Κ. Κυριακόπουλος: κρίσιμα ερωτήματα και περίεργα συμβάντα που θα πρέπει να απαντηθούν από την στρατευμένη αρθρογραφία

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Λέγονται και γράφονται πολλά. Άλλωστε κατά κανόνα σε συνθήκες ισχυρής πόλωσης, ένα από τα στοιχεία που συνήθως ευδοκιμούν είναι μεταξύ άλλων ΚΑΙ η στρατευμένη αρθρογραφία που υπηρετεί μάλλον τον φανατισμό, παρά την αλήθεια. Για να έχουν όμως οι ισχυρισμοί που επιστρατεύονται και μια στοιχειώδη σοβαρότητα, καλό θα είναι να φροντίζουμε ούτως ώστε να διατηρούν μια αρμονική σχέση με τα πραγματικά περιστατικά και να αντιστοιχίζονται λογικά με την αλληλουχία των γεγονότων μέσα στον χρόνο…

Σε ότι μας αφορά, αυτό που πρωτίστως μας ενδιαφέρει, είναι να κρατήσουμε όρθια την λογική και να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην βασιμότητα της πολιτικής αξιολόγησης των δεδομένων. Φυσικά, μας ενδιαφέρει επίσης να προσεγγίζουμε κατά το δυνατόν την αλήθεια απροκατάληπτα και χωρίς να περιφρονούμε την κριτική ικανότητα αλλά και την νοημοσύνη των ανθρώπων και φυσικά των αναγνωστών.

Αυτός είναι και ο λόγος που στην διαδρομή των 2+ ετών που μεσολάβησαν από την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μέχρι και σήμερα, η προσέγγισή μας δεν χαρακτηρίστηκε από εμμονική μονομέρεια, αλλά παρουσίασε διακυμάνσεις και προσαρμογές, που έπαιρναν ή που προσπαθούσαν πάντα να παίρνουν υπ’ όψιν τους ΚΑΙ τις σκοπιμότητες… ΚΑΙ τις ενεργές ιστορικές προκλήσεις… ΚΑΙ την γεωπολιτική ταυτότητα της εποχής, αλλά ΚΑΙ τις διαφαινόμενες (αιτιολογημένες και μη) γεωστρατηγικές προτεραιότητες των δρώντων, των ισχυρών, των άμεσα αλλά και των έμμεσα εμπλεκομένων. Όσοι τουλάχιστον παρακολουθούν την αρθρογραφία μας, θα διακρίνουν εύκολα αυτήν την αιτιολογημένη προσαρμογή, που συναρτάται πάντα με τα πραγματικά δεδομένα και όχι με εικασίες αυθαίρετες.

Πάμε τώρα και στα σχετιζόμενα με την φρίκη της Ισλαμιστικής τρομοκρατικής επίθεσης στην Μόσχα, που άφησε πίσω της εκατόμβη νεκρών και τραυματιών, περίεργες ως προς την διαδικασία τους συλλήψεις, περίεργες ερμηνείες, περίεργες συμπεριφορές των αρχών και μια διάχυτη νοσηρότητα με την οποία φαίνεται ότι ερωτοτροπούν πολλοί, χωρίς όμως να αποδεικνύουν ότι έχουν την απαραίτητη επίγνωση του εύρους των συνεπειών και των παρεπόμενων εξελίξεων που θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει.

Στις σκέψεις που θα ακολουθήσουν, η πρόθεσή μας ΔΕΝ είναι να βγάλουμε λάδι τους Αμερικανονατοϊκούς. Ήταν και παραμένουν φονιάδες. Το παρελθόν και η εγκληματική δράση τους παραμένουν απαράγραπτα και με ισχυρό αποτύπωμα συνεπειών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και φυσικά ο τυχοδιωκτισμός στον οποίο ενέδωσαν κατά την διαχείριση των μεταψυχροπολεμικών υποθέσεων στην Ευρώπη, υπήρξε η κυρίαρχη (αν και όχι μοναδική) αιτία και το ανυπέρβλητο άλλοθι, για την έκρηξη του Ουκρανικού και την όλη καταστροφική διαχείριση που ακολούθησε και συνεχίζει να ανατροφοδοτείται.

Η πρόθεσή μας επίσης ΔΕΝ είναι να αγνοήσουμε τους τυχοδιωκτισμούς στους οποίους αποδεδειγμένα πλέον είναι επιρρεπείς οι νεοναζί που νέμονται την πολιτική εξουσία στο Κίεβο, χωρίς ωστόσο να μπορούμε και να παραβλέψουμε ότι ο Ουκρανικός λαός, μακριά και έξω από καθεστωτικές λοβιτούρες, αυτό που κάνει στην συντριπτική του πλειοψηφία, είναι να υπερασπίζεται λυσσαλέα την πατρίδα του που έχει δεχτεί εισβολή. Συμφωνούμε ή δεν συμφωνούμε αυτό κάνει.

Αυτό που θέλουμε επίσης να τονίσουμε, είναι ότι το αντίδοτο σε όλα όσα μπορούμε να καταγράψουμε ότι αφορούν τόσο στους Αμερικανονατοϊκούς επιτελείς όσο και στους νεοναζί της κυβέρνησης του Κιέβου, δεν είναι η άκριτη στήριξη και η απερίσκεπτη στοίχιση πίσω από τις αυθαιρεσίες και τους τυχοδιωκτισμούς του Κρεμλίνου.

Στην νέα ισορροπία ισχύος, αυτό που θα θέλαμε να καταγράφεται ως παράμετρος της νέας Αρχιτεκτονικής, είναι μια Ρωσία ισχυρή, μετρημένη, αποφασιστική αλλά και με περίσκεψη, με συναίσθηση του ρόλου αλλά και της ευθύνης της απέναντι στον εαυτό της και στον πλανήτη. Μια Ρωσία που δεν θα εξευτελίζεται ενδίδοντας σε επιπόλαιους και απερίσκεπτους τυχοδιωκτισμούς που απομειώνουν το γεωπολιτικό της Κεφάλαιο και την μεταφέρουν αυτόματα στην πίστα των περιφερειακών ουραγών.

Έχοντας ξεκαθαρίσει λοιπόν όλα τα παραπάνω, καλό θα είναι να προσπαθήσουμε να βάλουμε μια σειρά στις σκέψεις μας, στην λογική και στα πραγματικά δεδομένα που σχετίζονται με το μακελειό των Ισλαμιστών στα περίχωρα της Μόσχας.

• Πρώτον: Όταν σπεύδουμε να δηλώσουμε αβίαστα και επιπόλαια, ότι οι Τατζίκοι Ισλαμιστές μακελάρηδες στρατολογήθηκαν από Ουκρανούς και Δυτικές δυνάμεις για να προκαλέσουν το μακελειό στην Μόσχα, καλό θα είναι αυτός ο ισχυρισμός να μην διατυπώνεται απερίσκεπτα αβασάνιστα και χωρίς επίγνωση του ανυπόστατου, αυθαίρετου και πάντως μη επιβεβαιωμένου χαρακτήρα του.

Όχι γιατί οι Δυτικοί και οι Ουκρανοί δεν είναι ικανοί να καταφύγουν σε τέτοιες μεθόδους. Είναι και παραείναι. Οι πάντες είναι ικανοί για κάτι τέτοιο. ΚΑΙ οι Δυτικοί… ΚΑΙ οι Ουκρανοί… ΚΑΙ οι Ρώσοι… Οι πάντες… Άλλωστε η συγκεκριμένη τακτική, είναι ενσωματωμένη στην κουλτούρα διαχείρισης των πολέμων, των τοπικών και των περιφερειακών συγκρούσεων.

Αυτό που λέμε είναι… Ότι ουδείς εξ αυτών είναι τόσο ηλίθιος για να καταθέτει τα χρήματα της αμοιβής σε τραπεζικό λογαριασμό και σε προπληρωμένη κάρτα… Λέμε επίσης ότι και ο ISIS δεν αποτελείται από ηλίθιους που θα δεχόταν να πληρωθεί για τις υπηρεσίες του σε δόσεις και μάλιστα σε «σκληρό συνάλλαγμα» αποτυπωμένο σε Ρούβλια… Λέμε επίσης ότι οι κραυγές που ακούσαμε στο βίντεο που έδωσε στην δημοσιότητα ο ISIS, παραπέμπουν σε φανατικούς Ισλαμιστές ορκισμένους τζιχαντιστές και όχι σε κακοπληρωμένα φτωχαδάκια… Λέμε ακόμη ότι δεν είναι δυνατόν οι αρχές μιας χώρας που αποδεικνύονται ανίκανες να προλάβουν και να αποτρέψουν και πάντως να περιορίσουν την έκταση του μακελειού, κατάφεραν να έχουν γνώση πριν ακόμη φτάσουν οι δυνάμεις τους στον χώρο του μακελειού, να έχουν ερευνήσει, να έχουν διαπιστώσει, να έχουν πιστοποιήσει την εμπλοκή Δυτικών και Ουκρανών και μάλιστα να σπεύδουν να το ανακοινώσουν και δημοσίως…. Λέμε επίσης ότι ο ISIS βγήκε με ανακοίνωση του να αναλάβει την ευθύνη… Βγήκε και έδωσε στην δημοσιότητα βίντεο από την εξέλιξη της επιχείρησης και φωτογραφίες από τους επιστρέψαντες της ομάδας, αλλά ΔΕΝ βγήκε με νέα ανακοίνωση να πει ότι δεν ευθύνεται αυτός για το μακελειό και ότι Δυτικές δυνάμεις και Ουκρανοί παραποιούν τα δεδομένα και χρησιμοποιούν καταχρηστικά το όνομά του… Λέμε εν τέλει και με δυο λόγια, ότι αυτά δεν γίνονται ούτε σε φτηνές τηλεοπτικές παραγωγές.

• Δεύτερον: Όταν ισχυριζόμαστε ότι αυτή η ισλαμική φρίκη, ήταν προβοκάτσια των Δυτικών, καλό θα είναι να φροντίζουμε ΚΑΙ αυτός ο ισχυρισμός να μην διατυπώνεται βιαστικά και απερίσκεπτα. Κυρίως καλό θα είναι να μην διατυπώνεται αναπόδεικτα…

Όχι γιατί οι Δυτικοί δεν είναι ικανοί για κάτι τέτοιο. Είναι και παραείναι ΚΑΙ γι’ αυτό. Οι πάντες είναι. Και οι Ρώσοι είναι… Δεν πέρασε δα και πολύς καιρός για να ξεχάσουμε το άδοξο τέλος του Πριγκόζιν.

Αυτό που θέλουμε να θυμίσουμε (όχι για να βγάλουμε λάδι του δυτικούς μακελάρηδες) αλλά για να βάλουμε τα πράγματα στην σωστή τους σειρά, είναι… Ότι δεν είναι οι Δυτικοί αλλά ο Μεντβέντεφ που κοιμάται και ξυπνάει με την πυρηνική απειλή στο στόμα του, από τότε που άρχισε η Ρωσία να χάνει το κύρος της καθηλωμένη στους λασπότοπους της Ουκρανίας… Ότι η επίκληση αυτής της απειλής, ισοδυναμούσε και συνεχίζει να ισοδυναμεί με παράκληση του στυλ: «Αφήστε μας να κερδίσουμε γιατί θα σας δείξουμε εμείς τι έχουμε στο συρτάρι»… Ότι μπορεί να έχει ξεκινήσει ο Μακρόν και ορισμένοι άλλοι εδώ και ένα μήνα να φωνασκεί για πιθανή κλιμάκωση, αλλά την κλιμάκωση της πυρηνικής απειλής εδώ και πολλούς μήνες, ΔΕΝ την έβαλε στο τραπέζι ο Μακρόν αλλά ο απίθανος Μεντβέντεφ…

• Τρίτον: Όταν ισχυριζόμαστε ότι η φοβερή και τρομερή νίκη του Πούτιν με 87%, καλό θα είναι να έχουμε τουλάχιστον μια στοιχειώδη αίσθηση του χρόνου και των δεδομένων…

Όχι γιατί τέτοια παιγνίδια δεν γίνονται γενικώς στο πλαίσιο της αέναης γεωπολιτικής αντιπαράθεσης. Γίνονται και παραγίνονται. Από τους πάντες γίνονται…

Αλλά βρε αδερφέ… Θέλει πολύ μυαλό για να κατανοήσουμε ότι τα σοβιετικά 87% δεν είναι ποσοστά νίκης αλλά κραυγαλέα σημάδια καθεστωτικής ανασφάλειας;;;… Δεν νομίζετε ότι υπερεκτιμούμε πέραν του δέοντος του Δυτικούς χαρτογιακάδες εάν θεωρούμε ότι μέσα σε μια εβδομάδα που μεσολάβησε από τις εκλογές – «θρίαμβο» και το μακελειό, αυτοί πρόλαβαν να συνεννοηθούν, να οργανώσουν, να προετοιμάσουν και εν τέλει να εκτελέσουν αυτήν την επιχείρηση, βάζοντας το σκληρό συνάλλαγμα στην τράπεζα;;;…  Και εν τέλει δεν νομίζετε ότι ανάμεσά μας υπάρχουν και άνθρωποι που θυμούνται ότι ο Πούτιν ήταν αυτός που αμέσως μετά τις εκλογές – «θρίαμβο» έσπευσε να καταργήσει την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση και να αρχίσει πλέον να μιλά ευθέως για πόλεμο;;;… Νισάφι πιά…

Επίλογος…

Προφανώς δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα πει ο ιστορικός του μέλλοντος για τις “τηλεοπτικές παραγωγές” της Ρωσικής αντιτρομοκρατίας, αλλά για δείτε πριν κλείσουμε αυτό το άρθρο ένα ακόμη περίεργο συμβάν…

Την ώρα – και για όση ώρα – οι Ισλαμιστές τρομοκράτες δολοφονούσαν μαζικά ανυποψίαστους πολίτες, οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις ασφαλείας ήσαν απούσες από τον χώρο του μακελειού. Οι πληροφορίες μάλιστα λένε, ότι έφτασαν στον τόπο της μαζικής δολοφονίας, με καθυστέρηση που ξεπέρασε την μιάμιση ώρα… Απούσες ήσαν και όταν έπρεπε να αξιοποιήσουν τις πληροφορίες που είχαν στην διάθεσή τους και να αποτρέψουν το μακελειό ή πάντως να περιορίσουν την έκταση της φρίκης…

Όταν όμως άρχισαν να “συλλαμβάνουν” τους τρομοκράτες με τις καταγέλαστες ομολογίες, οι τηλεοπτικές κάμερες ήσαν πανταχού παρούσες και αποθανάτιζαν με κάθε λεπτομέρεια το σκηνικό… Κανονικότητα και αυτό;;;

Πάμε τώρα και σε κάτι ακόμη…

Εμείς προφανώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν οι συλληφθέντες ήταν σκληροί τρομοκράτες πληρωμένοι με δόσεις σε «σκληρό» συνάλλαγμα. Οι Ρώσοι υποτίθεται το γνωρίζουν, αφού σπεύδουν να κάνουν δηλώσεις καταδεικνύοντας και απειλώντας.

Αν λοιπόν οι συλληφθέντες είναι οι μακελάρηδες των αθώων ανθρώπων και δεν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα θέατρο που επιστρατεύεται για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, γιατί δεν προέβη η δημοκρατική αυτή χώρα σε συνοπτική δίκη και σε άμεση εκτέλεση των φονιάδων;;;

Τι θέση έχουν οι βασανισμοί με ηλεκτροσόκ στην κουλτούρα ασφαλείας μιας χώρας που υποτίθεται ότι πολεμά για να αποναζιστικοποιήσει την Ουκρανία;;; Πόσο αντιναζιστική θεωρείται η μέθοδος που λέει κόβω το αυτί του συλληφθέντα και του το δίνω να το φάει;;; Από που προκύπτει ότι ο ναζισμός πολεμάται αποτελεσματικά με την υιοθέτηση καραμπινάτων ναζιστικών μεθόδων;;; Και εν τέλει ποιους έχουν αποδέκτες αυτές οι ενέργειες;;; Τους Ουκρανούς ναζί ή το θυμικό των Ρώσων πολιτών που βλέπουν να καταρρέει το αίσθημα της ασφάλειας μέσα σε ένα περιβάλλον επιδεινούμενης πολεμικής κακουχίας;;;

Κρίσιμα ερωτήματα που όμως θα πρέπει να απαντηθούν… Πρωτίστως θα πρέπει να απαντηθούν από όλους όσους σπεύδουν εύκολα και αβασάνιστα να υιοθετήσουν αφηγήματα που συντηρούν το πρόβλημα και ΔΕΝ προτρέπουν σε λύσεις.

Σε ότι μας αφορά, προτείναμε και λύση… Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να βρει καταγεγραμμένες τις σκέψεις μας ΕΔΩ…