Από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, πρώην καγκελάριος, προερχόμενος από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, έχει γίνει βαρίδι στη Γερμανία. Η εγγύτητά του με τον πρόεδρο Πούτιν, την οποία ουδέποτε απέκρυψε, ακόμη κι όταν το Κρεμλίνο διέκοπτε τη ροή φυσικού αερίου μέσω του αγωγού Nord Stream ΙΙ, προκάλεσε μεγάλα προβλήματα στην νυν κυβέρνηση υπό τον κομματικό του σύντροφο καγκελάριο Όλαφ Σολτς, στο κόμμα του αλλά και σε πολλούς πολίτες που θεωρούν ως ύβρι σε περίοδο ισχνών αγελάδων ένας πρώην καγκελάριος να πληρώνεται χωρίς ίχνος αιδούς με αστρονομικά ποσά από έμμισθες θέσεις σε εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου ρωσικών συμφερόντων .Εκτός όλων αυτών και της αποζημίωσής του, την οποία λαμβάνουν όλοι οι διατελέσαντες καγκελάριοι, όπως και ένα γραφείο εφ’ όρου ζωής στη Βουλή με συνεργάτες. Με χρήματα φυσικά του Γερμανού φορολογουμένου.

Γραφείο πληρωμένο από τους φορολογούμενους;

Η λογική ήταν και παραμένει ότι ένας πρώην καγκελάριος συνεχίζει να έχει υποχρεώσεις που απορρέουν από το αξίωμά του, τις οποίες χρειάζεται να διεκπεραιώνει. Μόνο που στην περίπτωση του Σρέντερ οι επισκέψεις στη Μόσχα μετά την εισβολή και η μη καταδίκη του επιστήθιου φίλου του Πούτιν για την παραβίαση της διεθνούς έννομης τάξης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και εξέθετε την νυν κυβέρνηση. Για να αντιδράσει ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου αποφάσισε να επανεξετάσει συνολικά αυτό το προνόμιο του χρηματοδοτούμενου γραφείου στο γερμανικό κοινοβούλιο.

Έτσι η Επιτροπή Προϋπολογισμού προχώρησε στην αφαίρεση τμήματος των ειδικών δικαιωμάτων ως πρώην καγκελαρίου κι έτσι του αφαιρέθηκε επίσης το δικαίωμα να χρησιμοποιεί γραφείο. Εναντίον αυτής της απόφασης ο Σρέντερ κατέφυγε στη δικαιοσύνη. Το νομικό γραφείο που τον εκπροσωπεί προσέφυγε στο διοικητικό δικαστήριο του Βερολίνου με σκοπό την ακύρωση της απόφασης ως παράνομης. «Υποστηρίζεται»  αναφέρεται στο δικόγραφο, «ότι ο πρώην καγκελάριος δεν εκπληρώνει πλέον τα υπηρεσιακά του καθήκοντα (ως εκ της παλαιάς θέσεώς του), αλλά δεν διευκρινίζεται ποια είναι αυτά στην πραγματικότητα, πώς προσδιορίζεται η εκπλήρωση ή η μη εκπλήρωσή τους και ποια είναι η διαδικασία που πρέπει εν προκειμένω να ακολουθηθεί».

Με άλλα λόγια ο 79χρονος πολιτικός ζήτησε να του επιστραφεί το γραφείο στη Βουλή μαζί με τους συνεργάτες του, συνολικού κόστους 500.000 ευρώ.

Η απόφαση του 2ου τμήματος του Διοικητικού Δικαστηρίου βγήκε ήδη και είναι αρνητική. Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας δεν δικαιούται να έχει ένα κρατικά χρηματοδοτούμενο γραφείο. Ο ίδιος ο Σρέντερ δεν παρέστη στην ακροαματική διαδικασία.

Ούτως ή άλλως η υπόθεση είναι πρωτοφανής στην ιστορία της Γερμανίας και έχει θεμελιώδη σημασία. Με την αγωγή αυτή τέθηκε υπό νομικό έλεγχο μια κρατική πρακτική, όπως είπε ο εκπρόσωπος του δικαστηρίου. Εδώ και δεκαετίες αποτελεί κοινή πρακτική για τους διατελέσαντες προέδρους και καγκελάριους να τους διατίθεται ένα γραφείο μετά το τέλος της θητείας τους. Αυτό γίνεται για να εξυπηρετηθούν στην ολοκλήρωση των καθηκόντων τους, που απορρέουν από το προηγούμενο αξίωμα, πχ. ομιλίες ή δραστηριότητες οργανώσεων που έχουν υπό την αιγίδα τους.

«Θλιβερή φιγούρα»«

Όμως τι από όλα αυτά συνεχίζει να κάνει ο Σρέντερ εκτός από το να προκαλεί με τη στάση του, τα αστρονομικά έσοδα από ρωσικές εταιρείες, με συναντήσεις με τον Πούτιν; Ακόμη και ο πρώην πρόεδρος της Γερμανίας Γιόαχιμ Γκάουκ δεν φείδεται κριτικής. Σε μακροσκελή συνέντευξη στη σημερινή εφημερίδα Tagesspiegel ο Γκάουκ, γνωστός για τους ήπιους τόνους που χρησιμοποιεί, άσκησε δριμεία κριτική στον Σρέντερ, για τη στάση του απέναντι στη Ρωσία.

«Όταν σκέφτομαι τη φιγούρα του Γκέρχαρντ Σρέντερ, με λυπεί» ανέφερε χαρακτηριστικά. «Το γεγονός ότι επιτρέπει στον εαυτό του να χρησιμοποιείται από τη Ρωσία με αυτόν τον τρόπο είναι απλά αφόρητο», είπε ο Γκάουκ. Ο ίδιος θεώρησε «απαράδεκτο το πώς ο Σρέντερ, ως πρώην καγκελάριος, υπέταξε και συνεχίζει να υποτάσσει τη φήμη του και το κύρος της Γερμανίας στα ιδιωτικά του συμφέροντα». Παράλληλα, όμως ο πρώην Γερμανός πρόεδρος πρόσθεσε ότι ο Σρέντερ «πήρε σημαντικές κυβερνητικές αποφάσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του που απαιτούσαν θάρρος».  Κριτική άσκησε ο Γκάουκ και στην Μέρκελ για την πολιτική της έναντι της Ρωσίας «παρά την μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπό της. «Πώς μπορεί κανείς μετά την κατάληψη της Κριμαίας το 2014 να ισχυρίζεται ότι οι αγωγοί φυσικού αερίου Nord Stream I και II είναι έργο ιδιωτικού τομέα» διερωτήθηκε.

Στην περίπτωση Σρέντερ και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ο πρώην καγκελάριος του οποίου διετέλεσε πρόεδρος από το 1999 μέχρι το 2004, δυσκολεύτηκε να ισορροπήσει στη σχέση μαζί του και δυσκολεύεται ακόμη. Εδώ και μήνες ο Σρέντερ είναι σε πολιτική απομόνωση. Εδώ και μήνες βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες για τη διαγραφή του από το κόμμα. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από 17 παραρτήματα του SPD, αλλά το καλοκαίρι του 2022 η τοπική Ανοβέρου έκρινε σε πρώτο βαθμό ότι δεν έχει παραβιάσει τους κανόνες του κόμματος. Ακολούθησαν εφέσεις, οι οποίες απερρίφθησαν τον περασμένο Μάρτιο από την επιτροπή διαιτησίας της περιφέρεια του Ανοβέρου. Ακολούθησαν κι άλλες προσφυγές στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Διαιτησίας, όπου η απόφαση εκκρεμεί. Ένα είναι βέβαιο: Το πορτραίτο του στην καγκελαρία παραμένει κρεμασμένο. Βρίσκεται ανάμεσα σε όλους εκείνους που διετέλεσαν καγκελάριοι της Γερμανίας.

DW