του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Θέλουμε – δεν θέλουμε, ακόμη και μέσα από την καθημερινή μας μιζέρια, αποτέλεσμα της καθηλωτικής πολιτικής των κυβερνήσεων, πρέπει να δούμε την εβδομάδα που αρχίζει από σήμερα ως Πανηγύρι της Θεσσαλονίκης.
Κάποτε υπήρξε. Τότε που το φανταχτερό έδινε τη θέση του στην ουσία.
Η Διεθνής Έκθεση, στον μακρύ σχετικά βίο της, έπαιξε κάποιο ρόλο και βοήθησε και την ελληνική οικονομία και τη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα. Μέχρι που αναδύθηκε το αθηναϊκό τέρας και τα θέλει όλα δικά του.
Εδώ και αρκετά χρόνια ο ρόλος της μειώθηκε. Οι κατά καιρούς διοικήσεις της με καλή διάθεση προσπαθούν να τον αναβαθμίσουν, αλλά μάταια. Ό,τι και να σας λένε, δεν θέλει το κέντρο. Ένα κέντρο χωρίς πολιτική, ιστορική και κοινωνική παιδεία, που ηδονίζεται στην εξουσία και την οσμή του χρήματος. Ένα κέντρο που ενδεχομένως να λυγούσε σε μια ισχυρή οικονομική εξουσία εκτός των τειχών του, αλλά αυτή δεν υπάρχει.
Με τη Διεθνή Έκθεση μεγαλώσαμε, την αγαπάμε και την πονάμε. Είναι στοιχείο του μικρού βίου μας. Την θέλουμε ισχυρή, αλλά μάταια. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη που να της δώσουν το παλιό μεγαλείο της. Μέχρι χθες η πόλη δεν διέθετε ούτε καν εφημερίδα. Η ιστορική Μακεδονία θα αρχίσει να επανακυκλοφορεί, κάθε Κυριακή, από τις 9 Σεπτεμβρίου.
Οι αστοί της πόλης, λένε, δεν άντεχαν να μην διαθέτει η Θεσσαλονίκη εφημερίδα. Βοήθησαν και την επανεξέδωσαν. Να δούμε την τύχη της.
Πέρασα από την Έκθεση για να πάρω τη διαπίστευσή μου. Από τα εντυπωσιακά περίπτερα είναι των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μάθουμε αρκετά και ενδιαφέροντα στο περίπτερο του στρατού, αλλά τι σχέση έχει η επίδειξη των στρατιωτικών μέσων με μια Διεθνή Έκθεση, υποτίθεται οικονομικού χαρακτήρα; Αν υπήρχε αμυντική βιομηχανία και παρήγε συστήματα προς πώληση, είναι κατανοητό να θέλει να τα επιδείξει. Αλλά να πάμε στην Έκθεση να δούμε, και ενδεχομένως να παίξουμε, με κάποιον εξομοιωτή πτήσης, μάλλον ως διασκέδαση θα μπορούσαμε να το εκλάβουμε.
Είναι αυτός ρόλος στρατού; Όταν για την προστασία των ψαράδων στο Αιγαίο καταφεύγουμε γονυκλινείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι δυνατόν να αποδίδεις έναν τέτοιο ρόλο στο στράτευμα;
Μια εκδήλωση του Συλλόγου Αποφοίτων ΑΠΘ, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, που επιδιώκει να φέρει την τεχνογνωσία του πανεπιστημίου εις γνώσιν του στρατεύματος, θα δούμε ποια τύχη θα έχει.
Πάντως, προς το παρόν ο στρατός αγοράζει τα περίφημα UAV (Unmanned Aerial Vehicle, ή Drones αν προτιμάτε) από χώρα του εξωτερικού και δεν ενθαρρύνεται μια αντίστοιχη ελληνική προσπάθεια. Θέλουμε σιγά-σιγά να αναπτύξουμε αμυντική βιομηχανία και τεχνογνωσία ή αποδεχθήκαμε το ρόλο των γκαρσονιών της Ευρώπης;
Στη ΔΕΘ θα ανέβει και φέτος και ο κυβερνητικός και ο αντιπολιτευόμενος θίασος. Θα μεταφέρουν, απλώς, τις παθογένειές τους, που έχουν καταστεί παθογένειες της Ελλάδας. Κανείς δεν τους πιστεύει, κανείς δεν τους δίνει σημασία. Πέραν των διαδηλωτών που –ακόμη– πιστεύουν πως η διαμαρτυρία τους μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Μετά τη Ρωσία και την Κίνα, τιμώμενη χώρα φέτος θα είναι οι ΗΠΑ. Το κλίμα έχει καλλιεργηθεί καλά ώστε η σχετική προσέγγιση να αποβεί θετική. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι θέλουν οι Αμερικανοί. Δεν είναι άλλωστε σαφές αν ξέρουν και οι ίδιοι τι θέλουν. Το δημοσίευμα των New York Times την Τετάρτη με το οποίο άτομο της στενής προεδρικής ομάδας στον Λευκό Οίκο δηλώνει πως μετέχει μιας προσπάθειας αντίστασης κατά των αποφάσεων του προέδρου που θα προκαλούσαν βλάβη στα αμερικανικά συμφέροντα, είναι ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στα ανώτατα κλιμάκια της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας.
Όταν η υπερδύναμη περιέρχεται σε μια τέτοια κατάσταση, τα πράγματα γίνονται σοβαρά για τον κόσμο.
Πάντως, διακρίνεται μια προσέγγιση Ελλάδας- ΗΠΑ που δεν μπορεί να πει κανείς αν έχει ευκαιριακά χαρακτηριστικά ή όχι. Είναι μια προσέγγιση που την επιβάλλει η συγκυρία των κακών αμερικανοτουρκικών σχέσεων ή ένας σταθερός επαναπροσδιορισμός της αμερικανικής πολιτικής και των pivotal states στην περιοχή;
Ακόμη και οι υπερδυνάμεις δεν μπορούν να ασκήσουν τον παγκόσμιο ρόλο τους με έντονη διχόνοια στο εσωτερικό τους. Και οι ΗΠΑ έχουν αυτήν τη στιγμή ακραίας μορφής αντιπαραθέσεις.
Στην Ελλάδα βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες ο αρχηγός του αμερικανικού στρατού, και οι δηλώσεις που έκανε ήταν σαφείς. Εξύμνησε τη Σούδα και εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για μικρές βάσεις στον ελληνικό χώρο που θα χρησιμοποιούνται για τη διέλευση και την εκπαίδευση του αμερικανικού στρατού. Μόλις αναχώρησε έφθασαν στη χώρα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ –ενός θεσμού που για τον Τραμπ υπάρχει μόνο για τους Ευρωπαίους– και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών. Ο τελευταίος, κατά δημοσιεύματα, συνομίλησε με τον Τσίπρα και για την αγορά εκ μέρους της Ελλάδας γαλλικών φρεγατών.
Οι επισκέψεις σημαντικών διεθνών προσωπικοτήτων στην Αθήνα δημιουργούν υπόνοιες ότι κάτι πρόκειται να συμβεί στην περιοχή και γίνονται οι σχετικές προετοιμασίες.
Εκείνο που είναι ορατό και αναμένεται ως εξέλιξη είναι η απειλή της Τουρκίας να προβεί σε εξόρυξη υδρογονανθράκων εντός της κυπριακής ΑΟΖ, και η δήλωση της Άγκυρας ότι θα παρεμποδίσει ανάλογη ενέργεια της αμερικανικής EXXON και της γαλλικής Total. Αναμένεται να αντιδράσουν οι χώρες στις οποίες ανήκουν οι εταιρείες αυτές, αλλά αυτό πρέπει να το δούμε. Πάντως, τα ενδεχόμενα δημιουργούν εντάσεις.
Ανησυχητικό του κλίματος που δημιουργείται στην Ανατολική Μεσόγειο είναι και η μεγάλη συγκέντρωση ρωσικών ναυτικών δυνάμεων και οι ασκήσεις που διεξάγουν. Τέτοια συγκέντρωση είχε να συμβεί από το 1980, κατά δήλωση του αμερικανού ΓΕΕΘΑ.
Στην εικόνα αυτήν πρέπει να προστεθούν οι συνομιλίες Κοσόβου-Σερβίας για τη «διόρθωση» των συνόρων τους, αλλά και το αναμενόμενο δημοψήφισμα στα Σκόπια για την αποδοχή της ονομασίας που συμφωνήθηκε στις Πρέσπες.
Η ελληνοσκοπιανή διαφορά, στη χειρότερη περίπτωση, δεν πρόκειται να δημιουργήσει παρά εσωτερικές εντάσεις, αλλά η υπόθεση του Κοσόβου μπορεί να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στα Βαλκάνια.
Σε αυτό το κλίμα, και με ανοικτά τα εσωτερικά μέτωπα, ο λόγος (και η πολιτική) της κυβέρνησης συνεχίζει να είναι έντονα διχαστικός.
Πώς το λέει ο Γκάτσος στο τραγούδι του Θεοδωράκη στο «Πανηγύρι των άστρων»; «Βάλ’ το μαχαίρι σου στο θηκάρι. Δεν σου χρειάζεται τώρα πια».
pontos-news.gr
Φθινοπωρινή μελαγχολία βασισμένη στην πραγματικότητα.
Δεν ξέρω πόσο μελαγχολία βγαίνει από το άρθρο αλλά στη Θεσσαλονίκη πριν 10 χρόνια δεν πατούσε τουρίστας.τώρα δεν μπορείς να βρείς δωμάτιο.
Η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει οικονομικό κέντρο και να πάψει να είναι συμπρωτεύουσα αν αλλάξουν μυαλά πολλοί από τους ιθύνοντες της πόλης…
Ούτε γουλιά από τά φτηνιάρικα ψέματα τής Coca Cola
”Εδω και αρκετα χρονια -ΠΟΣΑ;;;-ο ρολος της Θεσ/νικης και της Βορειου Ελλαδος μειωθηκε”.
”Στην ΔΕΘ θα ανεβει και εφετος και ο κυβερνητικος και ο αντιπολιτευομενος ΘΙΑΣΟΣ”(δεν ειναι απαξιωτικη συλληβδην η υπερβολη;;;)
” Οι αστοι της πολης λενε οτι δεν αντεχαν να μη διαθετει η Θεσσαλονικη εφημεριδα .Βοηθησαν και την επανεξεδωσαν . Να δουμε την τυχη της”.
Θα μπορουσαμε να απαντησουμε και στις τρεις φρασεις του κειμενου.
Η τελευταια ομως για την επανεκδοση της ”ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΄΄, μας ενδιαφερει και την θελουμε μαχητικη για την μια και ενδοξη Μακεδονια, με τις προσωπογραφιες των Φιλιππου και Αλεξανδρου και την Ελληνικη σημαια στην προμετωπιδα του εμπροσθοφυλλου της , χωρις συμβιβασμους για τις ”πολυδιαφημιζομενες επενδυσεις του Ευρωατλαντισμου,-γιατι ου επ’αρτω ζησονται οι Μακεδονες- ο οποιος με τεσσερες εκπροσωπους του απο χθες ( ΗΠΑ,ΝΑΤΟ Αυστρια και Γερμανια),επεσκεφθηκαν τα Σκοπια και οι οποιοι θα επισκεφθουν και την Ελλαδα μας σε περιπτωση θετικου αποτελεσματος στο Σκοπιανο δημοψηφισμα και αλλαγης του Συνταγματος τους, για επισπευση της κυρωσεως της Συμφωνιας της ”Τεντας των Πρεσπων” και απο το Ελληνικο κοινοβουλιο, προετοιμαζοντας , -μαζι με τις ”ρυθμισεις συνορων” στο Κοσσοβο με την Σερβια και την Αλβανια με την Ελλαδα- αλληλομισουμενους γειτονες στα Βαλκανια , που θα ικετευουν σε μια 10ετια τις παρεμβασεις τους .
Ε.. να μη επιβεβαιωθει ξανα οτι τα Βαλκανια ειναι η πυριτιδαποθηκη της ΕυρΑσιας;;;.
Καλη επιτυχια και σταθερη κυκλοφορια στην εφημεριδα Μακεδονια.
Σαββίδη τα πήρες όλα τι γκρινιάζεις?
Σε πρόσφατη συζήτηση μεταξύ φίλων, δήλωσα πως θα ήθελα την ΔΕΘ ένα “μικρό Νταβός”, με συζητήσεις και παραγωγή ιδεών υψηλού επιπέδου, εντελώς αποκομμένη από το κομματικό κατεστημένο και τον τυποποιημένο, ανούσιο λόγο του.
Η σημερινή, πρωινή εικόνα του κέντρου, με εξαφανισμένους τους κάδους απορριμάτων, ως προληπτικό μέτρο, για να μην καούν από τους μπαχαλάκηδες, με επανέφερε στην ωμή πραγματικότητα της Κολομβίας των Βαλκανίων (ίσως και να υπερτιμώ κάπως το Ελλαδιστάν, εξομοιώνοντάς το με την Κολομβία!), όπου η παρανομία θεωρείται “κεκτημένο δημοκρατικό δικαίωμα” (τα επεισόδια επί τη ενάρξει της ΔΕΘ έχουν θεσμοποιηθεί ως μέρος του πρωτοκόλλου) και η τήρηση του νόμου “φασισμός”.
Όσο πρόταγμα πολιτικής στην Ελλάδα είναι υποσχέσεις (ανεφάρμοστες) για παροχές και όχι η ΕΥΝΟΜΙΑ, θα εξακολουθούμε να είμαστε θεατές/συμμέτοχοι στην απομύζηση των όποιων πόρων αυτής της χώρας από τις κομματικές συμμορίες και τους συνεργούς των (εκούσιους και ακούσιους), μέχρι να επέλθει η οριστική καταστροφή.
ΥΓ: Τα Πανεπιστήμια πώς να συνεργαστούν με έτερους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς για την παραγωγή γνώσεων και προϊόντων, όταν οι δικές τους “μαφίες” (τα παρακλάδια, δηλαδή, των κομμάτων) διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους εναντίον κάθε τέτοιας πρωτοβουλίας;
Τί είναι σωστό κι αντρίκιο,
ρέι;
Μάθατε πολλά, τρομάρα σας…
πολυμαθίη νόον |ἔχειν| οὐ διδάσκει·
81. (40).,
έ;!
καί ν’ ανάψουμε καντήλι*,
προσεχτικά, μή βάλουμε φωτιά στή μπολυκατοικία,
νά μήν είναι μόνο του τ’ ακοίμητου Χρήστου Γιανναρά,
τού «δικού μας» εδώ μέσα κι εκεί έξω·
άκου νά καίει μόνο ένα καντήλι σ’ ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο· ντροπή
τί άνθρωπ’ είμαστ’ εμείς…
άντε, έτσι, «τά φώτα τού κόσμου»;
γιά νά μάς θυμίζει τήν ανάγκη γιά προσευχή,
γιά νά φωτίζει τό χώρο καί νά διώκει τό σκότος όπου επικρατούν οί δυνάμεις τού κακού,
γιά νά μάς θυμίζει ότι ό Χριστός είναι τό μόνο αληθινό Φώς καί η πίστη σέ Αυτόν είναι Φώς,
γιά νά μάς θυμίζει ότι η ζωή μας πρέπει νά είναι φωτεινή,
γιά νά μάς θυμίζει ότι όπως τό καντήλι απαιτεί τό δικό μας χέρι γιά νά ανάψει έτσι καί η ψυχή απαιτεί τό χέρι τού Θεού, τή Χάρη Του δηλαδή,
γιά νά μάς θυμίζει ότι πρέπει τό θέλημά μας νά καεί καί νά θυσιαστεί
γιά τήν αγάπη πρός τό Θεό κ.ά.
https://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?t=8482&start=30#p102733
tip:
ιδέα γιά σπιτικό εικονοστάσι:
α. Αγία Τριάδα τού Αντρέϊ Ρουμπλιώφ
β. Χριστός Παντοκράτωρ
γ. Παναγία η Κεριώτισσα, τού Μποκόρου
δ. Άγιος Νικόλαος Μύρων, τών Ναυτικών
ε. Όσιος Παΐσιος ό Αγιορείτης, βοήθεια όλων μας!
-τίι… εικονοστάσι, τώρα· αυτό είναι «κουλτούρα νά φύγουμε»!…
-μέ ζεστή καρδιά, εσύ κι αυτή θα σού πεί πώς νά τό κάμεις καλύτερο
Κι άν δέν έμειν’ άλλος χώρος, πού λ. ό λ.
γιά τίς Άγιες Γυναίκες τής καρδιάς σου
Βαρβάρα τού Πυρ/κού + Αικατερίνη Αλεξανδρινή,
τίς Μεγαλομάρτυρες,
νά ξέρεις πώς γνωρίζουν τά αισθήματά σου καί πώς
βεβαιεί γι’ αυτά η Παναγία η Κεριώτισσα η πολύφωτη, ώς πολύευχη…
ό * στό καντήλι ξεχάστηκε
δέν λείπει κάτι
είς παρηγορίαν:
https://www.bokoros.gr/
Ἄν δέν ὑπῆρχε, δέν θά εἶχε ἀφήσει ἴχνη, πολιτισμό, δέν θά εἶχε οὔτε ὄνομα.
https://www.limnosfm100.gr/prosopa/item/947-odysseas-elytis-o-poiitis-tou-aigaiou.html
Ἀνάδελφη γλῶσσα;
Τί θά πεῖ «προσαρμοστική πολιτική», ἀπό ποῦ ὥς ποῦ; Τό ἀπό ποῦ, εἶναι τά ἱερά καί τά ὅσια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Δέν χωρᾶνε ἐδῶ «ψευδοφάνεια» καί ΄΄ἔλλειψη τῆς γνησιότητας΄΄.
Μία γλῶσσα πού ἔχει χῶρο γιά πολλές ἑρμηνείες, πολλές προσεγγίσεις, μία γλῶσσα πού κρύβει ἤ φανερώνει θαύματα.
Πῶς γίνονται τά θαύματα;
https://www.livemedia.gr/video/221773
Πῶς στήνονται οἱ γέφυρες;
Εἶναι τά λατινικά μία γέφυρα;
Εἶναι οἱ πόλεις γέφυρες;
https://m.youtube.com/watch?v=vZLAr_0Kv18