(Ιδιαίτερη Ανταπόκριση)
Λίβυοι πολιτικοί και σοφοί κάλεσαν τον Abdel Hamid al-Dabaiba, επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας», να «παραιτηθεί» από την εξουσία «πριν να είναι πολύ αργά», θεωρώντας όλους τους υπουργούς του «πλήρως υπεύθυνους για τις συνέπειες της παραμονής τους στις θέσεις τους».
Καμία αρχή που ανέβηκε στην εξουσία στη Λιβύη, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, δεν ξέφυγε από τις λαϊκές και πολιτικές απαιτήσεις για την αποχώρησή της, ξεκινώντας από τον αείμνηστο Πρόεδρο Μουαμάρ Καντάφι, περνώντας από την πλειοψηφία των αρχηγών κυβερνήσεων, οι οποίοι πέτυχαν να διαχειριστούν τις υποθέσεις της χώρας και φτάνοντας στην Νταμπάιμπα, στο παρόν.
Πολιτικοί και αναλυτές που μίλησαν στο Asharq Al-Awsat εξήγησαν αυτή την κατάσταση ως «αντανάκλαση της διαδικασίας πολιτικού ανοίγματος, που δεν ήταν τυπική του προηγούμενου καθεστώτος», αλλά είδαν ότι η αποχώρηση πολιτικών οντοτήτων από την εξουσία «δεν είναι η μόνη λύση στις συσσωρευμένες κρίσεις της χώρας».
Πολιτικοί, αξιωματούχοι, σοφοί και ακτιβιστές συγκεντρώθηκαν χθες το απόγευμα στην αΑγορά της Παρασκευής (ανατολικά της Τρίπολης), για να καταγγείλουν την κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας», η οποία είπε ότι «τελείωσε την εντολή της», σημειώνοντας ότι «έχασε την ικανότητα για την κάλυψη των αναγκών και των απαιτήσεων βασικών δικαιωμάτων και υπηρεσιών του πολίτη.
Αυτά περιλαμβάνουν επισιτιστική ασφάλεια, ηλεκτρική ενέργεια, καύσιμα και μισθούς.
Η Λιβύη υποφέρει αυτήν τη στιγμή από διχασμό μεταξύ της κυβέρνησης Νταμπάιμπα, η οποία δημιουργήθηκε από το «Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου» στη Γενεύη και λειτουργεί από την Τρίπολη, και της κυβέρνησης «σταθερότητας» με επικεφαλής τον Φάθι Μπασάγκα, που υποστηρίζεται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και λειτουργεί, προσωρινά, από τη Σύρτη, αλλά επιδιώκει να εισέλθει στην πρωτεύουσα, υπό το πρίσμα των απαιτήσεων όλων των πολιτικών φορέων να αποχωρήσουν από τη δημόσια σκηνή.
Ενόψει του πολιτικού διχασμού που βιώνει η χώρα, υπό το πρίσμα ότι κάποιοι υποστηρίζουν μια συγκεκριμένη κυβέρνηση και απαιτούν την απομάκρυνση μιας άλλης, ο Ραμαντάν Αλ-Τουβάιτζερ, Λίβυος νομικός και πολιτικός ερευνητής, δήλωσε στη συνέντευξή του στο Asharq Al-Awsat ότι η σύγκρουση στη Λιβύη «με την τοπική και διεθνή παρέμβασή της είναι μεγαλύτερη από την ικανότητα των συμβουλίων των αξιόλογων.
Αυτό συμβαίνει παρά τις καλές προθέσεις ορισμένων από αυτούς», σημειώνοντας ότι «υπάρχουν κυβερνήσεις που προσπάθησαν να λάβουν ηθική υποστήριξη από ορισμένα κοινωνικά συμβούλια».
Ο Al-Tuwaijer συνέχισε δηλώνοντας ότι «ορισμένα από αυτά τα συμβούλια, ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητά τους, απαιτούν την παραίτηση μιας κυβέρνησης και τη διατήρηση άλλων».
Στη διαμαρτυρία τους, οι σοφοί και οι ακτιβιστές κατηγόρησαν την κυβέρνηση Dabaiba ότι «μουδιάζει την κοινή γνώμη με μη ρεαλιστικές δόσεις των μέσων ενημέρωσης» και θεώρησαν ότι «δεν έχει ένα εθνικό στρατηγικό πρόγραμμα με σαφές όραμα», καθώς και «την έλλειψη διαφάνειας και ασάφεια στην εκταμίευση του δημόσιου χρήματος, που συνέβαλε στην όξυνση του νεποτισμού και της διαφθοράς.»
Κάλεσαν τις δικαστικές αρχές και τις εποπτικές αρχές «να υποβάλουν σαφείς και διαφανείς εκθέσεις για το έργο της κυβέρνησης, σύμφωνα με την πολιτική συμφωνία, και να κρατήσουν υπεύθυνη στάση για τις δαπάνες και τις πηγές χρηματοδότησής τους, και τη σύγχυση στις εξουσίες και την αποκλειστικότητα των αρχών».
Αφού οι διαδηλωτές ζήτησαν από τον Dabaiba να παραιτηθεί από την εξουσία, «έχει την πλήρη ευθύνη οποιοσδήποτε παρέχει υποστήριξη στην κυβέρνησή του να παραμείνει στην εξουσία και να μην συνεργαστεί για την εξεύρεση μιας ενοποιημένης εξουσίας σε ολόκληρη την επικράτεια της Λιβύης, σύμφωνα με μια εθνική συμφωνία στην οποία συμμετέχουν όλοι χωρίς αποκλεισμούς και περιθωριοποιήσεις».
Δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται τέτοιες εκκλήσεις. Πριν από 11 χρόνια, μπροστά στις πολιτικές διακυμάνσεις, και σε διαφορετικά οράματα και προσανατολισμούς, οι αντίπαλοι του Καντάφι ζήτησαν να παραιτηθεί από την εξουσία.
Περιφερειακά και διεθνή κόμματα μπήκαν επίσης στη γραμμή αιτημάτων για την αποχώρησή του, συμπεριλαμβανομένης της πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, και της Επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης, της οποίας ο επικεφαλής Ζαν Πινγκ είπε τότε ότι «οι Λίβυοι πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους αν ο Καντάφι πρέπει να παραιτηθεί, όχι εμείς.”
Οι εκκλήσεις πολιτών και ακτιβιστών έφθασαν επίσης στην πλειονότητα των πολιτικών φορέων, που εμφανίστηκαν μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι, και το αίτημά τους να εγκαταλείψουν την εξουσία, ξεκινώντας από το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο και την κυβέρνηση του Αλί Ζαϊντάν, της οποίας η έδρα ήταν στην πρωτεύουσα όταν περικυκλώθηκε από διαδηλωτές με τσιμεντένια φράγματα και οι εργαζόμενοι δεν μπόρεσαν να εισέλθουν σε αυτην κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων το 2013.
Αρκετούς μήνες αργότερα, με την επιδείνωση της πολιτικής κατάστασης το 2014, η Λιβύη χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα στα ανατολικά και δυτικά της χώρας, και μαζί με αυτό, οι αντιπαλότητες αυξήθηκαν και κάθε ομάδα άρχισε να επιδιώκει να αποκλείσει την άλλη από την κοινή σκηνή.
Με τον πρώην επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της «Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας», Fayez Al-Sarraj, να αναλαμβάνει τα καθήκοντά του στην πρωτεύουσα, ξέσπασαν διαδοχικές διαμαρτυρίες, απαιτώντας να εγκαταλείψει την εξουσία, αφού τον κατηγόρησαν για «εξάπλωση ένοπλων πολιτοφυλακών στην Τρίπολη».
Οι κοινωνικοί και πολιτικοί ηγέτες στην αγορά της Παρασκευής υποστηρίζουν την κυβέρνηση της Μπασάγκα, η οποία στο παρελθόν είχε «υποστηρίξει τη γενναία εθνική της στάση που αποκηρύσσει τη βία και καλεί για ειρήνη».
Ενώ η Βουλή των Αντιπροσώπων ζητούσε να εγκαταλείψει ο Dabaiba τη θέση του, από τότε που έδωσε εμπιστοσύνη στον αντίπαλό του, Bashagha, τον περασμένο Μάρτιο, αλλά ο πρώτος αρνείται να παραιτηθεί από την εξουσία (εκτός της περίπτωσης μιας κυβέρνησης που θα εκλεγεί απο τον λαό), γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες ένοπλης σύγκρουση μεταξύ των ενόπλων ομάδων που υποστηρίζουν τα δύο μέρη. Ο Al-Tuwaijer κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό που συμβαίνει στη Λιβύη σχετικά με τη μάχη για την εξουσία είναι «φυσιολογικό εν μέσω διεθνών παρεμβάσεων», τις οποίες θεώρησε υπεύθυνες για «ακύρωση της εκλογικής διαδικασίας», η οποία είχε προγραμματιστεί για τα τέλη του περασμένου έτους.
Asharq Al-Awsat
