του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ.
Υπάρχουν οκτώ αφηγήματα της μεταπολίτευσης τα οποία μας οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση. Η τραγωδία επιτείνεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει αφήγημα που θα μας βγάλει από την κρίση. Υπάρχουν, μερικές, ανεδαφικές υποσχέσεις που δίνονται σε έναν ευκολόπιστο λαό.
Το πρώτο αφήγημα έχει να κάνει με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ήταν ο πρώτος μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός που νομιμοποίησε το ΚΚΕ, τα πράγματα δείχνουν υπο προϋποθέσεις, και το κατέστησε πολιτικό μικρομάγαζο.
Διαπνεόταν από ένα μεσσιανικό όραμα και επέβαλε για τον εαυτό του το χαρακτηρισμό του «Εθνάρχη».
Ξεκίνησε με την πολιτική εκτίμηση “η Κύπρος είναι μακρυά” και κατάληξε με τη φράση « σας έβαλα στην ΕΟΚ, μάθετε να κολυμπάτε». Μόνο που από ό,τι αποδείχθηκε, δεν ήταν σίγουρο αν θα μπορούσαμε να μάθουμε να κολυμπάμε, ή χρειαζόμασταν προπόνηση. Πάντως, δεν μάθαμε να κολυμπάμε.
Ο δεύτερος πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, το αντίπαλο δέος της δεξιάς παράταξης και του Καραμανλή. Επεδίωξε τον μικροαστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας βάζοντας νέα στρώματα στο πολιτικό παιχνίδι, αυτά που ήθελε να εκφράσει και του έδιναν την πολιτική νίκη, αλλά στο κρίσιμο σημείο της στροφής έλεγε: «δυστυχώς, δεν μας ακολούθησαν» Εννοώντας πως τα στρώματα του κινήματός του ήθελαν, απλώς, να διώξουν τους άλλους και να καταλάβουν αυτά την εξουσία. Καμιά ουσιαστική μεταβολή στην πολιτική εξέλιξη της χώρας.
Το τρίτο αφήγημα ήταν του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Η φράση που έμεινε από την πρωθυπουργία του, αναφερόταν στο «σκοπιανό» και συνοψίζεται στο «σε δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτε για το όνομα». Τα χρόνια πέρασαν και το όνομα παραμένει, ακόμη, άλυτο. Όλοι το θυμούνται.
Το τέταρτο αφήγημα ήταν του Κώστα Σημίτη. Συγκέντρωσε, γύρω του, μια ομάδα παραδοσιακών «διανοουμένων» και επιδίωξε τον , κατ αυτόν, «εκσυγχρονισμό» της χώρας. Αναφομοίωτες από τη Δύση ιδέες, επιχειρήθηκε να εφαρμοσθούν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον διαφορετικό. Έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ, στην ίδια λογική του «σας πετάω στη θάλασσα, μάθετε να κολυμπάτε», του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά το εγχείρημα, όπως έδειξε η εξέλιξή του, απέτυχε.
Το πέμπτο αφήγημα ήταν του Κώστα Καραμανλή (του Κώστα, όχι του Κωνσταντίνου, ο οποίος απεβίωσε ως «εθνάρχης»). Ένοιωθε ότι τον καταδιώκουν κάτι αόρατες δυνάμεις λόγω της πολιτικής του. Πάντως, η πολιτική του εκτόξευσε το έλλειμμα.
Το έκτο αφήγημα ήταν του Γιώργου Παπανδρέου. Ένα πολιτικό life style που επειδή δεν μπορούσε να διαχειριστεί τις κρατικές και πολιτικές υποθέσεις, ζήτησε τη «βοήθεια» του ΔΝΤ. Δεν είχε το θάρρος να απευθυνθεί, με ευθύτητα, στο λαό.
Το έβδομο αφήγημα ήταν του δίδυμου Σαμαρά- Βενιζέλου. Προσπαθεί να μας πείσει ότι παρέλαβε χάος και έσωσε τη χώρα από την καταστροφή.
Και το όγδοο αφήγημα είναι του Τσίπρα, ο οποίος συμπυκνώνει όλα τα παραπάνω και συνεχίζει με δριμύτητα την καταστροφική πορεία της χώρας.
Είναι οι πολιτικοί που μας οδήγησαν στο χάος και την καταστροφή και συνεχίζουν στην ίδια πορεία.
Είναι οι πολιτικοί που το μόνο που έχουν πετύχει είναι να διογκώνουν τα προβλήματα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει και να ζητούν, μάλιστα, απο το λαό να τους είναι ευγνώμων, που τα πράγματα δεν είναι ακόμη χειρότερα.
Δυστυχώς, και ο επερχόμενος στο ίδια κλίμα βαδίζει. Προς το παρόν, το δικό του αφήγημα είναι: «ψηφίστε με για να σας σώσω». Πολλοί φοβούνται ότι θα είναι το ένατο κύμα. Και, όπως, ξέρουν οι καπετάνιοι, το ένατο κύμα είναι το πιο δυνατό. Θα τα σαρώσει όλα.
Όλοι τους ξέρουν καλά πως απευθύνονται σε έναν ευκολόπιστο λαό.
Προτού καταλήξουμε στο αποπνικτικό δόγμα TINA τίθεται το λογικό μάλλον ερώτημα.
Γιατί αξιόλογα πρόσωπα δεν ασχολούνται με την πολιτική;
Εδώ πια υπεισέρχεται η φυσιογνωμία του πολιτικού συστήματος.
Το οποίο (ενοχλώντας τους περιφερόμενους γκρούεζες/φασιστοειδείς γι’ αυτό που θα αναφέρω) πολύ σωστά ο κ. Κοντογιώργης, έχει ορίσει ως ολιγαρχικό ή ορθότερα εκλόγιμης μοναρχίας.
Αλήθεια.
Αν υποθέσουμε ότι θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική μια αξιοπρεπής έκφραση πολιτικών με διεθνές κύρος, φιλοπατρία, γνώσεις, δυνατότητες, ταλέντα, ποια τύχη θα έχει;
Θα τους γελοιοποιήσουν τα ΜΜΕ (δεν είναι όλα τα κανάλια τύπου εκπομπών “Ανιχνεύσεις” και το ξέρουμε), ή θα τους επιβάλλουν αφάνεια, θα δεχθούν πόλεμο (όπως λχ κάθε φορά που αναφέρονται ονόματα που φοβούνται οι ελίτ, και βρίσκονται στο διαδίκτιο “τιμητές”-περιφερόμενα φασιστοειδή να τα συκοφαντήσουν), οικονομικό, κομματικό, και κάθε είδους αποκλεισμό από όλα τα κόμματα που σε κάτι τέτοια συσπειρώνονται.
Άρα, η μοναδική μου διαφωνία στο σχόλιό σας κύριε Σαββίδη είναι περί ευκολόπιστου λαού.
Που και σε αυτό δίκιο έχετε.
Αλλά υποβοηθάει και η κατάσταση.
Με τι ασχολούνται τα συμβατικά ΜΜΕ σήμερα;
Με τραμπουκισμούς, κοινοβουλευτικές φανφάρες, Lifestyle κλπ.
Μιλάει κανείς για βιβλία, για συζητήσεις για παραγωγική ανασυγκρότηση, προβάλλει πρόσωπα που κάνουν λόγο για ένα αξιοκρατικό κράτος και κοινωνικά αποτελεσματικό;
Πόσες φορές θα δούμε Καραμπελιάδες, Κοντογιώργηδες, Καρκατσούληδες (διαφωνώ με την κομματική του ταυτότητα και μάλιστα πολύ), Χαραλαμπίδηδες, και γενικά ανθρώπους που “κάτι” έχουν να πουν τέλος πάντων.
Μόνο στο διαδίκτυο θα δούμε σοβαρές εκπομπές και εκεί με τις μόνιμες επιρροές των τρολς και λοιπών.
Συμπερασματικά, αν δεν εκδημοκρατιστεί το ίδιο το πολιτικό σύστημα και δεν θεσμιστεί η κοινωνία ώστε α έχει πραγματικό περιεχόμενο κοινωνίας των πολιτών, προκοπή δεν βλέπει κανείς.
Ο κόσμος, όσα σκουπίδια του σερβίρουν αυτά θα επιλέξει, αυτά θα δει.
Απλώς θα επιλέξει τα λιγότερο χειρότερα ή τα πολύ χειρότερα λόγω ευκολοπιστίας, που μετά θα εναλλάξει πάλι για λόγους εφαρμοσμένης απελπισίας κοκ…
Στο μεταξύ η χώρα καταστέφεται και η ελληνική κοινωνία καταρρέει παντού.
Εκτός από τον οι άλλοι είχαν την δυνατότητα να κάνουν σωστά πράγματα.
Τι είναι αυτό που οδηγεί στην καταστροφή?
Η χώρα είναι δεμένη με την γεωγραφία της , τις συνθήκες που υπέγραψε ανά τους αιώνες και την αδυναμία της να καθιερώσει αστική τάξη.
Ο ΚΚ και ο Α Π προσπάθησαν να στήσουν νέα οικονομική τάξη ,ο Μητσοτάκης προσπάθησε ν αντικαταστήσει τον ΚΚ και ο Τσίπρας προσπαθεί να αντικαταστήσει τον ΑΠ και οι άλλοι στήριζαν είτε Γερμανικά κεφάλαια είτε δεν ήξεραν τι έκαναν.
Δεν υπάρχει σταθερό δάπεδο οικονομικής τάξης και εξ αυτού δεν υπάρχει και σταθερή οικονομική πολιτική.
Κάπως έτσι δεν έχουμε βρει τον δρόμο μας.
Δεκτος ο τιτλος του ”αφηγηματος σας”, αγαπητε κ. Σαββιδη, χωρις το επιθετο θανασιμα, γιατι δεν ειναι ,τουλαχιστον ολα τετοια. θΑΝΑΣΙΜΟ με την σημασια της λεξεως ειναι το 6ο αφηγημα, που αφορα στον κ. Γεωργιο Ανδρεα Παπανδρεου, -τον γνωστο πια ως Γ.Α.Π- , γιατι αυτος εφερε στις 23 Απριλιου 2010 τον ”κηλερ” ολων των κρατικων οικονομιων- παγκοσμιως-, το Διεθνες Νομισματικο Ταμειο, χωρις να ρωτησει με εκλογες τον Ελληνικο λαο ,η, να παραιτηθει για κυβερνηση Εθνικης σωτηριας,η, κυβερνηση του μεγαλου συνασπισμου , οπως στην Γερμανια απο το 2001 με τον τοτε καγκελαριο σοσιαλδημοκρατη ΣΡΑΙΝΤΕΡ , που συνεχιζεται και απο την πανισχυρη εδω και 12 χρονια ΜΕΡΚΕΛ. Οι προηγουμενοι -ειδικα απο το 1989 -ειναι αιχμαλωτοι (απο τον αειμνηστο Ξενοφωντα Ζολωτα) της προηγηθεισης 8ετιας της πραγματι πραγματικης αλλαγης των παντων – ιδιως στην οικονομια -, με τον 3ο δρομο προς τον σοσιαλισμο και τους τρεις ”πυλωνες της δημοκρατιας”, καθως και τις διαφορες συνταγματικες ,κρατικες και αυτοδιοικητικες αλχημειες, προς μακροημερευση της εξουσιας και το βολεμα των ημετερων, που τωρα, ειτε εργαζονται ακομη, ειτε συνταξιοδοτηθηκαν οφειλουν ισοβιες χαριτες στον μεγαλο Αρχηγο, γιατι εξαργυρωσαν την λατρεια τους προς αυτον και συνεβαλαν στην αυξηση και του χρεους και την απομυζηση των αασφαλιστικων ταμειων. Τα δυο τελευταια αφηγηματα , (7ο και 8ο) διαχειριζονται μια δυσκολη κατασταση και πραγματι συνεβαλαν στην διατηρηση της Ελλαδος στην ΟΝΕ και στο ευρω -που αποτελει υπηνεμο λιμανι στην παγκοσμια οικονομικη και πολιτικη τρικυμια-, με τον εκπροσωπο του 8ου αφηγηματος να ”συνεχιζει την καταστροφικη πορεια της Ελλαδος”, -καθως γραφετε-, επειδη δεν θελει να αφησει την καρεκλα -που λεμε- και επειδη -οντας παιδιοθεν κομουνιστοαριστερος-θελει να ανακατεψει την συνταγματικη, κρατικη και οικονομικη”τραπουλα” , οπως ο πιθανος μεντορας του Ανδρεας Παπανδρεου. Τα 3ο,4ο και 5ο αφηγηματα πλουτισαν την Ελλαδα και τους Ελληνες-αυτο πρεπει να τους το αναγνωρισουμε-, αν και το 4ο μας ”φεσωσε” με τα χρηματιστηρια και τα εξοπλιστικα προγραμματα , που τα κληρονομησε το 5ο, που εσεις του καταγιγνωσκετε την αυξηση του ελειμματος, το οποιον σημειωτεον εντος 5νθημερου (απο 10-15 Οκτωβριου 2009) εγινε στα χαρτια απο 9% σε 15% του Α.Ε.Π, προφανως γιατι αυτο ”επετρεπε” την παρεμβαση του Δ.Ν.Τ και των αλλων παιδιων-εταιρων μας στην ΟΝΕ , που δεν φρονηματισαν ουτε το 4ο (κ. Σημιτη, που μας εβαλε -οπως μας εβαλε στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ),ουτε τον Κωστα Καραμανλη , ισως επειδη τους εξασφαλιζε ,με συμφωνιες -μαζι με τον αφαντο απο τοτε Μπερλουσκονι- το φυσικο αεριο της Ρωσιας. Στο πρωτο αφηγημα δεν θα αναφερθω ,γιατι προφανως δεν του καταλογιζετε καμια ευθυνη για την δεινη οικονομικη κατασταση μας και αναφερεσθε ,οπως σε καφενειακες συζητησεις για το κυπριακο και την εισοδο μας στην ΕΟΚ. Στην τελικη -που λεμε- εξεπλαγην ,για την αναφορα σας στην νομιμοποιηση του ΚΚΕ το 1974, μετα την καταρρευση της στρατιωτικης δικτατοριας, εικοσι πεντε χρονια μετα την ληξη του ”εμφυλιου” και την αποφαση για αιτηση εισοδου της Ελλαδος στην Ευρωπαικη Ενωση, που δεν δεχεται -ως πραγματικη δημοκρατικη οντοτητα και ενοτητα-, τον αποκλεισμο οποιωνδηποτε κομματικων σχηματισμων. Και ερσεις και ολοι οι συνελληνες δημοκρατες εκτος παρενθεσεως -γιαυτο και μονον – επρεπε να υποληπτομεθα και τον αειμνηστο Καραμανλη (το εθναρχης ηταν συνθημα,που ουδεποτε το απεδεχθη, σε αντιθεση με τον αειμνηστο Ελ.Βενιζελο)και την Ευρωπαικη ΜΑΣ Ενωση. Υ.Γ. Για το 9ο αφηγημα ,καλυτερα να σιωπουμε,γιατι αγνωστοι αι βουλαι των εκλογεων συνελληνων και των διεθνων συγκυριων. Παντως για ”ρηλαξ” , καπως ετσι πολιτευονται και σε αλλα ευρωπαικα και αλλων Ηπειρων κρατη . Με λαθη κασι επιτυχιες και με μεγαλη ευθυνη των λαων που σε δημοκρατικες πολιτειες ς ψηφιζουν τους ηγετες, που τους αξιζουν . Δυστυχως στην Πατριδα μας κρατησε πολυ η γενικη παρακμη, αλλ’εσεται νοστιμον ημαρ. Η λεξη απελπισια πρεπει να ειναι αγνωστη για την αιωνοβια Ελλαδα μας. Θα βρεθουν και ο Μιλτιαδης και ο Θεμιστοκλης , που ενωσαν τους κατω συνελληνες στον Μαραθωνα και την Σαλαμινα και ο ΜΕΓΑΣ Αλεξανδρος ο Μακεδων, ΄που ενωσε ολους τους Ελληνες για να τιμωρησει τον ιταμο Περση Βαιλεα και να επεκτεινει τον πολιτισμο μας και κυριως την ελληνικη γλωσσα μεχρι την Ινδια, γλωσσα , την οποιαν δυστυχως την απαξιωνουμε εδω και 40 χρονια. Φυσικα παντα θα υπαρχουν Ευρυβιαδηδες και Λακεδαιμονιοι, που δεν θα δεχονται την ενοτητα του Ελληνισμου. ΧΑΙΡΕΤΕ
Υπάρχει λύση…Οι στρατόγκαυλοι και λοιποί παρατρεχάμενοι των ψευτοεπιχειρηματιών του χώρου σου, θα γίνουν τσουνάμι να σαρώσουν το σάπιο χθες που υπονόμευσε το παρόν και το μέλλον σου…
Κι ας σε τάισαν σαράντα χρόνια κι εσένα και λοιπούς δυσκολόπιστους..
Τείνεις να ξεφύγεις αμετάκλητα πλέον και με τρομάζεις!
ΥΓ: Ελπίζω να έχεις διαβεβαιώσεις, για θέση στο Γαλλικό καράβι που θα μαζέψει τους πολυλογάδες εάν γίνει η στραβή….
Θα ρωτήσω τη Δελαπόρτα και θα σ’ενημερώσω…
Σε ευχαριστώ που μου παρέχεις την ελευθερία έκφρασης και πάλι!!
Καλημέρα σε όλες τις συνομιλήτριες και συνομιλητές!
Από καρδιάς!!