Τα καλύτερα και τα χειρότερα έρχονται
Από την Gail Collins και τον Bret Stephens
Η κα Collins και ο κ. Stephens είναι αρθρογράφοι του Opinion. Συνομιλούν κάθε εβδομάδα.
Gail Collins : Μπρετ, έχουμε πολλά σοβαρά πράγματα να μιλήσουμε για σήμερα, αλλά θέλω πρώτα να ξεμπερδέψω με τα σκυλιά μου. Η Κυβερνήτης Kristi Noem της Νότιας Ντακότα δημοσιεύει νέα απομνημονεύματα που πιθανώς ήλπιζε ότι θα βοηθούσαν τις πιθανότητές της να ονομαστεί υποψήφια αντιπρόεδρος του Ντόναλντ Τραμπ.
Bret Stephens: στιγμιαία κλασική λογοτεχνία, ακούσιας αποκάλυψης.
Gail: : Σε αυτό καυχιέται ότι σκότωσε τον σκύλο της Κρίκετ λόγω κακής συμπεριφοράς. Θα βλάψει τις προοπτικές της; Εξάλλου, ο Τραμπ δεν είναι αυτό που θα θεωρούσαμε φιλόζωος.
Bret: Όταν άκουσα για πρώτη φορά για αυτό, σκέφτηκα ότι έπρεπε να υπάρχει κάποια δικαιολογητική λεπτομέρεια που είχαν χάσει τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Αλλά φαίνεται ότι το έγκλημα του Κρίκετ ήταν ότι προτιμούσε τη γεύση του κοτόπουλου από τον φασιανό. Η μεγαλύτερη αγανάκτηση, όπως διαπιστώνω από τον Σεθ Τάπερ του The South Dakota Searchlight, στρέφεται λιγότερο στη Νόεμ που πυροβολεί τον Κρίκετ απ’ ό,τι στην επακόλουθη δολοφονία μιας κατσίκας σε μια καθαρή έκρηξη οργής.
Gail: Πρέπει να υπάρχει ένα λόμπι για τους λάτρεις της κατσίκας εκεί.
Bret: Στα ίδια απομνημονεύματα, η Noem ισχυρίζεται ότι συνάντησε τον Kim Jong-un, τον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Ίσως τον μπέρδευε με τον κυβερνήτη της Βόρειας Ντακότα, Doug Burgum; Τέλος πάντων, δεν νομίζω ότι θα είναι η επόμενη υποψήφια για αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων, γιατί ακόμη και ο Τραμπ ξέρει ότι πρέπει να περιβάλλεται από πιο ικανούς ψεύτες.
Gail : Λοιπόν, αυτό μου δίνει άλλη μια ευκαιρία να πω ότι λυπάμαι που αφιέρωσα τόσες πολλές στήλες για να κοροϊδεύω τον Μιτ Ρόμνεϊ που οδήγησε τον σκύλο του στον Καναδά με ένα καρότσι στην οροφή του αυτοκινήτου του. Κυρίως προσπαθούσα να βρω μια μικρή εκτροπή σε μια βαθιά βαρετή προεκλογική εκστρατεία, αλλά η Νόεμ του έδωσε την ευκαιρία να πει «Δεν πυροβόλησα τον σκύλο μου».
Bret: Gail, μετάβαση από το απαίσια γελοίο στο γελοία απαίσιο: διαμαρτυρίες στην πανεπιστημιούπολη.
Ξέρω ότι το έχουμε συζητήσει τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά ήθελα να πάρω την άποψή σας για τις πολιτικές επιπτώσεις. Δύσκολο να πούμε πώς η αναταραχή δεν βλάπτει τον Πρόεδρο Μπάιντεν ενώ ανυψώνει τον Τραμπ, με τον τρόπο που η αναταραχή των πανεπιστημιουπόλεων της δεκαετίας του 1960 κατέστρεψε την εκστρατεία του Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, μας έδωσε το χαοτικό συνέδριο των Δημοκρατικών στο Σικάγο και βοήθησε στην εκλογή του Ρίτσαρντ Νίξον.
Η άποψή σας;
