Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020, 10:33:34 

Ο Μπόρις Τζόνσον είναι ο πρώτος βρετανός πρωθυπουργός με πραγματική δημοσιογραφική εμπειρία, καθώς υπήρξε ρεπόρτερ, αρθρογράφος και διευθυντής. Ξέρει από μέσα τι μπορεί να πετύχει ο Τύπος. Κι έμαθε από πολύ νωρίς τις σκοτεινές τέχνες.

Το 1988 απέδωσε ψευδώς σε κάποιον μια δήλωση, με αποτέλεσμα να απολυθεί από τους Times. Στη συνέχεια εργάστηκε για πέντε χρόνια ως ανταποκριτής της Daily Telegraph στις Βρυξέλλες, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη δημιουργία ευρωμύθων όπως η ίσια μπανάνα.

Η βιογράφος του Σόνια Πέρνελ έγραψε ότι τα κείμενα του Τζόνσον από εκείνη την εποχή μετέτρεψαν τον ευρωσκεπτικισμό σε μια ελκυστική υπόθεση για τη Δεξιά. Την ίδια στιγμή, ο Τζόνσον έβρισκε έναν πολιτικό σκοπό και μια δημοσιογραφική φωλιά. Και έκρυβε τη σοβαρότητα της πολιτικής του ατζέντας κάτω από μια κωμική επιφάνεια.

Δεν είχε πρόβλημα να δίνει στο κοινό αυτά που ήθελε. Θέλετε ξενοφοβία; Θα σας τη δώσω με τους κουβάδες. Θέλετε ρατσισμό; Κανένα πρόβλημα. Θέλετε σεξισμό; Εύκολο.

Τα επόμενα χρόνια, ως βουλευτής και δήμαρχος του Λονδίνου, αυτό που του έλειπε περισσότερο ήταν η καθημερινή του στήλη σε εφημερίδα. Όταν επέστρεψε στην Telegraph, η δουλειά του απέκτησε πρωτοφανή προβολή. Είχε καταφέρει να αποκτήσει μια δημοσιογραφική δόξα παράλληλα με την πολιτική δόξα.

Ο Μαξ Χάστινγκς, άλλοτε διευθυντής του στην Telegraph, αναγνώρισε τον κίνδυνο της χορήγησης εξουσιών σε έναν «λαμπρό διασκεδαστή», προβλέποντας τον περασμένο Ιούνιο ότι, ως πρωθυπουργός, ο Τζόνσον θα έδειχνε απόλυτη περιφρόνηση για τους κανόνες, την τάξη και τη σταθερότητα.

Γνωρίζοντας τα κόλπα του παλιού του επαγγέλματος, ο Τζόνσον κάνει τα πάντα για να αντισταθεί στη δημοσιογραφική διερεύνηση. Αρνήθηκε, έτσι, να δώσει συνέντευξη στον Αντριου Νιλ του BBC στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία. Και απαγορεύει όχι μόνο στους υπουργούς του να εμφανίζονται σε συγκεκριμένες εκπομπές, αλλά και στους ειδικούς του συμβούλους να μιλούν στους δημοσιογράφους.

Οι υπουργοί απαγορεύεται να έχουν γεύμα με πολιτικούς συντάκτες. Και για να εξασφαλίσει την υπακοή τους, ο Τζόνσον άφησε να διαρρεύσει στους Sunday Times ότι ο ανώτατος σύμβουλός του, ο Ντόμινικ Κάμινγκς, έχει στήσει ένα «δίκτυο κατασκόπων» σε εστιατόρια γύρω από το Γουεστμίνστερ. Ο κεντρικός έλεγχος του «μηνύματος» είναι ουσιαστικός, όπως και ο έλεγχος των εικόνων.

Οι φωτογράφοι είναι αποκλεισμένοι από τις εκδηλώσεις της Ντάουνινγκ Στριτ. Ο Τζόνσον φροντίζει μεγάλα γεγονότα όπως η συμφωνία για την αποχώρηση από την ΕΕ να φωτογραφίζονται από τον προσωπικό του φωτογράφο, τον Αντριου Πάρσονς, που έχει αποκτήσει το παρατσούκλι «φωτογράφος της αυλής».

Ο βρετανός πρωθυπουργός ξέρει ακριβώς τι κάνει. Περιφρονεί την ελευθερία του Τύπου, καθώς τη χλεύαζε ο ίδιος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα από τη διαστρέβλωση της αλήθειας. Φαντάζεται λοιπόν ότι και οι άλλοι δημοσιογράφοι είναι σαν αυτόν. Αν τους δώσεις μια ευκαιρία, θα του κάνουν ό,τι έκανε αυτός στους άλλους.

Δύο μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Τζόνσον, μπορούμε να το πούμε καθαρά: είμαστε μάρτυρες της πιο ανησυχητικής επίθεσης στην ελευθερία του Τύπου που έχει γίνει ποτέ από πρωθυπουργό στη σύγχρονη ιστορία.

(*) Ο Ρόι Γκρίνσλεϊντ είναι αρθρογράφος της Guardian

(Πηγή: The Guardian)