την Τουρκία ”ωργίσθη” μεά την καταδίκη των δύο στελεχών του ΓΙΑΒΟΥΖ της για τις γεωτρήσεις στην Πάφο ,ενώ παραλήλως θέλει να εμπλέξει το ΝΑΤΟ στην περιστασιακή πολεμική εμπλοκή της με την άσπονδο φίλη της Ρωσία ,η οποία φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν θέλει το άπλωμα της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ στην Συρία .
Πάντως πανδύσκολο θα είναι το θέμα της μαζικής εισόδου προσφυγομετναστών και ”άλλων τινων” στην Ελλάδα μας ,που αν δεν δημιουργήσει ενιαία φωνή σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων για την αντιμέτωπισή του,ίσως απαιτήσει Εθνική κυβέρνηση και ό,τι ήθελε προκύψει.