ΓΙΑΣΑ ΜΟΥΝΚ: Πόλεμος στην Ουκρανία και λήθη

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Οταν ένας πόλεμος δεν επηρεάζει άμεσα την επιβίωσή μας, το μυαλό μας μπαίνει στον πειρασμό να ασχοληθεί με άλλα ζητήματα

Κοιτάζοντας τα απέραντα σιτοχώραφα της Τοσκάνης, στα οποία ο Θεός υπήρξε ιδιαίτερα γενναιόδωρος, δυσκολεύεται κανείς να φανταστεί εικόνες πολέμου. Κι όμως, όταν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η περιοχή βρέθηκε υπό την κατοχή των ναζί, οι Ιταλοί αντάρτες, επιτιθέμενοι από τα γύρω βουνά, προσπάθησαν να διώξουν τον κατακτητή. Οι Γερμανοί, εν είδει αντιποίνων, εκτέλεσαν δεκάδες αμάχους κατοίκους των μεσαιωνικών χωριών που στολίζουν το τοπίο. Στις μέρες μας, μια επιγραφή στη Βαλ ντ’ Ορτσια, καλεί τον διαβάτη αυτής της όμορφης κοιλάδας να «σταθεί λίγο και να σκεφθεί εκείνους που χάθηκαν εδώ».

Είναι γεγονός πως, μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα, ακόμη και οι πιο ευαίσθητοι από εμάς χάνουν σταδιακά το ενδιαφέρον για έναν πόλεμο που τραβάει σε διάρκεια και μετατρέπεται σε μια διαδοχή αριθμών. Σήμερα ο ένας στρατός κέρδισε τόσα χιλιόμετρα. Χθες ο άλλος έχασε τόσα. Ακόμη και οι αριθμοί των θυμάτων αρχίζουν να φαίνονται συνηθισμένοι.

Τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, όλα τα πρωτοσέλιδα των δυτικών εφημερίδων, οι προσόψεις μεγάλων κτιρίων και οι φωτογραφίες προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν με την κίτρινη και μπλε σημαία. Υστερα από μερικούς μήνες, με διάφορες προφάσεις, η σημαία άρχισε να απομακρύνεται, συχνά για να δώσει τη θέση της σε κάποια άλλη σημαία με δίκαια αιτήματα.

Η άβολη αλήθεια είναι πως όταν ένας πόλεμος δεν επηρεάζει άμεσα την επιβίωσή μας, το μυαλό μας μπαίνει στον πειρασμό να ασχοληθεί με άλλα ζητήματα όσο περνάει ο καιρός. Οταν βλέπαμε τα ρωσικά τανκς να πλησιάζουν το Κίεβο, όταν μαθαίναμε για τις φρικαλεότητες στην Μπούτσα, τα βλέμματα όλων μας ήταν στραμμένα εκεί. Πλέον διαβάζουμε για την Ουκρανία περίπου με το ίδιο ενδιαφέρον που παρακολουθούμε τις αθλητικές ειδήσεις.

Κι όμως. Οπως μας έχουν δείξει οι φιλόσοφοί μας, μια φυσιολογική αντίδραση δεν είναι κατ’ ανάγκη σωστή ή αποδεκτή. Πρέπει να πάμε κόντρα στην έμφυτη τάση μας να κουραζόμαστε από ένα θέμα που επαναλαμβάνεται και να διατηρήσουμε το ενδιαφέρον μας για την Ουκρανία. Να πιέσουμε τις κυβερνήσεις μας να κάνουν αυτό που πρέπει. Εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους στα μέτωπα της Ουκρανίας. Η επιτυχία τους θα κρίνει εάν 44 εκατομμύρια συμπατριώτες τους θα ζήσουν, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, ελεύθερα ή θα υποστούν μια νεοαποικιακή κυριαρχία. Μπορεί ακόμη και να κρίνει το εάν οι πολίτες της Ρωσίας θα μπορούν μια μέρα να ορίζουν οι ίδιοι την πολιτική τους μοίρα.

Οποιος γνωρίζει κάτι για τη φύση του πολέμου πρέπει να ελπίζει ότι τα σιτοχώραφα της Ουκρανίας θα μοιάζουν σύντομα το ίδιο ειρηνικά με εκείνα της Τοσκάνης. Στην πρώτη επέτειο του πολέμου, η βαθύτατη ελπίδα μου είναι να μην υπάρξει δεύτερη. Αλλά η ειρήνη, όταν έρθει, πρέπει να είναι δίκαιη και διαρκής. Στα μέσα του εικοστού αιώνα οι φιλειρηνικοί παρτιζάνοι της Ιταλίας είχαν δίκιο που πήραν τα όπλα κατά των ναζί. Σήμερα, ο λαός της Ουκρανίας έχει δίκιο να αντιστέκεται στα τανκς που προσπαθούν να προσαρτήσουν τη χώρα του. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον βοηθήσουμε.

* Ο κ. Γιάσα Μουνκ είναι Γερμανοαμερικανός πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στην Ουάσιγκτον.

Καθημερινή

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα