«Όποιον δεν μετέχει των πολιτικών (στα “κοινά”), δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο (απράγμονα), αλλά άχρηστο (αχρείον) πολίτη» αναφέρει ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο του Περικλέους. Η συμμετοχή μας στα «κοινά» στο Δημοκρατικό μας πολίτευμα εκφράζεται με τη συμμετοχή μας στην εκλογική διαδικασία. Η αποχή δεν ταιριάζει σε συνειδητοποιημένους πολίτες.
Οι εκλογές της Κυριακής 21 Μαΐου, είναι ίσως οι σημαντικότερες εκλογές από την μεταπολίτευση. Στην κάλπη, δεν θα μετρηθούν μόνο τα ποσοστά των κομμάτων και οι σταυροί των υποψήφιων βουλευτών, αλλά και η πολιτική ωριμότητα , η ευθυκρισία και η ευθύνη των ενεργών πολιτών, προς την Πατρίδα, την πρόοδο και στις επερχόμενες γενιές.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, θα αποτελέσει , εκ των πραγμάτων, την επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία ενός πολιτικού συστήματος με πολλές παθογένειες. Χωρίς να απαξιώνουμε ή να μηδενίζουμε το όποιο θετικό έργο έχει παραχθεί από το κόμματα που άσκησαν την Κυβερνητική εξουσία, δεν θα πρέπει όμως να εθελοτυφλούμε. Το κράτος μπάχαλο (τραγωδία των Τεμπών) είναι εδώ. Επίσης εδώ είναι και το πελατειακό κράτος, η ευνοιοκρατία των «δικών μας παιδιών» και η οικογενειοκρατία, οι βουλευτικές έδρες «κληρονομικώ δικαιώματι».
Αδιάψευστη εικόνα της κοινωνικο-πολιτικής πραγματικότητας, είναι η φτώχεια των πολλών , όπως και τα πλούτη των λίγων, η μίζερη καθημερινότητα της «πάλαι ποτέ» μεσαίας τάξης, αλλά και ο εμπαιγμός των συνταξιούχων, καθώς και οι ελλείψεις στο Εθνικό σύστημα υγείας, που η επίσκεψη στα επείγοντα των Νοσοκομείων ισοδυναμεί με Γολγοθά.
Την Κυριακή θα επιλέξουμε το κόμμα, που θα αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.
Η νέα Κυβέρνηση, με οποιοδήποτε σχήμα (αυτοδυναμία, συνεργασία κομμάτων), θα κληθεί, εκ των πραγμάτων, να χειριστεί μείζονα, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, διπλωματικά και αμυντικά, προβλήματα. Προβλήματα υπαρξιακά για τον Ελληνισμό και τους Έλληνες. Οφείλουμε ως πολίτες, να αξιολογήσουμε αυστηρά, κόμματα και πρόσωπα, ως προ την αξιοπιστία τους, την εντιμότητα και την ικανότητα τους να προσφέρουν στον πολίτη και το Έθνος. Αδιαπραγμάτευτη η εμμονή μας στη διαφάνεια και τη λογοδοσία των κομμάτων, που αποτελούν άλλωστε και την πεμπτουσία του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος
Τι διακυβεύεται σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές;
Τα κόμματα που διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία, ή συμμετοχή σε αυτή, έχουν έναν σταθερό προσανατολισμό με κοινωνικό, διεθνοπολιτικό και οικονομικό περιεχόμενο. Είναι κόμματα της «παγκοσμιοποίησης». Πιο απλά αυτό σημαίνει, πολιτικές λιτότητας στο διηνεκές, κραυγαλέες ανισότητες ως παράγωγα του συστήματος, καθεστώς ημιαποικιακό, ανελαστικές υποχρεώσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, συμμαχικές δεσμεύσεις (ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία) και εκχώρηση στρατιωτικών βάσεων και εθνικού εδάφους προς χρήση των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Τα υπερεθνικά σχήματα (Ε.Ε.-ΝΑΤΟ) «χωνεύουν» τις εθνικές ευαισθησίες των κρατών – μελών και «λεπταίνουν» την κόκκινη γραμμή που χωρίζει την υπεράσπιση, από την εκχώρηση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η χώρα μας είναι χρεωκοπημένη, η περιουσία της υποθηκευμένη, το μέλλον της υπονομευμένο και η επιβίωση της εξαρτάται από τη Δύση και από την Ε.Ε., μια ευρωπαϊκή Ένωση πολιτικά ανυπόληπτη και οικονομικά ισχυρή μεν, αλλά και συνάμα, εξαρτώμενη, από το διεθνές τοκογλυφικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και από τα δάνεια των ιδιωτικών τραπεζικών επιχειρήσεων. Ένα διεθνές δυτικόστροφο πολυπαραμετρικό σύστημα (Δύση), εκτατικό και ευάλωτο λόγω της αυξανόμενης εντροπίας του, που εκτός από τις εσωτερικές αντινομίες και ανταγωνισμούς, π.χ. ΗΠΑ με Γερμανία, δολάριο – ευρώ, υπονομεύεται και αμφισβητείται η πρωτοκαθεδρία του από την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Βραζιλία, το Ιράν κ.ά.
Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος εξελίσσεται επικίνδυνα. Ο κατά πάσα βεβαιότητα νέος Πρόεδρος της Τουρκίας Τ. Ερντογάν, αφού διέψευσε τους δημοσκόπους και τους εκλογομάγειρους της Δύσης, είναι πλέον θέμα χρόνου, να επαναφέρει στο πολιτικό προσκήνιο, την αναθεωρητική και επιθετική πολιτική του, μέσω των νέο-οθωμανικών οραμάτων της «Γαλάζιας Πατρίδας». Καύκασος, Βαλκάνια, Συρία, Κούρδοι, Παλαιστινιακό, Λιβύη, Σουδάν, ορίζουν διακεκαυμένες ζώνες που σπαράσσονται από εμφύλιες διαμάχες και στρατιωτικές επεμβάσεις περιφερειακών δυνάμεων με τις Κοσμοκράτειρες Δυνάμεις, έτοιμες να επέμβουν , εφόσον απειληθούν τα πολλαπλά συμφέροντά τους. Η Ελλάδα, λόγω συμμαχικών δεσμεύσεων, συνδράμει και στρατιωτικά, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Δυτικής Συμμαχίας, αυτό σημαίνει ότι η εξωτερική και αμυντική της πολιτική είναι πλήρως εξαρτώμενη από τις επιλογές των ΗΠΑ και της Γερμανίας. Ο βαθμός εξάρτησης θα φανεί το αμέσως προσεχές διάστημα, όταν η νέα ελληνική κυβέρνηση, θα υποχρεωθεί από τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. να προσέλθει στο διάλογο με την Τουρκία, όπου στο τραπέζι των διαλόγου θα τεθούν και ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Κοντολογίς, ο Κόσμος είναι βαθύτατα διαιρεμένος. Έχει διαμορφωθεί ένα ασταθές γεωπολιτικό, γεωοικονομικό και ενεργειακό περιβάλλον έντονα ανταγωνιστικό και σαφώς συγκρουσιακό, όπου ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, είναι κάτι περισσότερο, από ένα πιθανό εφιαλτικό σενάριο.
Η λεγόμενη «Μεγάλη επανεκκίνηση» και η «τεχνητή νοημοσύνη», είναι η μετεξέλιξη της Παγκοσμιοποίησης, όπου μεταξύ άλλων, θετικών και αρνητικών, είναι ότι στα σχέδια «περισσεύει» αρκετό ανθρώπινο δυναμικό!
Η Ελλάδα, είναι κάτω από τα «φτερά» της Δύσης, αλλά δεν είναι και πλήρως προστατευμένη. Οι πολεμικές συγκρούσεις, οι περιφερειακές αναταράξεις, η ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, οι αυξητικές τάσεις των τραπεζικών επιτοκίων, αλλά και του «εισαγόμενου» πληθωρισμού, αναμφίβολα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις και στην ελληνική οικονομία, στην πορεία των Εθνικών μας θεμάτων και στην κοινωνική πολιτική.
Επομένως, πριν σταθούμε μπροστά στην κάλπη, θα πρέπει να έχουμε αποφασίσει ποιο κόμμα έχει λόγο αξιόπιστο και έχει ως προτεραιότητα υλοποιήσιμες προτάσεις για την: Υγεία, Παιδεία, Ασφάλεια, Δικαιοσύνη, Δημοκρατία, φτώχεια, αναθεωρητική πολιτική Τουρκίας, συμμαχικές υποχρεώσεις, αδιαπραγμάτευτα κυριαρχικά δικαιώματα.
Ψηφίζουμε και για την Ιστορία μας, για τον Πολιτισμό μας και την Οικουμενική διάσταση του Ελληνισμού. Χωρίς αυτά θα σβήσουμε …
https://www.militaire.gr/ekloges-2023-na-min-psifisoyme-os-pelates-alla-os-skeptomenoi-polites-christos-kapoytsis/
“Λόγω της κρισιμότητας των εκλογών, οι ψηφοφόροι αύριο, θα πρέπει να απεκδυθούν την ιδιότητα του πελάτη ….”
Ενώ, αν δεν ήταν η “κρισιμότητα” (ποια κρισιμότητα ακριβώς;), δεν θα έπρεπε; Ψήφισαν ποτέ οι Έλληνες χωρίς γνώμονα το ατομικό των συμφέρον, την γνωριμία (κουμπαριά;) με τον υποψήφιο, που θα τούς κάνει τα ρουσφέτια, ή τον κομματικό φανατισμό, ώστε αύριο (σήμερα) να ψηφίσουν ως ώριμοι πολίτες και όχι πελάτες ή κομματόσκυλα;