του Παντελή Σαββίδη
Φωτογραφία: Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο
Το δημοσίευμα της The Jerusalem Post που θα σας συνιστούσα να διαβάσετε, δείχνει με απόλυτο τρόπο την υποκρισία σε ό,τι αφορά τον ρόλο και την απονομή δικαιοσύνης απο διεθνή δικαστήρια.
Όπως θα γνωρίζετε το Ισραήλ έχει κατηγορηθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα Γενοκτονίας και η ηγεσία του άρχισε να ανησυχεί διότι συναισθάνεται πως θα εκδοθούν εντάλματα σύλληψης κατά του Νετανιάχου, του υπουργού άμυνας και του αρχηγού στρατού.
Άρχισε, λοιπόν, η εκστρατεία μέσω των ΜΜΕ (στην προκειμένη περίπτωση το δημοσίευμα προέρχεται απο την Jerusalem Post) με πίεση προς τις ΗΠΑ και την Βρεατανία να παρέμβουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και να υποδείξουν στον Γενικό Εισαγγελέα του Δικαστηρίου Καρίμ Καν να μην προχωρήσει.
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είναι το Δικαστήριο που συστάθηκε σε μόνιμη βάση, και λειτουργεί μετά το 2002 αλλά προηγουμένως, λειτούργησε ad hoc για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Η ad hoc εκδοχή του καταδίκασε τον Μιλόσεβιτς,τον Κάρατζιτζ, τον Μπλάντιτς.
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν είναι μέλη του και το δικαστήριο εκδικάζει υποθέσεις μελών του, ή εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στο έδαφος μελών του ή παραπομπές απο το Συμβούλιο Ασφαλείς του ΟΗΕ. Οι Παλαιστίνιοι συμμετέχουν στο Δικαστήριο, οπότε, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι δικαιούται να ασχοληθεί με την υπόθεση.
Είναι καλύτερα, όμως, να διαβάσετε τι λέει το δημοσίευμα για να αντιληφθείτε πως λειτουργούν οι ΗΠΑ στην, υποτίθεται, διεθνή νομιμότητα. Βεβαίως, οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν την σύσταση και λειτουργία του δικαστηρίου αλλά ως υπερδύναμη υποτίθεται ότι σέβονται τους παγκόσμιους θεσμούς. Και, μάλιστα του ΟΗΕ.
Εκτός και αν είναι αναθεωρητική δύναμη που, προσωπικά, πιστεύω πως είναι. Διαβάστε το κείμενο.
Εξακολουθεί να ισχύει το “ουαί τοίς ηττημένοις”. Η Σερβία δικάστηκε, επειδή ηττήθηκε. Το ίδιο και η Γερμανία και μάλιστα εκεί, στην Νυρεμβέργη, έγινε για πρώτη φορά στην Ιστορία τέτοιου είδους δίκη. Στο Τόκιο διάστηκαν οι Ιάπωνες για τον ίδιο λόγο. Είχαν ηττηθεί.
Η Τουρκία έκτισε το κράτος της πάνω σε σκελετούς κι εξακολουθεί ακόμη να διαπράττει εγκλήματα. Οι εκ των “δικαστών” τής Νυρεμβέργης κρέμασαν στην Κύπρο 17-18χρονα και άλλοι έκαμαν τα αίσχη που έκαμαν στην Αλγερία την δεκαετία τού ’50. Διανοήθηκε κανείς να τούς δικάσει; Οι Αμερικανοί έκαμαν ό,τι έκαμαν στο Βιετνάμ κι αργότερα στις φυλακές τού Abu Ghraib και τού Guantanamo. Διανοήθηκε ποτέ κανείς να δικάσει τούς παραπάνω. Ασφαλώς όχι, αφού ήσαν νικητές.
Το Ισραήλ ίσως δικαστεί, αν χάσει τον πόλεμο. Προς το παρόν ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! Ποιος θα το δικάσει;
Αυτό είναι ακόμη μια καμπάνα για το πωλειτικό απόστημα, και τους βολεμένους-ηλίθιους που το υπηρετούν.
Βλέπουμε διαρκώς την υποστήριξη τους, σε συμφέροντα “άλλων”, εκτός της πατρίδας που τους ταγίζει.
Προβάλλουν “διεθνής” οργανισμούς, δικαστήρια, ξένων συμφερόντων, και αποφάσεις που θα βγάλουν ξένοι, για εθνικά θέματα που αφορούν την ύπαρξη της χώρας μας.
Φαγωθήκαμε με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, όπως και σε άλλες περιπτώσεις με την Γερμανία.
Παράλληλα δεν έχουμε κανέναν ενδοιασμό να στραφούμε σε αυτές τις χώρες για να προασπιστούμε τις εθνικές μας θέσεις (για εθνικά συμφέροντα δεν μιλάω, το θεωρώ εντελώς γελοίο να μιλάμε για εθνικά συμφέροντα όταν διατηρούμε για τον εαυτό μας την πολυτέλεια να ηθικολογούμε για την διεθνή πολιτική).
Εάν υπάρχει κάτι το οποίο να συναγωνίζεται τους ηγεμόνες σε υποκρισία, είναι η ηθικολογία των υποτελών.