Washington Examiner: ΗΠΑ και ΕΕ να κλιμακώσουν έναντι της Άγκυρας

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Tom Rogan

Μέσω της αποστολής πλοίου ενεργειακών ερευνών στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ελλάδας, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέδειξε ότι απαιτούνται κυρώσεις εις βάρος του.

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν προκαλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να ανταποκριθεί στις απειλές της για κυρώσεις. Μετά την προηγούμενη έρευνα του Oruc Reis τον Αύγουστο, ο Τούρκος ηγέτης συμφώνησε να κρατήσει το πλοίο στο λιμάνι ώστε να διευκολύνει το διάλογο με την ΕΕ και την Ελλάδα. Αλλά τα κίνητρά του δεν ήταν αλτρουιστικά. Αναγνωρίζοντας ότι οι ενέργειες της Τουρκίας είναι ασύμβατες με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η ΕΕ είχε απειλήσει με κυρώσεις εάν συνεχιστούν οι έρευνες του Ερντογάν. Ο Ερντογάν, για κάποιο διάστημα, φάνηκε να τείνει προς συμβιβασμό. Ωστόσο, αυτή η νέα έρευνα αποδεικνύει ότι ο Ερντογάν επέλεξε να διπλασιάσει την κλιμάκωση.

Το κεντρικό μέλημα εδώ είναι η πεποίθηση του Ερντογάν ότι μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή ασφάλεια ατιμώρητα. Όπως και με την πολιτική του απέναντι στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν, ο Ερντογάν βλέπει μια σύγκρουση με την Ελλάδα ή την απειλή της ως μέσο για την προώθηση των συμφερόντων του. Η λογική του είναι τελικά αυτοκρατορικής φύσης. Αποφασισμένος να χτίσει μια νεοοθωμανική αυτοκρατορία με επίκεντρο τον σουνιτικό ισλαμισμό, ο Ερντογάν βλέπει τη δημόσια υποταγή των ανταγωνιστών του ως καύσιμο στην ατζέντα κληρονομιάς του. Μισητή από τους Τούρκους εθνικιστές, η Ελλάδα παρουσιάζει μοναδική απήχηση σε αυτό το θέμα. Ο Ερντογάν φαίνεται να χρησιμοποίησε το πρόσχημα μιας διπλωματικής επίλυσης αυτής της κρίσης, προκειμένου μόνο να κάνει την Ελλάδα και την ΕΕ να φαίνονται απελπισμένες για συμβιβασμό και αμοιβαία αδύναμες.

Δεν πρέπει να επιτραπεί στον Ερντογάν να επιτύχει σε αυτό το παιχνίδι

Προχωρώντας εντός των εδαφικών δικαιωμάτων και των ενεργειακών αποθεμάτων ενός άλλου ευρωπαϊκού έθνους και συναδέλφου-συμμάχου του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν υποβαθμίζει ένα κεντρικό δόγμα της διεθνούς τάξης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το να επιτραπεί η επιτυχία του αυτοκρατορικού του παιχνιδιού θα ήταν να δεχτούμε ότι το ευρωπαϊκό εδαφικό απαραβίαστο δεν έχει πλέον σημασία. Χρειάστηκαν δύο τρομεροί πόλεμοι και μια αντιπαράθεση του Ψυχρού Πολέμου για να διατηρηθεί αυτή η ιερή αρχή.

Και η αρχή πρέπει να διατηρηθεί. Εξάλλου, διακυβεύονται περισσότερα εδώ από την αποσταθεροποιητική δραστηριότητα του Ερντογάν. Εάν του επιτρεπόταν να προχωρήσει ανεξέλεγκτα, η Δύση θα προκαλούσε νέα επίθεση όχι μόνο από τον Ερντογάν αλλά και από άλλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του Βλαντιμίρ Πούτιν. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ο Πούτιν βλέπει τη συμπίεση της Μεσογείου από τη Λιβύη και τη Συρία ως έναν τρόπο υπονόμευσης της νότιας πλευράς του ΝΑΤΟ.

Με τη σειρά της, η ΕΕ πρέπει τώρα να κινηθεί έγκαιρα για να επιβάλει κυρώσεις στον Ερντογάν. Η ΕΕ θα πρέπει να βρει φανερή αμερικανική υποστήριξη. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βασικό στρατηγικό συμφέρον να διατηρήσουν τη συμμαχία τους με την Τουρκία, αυτό δεν μπορεί να γίνει εις βάρος της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Ούτε μπορεί να έρθει με το κόστος της θυσίας ενός άλλου Αμερικανού συμμάχου, της Ελλάδας. Για να είμαστε σίγουροι, οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν ζητήματα σημαντικών διαφορών. Αλλά όπως και με την Κίνα και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η θαλάσσια σταθερότητα της Μεσογείου πρέπει να διατηρηθεί.

Ο Ερντογάν πρέπει να τιμωρηθεί. Αν κλιμακώσει περαιτέρω την κατάσταση αυτή, οι ΗΠΑ και η ΕΕ πρέπει να κλιμακώσουν μαζί του.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: washingtonexaminer/infognomonpolitics.gr

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Άρθρο κοινότοπο και ανούσιο, που επαναλαμβάνει τα γνωστά και χιλιοειπωμένα “πρέπει”. Με τα “πρέπει”, όμως, δουλειά δεν γίνεται. Ο καθένας και η καθεμία πέρδονται ένα “πρέπει” κι από κει παν κι άλλοι. Δεν μάς λένε, όμως, το ποιος και πώς θα σταματήσει τον Ερντογάν.

    Για τις ΗΠΑ γνωρίζει ο αρθρογράφος. Για την ΕΕ, ο κακός δαίμονας είναι η Γερμανία. Αυτή την κατέστρεψε δύο φορές, αυτή θα διαλύσει και την Ένωση (ο Θεός να την κάμει). Ίσως δημιουργηθεί τώρα ένας άξονας πέριξ τής Γαλλίας, διότι κι άλλοι (π.χ. Αυστρία) βλέπουν ότι η Τουρκία, αργά ή γρήγορα θα αποτελέσει κίνδυνο για την ίδια την Ευρώπη με την αστάθεια που προκαλεί στην Μεσόγειο και προσπαθεί να επεκτείνει στην Αφρική και τα ούτως ή άλλως ευαίσθητα Βαλκάνια.

    Όχι άλλα “πρέπει”. Όχι άλλο κάρβουνο.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα