Η στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία , έχει διαμορφώσει ένα διεθνές κλίμα καταδίκης του αναθεωρητισμού και της χρήσης στρατιωτικής βίας μεταξύ γειτόνων, πράξη, όχι μόνο απάδουσα του διεθνούς Δικαίου, αλλά και συνάδουσα με πράξεις, που έχουν χαρακτηριστεί και ως Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
Η συνάντηση που είχαν στην Κωνσταντινούπολη, την περασμένη Κυριακή, ανήμερα της Ορθοδοξίας, ο Πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Τ. Ερντογάν, που έγινε, όπως πληροφορηθήκαμε, σε θετικό κλίμα, ωστόσο, οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις που ακολούθησαν, δεν έδωσαν επαρκείς απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα, που αφορούν το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ο Πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης μίλησε περί “θετικής ατζέντας”, επισημαίνοντας ότι “πρέπει να εστιάσουμε σ’ αυτά που μας ενώνουν όχι σ’ αυτά που μας χωρίζουν”.
Είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο, οι δυο πολιτικοί ηγέτες, να συζήτησαν εκτενώς την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και να έκαναν εκτιμήσεις για τις εξελίξεις, με πρώτη την πιθανή εμπλοκή του ΝΑΤΟ, ως άμεσα ενδιαφερόμενοι, επειδή Ελλάδα και Τουρκία, επιχειρησιακά και σύμφωνα με τα στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ, ανήκουν στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και ο εναέριος και ο χερσαίος εθνικός χώρος των δύο κρατών, επιχειρησιακά, θεωρείται ως ενιαίος νατοϊκός χώρος, για την διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων. Και αυτός είναι ο λόγος, που ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, «πιέζουν» Ελλάδα και Τουρκία να «τα βρουν», ήγουν η Ελλάδα να υποχωρήσει στις τουρκικές απαιτήσεις, έτσι ώστε, να μην διαταράσσεται η συνοχή της Ν.Α. πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Πέρα όμως από την κρίση στην Ουκρανία, συζήτησαν οι κ. Μητσοτάκης και Ερντογάν, θέματα που εντάσσονται στην «βαριά» ατζέντα των ελληνοτουρκικών και ειδικότερα εκείνα που εντάσσονται στην επεκτατική πολιτική της Άγκυρας;
Η απάντηση είναι θετική, καθώς αυτό αναφέρει με διπλωματικό τρόπο η ανακοίνωση της Τουρκικής Προεδρίας, όπου μεταξύ άλλων: Συζητήθηκαν όλες οι μονομερείς τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της τουρκικής Προεδρίας και υπονοήθηκε από την ελληνική πλευρά. Βέβαια, η ανακοίνωση της Τουρκικής Προεδρίας, δεν έχει απολύτως ξεκάθαρες διατυπώσεις, όμως αναφέρει, ότι συζητήθηκαν τα “προβλήματα στο Αιγαίο”. Ποια είναι όμως τα προβλήματα στο Αιγαίο; Προφανώς εννοεί το ζήτημα υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ και το ζήτημα του εναερίου χώρου και των “γκρίζων ζωνών” και φυσικά της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Και βεβαίως όταν αναφέρονται στην “καταπολέμηση της τρομοκρατίας” εννοούν τον ισχυρισμό της Άγκυρας ότι η Αθήνα βοηθάει το κουρδικό PKK! Ήταν αναμενόμενο ότι, την συνάντηση των κ. Μητσοτάκη-Ερντογάν, θα αξιοποιήσει η τουρκική διπλωματία με στόχο, να νομιμοποιήσει πολιτικά τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας και να μετατρέψει τα αναθεωρητικά αιτήματα της, από θέματα καταπάτησης της διεθνούς νομιμότητας, σε διμερείς διαφορές, οι οποίες θα πρέπει να επιλυθούν με διάλογο και με συμβιβασμό.
Η θεώρηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, υπό την πρισματική οπτική γωνία του πολιτικού ρεαλισμού, διαμορφώνει την εξής πραγματικότητα:
Η Άγκυρα, με την μαξιμαλιστική αναθεωρητική πολιτική της, απαιτεί πολύ σοβαρές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις από την Ελλάδα, τόσες όσες, που καμία ελληνική κυβέρνηση, δημοκρατικά εκλεγμένη , δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει. Για παράδειγμα, ποια κυβέρνηση θα αποδεχθεί ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι συζητήσιμο, ότι υπάρχουν “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο, ότι πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά κι ότι η μουσουλμανική μειονότητα της ελληνικής Θράκης είναι τουρκική; Καμία και τώρα και ελπίζω και στο μέλλον … Και να προσθέσω ότι η Τουρκία απειλεί την ασφάλεια της Ελλάδας, αφού διατηρεί σε ισχύ το casus belli (αιτία πολέμου), αν η χώρα μας εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο και επεκτείνει το εύρος των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο.
δημοσιεύτηκε στην εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
