Η επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές της 28ης Μαΐου προκάλεσε έκρηξη συναισθημάτων στους υποστηρικτές του και… ελεύθερη πτώση στην τουρκική λίρα.
Το εθνικό νόμισμα της Τουρκίας αποδυναμώθηκε περισσότερο μετά τη νίκη – θρίαμβο του Ερντογάν με 52% έναντι του Κιλιτσντάρογλου.
Συγκεκριμένα, υποχώρησε έως και 0,3% στα 20,03 ανά δολάριο ΗΠΑ, κοντά σε ιστορικό χαμηλό, πριν διαπραγματευτεί στις 20,01 αργότερα στην Κωνσταντινούπολη.
Οι ελπίδες εκατομμύρια Τούρκων για αλλαγή διαψεύσθηκαν την Κυριακή 28 Μαΐου, καθώς ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, που ένωσε του αντι-Ερντογανικούς και ανάγκασε τον Τούρκο πρόεδρο σε δεύτερο γύρο, ηττήθηκε.
Ο Ερντογάν, ο αιώνιος νικητής της Τουρκίας, όπως τον χαρακτηρίζει η βελγική Le Soir, ξεκινά από σήμερα την τρίτη του θητεία, όντας για τρίτη δεκαετία στην εξουσία.
«Δεν ήρθε το θαύμα για την τουρκική αντιπολίτευση»
Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν χρειάστηκε να κοπιάσει και τόσο, ώστε να κερδίσει ξανά τον προεδρικό θώκο: η προεκλογική του εκστρατεία με εθνικιστικά θέματα απέδωσε καρπούς, το κόμμα του συμμάχησε με το μεγαλύτερο τουρκικό εθνικιστικό κόμμα και ο Σινάν Ογκάν κάλεσε τους ψηφοφόρους του να τον ψηφίσουν.
Αφού επιβεβαίωσε την απόλυτη πλειοψηφία του στο κοινοβούλιο κατά τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 14 Μαΐου, επικαλέστηκε μεταξύ των δύο γύρων τη «σταθερότητα» και κάλεσε τους ψηφοφόρους να αποκλείσουν την προοπτική συγκατοίκησης μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Απέναντι στον Σουλτάνο, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος επιχείρησε το ακατόρθωτο: Να σαγηνεύσει ένα μεγάλο μέρος των Τούρκων εθνικιστών χωρίς να χάσει την υποστήριξη των ψηφοφόρων του φιλοκουρδικού κόμματος HDP (Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα), οι οποίοι τον είχαν ψηφίσει με συντριπτική πλειοψηφία στον πρώτο γύρο των εκλογών.
Η αντιπολίτευση υπολόγιζε επίσης σε μια ισχυρή κινητοποίηση των ψηφοφόρων που απείχαν στις 14 Μαΐου, θεωρώντας ότι ορισμένοι από τους υποστηρικτές της – σίγουροι για τη νίκη τους στον πρώτο γύρο – δεν πήγαν να ψηφίσουν. Όμως το παλιρροϊκό κύμα που ήλπιζε στον δεύτερο γύρο δεν ήρθε.
Η συμμετοχή την Κυριακή έφτασε το 85,6%, από 87% στον πρώτο γύρο.
Τον ερχόμενο Οκτώβριο, λοιπόν, η Τουρκία θα γιορτάσει ακόμα και πάντα με επικεφαλής τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την εκατονταετηρίδα της Δημοκρατίας της, που ιδρύθηκε το 1923 από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Ήδη στα είκοσι χρόνια αδιάλειπτης… βασιλείας του, ο σημερινός Ερντογάν έχει αλλάξει βαθιά τη χώρα του και την εικόνα της στη διεθνή σκηνή.
Η εγκαθίδρυση ενός υπερπροεδρικού καθεστώτος ήρθε με κόστος την εξαφάνιση της διάκρισης των εξουσιών, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών στο εσωτερικό της χώρας. Στο εξωτερικό, η Τουρκία έχει γίνει ένας ουσιαστικός περιφερειακός παίκτης, ικανός να προκαλεί κρίσεις και να επιλύει άλλες. Οι Δυτικοί θα πρέπει επομένως να συνεχίσουν να βασίζονται για πέντε χρόνια σε αυτόν τον απρόβλεπτο εταίρο.
Ποδαρικό με… προκλήσεις
Ήδη από τις πρώτες στιγμές της νικής του, προχώρησε σε προκλήσεις απέναντι στην Ελλάδα, δίνοντας ίσως το στίγμα για την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει.
Μετά τη γιορτή που στήθηκε το βράδυ της Κυριακής στην Αγιά Σοφιά, που μετέτρεψε ο ίδιος πριν από τρία χρόνια σε τζαμί, φέρεται να ετοιμάζει σήμερα νέα φιέστα στο μνημεί παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Προς το παρόν, ωστόσο, δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση για τη «γιορτή».
Ο Ερντογάν αναμένεται σήμερα το μεσημέρι στην Αγία Σοφία, όπου θα πραγματοποιήσει φιέστα.
https://www.ieidiseis.gr/kosmos/199968/katerrefse-i-lira-meta-ti-niki-erntogan-etoimazei-fiesta-stin-agia-sofia-to-mesimeri
Η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να διερωτηθεί σοβαρά εάν θα άξιζε να εντάξει την Αγιά Σοφιά στον κατάλογο αιτημάτων απέναντι στην τουρκία.
Ποιός είναι ο λόγος της μετατροπής σε τζαμί και όχι η λειτουργία της ως Εκκλησία; Έχουν έλλειψη τζαμιών στην τουρκία; Μάλλον όχι. Αποτελεί δίχως αμφιβολία ένα συμβολικό στοιχείο της επιβολής του Ισλάμ επί του Χριστιανισμού και με αυτή την ιδιότητα λειτουργεί προς ικανοποίηση των αντίστοιχων ψυχολογικών διαστροφών ενός λαού ο οποίος εξακολουθεί να ιδονίζεται στην σκέψη ότι έχει αρπάξει κάτι το οποίο δεν του ανήκει και να το δείχνει θριαμβευτικά σε εκείνον από τον οποίο το άρπαξε.
Σε αυτή την βάση δεν είναι δυνατόν να δομηθεί καμία προσέγγιση. Αυτός θα έπρεπε σιγά σιγά να ανέβει στον κατάλογο των ελληνικών διεκδικήσεων.
Αν το θέσεις θέμα, θα σού απαντήσουν ότι είναι ένα κτίσμα εντός τής τουρκικής επικρατείας, που μπορούν να το κάνουν ό,τι θέλουν. Όμως, είναι και στον κατάλογο τής UNESCO, η οποία προβλέπει ότι, αν ένα μνημείο αλλάξει τον σκοπό, για τον οποίον ενεγράφη στον κατάλογο (έχει εγγραφεί ως μουσείο), ή αλλάξει η όψη, διακόσμηση, αρχιτεκτονική κλπ., η UNESCO μπορεί να το διαγράψει. Στην περίπτωση τής Αγίας Σοφίας σκεπάστηκαν τα μωσαϊκά εδάφους με χαλιά και καλύπτονται τα άλλα έτσι, ώστε να μην φαίνεται απεικόνιση τού ανθρώπου (το απαγορεύει το Ισλάμ). Κατά συνέπεια, θα έπρεπε η UNESCO να την διαγράψει από τον κατάλογο μνημείων πολιτισμικής κληρονομιάς και να πάψει να πληρώνει για την συντήρησή της. Δεν το έκαμε, όμως, γιατί;
Προσέγγιση δεν πρόκειται να υπάρξει ούτως ή άλλως. Οι Τούρκοι εννοούν την συνεννόηση/προσέγγιση μόνο για όφελος δικό των. Αυτοί τι θα δώσουν; Ακολουθούμε λάθος πολιτική εδώ και 93 χρόνια, η οποία δεν κατέληξε πουθενά, εκτός από το να πάθει ζημιές η Ελλάδα.