Ακαταπόνητα ενεργητική και πεισματάρα η Ελντριτζ, αποφάσισε να διευρύνει τη «διασωστική» εκστρατεία της. Αυτή την εβδομάδα, λοιπόν, διοργάνωσε στον φιλόξενο κήπο του σπιτιού της μια εκδήλωση με την πρώτη σοδειά από βιντεοσκοπημένες καταγραφές προφορικής ιστορίας, οι οποίες θα εμπλουτίζουν σταδιακά ένα αρχείο. Το εγχείρημα έχει την πολύτιμη στήριξη και καθοδήγηση της τέως επικεφαλής του Νομισματικού Μουσείου της Αθήνας, Δέσποινας Ευγενίδου. Με αυτόν τον τρόπο, η υπάρχουσα φωτογραφική συλλογή, που κάθε τόσο μεγαλώνει από διάφορες προσθήκες, θα αποκτήσει και ένα αφηγηματικό σκέλος, με τις συνεντεύξεις των κατοίκων, είτε είναι Ελληνες είτε ξένοι. Ετσι, θα υπάρχει μια καλειδοσκοπική προσέγγιση στα περασμένα, με τις εικόνες να συμπληρώνονται από διηγήσεις ανθρώπων που έχουν διαφορετικά βιώματα και καταβολές. Στα σχέδια του «Monemvasia Society» είναι να γίνει του χρόνου μια φωτογραφική έκθεση του Δανού Πουλ Ράσμουσεν (1929-1993) και να πλαισιωθεί με βίντεο από προφορικές καταγραφές. O τελευταίος μετακόμισε μαζί με τη σύζυγό του, Τέα, στην Πελοπόννησο το 1966 και αμέσως έγιναν ιδιαίτερα αγαπητά και δραστήρια μέλη της τοπικής κοινότητας. Το φωτογραφικό του αρχείο δωρίσθηκε στην Εταιρεία πριν από λίγο καιρό. Η προσπάθεια της Ελντριτζ είναι ιδιαίτερα αξιόλογη για ακόμη έναν λόγο. Αυτή η μικρή χερσόνησος στην Πελοπόννησο έχει καταφέρει να κρατήσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά της αναλλοίωτη χάρη στην απόσταση που τη χωρίζει από τη στεριά και τα τείχη που την προφυλάσσουν. Για να μην είναι, όμως, τα υπέροχα σπίτια της σαν αδειανά κελύφη, χρειάζεται να μείνει ανέπαφη και η ζώσα παράδοση, να αντηχεί η ανθρώπινη λαλιά μέσα στις πέτρες. Σε μια εποχή που όλα γίνονται όμοια, το «κάστρο» μας πρέπει να είναι η μνήμη.