Η Βρετανική Πρεσβεία στην Ουκρανία θα χρηματοδοτήσει έργα για την «επανένταξη» του Donbass και της Κριμαίας. Το κύριο καθήκον του προγράμματος είναι να παρακολουθεί και να καλύπτει ενεργά τα μέσα ενημέρωσης για τυχόν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτές τις περιοχές. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στα θέματα των Τατάρων της Κριμαίας, καθώς και η πολιτική τους δραστηριότητα θα ενθαρρυνθεί. Έως 10.000$ διατίθενται σε αυτά τα έργα. Το κατανεμημένο ποσό είναι συμβολικό, ακριβώς όπως οι δηλωμένες εργασίες. Τα έργα υλοποιούνται στο πλαίσιο του προγράμματος Open Future σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα – από την 1η Ιανουαρίου έως τις 15 Μαρτίου. Το έργο πραγματοποιείται μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίες προφανώς θα γίνουν οι κύριοι δικαιούχοι αυτής της βρετανικής ανθρωπιστικής υποστήριξης.
Το Λονδίνο ανέκαθεν υποστήριζε την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και δεν αναγνωρίζει την ενοποίηση της Κριμαίας με τη Ρωσία. Οι επίσημες συναντήσεις στα υψηλότερα επίπεδα εκπροσώπων των δύο χωρών δεν σπανίζουν. Τον Οκτώβριο του 2020, ο ηγέτης της Ουκρανίας Βόλντυμιρ Ζελένσκι και ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον υπέγραψαν συμφωνία ελεύθερου εμπορίου και στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ των χωρών. Παρά τις προσπάθειες απόκρυψης της επίσημης συνάντησης, έγινε ευρέως γνωστό ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας πραγματοποίησε μυστικές διαπραγματεύσεις με τον επικεφαλής της βρετανικής στρατιωτικής υπηρεσία πληροφοριών MI6 R. Moore, γνωστός για την εκστρατεία του στην καταπολέμηση της ρωσικής απειλής.
Το κύριο θέμα των συνομιλιών παρέμεινε μυστικό, αλλά είναι προφανές ότι σχετίζεται άμεσα με την εθνική ασφάλεια της Ουκρανίας. Η Βρετανία και η Ουκρανία υπέγραψαν επίσης μνημόνιο συνεργασίας στον στρατιωτικό-τεχνικό τομέα, σύμφωνα με το οποίο το Κίεβο έλαβε δάνειο 1,25 δισεκατομμυρίων λιρών για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της υλοποίησης κοινών έργων στον αμυντικό τομέα. Αυτά τα χρήματα θα στοχεύουν κυρίως στην κατασκευή του ουκρανικού στόλου και τα βρετανικά ναυπηγεία θα λάβουν σημαντικά οφέλη από αυτό. Ωστόσο, η πρόσφατη επίσκεψη του Zelenskiy στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει μεγαλύτερη πολιτική παρά οικονομική σημασία, καθώς κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων δεν συνάφθηκαν συμφωνίες που θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στην ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών.
Η Βρετανία ξεκινά σήμερα έναν νέο γύρο δραστηριότητας εξωτερικής πολιτικής καθώς δεν είναι πλέον μέλος της ΕΕ. Εν τω μεταξύ, η Ουκρανία παραμένει μια πλατφόρμα για τακτικές κερδοσκοπικές ενέργειες και δηλώσεις των δυτικών χωρών. Ποιο είναι το πλεονέκτημα μιας τέτοιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης για την πρώην αυτοκρατορία; Το Λονδίνο επιδιώκει φιλόδοξους γεω-στρατηγικούς στόχους.
Εντείνει τη συνεργασία με την Ανατολή προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία του άξονα Παρίσι-Βερολίνο-Μόσχα, ο οποίος έχει κάθε πιθανότητα ενίσχυσης μετά το Brexit. Λόγω του αιώνιου ανταγωνισμού μεταξύ της Γερμανίας και της Μεγάλης Βρετανίας για κυριαρχία στην ευρωπαϊκή ήπειρο και προκειμένου να αποφευχθεί η σύνδεση της Ευρώπης υπό την ηγεσία της Γερμανίας με τη Ρωσία, το Λονδίνο καταβάλλει κάθε προσπάθεια να διατηρήσει ένα ισχυρό οικονομικό και πολιτικό εμπόδιο μεταξύ τους με τη μορφή το buffer state.
Αυτόν τον ρόλο έπαιξε η Ουκρανία σε όλη την ιστορία της. Ταυτόχρονα, το Λονδίνο γνωρίζει ξεκάθαρα τις κόκκινες γραμμές και, για παράδειγμα, δεν αντιδρά καθόλου στις εκκλήσεις του Κιέβου για υποστήριξη της ανάπτυξης του σχεδίου ένταξης στο ουκρανικό ΝΑΤΟ. Η συγκατάθεση του Λονδίνου θα προκαλούσε μια έντονη αντίδραση από τη Ρωσία, την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθεί να αποφύγει με κάθε τρόπο και επομένως δεν ενεργεί άμεσα. Είναι προφανές ότι, παρά τις πολυάριθμες δηλώσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας, το Λονδίνο δεν ενδιαφέρεται να τερματίσει τη μακροπρόθεσμη σύγκρουση στα ανατολικά εδάφη του. Καθορίζει το ρόλο της Ουκρανίας ως ελεγχόμενης μαριονέτας, φέρνει κέρδος, και επίσης αποσπά την προσοχή της Ρωσίας, παρέχοντας ελευθερία δράσης στους αγγλοσαξονες.
Ταυτόχρονα, η Ουκρανία προετοιμάζει ενεργά τη λεγόμενη «πλατφόρμα της Κριμαίας». Αυτή η διεθνής πλατφόρμα διαπραγματεύσεων, που αναπτύχθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας, θα πρέπει για άλλη μια φορά να επιστήσει την προσοχή του κοινού στο ζήτημα της Κριμαίας. Στην πράξη, θα πρέπει να διασφαλίζει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και να εργάζεται στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία στην πραγματικότητα συνδέεται σπάνια με την υλοποίηση ανθρωπιστικών στόχων.
Ο κύριος εταίρος του Κιέβου στη δημιουργία αυτής της πλατφόρμας είναι η Άγκυρα, η οποία, μετά τα γεγονότα του 2014, έχει εντείνει τη στενή συνεργασία της με το επίσημο Κίεβο. Οι χώρες συνεργάζονται ιδιαίτερα ενεργά στον στρατιωτικό τομέα, κάτι που υπαγορεύεται κυρίως από τα συμφέροντα της Άγκυρας. Αντιμέτωπη με την απομόνωση και ακόμη και την πιθανή απαγόρευση των εξαγωγών όπλων λόγω της επιδείνωσης των σχέσεων με έναν από τους κύριους εταίρους της – την ΕΕ, η Άγκυρα εμπνέεται να αναζητήσει εναλλακτικούς πόρους, όπως η Ουκρανία, που χρειάζονται για την υποκατάσταση των εξαγωγών της. Ένα σαφές παράδειγμα είναι η απαγόρευση της εξαγωγής οπτικών ηλεκτρονικών και κινητήρων που είναι απαραίτητα για τα μαχητικά αεροσκάφη Bayraktar TB2 από τον Καναδά και την Αυστρία, η οποία παρακινεί το Κίεβο να παράσχει την αντικατάστασή τους, σε αντάλλαγμα για την ανάπτυξη του δικού του στόλου αεροσκαφών, παρά το γεγονός ότι αυτά τα όπλα είναι αναποτελεσματικά σε περίπτωση μάχης με ρωσικά συστήματα αεροπορικής άμυνας, που βρίσκονται στα σύνορα της Ουκρανίας.
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το 2021 το Κίεβο πρόκειται να λάβει ένα νέο υποκατάστημα drone Bayraktar, και οι προθέσεις να ξεκινήσουν μια γραμμή παραγωγής για τουρκικά αεροσκάφη στην Ουκρανία συζητούνται στο υψηλότερο επίπεδο. Το Κίεβο είναι επίσης μεταξύ των υποψηφίων για αντικατάσταση γερμανικών μονάδων ισχύος και μεταδόσεων για το τουρκικό τεθωρακισμένων Altai ή ακόμη και συντήρηση τουρκικών αεροσκαφών F-16. Για την Ουκρανία, αυτή η σχέση θα γίνει μια ευκαιρία απόκτησης συμβατών με το ΝΑΤΟ όπλων. Το ΝΑΤΟ δεν εφαρμόζει πλήρως την προσκόμιση δυτικών όπλων στην Ουκρανία, φοβούμενος προφανώς μια σκληρή αντίδραση από τη Ρωσία.
Η Τουρκία ενδιαφέρεται να καλύψει αυτό το κενό, αλλά η οικονομική της θέση δεν είναι αρκετά ισχυρή για οποιαδήποτε δωρεάν στρατιωτική βοήθεια. Αυτή η συνεργασία μεταξύ Κίεβου και Άγκυρας παρέχει στην Τουρκία πρόσβαση στο έδαφος της επιχείρησης κοινών δυνάμεων στην Ανατολική Ουκρανία. Προς το παρόν, ο αριθμός των Τούρκων ειδικών που απολύθηκαν από το Κίεβο για να μελετήσουν την κατάσταση σε αυτήν την επικράτεια είναι λίγο μεγαλύτερος από 10. Επί τόπου, το καθήκον τους είναι να αξιολογήσουν τους στόχους για τουρκικά αεροσκάφη. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι βρετανικές ειδικές δυνάμεις επισκέπτονται συχνά τη ζώνη πολέμου και συμμετέχουν επίσης ενεργά στην εκπαίδευση του ουκρανικού στρατού. Ένας άλλος σημαντικός τομέας συνεργασίας φαίνεται να είναι το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την προστασία των δικαιωμάτων των Τάταρων της Κριμαίας. Ωστόσο, στην πραγματικότητα οδηγεί σε αύξηση της επιρροής της Άγκυρας στο Κίεβο και της επιτρέπει να σχηματίσει μια ισχυρή φιλοτουρκική κοινότητα Τατάρων στα ουκρανικά σύνορα.
Όλα τα κόμματα της νέας άτυπης συμμαχίας έχουν τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία μπορούν να υλοποιηθούν μέσω κοινών προσπαθειών. Ταυτόχρονα, το Λονδίνο, καθώς και η Άγκυρα και το Κίεβο, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την Ουάσιγκτον στην εξωτερική τους πολιτική. Και η σημερινή τριμερής προσέγγιση συμβαδίζει με την πολιτική της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν, η οποία αντιτίθεται αρκετά επιθετικά στη Ρωσία. Υπό τις τρέχουσες πολιτικές συνθήκες οποιαδήποτε πραγματική ενοποίηση της αμερικανικής ενότητας μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν υπάρχει ένας κοινός ξένος εχθρός. Έτσι, η Ρωσία δεν έχει καμία ευκαιρία να χάσει το καθεστώς μιας μεγάλης εξωτερικής απειλής. Προκειμένου να ξεπεραστεί η τρέχουσα κρίση και να επιστραφεί η Δύση σε κάποιο είδος βιώσιμης ανάπτυξης, οι παγκόσμιες ελίτ επιδιώκουν να συλλάβουν νέες αγορές και νέες περιοχές φτάνοντας σε φυσικούς πόρους.
Οι παγκοσμιοποιητές έχουν ήδη απολαύσει την αποσταθεροποίηση σε ορισμένα μετα-σοβιετικά κράτη και η Ρωσία φαίνεται να είναι ο κύριος στόχος τους. Έτσι, οι διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης, η συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση στην Ανατολική Ουκρανία, καθώς και η αυξανόμενη εξάρτηση του Κιέβου από τους εταίρους της Ουάσιγκτον, είναι ο καλύτερος αγώνας για την ατζέντα της κυβέρνησης Μπάιντεν. Η Ουκρανία, από την πλευρά της, είναι έτοιμη να θυσιάσει τυφλά τα πάντα για να ευχαριστήσει την Ουάσιγκτον και τους στρατηγικούς της εταίρους. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Volodymyr Ohryzko καλεί επισήμως να παρέχει το έδαφος της χώρας του στις Ηνωμένες Πολιτείες ως αφετηρία για την καταπολέμηση της Ρωσίας. «Μπορούμε να βοηθήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν τις ένοπλες δυνάμεις τους να αισθάνονται ελεύθερες στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία σήμερα γίνεται ένα θέατρο πιθανών, πολύ σοβαρών συγκρούσεων, σε πλήρη κλίμακα».
Σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς του Κιέβου, η πλήρης κυριαρχία της Ουκρανίας είναι αδύνατη και ο πληθυσμός, η γη και οι πόροι της θα συνεχίσουν να σπαταλούνται για να ευχαριστήσουν τη Δύση με το πρόσχημα της καταπολέμησης της φερόμενης ρωσικής απειλής. Φουσκώνοντας την εικόνα της ρωσικής απειλής από την ξηρά ή τη θάλασσα, το Κίεβο ελπίζει να πάρει επιπλέον επενδύσεις και φέρεται να γίνει μέλος του δυτικού κόσμου, αλλά στην πραγματικότητα θυσιάζει τα τελευταία κομμάτια της χώρας του.
Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος
πηγή: southfront/ infognomonpolitics.gr
