Πανεργατικές απεργίες χθες στην Ελλάδα και το Βέλγιο. Στη Γαλλία, η εργατική συνομοσπονδία CGT, καλεί σήμερα σε απεργία στα μέσα μαζικής μεταφοράς του Παρισιού:  Το σύνθημα: «μηδέν μετρό, μηδέν προαστιακός RER». Το ίδιο και οι εργαζόμενοι στον περίφημο Underground του Λονδίνου, επιβαρύνοντας τους Βρετανούς επιβάτες στο μετρό.

Στο Λονδίνο, τα βλέμματα στράφηκαν χθες και στο μεγάλο συνδικάτο των  νοσηλευτών, το Royal College of Nursing, το οποίο διοργάνωσε ψηφοφορία μεταξύ των μελών του για την πρώτη εθνική απεργία στον κλάδο , μετά από έναν αιώνα ζωής. Στη Γερμανία και την Ιβηρική Χερσόνησο προαναγγέλλονται απεργίες όλο τον Νοέμβριο. Αύριο απεργούν  στη Βουλγαρία, στις 26 Νοεμβρίου στην Ολλανδία… Στη Γερμανία, το πανίσχυρο  συνδικάτο  IG Metall της αυτοκινητοβιομηχανίας και της χημικής βιομηχανίας έχει ξεκινήσει ήδη απεργιακές κινητοποιήσεις και προετοιμάζεται για έναν « μαύρο Νοέμβριο».

Στην Ιταλία, διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει σε πολλές μεγάλες πόλεις τις τελευταίες εβδομάδες ενάντια στον πληθωρισμό και τις υπέρογκες τιμές της ενέργειας.
Οι διαδηλωτές συνηθίζουν να καίνε μαζικά  τους λογαριασμούς φυσικού αερίου ή ηλεκτρικού ρεύματος, για να διαμαρτυρηθούν .Μια αντίδραση που που φαίνεται να είναι άμεσα εμπνευσμένη από το βρετανικό κίνημα «Don’t pay UK», που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2022.

Φαγητό ή λογαριασμοί;

«Αποφάσισα να φάω και όχι να πληρώσω», λέει μπροστά στις κάμερες ένας Ιταλός συνταξιούχος, καίγοντας τον λογαριασμό του ρεύματος.

Παντού το ίδιο  αίτημα: οι μισθοί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη δραματική  αύξηση του κόστους ζωής. Τελειώνουν τα χρήματα πολύ πριν τελειώσει ο μήνας.  Η πτώση της αγοραστικής δύναμης, η δραματική αύξηση της φτώχειας , με τον πληθωρισμό να καλπάζει , πυροδοτούν διαμαρτυρίες σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Στη ζώνη του ευρώ, ο πληθωρισμός επιταχύνθηκε κι άλλο τον Οκτώβριο σε νέο ρεκόρ (+10,7% σε ετήσια βάση) λόγω της συνεχούς αύξησης των τιμών της ενέργειας (+41,9%). Στα τρόφιμα, τον καπνό και το αλκοόλ οι τιμές αυξήθηκαν κατά 13,1%.

Οι εργοδότες απαντούν ότι η ανταγωνιστικότητα αλλά και η ίδια η ύπαρξη των επιχειρήσεων απειλείται επίσης από το ενεργειακό κόστος.

Η κρίση απειλεί να γονατίσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ιδίως τις μικρομεσαίες. Μια κρίση που επιδεινώνεται από τις ολέθριες επιπτώσεις της ρωσικής εισβολής και του πολέμου στην Ουκρανία . Οι κυρώσεις πλήττουν κυρίως τους Ευρωπαίους αλλά η ΕΕ απτόητη συνεχίζει να κλείνει τα μάτια. Χθες η Κομισιόν αποφάσισε να στείλει αλλά 18 δισεκατομμύρια ευρώ βοήθεια στην Ουκρανία, σε δάνεια με ευνοϊκούς όρους.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με έρευνα της IPSOS, το 64% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι δεν γνωρίζει πλέον «ποια έξοδα να μειώσει». Οσο και να σφίγγουν το ζωνάρι, οι πολίτες των 27 βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται και τους λογαριασμούς να αυξάνονται. Μια κοινωνική δυσαρέσκεια που αυξάνεται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εκκλήσεις για απεργίες και διαδηλώσεις πληθαίνουν.

«Ένας κοινωνικός  πυρετός σαρώνει ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο» λέει, ο Φιλίπ Ποσέ, γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου. «Δεν συμβαίνει μόνο σε χώρες όπου υπάρχει συνήθεια για κοινωνικά κινήματα. Εξαπλώνονται πλέον στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Πρέπει να πούμε ότι υπάρχει  λόγος: Ο πληθωρισμός είναι πολύ υψηλός».

Στην Ελλάδα, οι άνθρωποι που ανοίγονται με τον κατώτατο μισθό έχουν χάσει το 40% της αγοραστικής δύναμης!. Στις χώρες της Βαλτικής είναι πάνω από 20%.«Παρακολουθώ  τα κοινωνικά κινήματα στην Ευρώπη εδώ και 30 χρόνια και αυτό που συμβαίνει τώρα είναι πρωτόγνωρο» , προειδοποιεί ο Φιλίπ Ποσέ.
Το ερώτημα είναι βέβαια τι κάνουν οι πολιτικοί, οι κυβερνήσεις και η ΕΕ; Παίρνουν σοβαρά  μέτρα για να κάνουν κάτι, να βοηθήσουν τους ανθρώπους; Η απάντηση που δίνει ο κόσμος της εργασίας ,είναι όχι.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η κρίση δεν είναι για όλους. Όπως λέει ο Βέλγος ευρωβουλευτής Μαρκ Μποτενγκά «μια ματιά στα κέρδη των μεγάλων ευρωπαϊκών εταιρειών, αρκεί…»

naftemporiki.gr