Τα οκτώ θανάσιμα αφηγήματα που μας οδήγησαν στο χάος

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ

Υπάρχουν οκτώ αφηγήματα της Μεταπολίτευσης τα οποία μας οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση. Η τραγωδία επιτείνεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει αφήγημα που θα μας βγάλει από την κρίση. Υπάρχουν, μερικές, ανεδαφικές υποσχέσεις που δίνονται σε έναν ευκολόπιστο λαό.

Το πρώτο αφήγημα έχει να κάνει με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Ήταν ο πρώτος μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός που νομιμοποίησε το ΚΚΕ, τα πράγματα δείχνουν υπό προϋποθέσεις, και το κατέστησε πολιτικό μικρομάγαζο. Διαπνεόταν από ένα μεσσιανικό όραμα, και επέβαλε για τον εαυτό του το χαρακτηρισμό του «Εθνάρχη». Η πολιτική του συμπυκνώνεται στη φράση «σας έβαλα στην ΕΟΚ, μάθετε να κολυμπάτε». Μόνο που από ό,τι αποδείχθηκε δεν ήταν σίγουρο αν θα μπορούσαμε να μάθουμε να κολυμπάμε, ή χρειαζόμασταν προπόνηση. Πάντως, δεν μάθαμε να κολυμπάμε.

Ο δεύτερος πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, το αντίπαλο δέος της Δεξιάς παράταξης και του Καραμανλή.

Επεδίωξε τον μικροαστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας βάζοντας νέα στρώματα στο πολιτικό παιχνίδι (αυτά που ήθελε να εκφράσει και του έδιναν την πολιτική νίκη), αλλά στο κρίσιμο σημείο της στροφής έλεγε «δυστυχώς, δεν μας ακολούθησαν», εννοώντας πως τα στρώματα του κινήματός του ήθελαν απλώς να διώξουν τους άλλους και να καταλάβουν αυτά την εξουσία. Καμιά ουσιαστική μεταβολή στην πολιτική εξέλιξη της χώρας.

Το τρίτο αφήγημα ήταν του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Η φράση που έμεινε από την πρωθυπουργία του αναφερόταν στο «σκοπιανό» και συνοψίζεται στο «Σε δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτε για το όνομα». Τα χρόνια πέρασαν και το όνομα παραμένει ακόμη άλυτο. Όλοι το θυμούνται.

Το τέταρτο αφήγημα ήταν του Κώστα Σημίτη.

Συγκέντρωσε γύρω του μια ομάδα παραδοσιακών «διανοουμένων» και επεδίωξε τον κατ’ αυτόν «εκσυγχρονισμό» της χώρας. Αναφομοίωτες από τη Δύση ιδέες επιχειρήθηκε να εφαρμοσθούν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον διαφορετικό. Έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ στην ίδια λογική του «σας πετάω στη θάλασσα, μάθετε να κολυμπάτε» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά το εγχείρημα, όπως έδειξε η εξέλιξή του, απέτυχε.

Το πέμπτο αφήγημα ήταν του Κώστα Καραμανλή (του Κώστα, όχι του Κωνσταντίνου, ο οποίος απεβίωσε ως «Εθνάρχης»).

Αυτός ένοιωθε ότι τον καταδιώκουν κάτι αόρατες δυνάμεις λόγω της πολιτικής του. Πάντως, η πολιτική του εκτόξευσε το έλλειμμα.

Το έκτο αφήγημα ήταν του Γιώργου Παπανδρέου.

Ένα πολιτικό lifestyle που επειδή δεν μπορούσε να διαχειριστεί τις κρατικές και πολιτικές υποθέσεις ζήτησε τη «βοήθεια» του ΔΝΤ. Δεν είχε το θάρρος να απευθυνθεί με ευθύτητα στο λαό.

Το έβδομο αφήγημα ήταν του δίδυμου Σαμαρά-Βενιζέλου.

Προσπαθεί να μας πείσει ότι παρέλαβε χάος και έσωσε τη χώρα από την καταστροφή.

Και το όγδοο αφήγημα είναι του Αλέξη Τσίπρα.

Ο νυν πρωθυπουργός συνεχίζει την ίδια καταστροφική πορεία συνθέτοντας όλα τα αφηγήματα των προηγουμένων.

Είναι οι πολιτικοί που μας οδήγησαν στο χάος και την καταστροφή και συνεχίζουν στην ίδια πορεία. Είναι οι πολιτικοί που το μόνο που έχουν να πουν είναι να διογκώνουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν και να ζητούν την ευγνωμοσύνη σας που δεν είμαστε χειρότερα από ό,τι σήμερα.

Δυστυχώς και ο επερχόμενος στο ίδια κλίμα βαδίζει. Προς το παρόν το δικό του αφήγημα είναι το «ψηφίστε με για να σας σώσω». Όλοι τους ξέρουν καλά πως απευθύνονται σε έναν ευκολόπιστο λαό.

pontos-news.gr

spot_img

7 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Το πρώτο αφήγημα: Ξεχάσατε την κατασκευή ενός αλλοπρόσαλλου συντάγματος, που έθεσε τα θεμέλια τής κομματοκρατίας. Ενός συντάγματος, ραμμένου και κομμένου στα μέτρα τού “κατασκευαστή”, μ’ έναν παντοδύναμο πρόεδρο (στόχευε για τον θώκο και τον πήρε), αλλά εκλεγόμενο από την Βουλή. Είχαν πει τότε ότι θα είναι μείγμα … γαλλογερμανικού συντάγματος (απίστευτες ανοησίες, δηλαδή) και ο Μητρόπουλος το απέδωσε με την ωραιότατη τότε γελοιογραφία. Ο Κανελλόπουλος συζητά με τον Μαύρο:
    Κ.: Comprenez-vous?
    M.: Nichts …

    Επίσης, ενώ σκόπευε να βάλει την Ελλάδα στον ΕΟΚ, περισσότερο νομίζοντας ότι έτσι θα την προστάτευε από τούς Τούρκους, προέβη σε μία σειρά εκτεταμένων κρατικοποιήσεων, προφανώς για να ικανοποιήσει κάποιους ημέτερους, που βεβαίως έκαναν ζημιά.

    Το δεύτερο αφήγημα: Ο Παπανδρέου ήλθε με μυαλά αμερικανικά και νοοτροπία μπααθικού δικτατορίσκου. Μέγας λαοπλάνος, ξόδεψε πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσε ν’ αντέξει η Ελλάδα, δανείστηκε ακόμη πιο πολλά, παρά τις επιδοτήσεις από την ΕΟΚ, για να πληρώνει το σπάταλο κομματικό κράτος κι έβαλε την αρχή τού κακού. Οι μετέπειτα δεν μπορούσαν να μαζέψουν το πράγμα, διότι θα δημιουργούσαν δυσαρέσκεια στον κοσμάκη και θα έχαναν ψήφους. Ακόμη, ο Α.Π. δίδαξε τον πλήρη αμοραλισμό, την αρπαχτή, την ήσσονα προσπάθεια κι αυτά ίσως ήταν χειρότερα για τον τόπο και τον λαό του, απ’ ό,τι τα αλόγιστα δάνεια.

    Το τρίτο αφήγημα: Δεν νομίζω ότι το Σκοπιανό έχει καμμία σχέση με το σημερινό μας χάλι.

    Το τέταρτο αφήγημα: Ο Σημίτης, ο αρχιερέας τής διαπλοκής, όπως τον ονόμασε ο Μητσοτάκης, ο οποίος είναι και ο νονός τού όρου “διαπλοκή” (στην πολιτική, εννοείται), βασίστηκε στο πιο σάπιο κατεστημένο, το πιο διεφθαρμένο περιβάλλον, από ιδρύσεως τού νεοελληνικού κράτους. Δίδαξε πώς να κάνεις πίσω, να ενδίδεις συνεχώς στις ξένες απαιτήσεις, έστω και εις βλάβην των εθνικών μας συμφερόντων. Εκτός από αρχιερέας τής διαπλοκής και δοσίπυγος, υπήρξε και ο πρώτος διδάξας τον εθνομηδενισμό. Έκανε συμπλήρωσε την οικονομική και ηθική ζημιά τού Α.Π., προσθέτοντας και τον ολέθριο εθνομηδενισμό του. Ό,τι χειρότερο πέρασε από την θέση τού πρωθυπουργού από συστάσεως τού κράτους.

    Για τ’ άλλα δεν έχω τίποτε αξιόλογο να πω.

    “Είναι οι πολιτικοί που μας οδήγησαν στο χάος και την καταστροφή και συνεχίζουν στην ίδια πορεία. Είναι οι πολιτικοί που το μόνο που έχουν να πουν είναι να διογκώνουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν και να ζητούν την ευγνωμοσύνη σας που δεν είμαστε χειρότερα από ό,τι σήμερα.

    Δυστυχώς και ο επερχόμενος στο ίδια κλίμα βαδίζει. Προς το παρόν το δικό του αφήγημα είναι το «ψηφίστε με για να σας σώσω». Όλοι τους ξέρουν καλά πως απευθύνονται σε έναν ευκολόπιστο λαό”.

    Η επιτομή τής ακριβολογίας, θα έλεγα.

  2. Παρ’οτι σχολιασα το αρθρο, οταν πρωτοδημοσιευθηκε στις ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ , επανερχομαι μετα το σχολιο του κ. Επισκεπτη, ο οποιος ,η, δεν εβιωσε την Μεταπολιτευση,η, επιλεκτικα καταγραφει γεγονοτα, που δεν εγιναν, αλλα σχολιαζονται -”κατα πως μας βολευει” -στις καφενειακες κυριως αντιπαραθεσεις μας. Αρχιζω απο το τελος ,οπου απαγγελλει τον φιλιππικο του εναντιον ολων των πολιτικων , χωρις να προτεινει το δεον γενεσθαι απο τωρα και στο εξης. Στο ΠΡΩΤΟ αφηγημα εκπεμπει γενικως ενα αντιΚαραμανλισμο, ο οποιος -για τους παληους- ηταν και ειναι γνωστη η πηγη του πολιτικου χωρου εκπομπης του. Η Ιστορια ομως κατεγραψε ,με λογια,εργα και εικονες,οτι αυτος μετα την καταρρευση της στρατιωτικης δικτατοριας στις 23 Ιουλιου του 1974 εκληθη απο την τοτε ανωτατη στρατιωτικη ηγεσια , συναινουντος και του αφανους δικτατορος, να συνεχισει το ”λαβωμενο” κρατος απο την ασχημη κυπριακη εξελιξη και την εισβολη των Τουρκων στην Κυπρο απο τις 20 Ιουλιου και να επαναφερει-ει δυνατον- αναιμακτως την δημοκρατια στην Ελλαδα , την οποιαν να εξεευρωπαισει με νεο Συνταγμα και να υλοποιησει και το πολιτικο του ονειρο απο το 1961 να μας βαλει στην ΕΟΚ. Τα επετυχε ολα , εστω και με καποιες παραπλευρες απωλειες , οπως συμβαινει παντοτε στην προσωπικη και την κοινωνικο-πολιτικο-οικνομικη ζωη ανθρωποων και λαων. Αυτη η Ιστορια-ας το επαναλαβουμε- ουτε διαγραφεται,ουτε παραγραφεται και ουτε ξαναγραφεται. Δεν ικανοποιει συναισθηματικως τους περισσοτερους ενδεχομερνως συνελληνες, αλλα βασιζεται σε γεγονοτα και τα οποια υπερτερουν των ”χωραταδων” μας στα ελληνικα καφενεια. Στο ΔΕΥΤΕΡΟ αφηγημα γινεται μια ελλιπης περιληψη , στο ΤΡΙΤΟ καταληγει με φραση γριφο , ενω στο ΤΕΤΑΡΤΟ αποδιδει την φραση για τον κ. Σημιτη ”αρχιερεας της διαπλοκης” του Κωστα Καραμανλη, που τοτε ηταν αρχηγος της Αξιωματικης αντιπολιτευσεως στον γεραρο κ. Κων/νο Μητσοτακη, που τον ειχε ”ριξει” ο κ. Σαμαρας απο τον Σεπτεμβριο του 1993 . Μετα το 2004 καμνει αλμα στο κενο και ακομη δεν εχει προσγειωθει, για να εισηγηθει το πρακτεον , παρ’οτι περασαν -απο τοτε- 13 ολοκληρα χρονια. Ελπιζω να συνεβαλα -εστω κατ’ελαχιστον- στην ιστορικως τεκμηριωμενη αληθεια, που φυσικα ,μπορει να ανατραπει με ιστορικως καταγεγραμμενα γεγονοτα , γιατι δεν ειναι η μοναδικη. Παντως οχι με εικασιες και περιρρεουσα ατμοσφαιρα απο τα πρωτοσελιδα των τοτε εφημεριδων και των κομματικων μανιφεστων, που ηταν πολυ σκληρα στην 20ετια 1974-1994. ΧΑΙΡΕΤΕ.

  3. Αναγκαία διευκρίνηση: Υπάρχει και ένας ακόμη διαχειριστής της ιστοσελίδας. Η ανάρτηση αυτή, ως αναδημοσίευση απο το ινφογνώμων, είναι δική του.

  4. Κύριε Σαββίδη, υπήρξες δημοσιογράφος της κρατικής μας τηλεόρασης από τη δεκαετία του 80 και μάλιστα διερευνητικός και με ευρύτερα ενδιαφέροντα από το να μεταφέρεις απλώς ειδήσεις.
    Με εβδομαδιαία εκπομπή είκοσι σχεδόν χρόνια, ασχέτως των εναλλαγών των παραπάνω κυβερνήσεων που παραθέτεις.

    Προσωπικά έχω μεγαλώσει παρακολουθώντας τις Ανιχνεύσεις που υπήρξαν μια εναλλακτική και ενδιαφέρουσα οπτική των εσωτερικών και διεθνών ζητημάτων και αποτέλεσε όαση στην καθημερινότητά μου.

    Από κει και πέρα όμως, θα ήθελα να μας πεις, πότε εστίασες σε ζητήματα που αναφέρονται στα αφηγήματα και ως γενική τοποθέτηση τα αποδέχομαι και καταδείξες ευθέως αυτές τις απαράδεκτες νοοτροπίες που αργά ή γρήγορα θα οδηγούσαν και κινδυνεύουμε ακόμη, στο να οδηγήσουν στο χάος.
    Δεκτό, η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να πλακώνεται στο ξύλο, αλλά το λιγότερο, θα πρέπει να στέκεται σθεναρά απέναντι στα φαινόμενα αλητείας…Και τα φαινόμενα αυτά είμαι σίγουρος, πως ήταν εκατοντάδες!
    Ένα θα σου θυμίσω, σε μια συζήτηση με το Γιανναρά και κάποιους φοιτητές, που λίγο έλλειψε να τον δείρουν.

    Δεκτό επίσης, να πάμε ως ένα σημείο με το ρεύμα.
    Κι εγώ πήγα και όλοι μας, δεν υπήρχε εναλλακτική για τους περισσότερους, θα έπρεπε όμως να υπάρχει εναλλακτική για δημόσια πρόσωπα όπως εσύ και δεν είναι ισοδύναμο με τον όποιο πολίτη που προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες για να επιβιώσει.

  5. Ποτέ δεν εστίασα. Τίποτε δεν έκανα. Εντάξει; Ικανοποιήθηκες; Εδώ σχολιάζουμε τα γεγονότα και όχι αν εγώ είμαι καλός άνθρωπος ή καλός δημοσιογράφος. Επειδή ούτε το ένα είμαι ούτε το άλλο καλά θα κάνεις να αναζητήσεις αλλού ενημέρωση και διάλογο. Εγώ δεν θέλω ούτε να συνομιλώ ούτε να συγχρωτίζομαι μαζί σου. Τι να κάνουμε. Έχουμε και εμείς οι κακοί και ανίκανοι τις ιδιοτροπίες μας. Κάντο μόνος σου… Άλλωστε έφυγαν και οι φίλοι σου. Δυστυχώς, χαμένος χρόνος για σένα που παρακολουθούσες και την εκπομπή. Αν μπορούσα να στον επιστρέψω θα το έκανα.

    • Ικανοποιήθηκα και σε συγχωρώ!

      Αλλά δε φεύγω από το σπίτι μου!

      ΥΓ: Πριν το διαβάσω αυτό σου έστειλα μήνυμα στο μέιλ, παρακαλώ διάβασέ το!

      Σ’ευχαριστώ!

Leave a Reply to Σ Α Ν Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα