Να βάλουμε τέλος στην κυριαρχία της Γερμανίας πάνω στη Γαλλία
Μετά το 1989, οι Γάλλοι ηγέτες έχτισαν ένα νέο Τείχος του Βερολίνου, αυτή τη φορά μαζί με τους Δυτικογερμανούς – υιοθετώντας συστηματικά γερμανικούς κανόνες – ενάντια στα δικά μας συμφέροντα…
Edouard Husson Εντουάρ Ουσσόν
26 Νοεμβρίου 2025
Edouard Husson @edouardhusson Ιστορικός. Συγγραφέας. Πανεπιστημιακός. Πρώην αντιπρύτανης των Πανεπιστημίων του Παρισιού. Θυμάμαι το ρητό του Πανεπιστημίου του Παρισιού στον Μεσαίωνα: «Η αλήθεια φυλάσσει τον βασιλέα». Ναι, η αλήθεια είναι η καλύτερη προστασία του κυρίαρχου λαού!
Ξεκινώ σήμερα σε αυτό το ιστολόγιο μια νέα στήλη, με σκοπό να καταρρίψω οριστικά τον μύθο της γαλλογερμανικής εταιρικής σχέσης και να εξερευνήσω τα μέσα με τα οποία η Γαλλία μπορεί να απαλλαγεί από τη γερμανική επιρροή.
Ας θυμηθούμε τον Νοέμβριο του 1989, το ειρηνικό άνοιγμα του Τείχους του Βερολίνου και κατόπιν την αποδόμησή του από τον λαό. Χαιρόμασταν που καλωσορίζαμε τους αδελφούς μας από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, απελευθερωμένους από τον κομμουνισμό. Ό,τι περιορισμένο υπήρχε στη Δυτική Ευρώπη φαινόταν ότι έπρεπε να δώσει τη θέση του σε ευρύτατα και γενναιόδωρα οράματα. Ο Ζαν-Πιερ Σεβενμάν είχε πετύχει ένα καλό λογοπαίγνιο!
«Το Τείχος του Βερολίνου καταρρέει. Ένας νεκρός: ο Ζακ Ντελόρ!».
Ματαίως! Ο Ντελόρ ήταν εκείνος που επικράτησε και ο Σεβενμάν εκείνος που ηττήθηκε. Αντί να ανακτήσει την ανεξαρτησία της, να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, να στραφεί προς τα πέραν των θαλασσών, προς το απέραντο πεδίο των δυνατοτήτων, η Γαλλία κλείστηκε στην ευρωπαϊκή ήπειρο, θέλησε να υποταχθεί σε γερμανικούς κανόνες, να υιοθετήσει το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία, να τη συνοδεύσει στην οικοδόμηση μιας τεράστιας τεχνοκρατικής Ευρώπης.
Σήμερα, είμαστε φυλακισμένοι αυτής της γερμανόπνευστης Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία τόσο επιθυμούσαν οι ηγέτες μας.
“Εδώ και τριάντα χρόνια, η Γερμανία κάνει ό,τι της καπνίσει, αφού η Γαλλία της άφησε ελεύθερο πεδίο: διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία, διεύρυνε την Ένωση όπως ήθελε, ενώ μας απαγόρευσε να δημιουργήσουμε μια Ένωση για τη Μεσόγειο· η Γερμανία επέβαλε τα κριτήρια του Μάαστριχτ, αλλά αρνήθηκε έναν οικονομικό κυβερνητισμό της ζώνης του ευρώ και μια ενεργή συναλλαγματική πολιτική του νέου νομίσματος. Αποφάσισε μονομερώς το τέλος της ειρηνικής πυρηνικής ενέργειας και προσπάθησε να παρασύρει τη Γαλλία σε αυτό. Το Βερολίνο άνοιξε τα σύνορα στη μετανάστευση κατά βούληση, ώθησε την Ουκρανία ολόκληρη προς τη Δύση, σε σημείο που φτάσαμε σε σύγκρουση με τη Ρωσία κ.ο.κ…. “
Η «Δημοκρατία του Βερολίνου» κάνει ό,τι της καπνίσει και τώρα βρίσκεται σε πλήρη κρίση. Ωστόσο, οι Γάλλοι κυβερνώντες δεν έχουν απολύτως καμία ιδέα ότι πρέπει να επωφεληθούν από αυτό. Είναι φυσικό: όταν είσαι αιχμάλωτος για τόσο πολύ καιρό, μιας αιχμαλωσίας που εσύ ο ίδιος επιθύμησες, δεν ξέρεις πια πώς μοιάζει η ελευθερία. Ε λοιπόν, θα βοηθήσουμε τους ηγέτες μας να στοχαστούν· ή μάλλον θα σκεφτούμε εμείς για λογαριασμό τους, θα ξεκινήσουμε το έργο που είναι ανίκανοι να κάνουν, έτσι όπως είναι προγραμματισμένοι. Εδώ, εβδομάδα με την εβδομάδα, θα προτείνω να κατεδαφίσουμε το νέο Τείχος του Βερολίνου, το οποίο εμείς οι ίδιοι χτίσαμε, και το οποίο μας κρατά αποκομμένους από τη Ρωσία, τη Μεσόγειο και τον ευρύτερο κόσμο που μας περιμένει, υπό την προϋπόθεση ότι θα απελευθερωθούμε από τους γερμανικούς κανόνες, αντί να τους υιοθετούμε συστηματικά.
Δυστυχώς, οι Γάλλοι πίστεψαν σε μία γερμανογαλλική φιλία, επειδή ξανάφραψαν τα βιβλία τής Ιστορίας στρογγυλεύοντας τις γωνιές. Παρένθεση: Κάποιοι ανόητοι πίστεψαν ότι θα μπορούσαμε να κάμομε κι εμείς το ίδιο με την Τουρκία, όντας ανίκανοι να καταλάβουν ότι πρόκειται για διαφορετικές περιπτώσεις. Κλείνει η παρένθεση.
Η Γερμανία διέθετε το σκληρότερο νόμισμα τής ΕΟΚ κι ένα από τα σκληρότερα τού κόσμου, το γερμανικό μάρκο (DM), πράγμα που δυσκόλευε τις εξαγωγές της, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων (~ 65%) κατευθυνόταν σε ευρωπαϊκά κράτη. Έριξαν τότε την ιδέα τής νομισματικής ενώσεως, η οποία περνώντας από το ECU, κατέληξε στο €. Η Γαλλία, η οποία υποτίθεται ότι έχει διπλωματική πείρα, όχι μόνο δεν αντελήφθη την παγίδα, αλλά υπήρξε ο κύριος … διαφημιστής της. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό, αρκεί να δει κανείς τι απέγιναν οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες και όχι μόνο.
Συμφωνώ με το παραπάνω άρθρο, αλλά το νέο “τείχος” τού Βερολίνου θα σημάνει βέβαια και το τέλος τής ΕΕ, αφού εκεί την οδήγησε το “Βρυξελίνο”. Άλλωστε, πάνε χρόνια που έχει καθιερωθεί η έκφραση “όπως απεφάσισν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο“, πράγμα που δείχνει ότι η επικράτηση και γερμανοποίηση τής ΕΕ έχει γίνει πια συνείδηση σε όλους.-