Δ. Μακροδημόπουλος: Πελατειακές σχέσεις και τραγωδίες

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δ. Μακροδημόπουλου

Γιατί η βαθύτερη αιτία που οδήγησε στην τραγωδία των Τεμπών δεν ήταν η πλημμελής λειτουργία την τηλεδιοίκησης ή της σηματοδότησης; Διότι ακόμη και στην περίπτωση που καταπέσει το όλο σύστημα λόγω βλάβης ή οποιασδήποτε άλλης αιτίας, ο Γενικός Κανονισμός Κυκλοφορίας είναι τόσο λεπτομερής που η τήρησή του δεν επιτρέπει επ’ ουδενί ένα ατύχημα. Όταν προσλήφθηκα το 1977 στο Τμήμα Μεταλλικών Κατασκευών στη Θεσσαλονίκη μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι είχα καταταχθεί εκ νέου σε μια στρατιωτική μονάδα, υπήρχε θρησκευτική τήρηση των κανονισμών και απόλυτος σεβασμός στην ιεραρχία, απαραίτητες προϋποθέσεις σε θέματα ασφάλειας της κυκλοφορίας. Όταν αποχώρησα το 2010 ο σιδηρόδρομος ήταν σε πορεία διάλυσης αλλά στη συνέχεια η χώρα και μαζί της και ο σιδηρόδρομος περιέπεσαν σε κατάσταση παρακμής. Έχει διαστραφεί το περιεχόμενο των εννοιών των λέξεων, των αξιών που αποτελούν τον συνεκτικό ιστό της κοινωνίας. Προηγήθηκε το Μάτι, η Μάνδρα η Ηλεία, η Εύβοια επανειλημμένα,…σήμερα τα Τέμπη. Αύριο;

Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά τη διάρκεια του συμβάντος στα Τέμπη η κυκλοφορία ρυθμίζονταν από δύο σταθμάρχες, ο ένας εκ των οποίων, ο σταθμάρχης της Λάρισας μετατάχθηκε σε μεγάλη ηλικία των 59 ετών, αδιανόητη για τόσο κρίσιμο τομέα, με τρόπο προφανώς ρουσφετολογικό ενώ η σταθμάρχης των Νέων Πόρων, η οποία δεν ευθύνεται για το συμβάν, κόρη σταθμάρχη, εργάζονταν με μπλοκάκι. Βέβαια οι Νέοι Πόροι είναι σταθμός διέλευσης και στάθμευσης και σπανίως διασταυρώσεων, όμως το καθεστώς εργασίας της υπαλλήλου, όπως και άλλων 69 νέων σταθμαρχών που εργάζονται με μπλοκάκι, πραγματικά εκπλήσσει για την άγνοια του πολιτικού κόσμου για τη σοβαρότητα της λειτουργίας του σιδηροδρόμου. Με ποιά κριτήρια προσλήφθηκαν με μπλοκάκι εν κρυπτώ; Προνομιακά ως τέκνα σιδηροδρομικών που αξίωσαν συνδικαλιστές ή βουλευτές; Γιατί αγνοήθηκε το σύνολο της νεολαίας και οι δεξιότητές της; Επιστρέψαμε εν έτει 2023 στις κάστες που χαρακτήριζαν τη λειτουργία της κοινωνίας στον ύστερο Μεσαίωνα και μετά;

Γνωστοποιήθηκε έγγραφο της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) στο οποίο αποκαλύπτονταν η ελλιπής εκπαίδευση των σταθμαρχών, ιδιαίτερα η πρακτική άσκηση, διαβάζουμε καταγγελία συνταξιούχου σταθμάρχη ότι οι υποψήφιοι σταθμάρχες γνώριζαν τα θέματα των εξετάσεων εκ των προτέρων, διαβάζουμε ότι στο έγγραφο της ΡΑΣ γίνονταν αναφορά σε δύο εκτροχιασμούς στο Λιανοκλάδι και στην Τιθορέα στις 10 και στις 21 Οκτωβρίου που αποδίδονταν στον ανθρώπινο παράγοντα, συγκεκριμένα στον σταθμάρχη (Καθημερινή 14/3/2023). Ακολούθησε διαμάχη μεταξύ ΡΑΣ και ΟΣΕ για το επίπεδο εκπαίδευσης των σταθμαρχών με μπλοκάκι αλλά έτσι αγνοήθηκε το ουσιώδες: Όσοι προσλήφθηκαν με μπλοκάκι είχαν τις ικανότητες να ανταποκριθούν στα καθήκοντα του σταθμάρχη; δεδομένου ότι οι προσλήψεις έγιναν με αδιαφάνεια και άλλα κριτήρια εν κρυπτώ;

Για να μην εξωραΐζουμε το παρελθόν, ο σιδηρόδρομος ανέκαθεν χαρακτηρίζονταν για τις πελατειακές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, όπως συνέβαινε πάντοτε στην ελληνική κοινωνία. Όμως υπήρχε μια διαφορά, χωρίς βέβαια να νομιμοποιεί τον αναχρονισμό του. Τότε, ο νέος υπάλληλος που προσλαμβάνονταν εντάσσονταν σε ένα σιδηροδρομικό περιβάλλον που λειτουργούσε πλήρως, μαθήτευε για μεγάλο χρονικό διάστημα δίπλα σε έμπειρους σιδηροδρομικούς, οι σταθμάρχες και ιδιαίτερα οι μηχανοδηγοί εργάζονταν επί χρόνια ως βοηθοί (θερμαστές). Σήμερα η εμπειρία έχει εκλείψει μετά την μαζική εκδίωξη των υπαλλήλων του ΟΣΕ μετά την “εξυγίανσή” του ώστε να μεταβιβαστεί στους νεώτερους ενώ οι απαιτήσεις της κυκλοφορίας λόγω της τεχνολογίας έχουν αυξηθεί.

Εντυπωσίασε αρνητικά ο νέος υπουργός Μεταφορών και Υποδομών όταν αναφερόμενος στον σιδηρόδρομο αναφέρθηκε στην ύπαρξη υπαλλήλων με μπλοκάκι σε καίριες θέσεις ως αυτονόητη. Μάλιστα δεν ανακοίνωσε την ακύρωση της προκήρυξης 1/2022 για την πρόσληψη 90 υπαλλήλων στον ΟΣΕ, η οποία με προσόν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και κύρια κριτήρια αξιολόγησης των υποψηφίων την εμπειρία και την “πρακτική δοκιμασία”, που αποτελούν την “αχίλλειο πτέρνα” της προκήρυξης, δίνει προτεραιότητα στους εργαζόμενους ήδη με μπλοκάκι προκειμένου  να τους μετατρέψει από εργαζόμενους ορισμένου χρόνου σε αορίστου Εμπαίζοντας έτσι 11 χιλιάδες νέους (σύμφωνα με τη δήλωση του κ. Γεραπετρίτη) που προσέτρεξαν ευελπιστώντας στην αξιοκρατική αξιολόγησή τους αλλά διευρύνοντας παράλληλα τη δεξαμενή των υποψηφίων, καλλιεργώντας προεκλογικά ελπίδες σε χιλιάδες οικογένειες αφού τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν μετεκλογικά..

Ο κ. υπουργός, λοιπόν, συμφωνεί με την αναβάθμιση του σιδηροδρόμου ή όχι; Διότι η επιλογή της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αντί ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ως προσόν επιλογής του προσωπικού θα καθορίσει το επίπεδο παροχής υπηρεσιών για την επόμενη 25ετία τουλάχιστον αρνητικά, αντιστοιχεί σε άλλες εποχές και δεν συμβαδίζει με τις προσδοκίες εκσυγχρονισμού και ασφάλειας.  Δεν θα πρέπει να ακυρώσει την προκήρυξη και να αναβαθμίσει τα απαιτούμενα προσόντα; Μάλιστα ανακοίνωσε την επανεκκίνηση των δρομολογίων σταδιακά ανά πενθήμερο από τις 22 Μαρτίου. Δεν έγινε αντιληπτό ότι τον σιδηρόδρομο μπορείς να τον διαλύσεις με έναν νόμο σε μια ημέρα, όπως έγινε στο παρελθόν με την “εξυγίανσή” του, αλλά δεν μπορείς να τον ανασυγκροτήσεις σε τρία πενθήμερα, να αναπληρώσεις τη χαμένη εμπειρία που μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά ούτε το τροχαίο υλικό που σάπιζε στους σταθμούς;

Στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ (Hellenic Train) η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη. Ανακοινώνονταν προκηρύξεις στον Τύπο για θέσεις εργασίας με τα ελάχιστα δυνατά προσόντα, αλλά ποτέ δεν γνωστοποιούνταν τα αποτελέσματα, ο πίνακας αξιολόγησης, απλά ενημερώνονταν προσωπικά μόνον οι επιλεγέντες και κάθε προσπάθεια επικοινωνίας με την διοίκηση, τηλεφωνικά ή εγγράφως ήταν αδύνατη και ανεπιθύμητη. Με τις προκηρύξεις νομιμοποιούσαν τις προειλημμένες επιλογές τους. Αυτό συνέβη κατ’ επανάληψη με τις προκηρύξεις μηχανοδηγών και συνοδών. Ποιοί προσλήφθηκαν; Παιδιά μηχανοδηγών, συνοδών, σιδηροδρομικών εν γένει κατά προτεραιότητα,  χωρίς αξιολόγηση, με τους γνωστούς υποβολείς χάριν της εργασιακής ειρήνης στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Με απαράδεκτο δηλαδή τρόπο που ενέπαιζε και πάλι χιλιάδες υποψηφίους που ευελπιστούσαν στην αξιοκρατική αξιολόγησή τους. Αν ο εμπαιγμός δεκάδων χιλιάδων νέων στον βωμό των πελατειακών σχέσεων που τους οδηγεί στην απογοήτευση και στη μετανάστευση δεν συνιστά παρακμή του κράτους στον μέγιστο βαθμό, τότε πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί;

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

τ. Αρχιμηχανικός ΟΣΕ

Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

17/3/2023

 

 

 

 

 

 

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα