Πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας: Επιπτώσεις στην ασιατική γεωοικονομία

- Advertisement -

Ali Ahmadi

2 Ιουλίου 2022

Καθώς ο πόλεμος και οι επακόλουθες κυρώσεις επαναπροσδιορίζουν τους εμπορικούς χάρτες στην Ασία, το Ιράν παραμένει ο κύριος κερδισμένος.

Φωτογραφία: Άποψη του λιμανιού Chabahar στο Ιράν τη νύχτα, 2 Ιανουαρίου 2017.
Προσφορά: Wikimedia Commons/Ksardar1359

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει πυροδοτήσει μια σειρά κυρώσεων από δυτικά κράτη και πολλά άλλα που θα έχουν ευρείες επιπτώσεις για αρκετό καιρό ακόμη, ακόμη και στο απίθανο σενάριο ενός σχετικά γρήγορου τερματισμού των μαχών. Ο αντίκτυπος στην παγκόσμια οικονομία και τις αλυσίδες εφοδιασμού τόσο από τον πόλεμο όσο και από το καθεστώς κλιμάκωσης των κυρώσεων είναι ήδη σημαντικός, αλλά θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες στη γεωοικονομία της Ασίας και του εμπορίου Ανατολής-Δύσης που απαιτούν προσεκτικότερη εξέταση.
Ο όρος γεωοικονομία είναι ανεπαρκώς ορισμένος στον ακαδημαϊκό χώρο. Χρησιμοποιείται συχνότερα για να αναφέρεται σε οικονομίες που εργαλειοποιούνται για σκοπούς εθνικής ασφάλειας. Εδώ, χρησιμοποιώ τον όρο ειδικά για να αναφερθώ στον τρόπο με τον οποίο οι χώρες χρησιμοποιούν τη γεωγραφία για να επιτύχουν τις οικονομικές τους φιλοδοξίες υπό το πρίσμα ζητημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια. Υπό αυτή την έννοια, ο ορισμός μου είναι πιο κοντά στους μελετητές που βλέπουν τη γεωοικονομία ως την αλληλεπίδραση μεταξύ της οικονομίας και της γεωπολιτικής.

Υποστηρίζω ότι υπάρχουν τρεις αλληλένδετες και διασταυρούμενες τάσεις που προέκυψαν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την πρωτοφανή γρήγορη διαδοχή των δυτικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Μόσχα, οι οποίες αναμόρφωσαν τους εμπορικούς χάρτες στην Ασία. Τελικά, το Ιράν θα είναι ο κύριος ωφελημένος αυτών των αλλαγών.

Η Νέα Ευρασιατική Χερσαία Γέφυρα και το BRI της Κίνας

Δρόμος του μεταξιού. Belt and Road Initiative

Οι δύο πρώτες συνέπειες συνδέονται στενά με το γεγονός ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία και τα συναφή οικονομικά εμπάργκο έχουν δημιουργήσει σημαντικά εμπόδια όσον αφορά τη Νέα Ευρασιατική Χερσαία Γέφυρα (NELB). Ενώ το Πεκίνο στηρίζει την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) στο μυστήριο του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού, η κύρια χερσαία οδός προς τις αγορές-στόχους του στη Δυτική Ευρώπη περνά από το NELB, το οποίο διέρχεται από την Κεντρική Ασία και τη Ρωσία για να φτάσει στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτή η διαδρομή είναι τόσο σημαντική που οι Κινέζοι αξιωματούχοι ανησυχούσαν στο παρελθόν για την υπερβολική εξάρτηση από τη Ρωσία για τις υλικοτεχνικές τους ανάγκες.

Νέα Ευρασιατική Χερσαία Γέφυρα (NELB)

Τώρα αυτοί οι φόβοι φαίνονται προφανείς. Όπως έχουν σημειώσει πολλοί ειδικοί, η διαδρομή NELB γίνεται όλο και πιο προβληματική. Πέρα από τα ζητήματα ασφάλειας που προκάλεσε ο πόλεμος, οι δυτικές κυρώσεις έχουν κάνει ολοένα και πιο δύσκολη τη συνεργασία με τη Ρωσία. Μεγάλες εταιρείες logistics αποχώρησαν από τη Ρωσία ακόμη και πριν αναγκαστούν να αποχωρήσουν λόγω των κυρώσεων, και ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πολωνία και η Ουκρανία, που κάποτε φιλοδοξούσαν να αποτελέσουν βασικούς κόμβους για το NELB, απέφυγαν τις οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα και υποστήριξαν τις κυρώσεις καθώς δίνουν προτεραιότητα στις ανάγκες ασφαλείας. Όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούν όλο και πιο απαραίτητο για την Κίνα να κοιτάξει προς την κατώτερη βαθμίδα της «Ζώνης», περνώντας από το Ιράν.

Αυτή η διαδρομή αντιμετώπισε διάφορες προκλήσεις κυρίως λόγω των μεγάλων οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στο Ιράν στο συντριπτικό διάστημα της ύπαρξης του BRI. Ενώ η κινεζική κυβέρνηση ήταν πρόθυμη να απορρίψει τις εντολές της Ουάσιγκτον να μην εμπλακεί οικονομικά με το Ιράν από πολλές απόψεις, ο κινεζικός ιδιωτικός τομέας και ακόμη και μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις που παρέχουν τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση του BRI δεν έχουν ανοσία στην πίεση των κυρώσεων.

Οι ασιατικές χώρες προσβλέπουν στο Ιράν για εμπορικές διαδρομές Ανατολής-Δύσης

Η δεύτερη τάση, η οποία συνδέεται επίσης στενά με το μπλοκάρισμα της NELB, είναι η αυξημένη δραστηριότητα άλλων ασιατικών χωρών, ιδίως από την Κεντρική Ασία και τη Νότια Ασία, να φτάσουν στις αγορές-στόχους τους στη Δύση μέσω του Ιράν. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, υπήρξε μια αναταραχή δραστηριότητας γύρω από την επέκταση της εμπορικής πρόσβασης με τη συμμετοχή του Ιράν και των χωρών στα ανατολικά του.

Αυτό ενισχύεται από τις φιλοδοξίες της κυβέρνησης Ραΐσι να επεκτείνει τις οικονομικές σχέσεις με χώρες σε όλη την Ασία και να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στους διπλωματικούς δεσμούς με την Κεντρική Ασία, θέματα που οι συντηρητικοί κατηγορούσαν συχνά την προηγούμενη κυβέρνηση Ροχανί ότι αγνοούσε.

Η Ρωσία κοιτάζει προς τα ανατολικά και προς το INSTC

North South Transport Corridor

Η τρίτη και ίσως λιγότερο αναγνωρισμένη τάση είναι η οιονεί στρατηγική της Ρωσίας «κοιτάξτε προς την Ανατολή» για τον μετριασμό των επιπτώσεων των κυρώσεων διαφοροποιώντας το εμπόριο της μακριά από τις δυτικές οικονομίες που φαίνεται να ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο να εξοπλίσουν την αλληλεξάρτηση. Ενώ η διαδρομή της Ρωσίας προς την Κίνα ή την Κεντρική Ασία είναι απλή, η χερσαία της διαδρομή προς την Ινδία, έναν βασικό εμπορικό εταίρο που αρνήθηκε να συμμετάσχει στον δυτικό συνασπισμό κυρώσεων, είναι πολύ πιο περίπλοκη. Η Ινδία, που περιβάλλεται ως επί το πλείστον στη στεριά από τους αντιπάλους της Πακιστάν και Κίνας, πρέπει να προσεγγιστεί δια θαλάσσης. Ενώ το εμπόριο Ινδίας-Ρωσίας διεξάγεται ως επί το πλείστον δια θαλάσσης, μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, η απουσία μιας πιο άμεσης διαδρομής μπορεί να γίνει ευάλωτη, ειδικά στο τρέχον φορτισμένο πολιτικό περιβάλλον.

Αυτό ενισχύει τη σημασία του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC), ο οποίος διασχίζει τον Καύκασο για να συνδέσει τη Ρωσία με το ιρανικό λιμάνι Μπαντάρ Αμπάς στο στενό του Ορμούζ, από το οποίο υπάρχει μια συντομότερη θαλάσσια διαδρομή προς την Ινδία. Αυτό όχι μόνο μειώνει δραστικά τον χρόνο διέλευσης για εμπορεύματα που αποστέλλονται μεταξύ Ινδίας και Ρωσίας, αλλά επίσης αποφεύγει τις στενές θαλάσσιες διαδρομές που είναι δυνητικά επιρρεπείς σε πολιτικά μπλοκαρίσματα. Η Κίνα, για παράδειγμα, ανησυχεί ιδιαίτερα για την υπερβολική εξάρτηση από το Στενό της Μάλακα για το θαλάσσιο εμπόριο της (το «δίλημμα της Μάλακα»).

Εάν η αυξημένη ανάγκη πολλών ασιατικών χωρών και της Ρωσίας οδηγήσει σε επέκταση της χρηματοδότησης και της χρήσης αυτών των διαφόρων εμπορικών οδών, το Ιράν θα μπορούσε να γίνει ένας σημαντικός παγκόσμιος εμπορικός κόμβος. Ειδικά εάν οι τρέχουσες συνομιλίες καταλήξουν σε επανάληψη της ελάφρυνσης των κυρώσεων στο πλαίσιο της ανασυσταθείσας πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν, το ενδιαφέρον των επενδύσεων και του εμπορίου πιθανότατα θα επεκταθεί δραματικά. Σημαντικά, η Ρωσία έχει επίσης εκφράσει την επιθυμία να χρησιμοποιήσει το INSTC για να συνδεθεί με το Πακιστάν. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις για το έργο BRI.

Ενώ η συζήτηση για την «Ασία» έχει απήχηση στην Κίνα και αναφέρεται συχνά στις ανακοινώσεις της κινεζικής κυβέρνησης, οι πιο σημαντικές περιοχές για το BRI ήταν οι βασικές υποπεριοχές στο κοντινό εξωτερικό της Κίνας: Κεντρική Ασία, Νότια Ασία και Νοτιοανατολική Ασία. Στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία, τα έργα BRI σε αυτές τις περιοχές συχνά αναφέρονται χωριστά και με τους δικούς τους όρους. Ωστόσο, οι Κινέζοι αξιωματούχοι βλέποντας σημαντικές οικονομικές δυνατότητες και εμπορική συμπληρωματικότητα μεταξύ των οικονομικών τους επενδύσεων και των ζωνών τους στη Νότια και Κεντρική Ασία, φαίνεται να ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για τις συνδέσεις μεταξύ των δύο. Αυτό το ενδιαφέρον υπογραμμίζεται από τις πρόσφατες προσπάθειες της Κίνας να οικοδομήσει μια εμπορική οδό μέσω του Αφγανιστάν, η οποία είναι απίθανο να είναι βιώσιμη λόγω τόσο ζητημάτων ασφάλειας όσο και οικονομικής διακυβέρνησης. Επί του παρόντος, αυτές οι δύο περιοχές συνδέονται μέσω μιας επίπονης μεγάλης διαδρομής μέσω της δυτικής Κίνας.

Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδύσεις της Κίνας στο Πακιστάν βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό στη δυτική πακιστανική επαρχία Μπαλουχιστάν και στο λιμάνι Gwadar, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα ιρανικά σύνορα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και του οικονομικού δυναμικού της Κεντρικής Ασίας βρίσκεται στο Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν. , που συνορεύει με την Κασπία Θάλασσα.

Μια πολύ πιο λογική διαδρομή διέλευσης είναι μέσω του ανατολικού Ιράν. Αυτή η διαδρομή είναι πλέον σε θέση να τύχει μεγαλύτερης προσοχής λόγω του ρωσικού ενδιαφέροντος για τη σύνδεση του INSTC με το Πακιστάν. Κάπως ειρωνικά, οι υποδομές μεταφορών στο Ιράν τυχαίνει να αποτελούν επίσης σημαντικό σημείο εστίασης για την Ινδία, η οποία βλέπει τη σύνδεση με το νοτιοανατολικό ιρανικό λιμάνι Chabahar ως τον καλύτερο εμπορικό δρόμο της προς το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία. Η εμπλοκή της Ινδίας στο έργο του λιμανιού Chabahar έχει σε μεγάλο βαθμό ανασταλεί από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν το 2018, αλλά θα μπορούσε να αναβιώσει εάν επιτευχθεί νέα συμφωνία.

Εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια για το Ιράν να επιτύχει τον στόχο του να γίνει βασικός εμπορικός κόμβος, με το πιο σημαντικό να είναι η επανάληψη της ελάφρυνσης των κυρώσεων στο πλαίσιο του Κοινού Συνολικού Σχεδίου Δράσης. Αλλά το Ιράν απαιτεί επίσης περισσότερο στρατηγικό σχεδιασμό και μια στρατηγική για τη μετατροπή των εμπορικών οδών σε οικονομικούς διαδρόμους που μπορούν να ωφελήσουν τους πολίτες του. Εάν η Τεχεράνη μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόκληση, θα έχει να παίξει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του εμπορίου Ασίας και Ανατολής-Δύσης.

Αλί Αχμάντι
Ο Ali Ahmadi είναι μελετητής των κυρώσεων και του οικονομικού κράτους. Είναι εκτελεστικός συνεργάτης στο Κέντρο Πολιτικής Ασφάλειας της Γενεύης και ερευνητής στο Vocal Europe. Ακολουθήστε ή επικοινωνήστε μαζί του στο Twitter ή στο LinkedIn.

thediplomat.com

Σημείωση: Η επιλογή των χαρτών είναι των “Ανιχνεύσεων”

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Το άρθρο στο The Diplomat στήνει αριστοτεχνικά τα πιόνια πάνω στην σκακιέρα στις σημερινές τους πλέον θέσεις.

    Αναμφίβολα αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο, που επικεντρώνεται στην γεωοικονομική σημασία που αποκτούν οι διαδρομές μέσω Ιράν και το κάνει αιτιολογημένα.

    Με βάση τα όσα αναλύονται στο άρθρο εγώ θα σχολιάσω:

    1. –
    Το Καζακστάν αποτελούσε την χώρα κλειδί για την Νέα Ευρασιατική Χερσαία Γέφυρα (New Eurasian Land Bridge- NELB) που σχεδίαζε η Κίνα.
    Αυτή αποτελούσε τον 6ο και τον πλέον σημαντικό οικονομικό διάδρομο για την Κίνα η οποία σχεδίαζε – και δούλευε για αυτόν και για την προώθηση των εμπορευμάτων της προς Ευρώπη μέσω 3 κύριων σιδηροδρομικών γραμμών- διασυνδέσεων :

    α) Της σιδηροδρομικής γραμμής που ξεκινά από την πόλη Lianyungang στην Β.Α. επαρχία Jiangsu της Κίνας. προεκτείνεται ως την Κινεζική συνοριακή πόλη λιμάνι Alashankou της επαρχίας Σιντζιάγκ που συνορεύει με το Καζακστάν, από όπου συνεχίζοντας την πορεία του θα κατέληγε στο Ρότερνταμ τη Ολλανδίας και στο Duisburg της Γερμανίας.

    β) Της σιδηροδρομικής γραμμής που επίσης θα κατέληγε στην Ευρώπη και στην πόλη Λoτζ της Πολωνίας ξεκινώντας από την πολη Τσενγκτού της επαρχίας Σιτσουάν στη νοτιοδυτική Κίνα και Τέος

    γ) Της νέα σιδηροδρομικής γραμμής μεταφοράς εμπορευμάτων που θα ξεκινούσε από το Τσεντσόου της επαρχίας Χενάν, στην βορειοανατολική Κίνα και θα κατέληγε στο Αμβούργο της Γερμανίας.

    Οι διαδρομές αυτές θα διασύνδεαν Ευρώπη με Κίνα και θα εξυπηρετούσαν τις εκατέρωθεν αποστολές εμπορευμάτων και θα αποτελούσαν εργαλεία για τα πάσης φύσεων Ευρωκινεζικά οικονομικά συμφέροντα.

    Ο Μεσαίος διάδρομος (Middle Corridor) θα παραλάμβανε τα εμπορεύματα από το Καζακστάν και μέσω σιδηροδρομικής διασύνδεσης Μπακού-Τυφλίδας- Καρς (για την υλοποίηση του οποίου είχε τρέξει να προλάβει η Τουρκία…) θα τα περνούσε στα Ουκρανικά λιμάνια, όπου διαμέσου σιδηροδρομικών, οδικών και ποτάμιων οδών θα κατέληγαν στους προαναφέρομενους ευρωπαϊκούς προορισμούς…

    Ολα αυτά κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα, ύστερα από τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο, που έκλεισε όλες τις πιο πάνω γεωοικονομικές οδούς.

    Ασφαλώς τον πόλεμο αυτό δεν τον ξεκίνησε η Ρωσία σκεπτομένη είτε τα συμφέροντα των Ευρωπαϊων , είτε των Κινέζων “συμμάχων”(?) της….

    Αλλωστε στην περσινή Σύνοδο Κορυφής της Γενεύης στις 16.6.2021 ο κος Πούτιν ξεκαθάρισε στον κο Μπάϊντεν ότι οι σχέσεις της Ρωσίας με τους Ευρωπαίους τον αφήνουν παγερά αδιάφορο κι ότι στοχεύει αποκλειστικά στην Ευρασία . Μια δήλωση που κατά την άποψη μου άφησε επαρκή χώρο στις ΗΠΑ να να δράσουν ανενόχλητες , αναλαμβάνοντας εξολοκλήρου την Ευρώπη.

    Αλλωστε να υπενθυμίσω ότι όπως έγραφε το Carnegie Moscow σε άρθρο του την επομένη της συνάντησης Μπάϊντεν – Πούτιν :

    ” Οι σχέσεις με τη Ρωσία πρέπει από εδώ και στο εξής να οικοδομούνται επίσημα όχι σε πιθανή συγγένεια με τη Δύση, ούτε στη βάση δυτικών εκτιμήσεων για την κατάσταση πραγμάτων στην Ρωσία, αλλά καθαρά σε κοινά συμφέροντα, ενάντια σε αμοιβαίους εχθρούς και για λόγους αποφυγής συγκρούσεων όπου μπορεί να εμφανιστούν…………………………….
    Αυτό που προτείνει η Μόσχα είναι μια ανανεωμένη μορφή των σχέσεων της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι δύο πλευρές λειτούργησαν με πλήρη αναγνώριση των προφανών διαφορών τους, περιείχαν η μία την επέκταση της άλλης και έγραψαν μαζί τους κανόνες που απαιτούνταν για να αποφευχθεί μια θανατηφόρα σύγκρουση……………………………………….οι δύο θεωρούνται ότι μειώνονται στο πλαίσιο άλλων αναπτυσσόμενων δυνάμεων. Η σημερινή επέκταση της Ρωσίας λαμβάνει χώρα σε ένα μικρό μέρος της πρώην σφαίρας επιρροής της και ακόμη και στο δικό της έδαφος. Η ηγεμονία των ΗΠΑ επιστρέφει σε μια εποχή που το μερίδιο της Ουάσιγκτον στο παγκόσμιο ΑΕΠ μειώνεται, με αυτό το κενό να καλύπτεται από την Κίνα, η οποία είναι πλέον και ο κύριος αντίπαλος της Αμερικής όσον αφορά την τεχνολογία και το παγκόσμιο κύρος..”

    Δηλαδή πόσο πιο ξεκάθαρα έπρεπε να μας το πουν για να καταλάβουμε τις συμφωνίες και να μην βρεθούμε απροετοίμαστοι στις σημερινές καταιγιστικές εξελίξεις ??!!!

    Έκτοτε ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι, που τον Αύγουστο 2021 έφερε το Αφγανιστάν στην σημερινή πολιτειακή του ρευστότητα που το κάνει απλησίαστο για την γειτονική Κίνα. Τον Ιανουάριο 2022 επανέφερε το Καζακστάν υπό τον (σχετικό) έλεγχο της Ρωσίας, επιβεβαιώνοντας την σαφή παρουσία της κι ένα μήνα αργότερα κατέστησε πλήρως ανενεργά τα Κινέζικα σχέδια για τον 6ο διάδρομο NELB που θα αποτελούσε την Γέφυρα μεταξύ Κίνας κι Ευρώπης, με το ξέσπασμα του Ρωσο-Ουκρανικού Πολέμου, που διέλυσε πλήρως όλες τις υποδομές της συγκεκριμένης χώρας, δίνοντας συγχρόνως στις ΗΠΑ την δυνατότητα να κηδευονεύσουν την Ευρώπη, μεταφέροντας εντός αυτής, για τον καλύτερο έλεγχο της, τα στρατεύματά τους, με την κυρία Μέρκελ να αποχωρεί από την Γερμανική ηγεσία και την χώρα της σήμερα να βρίσκεται προ των πυλών δεινής οικονομικής ύφεσης , αλλά και τον κύριο Μακρόν να τελεί υπό κατάσταση έντονης πολιτειακής ρευστότητας στην Γαλλία, αφού προηγουμένως τον Σεπτέμβριο 2021 είχε πάρει μια πικρή γεύση μέσω AUKUS.

    Tίποτα από τα παραπάνω δεν είναι τυχαίο, όλα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους….
    *
    2.-
    Ο Βόρειος Εμπορικός Διάδρομος, μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας (INSTC) σχεδιάζεται εδώ και πολλά χρόνια.
    Σκοπός του είναι τα Ινδικά προϊόντα – κι όχι τα Κινεζικά- να είναι αυτά που θα κατακλείσουν την Ευρώπη και να εξυπηρετηθούν τα σχέδια της προώθησης των Ρωσικών υδρογονανθράκων προς την ΝΑ Ασία.

    Ηδη η Ρωσία στις αρχές του χρόνου, φρόντισε να εξαρτήσει ενεργειακά το Πακιστάν, υπογράφοντας συμφωνία για τον Pakistan Pipeline και κάποιοι άλλοι (…) να εκδιώξουν τον κύριο Ιμραν Καν από την Πακιστανική ηγεσία…
    Ολες αυτές οι περιστάσεις μειώνουν το “πάτημα” της Κίνας στο Πακιστάν.

    Η πόλη-λιμάνι Γουαντάρ του Πακιστανικού Μπαλουχιστάν, ήδη δεν ήταν φιλική για τους Κινέζους ώστε να βρούν μέσω αυτής δίοδο για την πρόσβασή τουςστο Ιράν.
    Οι πολύνεκρες τρομακρατικές επιθέσεις κατά Κινεζικών στόχων κι έργων , το τελευταίο διάστημα στην Γκουαντάρ διαδέχονταν η μία την άλλη.
    Στην Γκουαντάρ τα Κινέζικά έργα BRI , έμοιαζαν σαν το γεφύρι της Αρτας, το πρωϊ τα έχτιζαν το βράδυ γκρεμιζόνταν !

    Σε κάθε περίπτωση ο International North–South Transport Corridor (INSTC) μεταξύ Ρωσίας -Ινδιας είναι ευθέως ανταγωνιστικός προς το Κινεζικό One Belt One Road και τους 6 υποδιαδρόμους τους με τις πολλές διακλαδώσεις.(BRI).

    Η στροφή της Ρωσίας στην Ευρασία, στοχεύει να μειώσει το αποτύπωμα της Κίνας στην περιοχή κι όχι το αντίθετο .
    Το κουστούμι δεύτερου κι ελεγχόμενου μάλιστα βιολιού που της ετοίμαζε η Κίνα, μάλλον για την Ρωσία είναι πολύ στενό, για να χωρέσει μέσα του.
    Ιδομεν…

    Και οι 2 διάδρομοι, INSTC και OBOR , ανταγωνίζονται πλέον ποιός θα είναι αυτός που θα περάσει μέσω Ιράν .
    Για τον INSTC το Ιράν ήταν εξαρχής τμήμα του αρχικού σχεδιασμού.
    Για το OBOR της Κίνας , ύστερα από την κατάρρευση της Νέας Ευριασιατικής Χερσαίας Γέρφυρας (NELB) που ετοίμαζε για την διασύνδεση του με την Ευρώπη, οι δρόμοι μέσω Ιράν καταλήγουν η μόνη εναλλακτική της λύση.

    3.- Μετά την αδρανοποίηση, για τους παραπάνω λόγους, του NELB , η Κίνα, ωστόσο, δεν φαίνεται να καταπτοείται και να σταματά τους σχεδιασμούς τους , ψάχνοντας πλέον νέους δρόμους διασύνδεσης της με την Ευρώπη.
    Το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι εάν η Κίνα θα βρει πλέον μια τόσο πρόσφορη Ευρώπη να συνεργαστεί μαζί της…

    Ακόμα και χώρες της Ευρωπαϊκής ηπείρου όπως η Φιλανδία, στις οποίες η Κίνα βάσιζε τους σχεδιασμούς της για το Trance Polar Silk Way της και την πρόσβαση της συνάμα στον Αρκτικό Κύκλο , επενδύοντας πχ μέσω της υπόγειας σήραγγας Talinski (*σύμπτυξη των λέξεων Τάλιν κι Ελσίνσκι) για την ακόμα πιο γρήγορη σε χρόνους προώθηση των εμπορευμάτων της προς Γερμανία – Ολλανδία κι οικονομική διασύνδεσή της με την Ευρώπη, φαίνεται να γλιστρούν από τα χέρια της, ύστερα από την εγκατάλειψη της πολιτικής τους ουδετερότητας και την σύμπραξη τους με το ΝΑΤΟ…

    Εφτανε για αυτό μια δήλωση και μόνον της Ρωσίας, σε ρόλο μπαμπούλα για να πέσουν κάποιοι στην Αμερικανική αγκαλιά !

    Το γαϊτανάκι που ξεκίνησε από πέρσι το καλοκαίρι, είχε κι αυτό το σκέλος στις προβλέψεις του κι αναρωτιέμαι αν αυτό ήταν το τελευταίο….

    Αίγυπτος, Αλγερία, Αιθιοπία, Ιράν, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Καμπότζη, Μαλαισία, Ταϊλάνδη. Ινδονησία,, Φίτζι, Βραζιλία, Σενεγάλη συγκαταλέγονταν στους 13 συνολικά προσκεκλημένους της Κίνας, μαζί με τους 5 βασικούς των BRICS,, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής των BRICS που φιλοξένησε ο κος Σι Τζινπινγκ στο Πεκίνο στις 23/24.5.2022..
    (http://brics2022.mfa.gov.cn/eng/dtxw/202206/t20220625_10709986.html)

    Βάσει ποιους ο κύριος Σι Τζνπιγκ ήδη “άδειασε” και ποιούς επέλεξε να καλέσει στην Σύνοδο αυτή, πιστεύω πως μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα αναφορικά με τις εναλλακτικές διαδρομές του OBOR που επαναχαράσσει η Κίνα ύστερα από το Ουκρανικό φιάσκο….
    Μάλλον το όνειρο του Middle Corridor , προς απογοήτευση της Τουρκίας,προς το παρόν αρχειοθετείται.

    Κι όσο για εμάς, μετά το 16+1 του Απριλίου 2018, που κατέληξε κι αυτό σε φιάσκο για την Κίνα, μάλλον δεν υφίσταται πλέον σοβαρό ενδιαφέρον για τις “επενδύσεις” της.

    Εάν καταφέρει να περάσει τα προϊόντα της μέσω Ιράν, ακολουθώντας εν συνεχεία την θαλάσσια διαδρομή μέσω Σουέζ κι Αιγυπτιακών λιμανιών, ίσως να προσδοκά πως θα βρεθούν νέοι εναλλακτική διάδρομοι , που θα προσφέρουν τις αναγκαίες γέφυρες για την προωθηση των οικονομικών της συμφερόντων και την εγκατάσταση της στην Ευρώπη.
    ϊδομεν….

    Ας σημειωθεί ότι από τα τέλη του περσινού Δεκέμβρη, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Μογγολία κι Ουρουγουάη διασυνδέθηκαν επισήμως με την Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα της Σαγκάης που ίδρυσαν οι BRICS…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
36,600ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα