Το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών, που είναι ασφαλώς, η κορυφή του παγόβουνου , της «αμαρτωλής» σύμπραξης ιδιωτικών επιχειρήσεων και κρίσιμων τομέων του Δημοσίου, όπου «άνθησε» η κακοδιαχείριση , η κακοδιοίκηση, η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος και το ρουσφετολογικό πελατειακό κράτος, έχει αποκτήσει, λόγω της λαϊκής οργής, μία πολιτικο-κοινωνική ανατρεπτική και αντισυστημική δυναμική, που μάλλον θα εκδηλωθεί πολύ έντονα στις κάλπες. Σε δύο μήνες, περίπου, θα έχουμε βουλευτικές εκλογές. Είναι πολύ μικρό το διάστημα, για να ξεχαστεί η ανείπωτη τραγωδία των ΤΕΜΠΩΝ και να εκτονωθεί ο δικαιολογημένος θυμός των πολιτών, παρά τα φιλολαϊκά νομοσχέδια , που θα προωθήσει η Κυβέρνηση και θα ψηφίσει η Βουλή. Μάλιστα, τον κίνδυνο «η τραγωδία να μετατραπεί σε ιδιότυπο εμφύλιο» επισήμανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου!
Το εκλογικό αποτέλεσμα (οι εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική), θα θέσει κορυφαία πολιτικά διλήμματα, για το «δέον γενέσθαι». Και η προσφυγή σε δεύτερη ή και τρίτη εκλογική αναμέτρηση, ίσως να μην αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση, διότι: Η αναμενόμενη αντισυστημική ψήφος, διαμορφώνει χαοτικές καταστάσεις , που ενέχουν τον κίνδυνο της πολιτικής αποσταθεροποίησης, με θύματα όσους κυβέρνησαν, καιροσκοπικά και υστερόβουλα, τη χώρα . Και γραμμή άμυνας ή η «απάντηση», από τα τρία τουλάχιστον, μεγαλύτερα σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματα, είναι να αποφασίσουν, μετεκλογικά, την δημιουργία μιας Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με πολύ συγκεκριμένους στόχους και προτεραιότητες, όπως: ανασυγκρότηση του κράτους, καταπολέμηση της διαφθοράς, κατίσχυση της αξιοκρατίας έναντι της κομματοκρατίας και αντιμετώπιση των πολύ σοβαρών εθνικών προκλήσεων και απειλών, σε γεωπολιτικό, περιφερειακό και οικονομικό επίπεδο, που έρχονται με τη μορφή «χιονοστιβάδας». Στην σημερινή δυστοπική διεθνοπολιτική και οικονομική συγκυρία (πόλεμος στην Ουκρανία, αναταράξεις στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, αφύσικη άνοδος των επιτοκίων δανεισμού), απαιτείται μια ισχυρή Κυβέρνηση και αυτή, δεν μπορεί να είναι μονοκομματική, ούτε όμως και εξωκοινοβουλευτική ερήμην των κομμάτων, που ο Λαός επέλεξε να τον εκπροσωπήσουν στη Βουλή. Όμως, τα κομματικά επιτελεία, σχεδιάζουν εναλλακτικά σχέδια. Αν η κατακραυγή του Λαού εκδηλωθεί στις κάλπες σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην είναι εφικτός ο σχηματισμός Κυβέρνησης συνεργασίας, τότε, η προσφυγή σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση θα είναι μονόδρομος. Κατά την προεκλογική περίοδο μεταξύ πρώτης και δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης, τα κομματικά επιτελεία και τα ΜΜΕ θα «οργιάσουν», σε αντιλαϊκή προπαγάνδα. Θα υποδείξουν, τους υπεύθυνους πολίτες που γύρισαν την πλάτη τους στα συστημικά κόμματα, ως εχθρούς της Δημοκρατίας και υπονομευτές του κράτους Δικαίου, το οποίο όμως, αποδεδειγμένα διακονεί η «σημαδεμένη» και απόλυτα ενταγμένη Δικαιοσύνη.
Το τραγικό για χώρα μας είναι, ότι η λαϊκή οργή, δεν έχει βρει κομματικό φορέα να εκφραστεί. Και αυτή η αδυναμία, αποτελεί σωσίβιο για τα κόμματα εξουσίας, που ήταν, είναι και θέλουν να παραμείνουν, στο «λουφέ» της εξουσίας, του κυβερνητισμού, του πελατειακού κράτους και παρακράτους, της ρεμούλας, της αναξιοκρατίας, του παράνομου πλουτισμού.
Αλλά η πραγματικότητα είναι μία, αυταπόδεικτη και συνάμα αμείλικτη. Είτε στην πρώτη, είτε στην δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, τα συστημικά κόμματα, εφόσον σχηματίσουν πολυκομματική κυβέρνηση συνεργασίας, αυτή θα είναι ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΟΧΩΝ.
Οι υπεύθυνοι και συνειδητοποιημένοι πολίτες, οφείλουν να μην πέσουν στην παγίδα των κομμάτων εξουσίας. Πρέπει να απαιτήσουν, μια άλλη πολιτική, που θα βγάλει τη χώρα από τα σημερινά αδιέξοδα, που αποβάλει κάθε τι σάπιο και διεφθαρμένο (νοοτροπία, πρόσωπα) , που κακοφορμίζει τη ελληνική κοινωνία και να επιβάλλουν μια αλλαγή πορείας , έναν άλλο δρόμο, που και θέλουμε και μπορούμε και δικαιούμαστε.
Το σύστημα (κόμματα εξουσίας, ΜΜΕ, διαπλεκόμενοι και «σταθμάρχες» γενικώς), θα εξαπολύσει άγρια επίθεση κατά των αντιφρονούντων, αλλά υγιώς σκεπτόμενων υπεύθυνων και ενεργών και οχι τηλεαποχαυνομένων πολιτών. Το σύστημα, θα εκδικηθεί, Θα πατήσει επί πτωμάτων, για να μην χάσει την εξουσία. ΟΛΑ θα κριθούν, από τη δύναμη των ΛΑΟΥ, των υγιών κοινωνικών δυνάμεων, να αντισταθούν στο πογκρόμ και να εκφραστούν στις κάλπες, σύμφωνα με όσα τους υπαγορεύει η συνείδησή τους και ο άδολος πατριωτισμός μας … Και ασφαλώς, τα μικρότερα κόμματα των άκρων, δεξιά και αριστερά, δεν είναι παρά καιροσκόποι που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την χαοτική συγκυρία για να επιβιώσουν πολιτικά, αφού ούτε δύνανται, ούτε επιθυμούν, να προσφέρουν το παραμικρό, στην Κάθαρση, την εξυγίανση, και στη δημιουργία ενός κράτους, όπου οι δομές θα λειτουργούν, με διαφάνεια, λογοδοσία και αξιοκρατία , δηλαδή, εντός ενός αυστηρά περιχαρακωμένου Δημοκρατικού και Κοινοβουλευτικού πλαισίου.
https://www.militaire.gr/i-kyvernisi-ton-enochon-chr-kapoytsis/
