Πόσο μακριά είναι η Συρία;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.

Η πορεία του συριακού προβλήματος από την έναρξή του μέχρι τη νέα τουρκική εισβολή για τη δημιουργία ασφαλούς ζώνης, η αδυναμία δηλαδή επίλυσης ενός φαινομενικά τοπικού προβλήματος που εμπλέκει όμως σωρεία δυνάμεων και διαχέει τις επιπτώσεις του με τις προσφυγικές ροές και στην Ευρώπη, απέδειξε ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ απελευθέρωσε τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις οι οποίες επί μισό αιώνα ευρίσκοντο σε λανθάνουσα κατάσταση λόγω της συσπείρωσης της Δύσης προ της κομμουνιστικής απειλής.  Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι είχαν ως αιτία τις ενδοϊμπεριαλιστικές διαφορές των δυνάμεων της Δύσης και όχι τις ιδεολογικές διαφορές τους με την ΕΣΣΔ.  Ούτε πρέπει  να  λησμονούμε  ότι πεδίον των πολεμικών συγκρούσεων υπήρξε το έδαφος της ίδιας της Ευρώπης, παρ’ όλο  που τα συμφέροντα των πρωταγωνιστών των δύο παγκόσμιων πολέμων συγκρούονταν στην περιφέρεια για την αναδιανομή του αποικιακού πλούτου.  Επομένως είναι λανθασμένη η άποψη που θεωρεί ότι ο εμφύλιος που διεξάγεται στη Συρία είναι μακριά και η σύγκρουση των συμφερόντων στην Μ. Ανατολή, που ήδη δίχασε την Ευρώπη, δεν αφορά τους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου και ειδικότερα τη χώρα μας, λόγω γειτνίασης.

Η επαναχάραξη των συνόρων στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή θα πρέπει να θεωρείται ως αναπότρεπτη. Όχι μόνον λόγω της ασφαλούς ζώνης που επιδιώκει η Τουρκία, αν τελικά επιτευχθεί, ή λόγω του μίσους μεταξύ των επί οκταετία αντιμαχομένων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων που αποκλείει τη συμβίωσή τους σε ενιαίο κράτος μεταπολεμικά. Κυρίως διότι η περιοχή εμπεριέχει το σπέρμα της διάλυσής της. Διότι μετά τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου,  κατακερματίστηκε σε κράτη με μοναδικό κριτήριο την εξισορρόπηση των συμφερόντων μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας χωρίς να ληφθούν υπόψη εθνικές και κυρίως οι θρησκευτικές ιδιαιτερότητες που αφθονούν. Όμως, επειδή οι θρησκείες προηγήθηκαν αιώνες της δημιουργίας του έθνους – κράτους μπορούν να συνενώνουν δυνάμεις πανταχόθεν υπερβαίνοντας τα σύνορα που δεν έλαβαν υπόψη τη θρησκευτική ιδιαιτερότητα των λαών.. Γιαυτό, το αποτέλεσμα, μετά την κατάρρευση των κοσμικών δικτατορικών καθεστώτων που κρατούσαν βίαια την ενότητα των κρατών (Ιράκ, Συρία), ήταν να προβάλλει η θρησκεία ως ενοποιητική δύναμη γκρεμίζοντας τα τεχνητά σύνορα.

Τα σενάρια της επαναχάραξης των συνόρων δεν έχουν χαρακτήρα επιστημονικής φαντασίας. Ήδη από το 2006 ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και σημερινός υποψήφιος των Δημοκρατικών για το προεδρικό χρίσμα Τζο Μπάιντεν ήταν υπέρμαχος της τριχοτόμησης του Ιράκ. Μάλιστα με δική του πρωτοβουλία η αμερικανική Γερουσία είχε ψηφίσει υπέρ της διάσπασης του Ιράκ με 75 ψήφους υπέρ και μόλις 23 κατά, απόφαση που προσέκρουσε στο βέτο του τότε προέδρου Μπους. Το γεγονός ότι ακολούθησε πλήθος πανεπιστημιακών μελετών που υποστήριζαν  ότι «η μοναδική ελπίδα για την ύπαρξη ενός σταθερού Ιράκ είναι η διάσπασή του» (Παν/μιο Τζον Χόπκινς, Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, κ.α.) αποδεικνύει ότι η ιδέα της επαναχάραξης των συνόρων έχει ωριμάσει στις ΗΠΑ. Ήδη λειτουργικά το Ιράκ έχει τριχοτομηθεί.

Θα κατορθώσει τελικά η Τουρκία, παρά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της στη Συρία, να βγει αλώβητη μέσα από τη δίνη που σαρώνει την ευρύτερη περιοχή και απειλεί την ακεραιότητά της με αιχμή του δόρατος το κουρδικό; Τα εθνικά μας συμφέροντα ταυτίζονται με την εδαφική ακεραιότητα της γείτονος. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα μόνο κράτος μας χωρίζει από την ευρύτερη περιοχή των εξελίξεων: Η Τουρκία. Αν λοιπόν ασκηθούν στην Άγκυρα πιέσεις προκειμένου να επιτευχθούν οι επιθυμητές εδαφικές διευθετήσεις στην Εγγύς και τη Μ. Ανατολή στα πλαίσια μιας επαναχάραξης των συνόρων και της διευθέτησης του Κουρδικού προβλήματος, θα πρέπει να περιμένουμε ότι αυτές οι πιέσεις θα μεταφερθούν μέσω της Τουρκίας στη χώρα μας και συγκεκριμένα στο Αιγαίο και στη Θράκη.

Με αυτά τα δεδομένα δε θα πρέπει να λανθάνει της προσοχής μας το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ερντογάν ανέμενε καιρό και μέσα από συνεχείς διαπραγματεύσεις με αξιωματούχους των ΗΠΑ το νεύμα του προέδρου Τραμπ για να εισβάλλει στη Συρία. Η Ευρώπη, στην οποία στηρίζεται εν πολλοίς η Αθήνα για να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα, ήταν παντελώς απούσα από τις διαγραφόμενες εξελίξεις. Πρόσθετα θα πρέπει να αξιολογήσουμε και το γεγονός της ανάθεσης του οικοπέδου 7 της κυπριακής ΑΟΖ από τον πρόεδρο Αναστασιάδη στη γαλλοιταλική κοινοπραξία Total/ENI με τη λογική της υπεράσπισης από το Παρίσι των γαλλικών συμφερόντων. Ήδη η Άγκυρα αδιαφορώντας για τα γαλλικά και τα ιταλικά συμφέροντα έχει αποστείλει το «Γιαβούζ» στο οικόπεδο 7 χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Όπως είχε δηλώσει σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις ως υπουργός Άμυνας ο κ. Αποστολάκης, «σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, είμαστε μόνοι μας», ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις επ’ αυτού. Γιαυτό, οι εξελίξεις στη Συρία, πριν αποτυπωθούν στον χάρτη της περιοχής, επισείουν την ανάγκη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης για την επίλυση των διαφορών.

Μακροδημόπουλος  Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

11-10-2019

 

spot_img

6 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ”Γιαυτο οι εξελιξεις στην Συρια ,πριν αποτυπωθουν στον χαρτη της περιοχης ,επισειουν την αναγκη της ελληνοτουρκικης προσεγγισης για την επιλυση των διαφορων”.
    Αδικαιολογητα φοβικη η αποψη σου , αγαπητε κ. Μακροδημοπουλε .
    Να φοβηθουμε την Ερντογανικη Τουρκια και επειδη απλως μας ”κτυπησε τα ποδια στο εδαφος” ,να το βαλουμε στα ποδια και να μοιρασθουμε το Αιγαιο και πολλα στην Θρακη μας , γιατι αυτα θελουν ανεκαθεν οι Τουρκοι ,ολων των πολιτικων αποχρωσεων , καθως πιστευουν στο Παντουρκισμο;;;.
    Παλι χωρις αγωνα -και αν χρειασθει και αναμετρηση -να ”ξεπουλησουμε” ο,τι εχουμε 3000 χρονια στο Αιγαιο , οπως με την Συμφωνια με τους Αλβασνοσλαβους των Σκοπιων , που ευτυχως ”παγωνει δια του πολιτικου αλτσχαιμερ, που επεβαλε η σημερινη κυβερνηση”;;;
    Κατι να μη υπολογιζουμε και απο το ”ξανθο και ομοδοξο γενος”;;;.

  2. Ούτε φοβική είναι η προσέγγιση ούτε τίποτα θα ξεπουλήσουμε. Η προσέγγιση είναι ρεαλιστική. Μου κάνει εντύπωση ότι δεν μας ενοχλεί πως εδώ και διακόσια χρόνια ερχεται ο καθένας από τη Δύση και παίρνει ό,τι θέλει χωρίς να γογγύζει κανείς. Διότι είναι από την Εσπερία. Ήλθε ο Πομπέο και μας αντιμετώπισε ως νήπια. Μίλησε για τις δυνάμεις του καλού και του κακού αλλά διπόλου έως διόλου για το περιεχόμενό τους. Γιατί είναι δύναμη του κακού π.χ. η Κίνα που επένδυσε εκατοντάδες εκατομμύρια σε πραγματικό χρήμα και θα επενδύσει άλλα 800 εκ. και έκανε τον Πειραιά πρώτο λιμάνι στη Μεσόγειο και είναι δύναμη του καλού οι ΗΠΑ που παίρνουν με το έτσι θέλω ό,τι τους είναι αναγκαίο χωρίς καμια αντίδραση. Γιατί είναι κακή δύναμη η Ρωσία που ήθελε να επενδύσει σε ΔΕΠΑ σε ΔΕΣΦΑ ΣΤΟΝ South Stream, στα λιμάνια στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ Κ.Α. και δεν το επέτρεψε η επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ με υποβολέα την Ουάσινγκτον. Ο πατριωτισμός που επικαλείσαι αγαπητέ ΣΑΝ είναι πολύ επιλεκτικός και δεν μου αρέσει καθόλου. Με την Τουρκία είμαστε γείτονες και θα είμαστε για πάντα, με την Τουρκία πρέπει να συζητησουμε και να πάμε αν χρειαστεί στη Χάγη. Ο Αναστασίαδη έβαλε και τους Γάλλους στο οικόπεδο 7 για να αντισταθούν οι Γάλλοι απέναντι στον Τούρκο υπερασπιζόμενοι τα αποικιακά πλέον συμφέροντά τους αλλά ο Τούρκος είναι ήδη στο οικόπεδο 7. Πατριωτισμός είναι αυτός;

    • Αν δεν ειναι φοβικη η προταση σας τοτε προτιματε απο τωρα -χωρις και καμια αντιδραση-την μοιρασια στο Αιγαιο καζαν-καζαν , που θελει και ο γειτονας μας Ερντογαν.
      Την παραπομπη της διαφορας μας για την υφαλοκρηπιδα στο Αιγαιο την ζηταμε απο το 1975 , αλλα αυτοι ”αγρον αγοραζουν” και γιατι φοβουνται οτι στην Χαγη μπορει να χασουν ,αλλα και γιατι θελουν και αλλα , μεχρι να γινουμε προτεκτορατο τους, συνδρομου τους παντουρκισμου ενεκεν.
      Οσο για την ομοδοξη Ρωσια την δοκιμασαμε με εκεινον τον πατριωτη Μακεδονα πρωθυπουργο κ. Κωστα Καραμανλη απο το 2004-2009 , που τον ”ξεπεταξαμε” με δεκα μοναδες διαφορα στις εκλογες του 2009 , για να ”λουσθουμε” τον με διπλη – Ελληνικη και Αμερικανικη- υπηκοοτητα κ. Γ.Α.Παπανδρεου , που ακυρωσε οσα μεχρι τοτε ειχαν επιτευχθει με την Ρωσια , τοις κεινων ρημασι πειθομενος.
      Τοτε ποιον πατριωτισμο εξυπηρετησαμε ;;;.
      Μετα απ’αυτα και το ”πατατρακ” που επαθε ο ”ζητουλας” κ. Τσιπρας απο την Ρωσια τον Μαιο του 2015, ποιος Ελλην πρωθυπουργος , αλλα και ποια Ελληνικη Αξιωματικη αντιπολιτευση θα ζητησει ξανα τις ιδιαιτερες σχεσεις με τη Ρωσια , ενω -επιπλεον-ειμαστε απο το 1952 στο ΝΑΤΟ και απο το 1979 στην Ευρωπαικη Ενωση ;;;.
      Μη ξεχνατε και πως οι σχεσεις μας με την Κινα πραγματοποιηθηκαν απο τον ”δεξιο” πρωθυπουργο κ. Καραμανλη στην πρωτη του κυβερνηση , που ειχε ανω του 45% των Ελληνων.
      Υ.Γ. Μη διερωτασθε γιατι ο κ. Αναστασιαδης εβαλε και τους Γαλλους -απο 3ετιας, οχι απο χθες- για την υπερσπιση της κυπριακης ΑΟΖ , οταν επετρεψαμε τους Γαλλους να μας χωρισαν επι Βενιζελου το 1916 σε δυο κρατη .
      Καθε προσφορα δεκτη για την σωτηρια της Πατριδος ,αρκει να μη ”κατσικωθουν ”και δεν φευγουν οι προσφεροντες , οπως σε ολα τα κρατη της Ανατολικης Ευρωπη η Σοβιετικη Ενωση απο το 1945-1989.

  3. “επισείουν την ανάγκη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης για την επίλυση των διαφορών” … “Με την Τουρκία είμαστε γείτονες και θα είμαστε για πάντα, με την Τουρκία πρέπει να συζητησουμε και να πάμε αν χρειαστεί στη Χάγη”

    90 χρόνια τώρα (από το 1929) “συζητάμε” με την Τουρκία και τι αποκομίσαμε; Βαρλίκι 1942-1944, Σεπτεμβριανά 1955, εκδιώξεις Ελλήνων 1964, Ίμια 1996, απαίτηση μοιρασιάς τού Αιγαίου, για να μην αναφερθώ στην όλη εχθρική συμπεριφορά τής Τουρκίας έναντι μας. Γιατί να πάει η Τουρκία στην Χάγη, αφού με τον τσαμπουκά παίρνει ό,τι θέλει από το ψοφοδεές ελλαδικό κράτος; Τι να συζητήσεις μ’ έναν αλλοπρόσαλλο γείτονα, που εκλαμβάνει τις (αναγκαστικά) “καλές” σου προθέσεις σαν αδυναμία και ζητά τα πάντα, χωρίς να δίνει το παραμικρό; Και το κακό είναι ότι τα ίδια κάνομε και με την Αλβανία, η οποία ξεπαστρεύει το ελληνικό στοιχείο τής Β. Ηπείρου, ενώ εμείς στηρίζομε την ευρωπαϊκή προοπτική τού γκανγκστερικού αυτού ναρκομορφώματος, εις ένδειξιν “καλής θελήσεως” (sic). Μα και με τα Σκόπια μήπως κάναμε κάτι διαφορετικό; Αντί ν΄ακολουθήσομε την εθνική γραμμή τού 1992 (ούτε Μακεδονία, ούτε παράγωγό του), τα δώσαμε όλα. Δηλαδή, χάσαμε από πιο αδύναμους έναν πόλεμο, χωρίς να δώσομε μάχη. Πρωτοφανές στα χρονικά τής παγκοσμίου ιστορίας.

    Όσο περισσότερο δείχνεις το φοβικό σου σύνδρομο, τόσο κοντύτερα φέρνεις την καταστροφή τής χώρας μας από τούς Τούρκους και όχι μόνο. Τι μέλλει γενέσθαι; Όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε.

  4. Καλημέρα Επισκέπτη. Τα ξανάπαμε αυτά αλλά να προσθέσω και κάτι ακόμα. Το 2003 ενώ είμασταν έτοιμοι Ελλάδα και Τουρκία να προσφύγουμε στη Χάγη και είχαμε ορίσει τους όρους του συνυποσχετικού, η κυβέρνηση Σημίτη έκανε πίσω διότι φοβήθηκε τις πολιτικές επιπτώσεις εν όψει των εκλογών του 2004. τΟ ΓΡΆΦΕΙ Ο πΈΤΡΟς Παπακωνσταντίνου στο τελευταίο του βιβλίο για το Εθνικό Ζήτημα, είχε αφιερώσει ο Βασίλης Νέδος μια ολόκληρη σελίδα γιαυτό σε φύλλο της Κυριακάτικης Καθημερινής, νομίζω τον περασμένο Μάιο και η βασική πηγή ήταν ο Μπουλούκμπασι, βοηθός ΥΠΕΞ που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις. Ποτέ δεν διαψεύστηκαν αυτά. Το πρόβλημα για τη χώρα μας είναι ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αξιοποιούνται από τις χώρες της Δύσης στον ανταγωνισμό τους με την Τουρκία και αυτό καταλήγει σε βάρος μας. Ήλθε ο Πομπέο δεν είπε απολύτως τίποτα και όμως πήρε ό,τι ήθελε μετά πολλών επαίνων από εμας. Η Αλεξ/πολη θα αποτελέσει πολύ χειρότερη περίπτωση από τη Σούδα και όμως και εδώ κανείς δεν θέλει να καταλάβει ούτε το στοιχειώδες και να διαμαρτυρηθεί: Ότι θα αλλάξει εντελώς η ζωή του με τη Βάση και το LNG. Πολιτικοί άξιοι να μνημονεύονται στο μέλλον θα είναι όσοι σταματήσουν αυτή τη γάγγραινα με την Τουρκία που μας κατατρώει το μέλλον. Μόνο με την εμφάνιση ενός Βενιζέλου θα μπορούσαμε να ελπίζουμε.

    • Αν όντως έκανε πίσω ο Σημίτης, την γλυτώσαμε φτηνά, διότι στο Ελσίνκι το 1999 είχε παραδεχτεί ύπαρξη ακόμη και συνοριακών διαφορών! Το Ελνσίνκι απετέλεσε την συνέχεια τής προδοσίας των Ιμίων και τής Μαδρίτης (1997), όπου και πάλι ο ίδιος ανεγνώρισε στην Τουρκία ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Άρα, δεν θα πηγαίναμε στην Χάγη για το ένα και μόνο πρόβλημα, αυτό τής υφαλοκρηπίδος των νησιών, το μόνο που παγίως αναγνωρίζει η Ελλάδα, αλλά για … “σειρά” προβλημάτων, που η πολιτική και διπλωματική ανεπάρκεια τού Σημίτη ανεγνώρισε και θα ήταν για μάς Βατερλώ.

      Το θέμα είναι ότι και να θέλομε, δεν μπορούμε να συζητήσομε με την Τουρκία και νομίζω ανέπτυξα επαρκώς τον λόγο. Τελικά, οι συζητήσεις μάς φάγαμε κι απέβησαν εις βάρος μας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα