Γράφει ο Τρυποκάρυδος
Στα τηλεοπτικά μέσα στην Ελλάδα, αναφορικά με το ουκρανικό, υπάρχουν δύο αφηγήματα, το κυρίαρχο το αμερικανικό και το ρωσικό. Την αμερικάνική οπτική, παρουσιάζει η ΕΡΤ και τα τηλεοπτικό δίκτυα, με ιδιοκτησιακό καθεστώς εφοπλιστή, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, στη μεταφορά του LΝG ίσως; Τη ρωσική αλήθεια, παρουσιάζει δίκτυο επιχειρηματία, με σχέσεις με το Κρεμλίνο.
Η επιλογή των καθηγητών και των στρατιωτικών στις συζητήσεις είναι προσεκτική. Τα επιχειρήματα που θα ακούσει ο τηλεθεατής, πρέπει να συμβαδίζουν με τις επιχειρηματικές προτεραιότητες. Καθηγητές που αναδεικνύουν τις αιτίες της κρίσης, είναι εξαφανισμένοι, στις ραδιοφωνικές εκπομπές, τις οποίες μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στο youtube. Το επίσημο αφήγημα, πρέπει να είναι το κυρίαρχο.
Γιατί ο πόλεμος αυτός δεν έγινε κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τραμπ; Το δημοκρατικό κόμμα εμφορείται από τη γεωπολιτική σκέψη Μπρεζίνσκι, αντίθετα το ρεπουμπλικανικό κόμμα είναι θεμελιωμένο, πάνω στη γεωπολιτική ανάλυση του Ρίτσαρντ Νίξον.
Υπενθυμίζω πως στις συνομιλίες στο Ραμπουγιέ, οι αμερικανοί έθεσαν όρους στο Μιλόσεβιτς, τους οποίους αποδέχτηκε, για να αποφύγει τον πόλεμο. Κάθε φορά όμως, που αποδεχόταν τους όρους ο Μιλόσεβιτς, οι αμερικανοί έθεταν και άλλους όρους. Στο τέλος του ζήτησαν όρους, που δεν μπορούσε να αποδεχτεί, για να εκμαιεύσουν την απάντηση που ήθελαν.
Στον ξεχασμένο πόλεμο του 1999, από ορισμένους δημοσιογράφους και καθηγητές, που υποστηρίζουν το αμερικανικό αφήγημα, 1500 αεροπλάνα του ΝΑΤΟ, επιχειρούσαν καθημερινά από την Ιταλία και βομβάρδιζαν ευρωπαϊκό έδαφος. Ναι, ο πόλεμος στην Ουκρανία, δεν είναι ο πρώτος μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο. Όταν όμως δηλώνεις ευτυχής, ως διεθνολόγος, που είσαι δυτικός και όχι ρώσος, παθαίνεις προσωρινό Αλτσχάιμερ (συγχωρήστε μου τη φόρτιση).
Μεταξύ της θέσης, του σοσιαλιστή γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς, για γενοκτονία στο Κόσοβο, που σταμάτησε το ΝΑΤΟ και της απάντησης του συγχωρεμένου, του Καθηγητή κυρίου Σφέτα, στην εκπομπή Ανιχνεύσεις, πως οι δυτικοί θεωρούσαν τους σέρβους, επιρρεπείς στη ρωσική επιρροή, γι’ αυτό τους περιόρισαν εδαφικά, την περίοδο Γιέλτσιν, επιλέγω την ανάλυση του Καθηγητή.
Το δημοκρατικό κόμμα, με τον αχυράνθρωπο (;) κ. Ζελίνσκι, μήπως επανέλαβε τη μέθοδο, που χρησιμοποίησε στο Ραμπουγιέ;
Ο πρόεδρος Κέννεντυ είχε δηλώσει, πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να δεχτούν σοβιετικούς πυραύλους, στο δυτικό ημισφαίριο, μετά την τοποθέτηση τους στην Κούβα. Η Ρωσία είναι λιγότερο κυρίαρχο κράτος; Η Ρωσία του Πούτιν, όχι και οι ΗΠΑ το γνωρίζουν καλά αυτό.
Το δημοκρατικό κόμμα, μήπως πίεσε τη Ρωσία, στο μαλακό της υπογάστριο, όπως το Μιλόσεβιτς, για να εκμαιεύσει τις κυρώσεις που ήθελε;
Πόσο τυχαία ήταν η θέση των ΗΠΑ, για τη μη βιωσιμότητα του EastMed, ώστε μόνο το αμερικανικό LNG, να αποτελεί εναλλακτική ενεργειακής απεξάρτησης;
Οι ΗΠΑ θα είναι ο νικητής του σημερινού χάους; Νομίζω πως ο Ρίτσαρντ Νίξον θα έλεγε, πως μεσοπρόθεσμα ναι, αλλά μακροπρόθεσμα η Κίνα.
(Τις αμετροεπείς θέσεις, της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας, την ηθικολογία τους για τις αξίες, μετά την επικοινωνία, με την «πρόεδρο» του Κοσσόβου, αρνούμαι να τις σχολιάσω. Τους καλώ μόνο να πληρώσουν, από τον παχυλό μισθούς τους, τους λογαριασμούς ενέργειας, των λαϊκών νοικοκυριών).
Η τελευταία φράση της εντός παρενθέσως κατάληξης του άρθρου σας κ.Τρυποκάρυδε προσιδιάζει προς λαικίστικη θεώρηση της διεθνούς πραγματικότητος, πέραν του ότι η σημερινή κυβέρνηση συμβάλλει και θα συμβάλλει -υπόσχεται- στην μείωση των συνεπειών της ανόδου παγκοσμίως των τιμών της ενέργειας.
Φυσικά το τι περιμένει τις οικονομίες όλων σχεδόν των κρατών αυτό είναι άλλη υπόθεση ,αλλά και να μη ξεχνάμε ότι των επιδημιών και των πολέμων ακολουθεί και μεγάλη ανάπτυξη ,οπότε ας ελπίζουμε με όση ψυχραιμία μπορούμε.
Η ζωή είναι δρόμοι που πάνε παντού.
“υπάρχουν δύο αφηγήματα” … “το αμερικανικό αφήγημα”
Αμάν πια με την ανούσια και ανόητη αυτή λέξη-πιπίλα, “αφήγημα”, που έχει γίνει τής μόδας, λες και δεν υπάρχουν λέξεις, όπως ΕΚΔΟΧΗ, που πραγματικά αποδίδουν το νόημα. Κατά καιρούς, κάποιος πετά μιαν ανοησία, η οποία, αντί ν’ αντικρουσθεί, καθιερώνεται άκριτα.
“Τη ρωσική αλήθεια, παρουσιάζει δίκτυο επιχειρηματία, με σχέσεις με το Κρεμλίνο” Ντρέπεσαι να πεις το Open τού Ιβάν Σαββίδη; Και δεν είναι μόνον αυτό που ξεστραβώνει από την καθεστωτική προπαγάνδα. Υπάρχουν κανάλια εναλλακτικής ενημέρωσης, όπως το alerttv.com.gr/ και άλλα. Αν κανείς δεν ακούει διάφορες εκδοχές/απόψεις (όχι … αφηγήματα!), πώς μπορεί να σχηματίσει γνώμη;