Η Γερμανία θα φιλοξενήσει στο Μόναχο νέα Διάσκεψη για τη Λιβύη σε επίπεδο υπουργών εξωτερικών. Και, φυσικά, παρά τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν, η Ελλάδα παραμένει εκτός συμμετοχής.Ας ξεχάσουμε ό,τι γνωρίζαμε για κοινή εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. Αυτήν τη στιγμή κάτι τέτοιο δεν υπάρχει, επι της ουσίας, και δεν θα συγκροτηθεί, με τις σημερινές δομές της Ένωσης.
Το πολύ πολύ η Ε.Ε. να παράσχει στα μέλη της το νέφος (cloud, στη γλώσσα των υπολογιστών) μιας soft ισχύος. Ό,τι κερδίζουν απο το γεγονός ότι είναι μέλη της Ένωσης. Τίποτε περισσότερο.
Σε λίγο θα αναδυθούν και εσωτερικά προβλήματα. Γερμανίας και Γαλλίας σε ό,τι αφορά την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ε.Ε., ακόμη και Ελλάδας και Γερμανίας, σε ό,τι αφορά τα Βαλκάνια.
Η Γερμανία θεωρεί ότι η Ελλάδα έχει τεθεί πίσω απο το άρμα των ΗΠΑ. Είναι αδύνατον με αυτήν την εδραιωμένη πεποίθηση των Γερμανών, να προσκληθεί η Ελλάδα σε συνάντηση γερμανικής πρωτοβουλίας.
Υπενθυμίζω πως η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε ούτε στην πρώτη Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο, ούτε και στην προγραμματιζόμενη στο Μόναχο. Βεβαίως, δεν προσκλήθηκε να συμμετάσχει και στην υπο γερμανική πρωτοβουλία Διάσκεψη του Βερολίνου για τα Δυτικά Βαλκάνια.
Αν προσέξετε τις δηλώσεις Πάγιατ η Ελλάδα ενθαρρύνεται να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια. Αυτό θα φέρει την Αθήνα, ακόμη και σε αντιπαράθεση με το Βερολίνο.
Γι αυτό ας σοβαρευτούμε Και ας αναζητήσουμε τρόπους αποτελεσματικής διαχείρισης των εξελίξεων που διαφαίνονται.
Ας αναδειχθεί ένας νέος ρόλος για τη Θεσσαλονίκη με την αναβάθμιση του Υφυπουργείου Μακεδονίας-Θράκης σε υπουργείο και τη μεταφορά αρμοδιοτήτων απο την Αθήνα σε αυτό.
Ο τρόπος που λειτουργεί ως σήμερα το ελληνικό κράτος είναι αναποτελεσματικός. Επιτέλους ας αλλάξουμε κάτι ριζικά.
Μακάρι να αναπτυσσόταν μεγάλη αμυντική βιομηχανία εντάσεως τεχνογνωσίας στην Μακεδονία και στην Θράκη (συμπληρωματικά με το Αίγιο και όπου αλλού φυτοζωούν κάποιες μονάδες), κι ας μην καθιερωνόταν αυτόνομο υπουργείο ποτέ. Και μάλιστα χίλιες φορές καλύτερα να μεταφερθεί η διοικητική πρωτεύουσα της Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη (όλα τα υπουργεία, όλες οι έδρες των οργανισμών, όλες οι κεντρικές υπηρεσίες, το Χρηματιστήριο κλπ) και ας μείνει στην Αθήνα μόνον η Βουλή και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας -για συμβολικούς λόγους. Τότε ναι, ίσως θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα χωροταξικής και οικονομικής αναδιάρθρωσης της Ψωροκώσταινας. Αλλιώς, με ένα ψευδοϋπουργείο Μακεδονίας-Θράκης απλώς θα ανακλυκλώνουμε την γραφειοκρατία μας για να έχουμε κάτι να λέμε…
Αρίστη η πρότασή σας ,πλην ανεφάρμοστη ,γιατί -κυρίως- θα αντιδράσουν ”άχρι θανάτου” οι συνδικαλισμένοι σε όλους τους τομείς Έλληνες υπάλληλοι ,που θα μετατεθούν από το κλεινόν άστυ,ή, αλλοιώς ”το χταπόδι” της Αθήνας .
Στα χαρτιά έμεινε μια σκέψη της κυβερνήσεως Καραμανλή -νομίζω- το 1977 για μεταφορά της έδρας του Υπουργείου Γεωργίας στην Λάρισα από τις σφοδρές αντιδράσεις των υπαλλήλων του ,που υποστηρίζονταν και υπολογίζονταν ως εκλογικοί πελάτες των άλλων κομμάτων ,γιαυτό ας μη ”κολλήσουμε” στην ανάγκη δημιουργίας ισχυρών πολιτικών Υπηρεσιών και θεσμών στην Βόρειο Ελλάδα ,που θα καλύπτουν την επικράτεια από Έβρο μέχρι Κερκύρας ,επειδη σαυτά τα μέρη έχουμε να αντιμετωπίσουμε συμπαγείς πολυπληθείς πληθυσμούς ,που ανέκαθεν ήσαν ελέγξιμοι από Σλάβους και Κεντροευρωπαίους και Τούρκους.
Κυνηγετικά σκυλιά και κεραμιδο-γάτους θέλουμε ,που να πιάνουν τα θηράματα τους και να υπηρετούν το Έθνος και τους Έλληνες.
Δεν το βλέπω -δεν θα το δούμε ,αλλά ας το μελετήσουμε.
Δυστυχώς έτσι είναι, όπως τα λέτε. Σε κάθε πρόταση αποκέντρωσης θα αντιδράσουν οι συνδικαλισμένοι και οι φορείς των πελατειακών δικτύων -πολιτικών, εμπορικών, εργολαβικών, δημοσιογραφικών κλπ. Γιαυτό λέμε ότι η χώρα απαιτεί ηγέτες με σιδηρά πυγμή για να βγει από την παρακμή. Με καλοπιάσματα, διαπλοκές και λαϊκισμούς είμαστε καταδικασμένοι στην ιστορική μας έκλειψη.
Η Ψωροκώσταινα πλέον ζει από καθαρή τύχη. Αν μας ενδιαφέρει το μέλλον του έθνους, πρέπει εδώ και τώρα να γίνουν δραστικές κινήσεις προς τα εξής πεδία:
-παραγωγική αναδιάρθρωση με επενδύσεις στην περιφέρεια και έμφαση σε τέσσερα κυρίως πεδία: ναυπηγική, μη επανδρωμένα σκάφη (πολυκόπτερα), δορυφορική τεχνολογία, οπτικές διατάξεις
(Η υποτιθέμενη ανάπτυξη μέσω γεωργίας και εξορύξεων πετρελαίου είναι παραμύθι της Χαλιμάς)
-στοχευμένη έρευνα στα πανεπιστήμια και στα λοιπά ερευνητικά ιδρύματα με σκοπό την κατάκτηση διεθνών βραβείων (Νόμπελ κλπ)
-πολεοδομική ανασυγκρότηση με αναβίωση της νεοκλασικής μας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς (η ασχήμια των ελληνικών πόλεων δεν έχει όμοιό της πουθενά-ποιον τουρισμό να περιμένουμε στην Αθήνα ή στην Πάτρα;)
-αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος (κάποτε γίνονταν αναδασώσεις, τώρα γιατί έχουν καταργηθεί;)
-ανάδειξη και αναστήλωση των αρχαιολογικών χώρων (τα αρχαία φέρνουν και λεφτά στο κράτος, στο κάτω κάτω)
-ρωμαλέα δημογραφική πολιτική: όχι ένα ξερό διχίλιαρο ανά παιδί, αλλά άτοκα δάνεια για κατοικία νέων ζευγαριών εκτός Αθηνών.
-αμυντική θωράκιση της χώρας σε όλα τα επίπεδα -και ενδεχομένως με αύξηση της θητείας, αν χρειαστεί.
-τσάκισμα της Μαφίας κάθε προέλευσης και μεγέθους (από τις ποδοσφαιρικές εγκληματικές οργανώσεις, μέχρι τους νονούς των σκυλάδικων και τους διακινητές λαθραίων μεταναστών)
Αυτά για αρχή. Τα υπόλοιπα σιγά σιγά θα διορθωθούν.
Οι ανάγκες είναι λίγο πολύ γνωστές-αλλά πού χάθηκε ο πατριωτισμός για να τον βρουν οι κυβερνώντες μας;
”Η χώρα απαιτεί ηγέτες με σιδηρά πυγμή ,για να βγει από την παρακμή”(πυγμή-παρακμή ωραία ρίμα) γράφετε ,αγαπητέ συνανιχνευτά, αλλά μόνον αυτό -γράφω εγώ- δεν αρκεί σε καθεστώς πολυκομματικής Δημοκρατίας -σαν αυτήν που έχουμε και την προτιμάμε από μονοκομματικές ”Δημοκρατίες”- ,γιατί η χώρα απαιτεί και ηγέτες της αντιπολιτεύσεως με πατριωτική ομοφροσύνη και αναγνώριση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων ,που εσείς απαριθμήσατε ,γιατί αλλοιώς ούτε καν η αρχή τέτοιων μεταρρυθμίσεων γίνεται ,χρόνια τώρα -κάπου 40 τον αριθμόν.
Δυστυχώς χάθηκε η 10ετία του ’80 μετά την είσοδό μας στην ΕΟΚ-Ευρώπη ,κατά την οποίαν και ”ξεχειλώσαμε” σε όλους τους τομείς ,με τελευταία την οικονομία ,για την οποίαν ”φάγαμε και τρεις κίτρινες κάρτες-μνημόνια” και δεν αποκλείεται -μετά την κίτρινη στο ποδόσφαιρο,που ετοιμάζεται- να μας δείξουν κίτρινη και για την όλη οργάνωση του κράτους σαν την Βαυαροκρατία.
Ηγέτες με πυγμή -που μόνοι τους δεν αρκούν-δεν βλέπουμε ,ο λαός έχει εκμαυλιστεί και ψηφίζει ό,τι και όσους του πλασάρουν (σαν το δημοψήφισμα του 2015), τι άλλο περιμένουμε εκτός από την εξ’ύψους βοήθεια ή τους ”βαρβάρους” ,για να συνέλθουμε προ της απειλής αφανισμού μας;;;.
Συμφωνώ και επαυξάνω στα λεγόμενά σας προσθέτοντας το εξής:
η Δημοκρατία (η πραγματική) είναι το καλύτερο πολίτευμα -στην πραγματικότητα το μόνο πολίτευμα, οι άλλες μορφές κυβερνήσεως είναι απλώς καθεστώτα.
Ωστόσο στην Ελλάδα η Δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει μόνο με την εξής αυστηρή προϋπόθεση: να γεννήσει και να εμπνεύσει στον λαό μία Μεγάλη Ιδέα, την οποία θα υπηρετούν όλες (ή σχεδόν όλες) οι επιμέρους πολιτικές παρατάξεις, η καθεμία με τον τρόπο της. Δεν είναι τυχαίο ότι η ιστορική Μεγάλη Ιδέα του 19ου αιώνα μέχρι το ’22 λειτούργησε και μεγάλωσε την Ελλάδα: οι πολιτικές παρατάξεις ανταγωνίζονταν αλλήλοις ποια θα είναι η ικανότερη για να φέρει το ποθούμενο των Ελλήνων, δηλαδή την ολοκλήρωση του αγώνα του ’21.Σχεδόν κανένας πολιτικός της εποχής δεν αμφισβήτησε στα λόγια τουλάχιστον τα δίκαια του ελληνικού έθνους-έστω και αν λειτούργησε δημαγωγικά. Έγιναν βέβαια και πολιτικά εγκλήματα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αξιοθαύμαστο, τουλάχιστον όσον αφορά το ’12 -’13.
Σήμερα τα πολιτικά κόμματα λειτουργούν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα αναδειχθεί ως ο καλύτερος υπηρέτης των επιταγών της παγκοσμιοποίησης.
Η αφετηρία της ευθύνη βαραίνει κυρίως την διανόηση: αν οι συγγραφείς μας, οι καλλιτέχνες μας, οι στοχαστές μας, οι επιστήμονές μας διαμόρφωναν ένα πραγματικό ρωμαλέο πρόγραμμα εθνικής ανατάσεως, το οποίο θα το κοινωνούσαν στα πλατιά λαϊκά στρώματα, ίσως τότε και οι πολιτικοί κάπως να υποχρεώνονταν να συμμορφωθούν προς αυτές τις κατευθύνσεις (όχι βέβαια από φιλοπατρία, αλλά έστω από στενό ψηφοθηρικό συμφέρον).
Όταν όμως οι σημερινοί “Δάσκαλοι του Γένους” το μόνο που έχουν να υποδείξουν στον λαό είναι πόσο μειονεκτικά πρέπει να αισθάνεται που γεννήθηκε στην Ψωροκώσταινα και πόσο κακό είναι να είσαι Έλληνας, ε τότε η πρωταρχική ευθύνη της παρακμής μας πρέπει να αναζητηθεί και σε αυτήν την φατρία εξουσίας που μας έχει κατσικωθεί στο κεφάλι (βλ. π.χ. τις επιφυλλίδες της Καθημερινής και φρίξον Ήλιε!). Ποιος οικονομολόγος για παράδειγμα τόλμησε να προτείνει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εκβιομηχάνισης της χώρας; Τουλάχιστον κάποτε υπήρξε και ένας Μπάτσης – το τέλος του ήταν γνωστό. Σήμερα οι αρθρογραφούντες εμάθαν να καταπιάνοναι με πιο σοβαρά πράγματα: με το φουτμπώλ,τις τουριστικές καμπάνιες της χώρας, τον χαζοδιάλογο στο φέισμπουκ και στο τουίτερ, τον δικαιωματισμό, την καλλιτεχνική αξία του “Τζόκερ”.Και επιπλέον όλη η πολιτική κριτική γίνεται στην βάση της αναδιανομής του εισοδήματος (κοινώς φέρτε κι άλλα δανεικά για τους ημετέρους). Πού να μείνει μετά περιθώριο στοχασμού για μεγαλεπήβολα σχέδια εθνικής αναγέννησης; Ποιος θίγει τεκμηριωμένα (όχι ως σλόγκαν) το χάλι των ελληνικών αστικών κέντρων; Την ερήμωση της υπαίθρου; Την έλλειψη σιδηροδρομικής υποδομής; Την υποβάθμιση των τεχνικών επαγγελμάτων; Την δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού μας; Την απαξίωση των ναυτιλιακών επαγγελμάτων που κάποτε έβγαλαν την χώρα από την εξαθλίωση; Για αυτά και για άλλα πολλά ακόμα σοβαρότερα τηρείται σιωπή ασυρμάτου από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Γιαυτό αν έχει μία φορά ευθύνη ο Πιλάτος (οι πολιτικοί) , οι δήθεν διανοούμενοι του τόπου μείζονα ἁμαρτίαν ἔχουν.
Ως συνέχιση της συζητήσεως με τον κ.Α.Δ.Δ για τους διανοητές -πνευματικούς Έλληνες ,που κλασικά έφεραν και φέρουν την ευθύνη για την πορεία του Έθνους ,του Κράτους και των Ελλήνων παραθέτω την άποψη – ιστορικώς πια επιβεβαιωμένη – ότι στην μεγάλη τους πλειοψηφία εκμαυλίστηκαν μετά την κατάρρευση της Επταετούς Δικτατορίας και έκτοτε στήριξαν λόγοις και έργοις και με περισσή λοιδωρία ό,τι είχαν διδαχθεί για Πατρίδα ,Θρησκεία και για το Ελληνικό φιλότιμο ,που μέχρι τότε δημιούργησε την μεταπολεμική και κυρίως μετεμφυλιακή Ελλάδα ,έτοιμη για είσοδο της -που πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαίου 1979 στην τότε ΕΟΚ.
Έμειναν οι ηλικιωμένοι αείμνηστοι Κων/νος Τσάτσος, Οδυσσέας Ελύτης ,Μάνος Χατζηδάκις , και λίγοι άλλοι ,που ο ΚουτσογεωργακικοΑυριανισμός τους ”εξαφάνισε”.
Δεν την γλύτωσε ούτε ο κ.Μίκης Θεοδωράκης ,που είδε και έπαθε ιδιαίτερα όταν υπήρξε για λίγο υπουργός στην κυβέρνηση Κων/νου Μητσοτάκη.
Μαζί με την απουσία και τον φόβο των ΔΕΙΛΩΝ πνευματικών ανθρώπων είχαμε και έχουμε παντελή απουσία φλογερών παπάδων ,δασκάλων και μανάδων , ενώ μεσουρανούν τα παιδιά που διδάχθηκαν από το 1981 την ανευθυνότητα ,την ήσσονα προσπάθεια , τον κομματικό παραγοντισμό ,τον συνδικαλισμό παντού και την ανύστακτη αντίσταση τους σε ότι πατριωτικό και παραδοσιακό (που πάντα βαφτίζονταν ως φασιστικό ,δεξιό και επικίνδυνα συντηρητικό)που αφορούσε στην γλώσσα ,την Ορθοδοξία και τον πατριωτισμό της αυτοθυσίας για την Πατρίδα.
Μαυτά και μαυτά όμως απετέλεσαν την μοναδική πελατεία της 25ετους και πλέον(1981-89, 1993-2004 ,2009-2011 και 2015-2019) διακυβερνήσεως της Χώρας από την Αριστερά ,που πέραν της 4ετίας ”δεν φτούρησε” σε κανένα άλλο κράτος Ευρωπαικό.
Και σαυτό θα είχε δίκηο ο κ.Πάγκαλος αν μαζί με το ”όλοι μαζί (οι Πασόκοι)τα φάγαμε” ‘έλεγε και ”όλοι μαζί (οι Πασόκοι) φτάσαμε την Ελλάδα στην σημερινή κατάντια” .
Θα ήταν η ειλικρινέστερη και αληθινή αυτοκριτική. Συνέβαλαν και άλλοι ,αλλά αυτοί -όπως και στην 7ετία -για να επιβιώσουν και να αυξήσουν τα ”έχει” τους ,μια που όλοι οι άλλοι τα εξασφάλιζαν χωρίς ιδαίτερο κόπο.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.
“Ας αναδειχθεί ένας νέος ρόλος για τη Θεσσαλονίκη με την αναβάθμιση του Υφυπουργείου Μακεδονίας-Θράκης σε υπουργείο και τη μεταφορά αρμοδιοτήτων απο την Αθήνα σε αυτό”
Κύριε Σαββίδη,
Δεν νομίζω ότι αυτό θ’ αλλάξει κάτι στα όσα αναφέρετε παραπάνω. Η ΕΕ έχει(με το συμπάθιο) “φτυσμένη” την Ελλάδα και η γερμανική ΕΕ, όπως έχει καταντήσει, δυο φορές περισσότερο, αφού η Γερμανία είναι υποχείριο των Τούρκων, η δε Ελλάδα ένα τίποτε.
Στην πρώτη διάσκεψη δεν μάς κάλεσαν κατόπιν τουρκικής πιέσεως. Τουλάχιστον αυτή η άποψη έχει επικρατήσει. Τώρα; Γιατί αθετεί η Γερμανία την υπόσχεσή της ότι στην δεύτερη διάσκεψη η Ελλάδα θα είναι παρούσα;
Εμείς τι κάνομε, πώς αντιδρούμε; Πού είναι τα βέτο τού Μητσοτάκη και πράσσειν άλογα; Νομίζετε ότι με την αναβάθμιση του Υφυπουργείου Μακεδονίας-Θράκης σε υπουργείο θ’ αλλάξει κάτι; Η Ελλάδα είναι ένα; παρίας στα μάτια των Ευρωπαίων και δη των Γερμανών. Οι εσωτερικές αναβαθμίσεις υπουργείων δεν αλλάζουν την κατάσταση αυτή, που έχει διαμορφωθεί και με ευθύνη δική μας.