του Παντελή Σαββίδη
Δεν έχω αμμφιβολία ότι την ερώτηση για την υποχώρηση απο κυριαρχία την επεδίωξε ο Μητσοτάκης για να αρχίσει να προϊδεάζει την κοινή γνώμη και να πάρει αντιδράσεις.
Δεν ξέρω αν στο fb καταγράφεται με ακρίβεια η διάθεση της κοινής γνώμης. Αν καταγράφεται, υπάρχει κοινωνική βάση να περάσει την πολιτική του ο κ. Μητσοτάκης.
Το θέμα είναι σε τι προτίθεται να υποχωρήσει; Και στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχουν, προς το παρόν, στοιχεία για να δοθεί απάντηση.
Στη συνέντευξή του στον Σκάι ο πρωθυπουργός ήταν σαφής: δεν θα σηκώσει μόνος το βάρος μιας ρύθμισης με την Τουρκία με υποχώρηση σε θέματα κυριαρχίας. Με ποιούς άλλους θα το σηκώσει; Προφανώς με τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ και το Συριζα. Τα άλλα, μικρότερα, δεν έχουν κανέναν λόγο να συμπράξουν.
Τα δύο μεγαλύτερα της αντιπολίτευσης θα το κάνουν;
Ο Συριζα δήλωσε πως θα συνεργαστεί με την κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ δεν πήρε, ακόμη, θέση.
Αν και το ΠΑΣΟΚ συνεργαστεί οι ψηφοφόροι των τριών κομμάτων που διαφωνούν με υποχώρηση σε θέματα κυριαρχίας έρχονται σε αδιέξοδο.
Θα συνεργαστεί, όμως, το ΠΑΣΟΚ; Η λογική λέει όχι. Αλλά δεν θα μπορέσει να αποφύγει την συνεργασία.
Το θέμα της σύγκλισης των τριών κομμάτων θα το αναλάβει ο καλούμενος διεθνής παράγων. Όποιος συνεργαστεί θα απολαμβάνει της εύνοιάς του. Όποιος αρνηθεί θα οδηγηθεί στην διάλυση.
Στο εύλογο ερώτημα πως μπορεί να διαλυθεί ένα κόμμα αν δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του διεθνούς παράγοντα η απάντηση είναι απλή. Η επιθυμία του διεθνούς παράγοντα γίνεται, αυτομάτως, επιθυμία του ελληνικού κατεστημένου. Και το ελληνικό κατεστημένο έχει στα χέρια του τα ΜΜΕ. Αν ένα κόμμα εξαφανιστεί απο τα ΜΜΕ, έχει τελειώσει. Κανείς δεν θα γνωρίζει ούτε καν την ύπαρξή του.
Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά με το παρελθόν. Το κατεστημένο δεν ήθελε την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία. Αλλά την εποχή εκείνη η αμεση επαφή του ηγέτη με τον λαό ήταν, ακόμη, μια βασική μέθοδος επικοινωνίας.
Ο Ανδρέας ξεπερνούσε τον αποκλεισμό του απο τα ΜΜΕ κάνοντας περιοδείες. Ξεσήκωνε τον κόσμο. Και όποιο μέσο τον υποστήριζε κέρδιζε φύλα.
Αυτή η μεθοδος σήμερα δεν έχει πέραση. Ανήκει στο παρελθόν.
Αν αποκλειστείς απο τα ΜΜΕ έχεις τελειώσει. Γι αυτό και ο κ. Ανδρουλάκης αν θέλει να αρθρώσει στοιχειωδώς δική του πολιτική πρέπει να λύσει το επικοινωνιακό πρόβλημα. Να βρει τρόπο να επικοινωνεί με τον λαό. Διαφορετικά τα κόμματα θα γίνουν τμήματα επιχειρήσεων των παραγόντων της χώρας.
ΑΝ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΕΤΆ ΤΟ 2030, ΓΙΑΤΊ ΩΣ ΤΟΤΕ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ (ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ) ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΛΥΣΕΙ ΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ,ΕΝΩ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ”ΜΙΛΗΣΕΙ” ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ , ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΑΣΤΕΙ ΝΑ ”ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ” ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ”ΞΕΝΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ” (ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ ) ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ Ο ΔΗΜΕΓΕΡΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΚΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΩΧΝΕ ΚΛΠ ΚΑΙ Ο ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ Κ.ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ”ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ” ΤΟΥ.
ΠΑΝΤΩΣ ΔΥΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΟ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ -Κ – ΔΕΝ ΤΟΥΣ ”ΓΟΝΑΤΙΣΑΝ” ΟΙ ”ΞΕΝΟΙ” .
Βαρεθήκαμε πια τα ΘΑ και τα ομιχλώδη ,όπως έδειξαν οι δύο τελευταίες εκλογές.
Υ.Γ Βρήκαμε θέμα να συζητούμε το καλοκαίρι . ”Επικοινωνιακός” ο κ. Μητσοτάκης.
Σταύρος Αθαν.Ναλμπάντης
Αν ζούσαμε σε χώρα, που ο λαός της να ενδιαφερόταν γι’ αυτήν, ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε κανείς άλλος, θα είχε τολμήσει να υπαινιχθεί έστω υποχώρηση σε θέματα κυριαρχίας. Ας κάμει κάτι τέτοιο ένας πολιτικός, ας πούμε στο Ισραήλ.
Άπαξ όμως και δεν ζούμε, όλα τα υπόλοιπα είναι εντελώς αδιάφορα. Τι σημασίαν έχει ποια συμμορία θα προδώσει, αφού δεν φοβόνται μην τούς κάψουν ζωντανούς μέσα “στο μπουρδέλο την Βουλή”;
Ό,τι πουν οι ελίτ. Πολυεθνικές, πρωτίστως, και εγχώριες. Αυτούς εκπροσωπεί το πολιτικό μας σύστημα και σε αυτούς απευθύνεται κάθε πολιτική απόφαση. Οι πολιτικές πράξεις και οι συμπεριφορές των “αντιπροσώπων” του λαού το αποδεικνύουν περίτρανα, άλλωστε. Δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει και δε θα πρέπει να αναμένουμε τίποτα από αυτούς. Εθελουδουλεία και υποτέλεια δεν προδικάζουν τίποτα ευοίωνο για το λαό και τη χώρα.
Το θέμα είναι τι γίνεται με εμάς. Όσους, δηλαδή, ενδιαφερόμαστε για αυτόν το δύσμοιρο τόπο. Πως αντιδρούμε όταν βλέπουμε τον τυφώνα να πλησιάζει απειλητικά; Το να διατυπώνουμε άποψη μέσω του πληκτρολογίου δεν είναι αρκετό, όπως έχει, επανειλλημένως, αποδειχτεί τα τελευταία αρκετά χρόνια. Γιατί αυτοί που χαράσσουν πολιτική δεν πτοούνται από τέτοιου είδους απειλές.
Θα πρέπει, κατά την άποψή μου, να γίνουμε περισσότερο ενεργοί και να δράσουμε πιο αποφασιστικά και ριζοσπαστικά, ενίοτε.
Θα μπορούσαμε, ας πούμε, να οργανωθούμε σε κατά τόπους ομάδες με σκοπό την αφύπνιση του κόσμου και την ενεργή συμμετοχή του ενάντια σε καθετί που στέκεται απειλητικό απέναντί του.
Φαίνεται ότι έχετε αποκοπεί -σαν τον Σύριζα- από την κοινωνική πραγματικότητα, στην οποίαν οι Έλληνες κάνουν τον σταυρό τους και εκκλησιάζονται , εργάζονται σκληρά και απολαμβάνουν τα τόσα καλά της Πατρίδος μας-ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι-είναι πολύγλωσσοι ,ταξιδεύουν σε άλλες χώρες και διαβάζουν στο διαδίκτυο και δεν πρόκειται να γίνουν υποχείρια λαϊκιστών .
Οικτίρουν δε τις γενιές που έτρεχαν για 25 χρόνια με πλαστικές σημαίες κυρίως του πράσινου ήλιου , που στο τέλος μας χρεωκόπησε.
Σε τι διαφέρουν άραγε τα κόμματα από τίς ποδοσφαιρικές ομάδες;
Όλοι χωράνε στο σημιτικό… ΠΑΣΟΚ του Μητσοτάκη
Σκέτη αλητεία με την έγκριση τού “κυριάρχου” (sic) λαού.