του Κων. Κεραμιδά
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται. Συρράξεις και ταραχές συμβαίνουν σε πολλά μέρη της οικουμένης. Οι τάσεις δείχνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα τα πράγματα δεν θα ειρηνεύσουν.
Η κατάσταση γίνεται πιο τεταμένη ανάμεσα σε δυτικούς και ανατολικούς, σε μεταμοντέρνους και συντηρητικούς ή παραδοσιακούς, δεν διαφαίνεται κάποια διάθεση επικοινωνίας ή συμφωνίας. Δύο τρόποι ζωής είναι σαν να συγκρούονται, από την η μία ο μεταμοντέρνος με ό,τι αυτό συνεπάγεται (αμοραλισμός, κέρδη κάποιων πλουσίων και λοιπά) από την άλλη οι νύν ή πρώην αναπτυσσόμενοι ή περιθωριοποιημένοι (πιθανώς και κάποιοι πλούσιοι οι οποίοι θέλουν να ισχυροποιηθούν ή έχουν άλλες στοχεύσεις), οι οποίοι αποσκοπούν στην απόκτηση δυνάμεως και επιρροής, πρεσβεύοντας πιο συντηρητικά ή παραδοσιακά στοιχεία.
Δεν ερωτούνται τις περισσότερες (πιθανώς και όλες) φορές τα έθνη, τα πλήθη των ανθρώπων, αν θέλουν πόλεμο ή σύγκρουση, αν θέλουν να αποστέλλονται όπλα στην μάχη της κάποτε Σκυθίας ή οποιαδήποτε άλλη μάχη, αν θέλουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αν θέλουν περαιτέρω πολιτικά και οικονομικά προβλήματα, ύφεση, περιορισμούς και απαγορεύσεις. Υποτίθεται είναι φιλελεύθερα τα καθεστώτα και όμως δεν γίνεται δημόσια διαβούλευση. Τα μέσα και ο τύπος είναι πασιφανές ότι ως επί το πλείστον προπαγανδίζουν κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα και προάγουν συγκεκριμένες θέσεις.
Έστω ότι γίνεται πόλεμος (ό μη γένοιτο), ποιά θα είναι η συνέπεια; Τι θα απογίνουν οι περισσότεροι απλοϊκοί άνθρωποι;
Κάποτε στον πρώτο και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (πιθανώς μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνος) η κοινωνία στην Ελλάδα και διεθνώς ήτανε πολύ παραδοσιακή ακόμα, υπήρχε κάποια στοιχειώδης αλληλεγγύη, υπήρχε η κοινότητα. Η οικονομία δεν ήτανε τόσο επίπλαστη και στημένη.Η παραγωγή, η βιοτεχνία και το εμπόριο δεν ήτανε τόσο εξαρτημένα από μηχανήματα και την βιομηχανοποίηση. Ακόμα και σε αντιξοότητες υπήρχε εν τινί μέτρω αντοχή-επάρκεια-αυτάρκεια.
Ένα ακόμη ζήτημα αποτελεί η άμυνα και η προφύλαξη. Πού είναι τα καταφύγια σε περίπτωση πολέμου ή κάποιας ταραχής; Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πού ευρίσκονται τα καταφύγια, ούτε τί να κάνουν σε περίπτωση πολέμου ή ταραχής. Θα υπήρχε επάρκεια σε τρόφιμα, σε παροχή ενεργείας, σε φάρμακα;
Οι οπλίτες που μάχονται στην Ουκρανία φέρουν ως επί το πλείστον άρτιο εξοπλισμό. Εδώ υπάρχουν αποτελεσματικά αλεξίσφαιρα-θώρακες; υπάρχουν σύγχρονα κράνη; είναι αρκετά; Τι θα γίνει με τα τόσα ανομοιογενή πλήθη ανθρώπων που υπάρχουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη; Πώς θα αντιδρούσαν σε κάποια τέτοια περίπτωση;
Ο πολέμος εν πάση περιπτώσει είναι φρικτός και χαλεπός. Τα σύγχρονα όπλα είναι πολλά και ολέθρια (πυρηνικά, χημικά, βιολογικά, πυροβόλα κτλπ). Είναι ικανά να αφανίσουν έθνη, χώρες, πόλεις και χωριά. Είναι ικανά να μολύνουν για πολύ καιρό την γή και το περιβάλλον, καθιστώντας το αφιλόξενο για κατοίκηση, για καλλιέργεια, για παραγωγή, για μετακίνηση.
Είναι πολλά τα ερωτήματα και τα προβλήματα.
Είναι ευεργετικός ο συνδυασμός αγωνιστικότητος και συνέσεως.
Κωνσταντίνος Κεραμιδάς.
