της Άννας Κωνσταντινίδου, Δρ. Ιστορίας, Διεθνολόγου
Θέλησα το συγκεκριμένο, ιστορικό μυθιστόρημα, και επιδίωξα να το διαβάσω, όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά για να διαπιστώσω αν η Επιστήμη “μπορεί να ερωτευτεί” το συναίσθημα, εκτός από τη γνώση…
Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι ο γνωστός πανεπιστημιακός, Γιώργος Καραγιαννίδης , Καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, και ένας από τους επιδραστικότερους επιστήμονες διεθνώς στο γνωστικό του αντικείμενο.
Το βιβλίο κυριολεκτικά ριγεί τον αναγνώστη, καθώς συμπλέκει όχι μόνο τις διαφορετικές ιστορίες των ηρώων του, αλλά επειδή το μυθιστόρημα αυτό μυρίζει Ελλάδα…. Νησιά του Αιγαίου, περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, αλλά και οι πόλεις της καρδιάς μας στη μικρασιατική γη “συμπλέκονται” στο πρελούδιο της ζωής του κεντρικού ήρωα του μυθιστορήματος, του Οδυσσέα Λάσκαρη, πριν βρει το “λιμάνι” στην πολυτάραχη ζωή του… Μία πολυκύμαντη ζωή, η οποία ήταν απότοκος των βιωμάτων του στην ιταλοκρατούμενη Δωδεκάνησο.
Το βιβλίο αυτό διδάσκει…Δε διδάσκει μόνο τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα που ανθίζει, γιγαντώνεται και κυριαρχεί ακόμη και κάτω από αντίξοες συνθήκες, αλλά αναφέρεται στις αξίες και τα ήθη μίας εποχής, που αν και πεπερασμένης, ωστόσο αυτά αποτελούσαν τα ερείσματα για την ανάπτυξη και τη λειτουργία μίας Κοινωνίας, της οποιαδήποτε Κοινωνίας, σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη και σε οποιοδήποτε συνθήκη….
Η αξία των αρχών και της ιδεολογίας, το πάθος για διατράνωση και περιφρούρηση των “πιστεύω”, η κατάρριψη των στερεοτύπων ότι όλα τα μέλη ενός πληθυσμού και μίας εθνικής ομάδας είναι ίδια… Όχι, όλοι οι Γερμανοί δεν ήταν Ναζί… Όχι, όλοι οι Ιταλοί δεν ήταν φασίστες… Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και το γκρίζο….
“Η καρδιά μου, το όπλο σου” πρέπει να διαβαστεί από το άτομο που τρέφει ιδανικά, που ελπίζει, που έχει ακόμα αξίες και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων…
Είναι βιβλίο πολύ προσιτό για το κάθε βαλάντιο και μια ιδανική συντροφιά για τις καλοκαιρινές διακοπές…
