Η χώρα του Σαίξπηρ ανέκαθεν παρήγε ισχυρό πολιτικό δράμα. Η Βουλή των Κοινοτήτων είναι, πιθανότατα, η πιο απαιτητική αρένα για έναν πολιτικό ηγέτη – η άμεση διαδραστικότητά της απογυμνώνει. Ο Τόνι Μπλερ, αν και δεινός ρήτορας, αναφέρει στα απομνημονεύματά του ότι η συνεδρία των Ερωτήσεων στον Πρωθυπουργό ήταν, κάθε βδομάδα, μια εξαιρετικά ψυχοφθόρα διαδικασία. Δύσκολα στέκεται ο/η πρωθυπουργός αν δεν έχει κύρος. Αυτό το κύρος έχασε παταγωδώς η Λιζ Τρας μετά τον καταστροφικό μίνι προϋπολογισμό, ο οποίος προκάλεσε τεράστια αναστάτωση στις αγορές. Η ακρισία της ζημίωσε σοβαρά τη χώρα.

Βλέποντάς την στη Βουλή, την περασμένη Τετάρτη, σχεδόν τη λυπήθηκα. Ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος σερ Κιρ Στάρμερ ήταν συντριπτικός – την αποδόμησε μεθοδικά, με πάθος και σαρκασμό. Λίγο να γνωρίζει κανείς τη βρετανική πολιτική ζωή, καταλάβαινε ότι ήταν θέμα χρόνου η αποπομπή της. Η κ. Τρας ήταν μια πολιτική μετριότητα, η οποία, με τη βοήθεια των υποστηρικτών του ναρκισσιστή κλόουν που έγινε πρωθυπουργός, αναδείχθηκε στην πρωθυπουργία. Εύκολα κερδίζεις την ψήφο των μελών του Συντηρητικού Κόμματος με θατσερικές, εκτός τόπου και χρόνου, κοινοτοπίες («χαμηλή φορολογία-υψηλή ανάπτυξη»), δύσκολα, όμως, κυβερνάς μια χώρα με κραταιές πολιτικές παραδόσεις και υψηλές απαιτήσεις.

Οποιος/α τη διαδεχθεί θα παραλάβει χάος. Το Συντηρητικό Κόμμα βρίσκεται σε περιδίνηση, από την οποία δεν μπορεί να βγει. Αφενός, δεν υπάρχει προφανής, κοινώς αποδεκτός, ηγέτης. Αφετέρου, η ζημιά στο πολιτικό κεφάλαιο του κόμματος είναι μη αντιστρέψιμη. Το κόμμα τής, υποτίθεται, αποτελεσματικής διακυβέρνησης και ισχυρής οικονομίας έχει κυριευθεί, ήδη από το 2016, από μια ομάδα ιδεοληπτικών εξτρεμιστών, οι οποίοι έχουν αποσυνδεθεί από την πραγματικότητα. Οι ιδεοληψίες και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός που οδήγησαν στο Brexit είναι το ψυχο-διανοητικό πλαίσιο, στο οποίο κινείται το κατ’ όνομα «Συντηρητικό» Κόμμα. Η εσωστρεφής ιδεοληψία που παρήγαγε δύο συν έναν πρωθυπουργούς, σε τρία χρόνια, απομείωσε το πολιτικό κεφάλαιό του. Οδηγείται με βεβαιότητα στην εκλογική συντριβή. Οι εκλογές δεν θα αργήσουν. Ο νέος πρωθυπουργός θα στερείται πολιτικής νομιμοποίησης. Θα σφυροκοπείται κάθε βδομάδα στη Βουλή. Δύσκολα θα εμπεδώσει την ισχύ του. Τη σταθερότητα που έχει ανάγκη η χώρα καλείται να παράσχει η πραγματιστική Κεντροαριστερά.

* Ο κ. Χαρίδημος Τσούκας (www.htsoukas.com) είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ερευνητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Warwick.

Καθημερινή