Του Άγγελου Ζαχαρόπουλου Νομίζω ότι, για κάθε άνθρωπο, υπάρχει μία περίοδος της ζωής του με ιδιαίτερα έντονες συγκινήσεις και βιώματα που τον σημάδεψαν. Για μένα είναι η περίοδος 1942 – 1944, στη καρδιά της κατοχής και της αντίστασης. Χρόνια συγκλονιστικά, χρόνια εφηβικά και αξέχαστα. Ιταλοί κατακτητές στην Καρδίτσα, Γερμανοί στη συνέχεια, Ελεύθερη Ελλάδα στα βουνά των Αγράφων, αντάρτες, συγκρούσεις με τους κατακτητές, αντίποινα σε βάρος του πληθυσμού.
Τα σχολεία λειτουργούσαν με μεγάλες και απρόβλεπτες διακοπές. Αποτέλεσμα : το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τον περνούσα στη γενέτειρα Καστανιά, δίπλα στη Λίμνη Πλαστήρα, η οποία ήταν τότε ένα υπέροχο οροπέδιο και είχε φιλοξενήσει το ιστορικό αντάρτικο αεροδρόμιο της κατοχής. Μία Καστανιά που, αντίθετα με την καταθλιπτική σημερινή ερημιά, έσφυζε από ζωή. Πανελλήνιο κέντρο της εαμικής αντίστασης, η όλη περιοχή, είχε συγκεντρώσει πολιτικές οργανώσεις, αντάρτες, πολυάριθμους ιταλούς στρατιώτες μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σεπτέμβριο του 1943, Άγγλους και Αμερικανούς των συμμαχικών αποστολών, ακόμα και Ρώσους που ήταν αιχμάλωτοι των Γερμανών και είχαν δραπετεύσει. Δίπλα στο σπίτι μας υπήρχε αντιστασιακό ραδιόφωνο που έπιανε θαυμάσια Λονδίνο και είχε συνεχή πληροφόρηση από τα διάφορα μέτωπα του πολέμου : συμμαχική απόβαση στην Ιταλία, μετά στη Γαλλία, προέλαση των συμμαχικών στρατευμάτων προς Γερμανία, γιγαντομαχίες στο ανατολικό μέτωπο, κυρίως στο Στάλινγκραντ, στον Ειρηνικό με την Ιαπωνία, αντίσταση στη Γαλλία, στη Γιουγκοσλαβία, κ.α. Κάποιος συνέθετε δελτίο ειδήσεων κάθε μέρα και το διαβάζαμε ο αδερφός μου Ζάχος κι’εγώ, με τον τηλεβόα από το κωδωνοστάσιο. Τραυματίες αντάρτες μας έφερναν στην Καστανιά και τους μεταφέραμε σε γειτονικά χωριά όπου υπήρχε πρόχειρο νοσοκομείο. Θυμάμαι έναν δεκαοχτάχρονο που είχε ένα βλήμα στο γλουτό. Ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός συμμαθητή μου στο Γυμνάσιο. Οι καταιγιστικές εξελίξεις και τα συνταρακτικά γεγονότα δεν άφηναν περιθώριο για πλήξη.
Επειδή διάβασμα για το σχολείο δεν υπήρχε, διάβαζα ότι άλλο έπεφτε στα χέρια μου. Και υπήρχε άφθονο υλικό. Στο σπίτι του Πάνου Κόγια στην Καστανιά είχε εγκατασταθεί το “κέντρο διεκπεραίωσης εντύπου υλικού”, που παρήγαν οι εαμικές οργανώσεις. Είχαν, βέβαια, σχεδόν όλα τα δημοσιεύματα προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Χρήσιμα πάντως αν τα αξιολογούσες και τα έκρινες.
Μία μέρα, έπεσε στα χέρια μου ένα φυλλάδιο αφιερωμένο στην αρχαία Ελλάδα. Το διάβασα με ενδιαφέρον και διαπίστωσα ότι εστίαζε στη δουλεία που επικρατούσε σε όλες τις πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Θυμάμαι ότι άρχιζε με τη φράση : “Η αρχαία Ελλάδα ήταν μία χώρα δουλοχτητική”. Μάταια έψαξα για Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές και Θερμοπύλες. Δεν υπήρχε τίποτα για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, που έλαμψε και φώτισε την οικουμένη.
Φαίνεται ότι οι συντάκτες του φυλλαδίου αγνοούσαν, ή ήθελαν να αγνοούν, τι αισθανόταν, τι πίστευε και τι είχε να πει για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό ο εμπνευστής της κομμουνιστικής ιδεολογίας Καρλ Μαρξ. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, οι μαρξιστές αγνοούν ή ηθελημένα αποφεύγουν να αναφερθούν στο μεγάλο θαυμασμό που εξέφραζε σε όλη του τη ζωή για τον αρχαίο πολιτισμό μας ο σπουδαίος κοινωνικός και οικονομικός αναλυτής. Αγνοούν την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διατριβή του Μαρξ πάνω στην αρχαία φιλοσοφία. Αναφέρονται μόνο σε ορισμένα βιβλία του όπως το Κεφάλαιο, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, η Υπεραξία, κ.α. Ο τίτλος της εν λόγω διατριβής είναι “Διαφορά μεταξύ της δημοκρίτειας και της επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας”. Με τη διατριβή αυτή, ο Μαρξ αναγορεύθηκε “διδάκτωρ της φιλοσοφίας” στο Πανεπιστήμιο της Ιένας το 1841. . Η εκτίμηση και ο θαυμασμός του προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα εκφράζονται με την εξής εντυπωσιακή φράση, που είναι η καταληκτήρια της διατριβής : “Οι Έλληνες θα μείνουν αιώνια οι δάσκαλοί μας, χάριν αυτής της μεγαλειώδους αντικειμενικής αφέλειας που αφήνει κάθε πράγμα να λάμψει δίχως ντύματα”.
Αντίθετα προς τον Μαρξ, υπήρχε μία αποστροφή του ΚΚΕ για την αρχαία Ελλάδα και τις αρχαιοελληνικές μας ρίζες. Χρειάστηκε να περάσουν μερικές δεκαετίες για να διαβάσω το βιβλίο του, διατελέσαντος Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Γρηγόρη Φαράκου, “Εμφύλιος πόλεμος, μαρτυρίες και στοχασμοί” (σ.113) ότι το Δεκέμβριο του 1953 συνήλθε η 4η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και ενέκρινε το “Σχέδιο Προγράμματος του ΚΚΕ”. Με το σχέδιο αυτό, μεταξύ άλλων, αμφισβητούνταν η συνέχεια της σύγχρονης με την αρχαία Ελλάδα. Σε κάποια σύσκεψη, ο Γρηγόρης Φαράκος διατύπωσε την άποψη ότι δεν έπρεπε να αποκοπούμε από τις αρχαιοελληνικές μας ρίζες, για να δεχτεί τους μύδρους του Ζαχαριάδη.
Αυτή η αποστροφή του κατοχικού και εμφυλιοπολεμικού ΚΚΕ προς τις αρχαιοελληνικές μας ρίζες απορρέει από μία διεθνιστική – Λενινιστική αντίληψη της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Αντίληψη που φαίνεται ότι έχουν κληρονομήσει πιστά οι σημερινοί ιδεολογικοί τους απόγονοι. Και την εκφράζουν με αρνητική, σχεδόν εχθρική συμπεριφορά εναντίον της διδασκαλίας των Αρχαίων στα σχολεία.
Στην παρούσα φάση, εμπροσθοφυλακή στον αγώνα κατά της διδασκαλίας των Αρχαίων εμφανίζονται 56 Πανεπιστημιακοί. Είναι νεκρή γλώσσα τα Αρχαία, λένε. Η Νέα Ελληνική είναι άλλη γλώσσα. Χαρακτηριστική περίπτωση ιδεοληψίας που δεν είναι παρά μία νοσηρή κατάσταση υπερβολικής εμμονής σε ιδεολογικά δόγματα.
“Η φανατική προσήλωση σε μία ιδεολογία είναι το πιο επικίνδυνο ναρκωτικό για τη σκέψη και για τη γόνιμη ανάπτυξή της”.
Το είπε η Λάουρα Μπραγκέτι, η οποία, εικοσάχρονη φοιτήτρια, είχε ενταχθεί στις Ιταλικές Ερυθρές Ταξιαρχίες, δολοφόνησε έναν καθηγητή Πανεπιστημίου και καταδικάστηκε σε ισόβια. Αυτά, βέβαια, τα έγραψε στη φυλακή όταν διάβασε και ωρίμασε.
Πόσο νεκρή γλώσσα είναι τα Αρχαία;
Μία επιγραφή πάνω σ’ένα ποτήρι που βρέθηκε στην ελληνική αποικία Πιθηκούσες της Αδριατικής τον 8ο αιώνα π.χ. και που θεωρείται η αρχαιότερη με την ισχύουσα γραφή, αναφέρει : “Νέστορος ειμί εύποτον ποτήριον”. Τι άλλαξε μετά 2800 χρόνια ; Μόνο το ειμί που έγινε είμαι.
Δεν μπορεί να θεωρηθεί νεκρή γλώσσα η Αρχαία Ελληνική αφού, μιλώντας τη Νέα, την βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πλήθος παραδειγμάτων. Περιορίζομαι σε ένα : Κανένας δεν αναφέρει τη λέξη ύδωρ στην ομιλία του αλλά το νερό. Όλοι όμως μιλάμε σε καθημερινή βάση για υδραυλικούς, υδραγωγεία, υδροπλάνα, υδροληψίες, υδατοπτώσεις και πλήθος άλλων λέξεων με πρώτο συνθετικό το ύδωρ. Αν κάποιος δεν έχει διδαχθεί Αρχαία, δεν θα γνωρίζει π.χ. ότι η υδατόπτωση προέρχεται από το ύδωρ και το ρήμα πίπτω. Απλώς θα παπαγαλίζει τη λέξη χωρίς να γνωρίζει ότι η λέξη αυτή σημαίνει ότι σημαίνει και ταυτόχρονα εξηγεί γιατί σημαίνει αυτό που σημαίνει. Πρόκειται για λέξη “νοηματική”, όπως πλήθος άλλων ελληνικών λέξεων.
Η περίφημη ελληνίστρια της Γαλλικής Ακαδημίας Jaqueline de Romilly έγραψε : ” Η καλύτερη άσκηση για την ανάπτυξη της ευφυΐας είναι η μελέτη της ελληνικής γλώσσας. Κάθε λέξη κρύβει μία ιδέα”.
Οι δικοί μας όμως γλωσσοδιώκτες προτιμούν να κατεβάσουν τη γλώσσα μας χαμηλά και να προσφέρουν στο λαό ένα απογυμνωμένο γλωσσικό όργανο, ώστε να φθάσει ευκολότερα η παιδεία στη μάζα, αντί να φροντίσουν να ανέβει το επίπεδο της μάζας. Ισοπέδωση προς τα κάτω.
Ας δούμε τώρα πώς απαντούν μερικοί πνευματικοί γίγαντες στους ιδεοληπτικούς γλωσσοδιώκτες.
Ι. Θεοδωρακόπουλος , φιλόσοφος – Ακαδημαϊκός :
“Η γλώσσα των Ελλήνων από την εποχή του Ομήρου είναι μία και αδιαίρετη”.
Francisco Adrados, ισπανός εξέχων ελληνιστής :
” Η ελληνική μαζί με την κινεζική είναι γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία και πορεία στον ίδιο χώρο από τους ίδιους λαούς 4000 χρόνια, με γραπτή παράδοση 3500 χρόνων.
Ι. Κακριδής, Καθηγητής και εξέχων δημοτικιστής, είπε το 1984, οχτώ χρόνια μετά την κατάργηση των Αρχαίων στο Γυμνάσιο ( 1976) :
“Η γλώσσα μας αργοπεθαίνει, της λείπει το οξυγόνο, δηλαδή τα Αρχαία. Μόνο όποιος έχει διδαχθεί τα Αρχαία μπορεί να γράφει και να μιλά σωστά την νεοελληνική δημοτική”.
Γ. Σεφέρης, ποιητής, νομπελίστας :
“Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε την ίδια γλώσσα.”
Είπε επίσης ο Σεφέρης : “Ο Θεός μας χάρισε μία γλώσσα ζωντανή, εύρωστη, πεισματάρα, χαριτωμένη που αντέχει μολονότι έχουν εξαπολυθεί όλα τα θεριά να τη φάνε.”
Οδ. Ελύτης, ποιητής, νομπελίστας : (Όταν τα Αρχαία καταργήθηκαν στα Γυμνάσια) :
“Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία ελληνική, όπως εξελίχθηκε από την αρχαία και που έπρεπε να είναι το μεγάλο καμάρι μας και το στήριγμα. Οι ρίζες της είναι εκεί στ Αρχαία και λυπάμαι που καταργήθηκαν στα Γυμνάσια”…
“Το να λέει ο έλληνας ποιητής ακόμα σήμερα “ουρανός” ή “θάλασσα” ή “ήλιος” ή “σελήνη” ή “άνεμος”, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες μας, τις ρίζες μας που βρίσκονται εκεί : στα Αρχαία”.
Ας θυμίσουμε και τους τρεις πρώτους στίχους από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του Ελύτη:
“Τη γλώσσα μου έδωσαν ΕΛΛΗΝΙΚΗ, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου”.
* Άγγελος Ζαχαρόπουλος – Διευθυντής της Ευρ. Επιτροπής ε.τ. τέως Γεν. Δ/της. Υπ. Γεωργίας
http://www.capital.gr/me-apopsi/3266981/ta-arxaia-kai-oi-ideolipsies-tis-aristeras
Ε, μα ! Πολύ σωστά . Δεν υπάρχει πιο γελοίο πράγμα απ’ το να πασχίζουν στο εξωτερικό να μάθουν Αρχαία Ελληνικά, αν μη τι άλλο για να διαβάζουν απ’ το πρωτότυπο την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, ενώ τα Ελληνόπουλα να αποξενώνονται απ’ αυτήν ολοένα και περισσότερο μέσα από κατευθυνόμενες μικρονοϊκές πολιτικές. Βεβαίως σημασία έχει και ο τρόπος διδασκαλίας που έκανε την εκμάθηση αρχαίας ελληνικής εξαιρετικά επίπονη για τους μαθητές, αλλά ένα κακό δεν διορθώνεται μ’ ένα ακόμα μεγαλύτερο κακό. Το λιγότερο, η Αρχαία Ελληνική μπορούσε να υφίσταται ως μάθημα επιλογής ήδη απ’ το Δημοτικό σχολείο.
«δικοί μας»; Τούς βρίζετε!…
«γλωσσοδιώκτες»; Ομοίως, δέν τό καταλαβαίνετε;
Υπεργολάβοι είναι, καλέ
υπεργολάβοι στό μόντερν(μισόθεο/μισάνθρωπο/μισελληνικό, νά εννοείται, έ;!) πρότζεκτ:
«να πληξουμε τη γλωσσα, τη θρησκεια, τα πνευματικα και ιστορικα αποθεματα των ελληνων, ωστε
να εξουδετερωσουμε καθε δυνατοτητα τους να αναπτυχθουν, να διακριθουν, να επικρατησουν,
για να μη μας παρενοχλουν στα βαλκανια, ποια μακεδονια, Νεο Ισραηλ με πρωτεύουσα τη Νεα Ιερουσαλημ, ποια Θεσσαλονικη, να μη μας παρενοχλουν στην ανατολικη μεσογειο με την κυπρο που εχουμε proxyπροσαρτησει, στη μεση ανατολη οπου αφανισαμε τους χριστιανους κι όπου να ‘ναι ξεμπερδευουμε και με πατριαρχειο/παλαιστινιους, σε ολη αυτη τη νευραλγικη περιοχη για το Μεγαλο Ισραηλ απο το νειλο μεχρι τη μεσοποταμια κι απο την κυπρο μεχρι την ουγγαρια,
καθως τα υπολοιπα τα ‘χουμε παρμενα απο τις σταυροφοριες κι ακομη παλιοτερα…»
καί μέ καλά λεφτά,
δέν τούς έχετε ακούσει πού λένε «ελληνας εισαι και φαινεσαι»;
Τί θά σκεφτεί για σάς ό καλός κόσμος εδώ μέσα κι εκεί έξω,
έτσι πού βρίζετε;
Μή γκοιτάτε μένανε πού λέω ότι
αυτά είναι κατορθώματα Ενός πρώην Εργαζόμενου λαμπρακικώς Νέου
κι €υρωγερομάλακος πού ακόμη διαδίδει πώς τάχα μου France θά πεί Γαλλία
καί πολλών άλλων καί πολύ χειρότερων από δαύτον
αριστεροδέξιων γραικογαλλικών υβρίδιων τής εβραιομασονίας πού δολοφόνησε
τόν Έξοχο Κυβερνήτη μας Ιωάννη Καποδίστρια
καί τής ψώρας εισαγωγής τού Κοραή,
μετά τού εβραίϊκου μόντερν/φραγκόγαλλου παιδομαζώματος τού «Ματαρόα»
κι όχι μόνο Χαρδούβελης anatolia κάσε,
“φυσικά”…
βλέπε proxy, τού δικού μας!
Θυμᾶμαι πρίν ἀρκετά χρόνια, συναντιόμαστε μέ μία φίλη στούς Διόσκουρους, ἕνα μαγαζί πού ἐπέλεγε ἡ φίλη μου νά βρισκόμαστε γιά νά ποῦμε τά νέα μας. Καί σκεφτόμουνα πολύ προχώ, πού λέμε σήμερα, αὐτή ἡ φίλη, γιατί τό μαγαζί αὐτό ἦταν τότε τῆς μόδας. Τώρα σκέφτομαι καί ἄλλα.
Πόσο ἄλλαξε ἡ γλῶσσα; Πόσο μᾶς ἀφοροῦν τά ἀρχαῖα σήμερα; Ὄχι μόνο τά ἀρχαῖα ἀλλά καί τά νέα. Πόσες ταμπέλες εἶναι στά Ἑλληνικά; Οἱ ξένοι λαοί μαθαίνουν ἀρχαῖα Ἑλληνικά καί ἐμεῖς κοντεύουμε νά τά ξεχάσουμε ὅλα.
Πόσες ταμπέλες μᾶς χωρίζουν ἀπό ὅσα κατά καιρούς χρειάστηκε ἤ καί ἀπό ὅσα δέν χρειάζεται ἤ δέν πρέπει.
΄΄ Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.΄΄
Κ.Καβάφης
Ἡ παραπάνω ἱστορία εἶναι τόσο χαρακτηριστική κάποιων σελίδων τῆς ἱστορίας μας καί πῶς διαμορφώνεται ἀπό μία περιορισμένη ὀπτική ἤ πῶς μπορεῖ νά ἀλλάξει μέ μία ἐμβάθυνση καί ὀρθή ἀνάγνωση καί ὀρθή διάθεση, μέ τήν συνεννόηση ἀλλά καί ἀπό τήν ἐξέλιξη. Πόσο ἔχει βοηθήσει ἡ τεχνολογία σήμερα τήν γνώση, πόσο ἔχουν βοηθήσει στήν προσέγγιση οἱ ἠλεκτρονικοί ὑπολογιστές, εἴτε εἶναι Mac εἴτε ὁτιδήποτε ἄλλο.
Τί μᾶς ἐνδιαφέρει σήμερα ἀπό τό “Νέστορος ειμί εύποτον ποτήριον”, ἄν ΄ το ειμί έγινε είμαι΄, ἄν ἀκούμπησε ὁ Νέστωρ τό ποτῆρι αὐτό;
Πόσα θυμόμαστε ἀπό τήν ἱστορία τῶν Διόσκουρων καί τί μπορεῖ νά μᾶς ἐνδιαφέρει σήμερα.
Μία γλῶσσα τόσο βαθειά, ἕνας πολιτισμός τόσο παληός καί τόσο σύγχρονος, πού περιμένουν νά τά ἀνακαλύψουμε, νά μᾶς ποῦν τήν ἱστορία τους, τήν ἱστορία μας, καί νά τά ἀγαπήσουμε.
”Να μας πουν την Ιστορια τους την Ιστορια μας και να τα αγαπησουμε” καταληγετε αγαπητη κ. ΕΑλενη Π. . Διερωτηθηκατε ομως , αν ολοι οι σημερινοι διδασκοντες στα Ελληνικα Δημοσια Σχολεια , εχουν διδαχθει και αν μπορουν και κυριως αν θελουν ,να διδαξουν την Ιστορια τους και την Ιστορια μας;;;. Σε κριση ειλικρινειας τους -υπαρχουν και ειλικρινεις , που αγαπουν ολα αυτα- θα σας εκμυστηρευθουν οτι δεν αγωνιζονται για την πληρη επαναφορα των Αρχαιων ,επειδη δεν γνωριζουν -ως μη διδαχθεντα- να τα διδαξουν , ενω οι περισσοτεροι ηταν και ειναι απο 40ετιας ιδεολογικα συγγενεις με τους αρνητες της διδασκαλιας των αρχαιων. Για να μεταφερθουμε νοερα στην 10ετια 1974-84. Ουτε τους τονους γλυτωσαμε και εκτοτε εχουμε τις πενταημερες εκδρομες , γιατι το -ντ- ,ελλειψει της δασειας-, δεν γνωριζουν οτι μετατρεπεται σε -νθ-.( πε-νθ-ημερες ). ΧΑΙΡΕΤΕ.
Ἐλένη κ.Σαν.
Συγγνωμη εξαιρετικα κα ΕΛΕΝΗ .Μηπως ηταν απαραιτητο και καποιο σχολιό σας για τα οσα εξεθεσα στο σχολιο μου;;;.Καληνυχτα.
Κάποιες ἀλήθειες γιά τήν Ἑλληνική κοινωνία σήμερα, ἀπό μιά γυναῖκα.
http://www.lifo.gr/print/athinaioi/177685/maria-eythymioy-istorikos
΄΄ ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη΄΄ (καί ὄχι ὁ ἄνδρας ἀπό τήν γυναῖκα), ὅποτε συμβαίνει, ἀποτελεῖ μία ἱεραρχία.
Ὅλα στή ζωή μας διέπονται ἀπό ἱεραρχία κι ἄς μήν φαίνονται καί ὅποτε ἀνατρέπεται, διαταρράσσεται ἡ ἰσορροπία.
Δέν ἔχουμε ὅλοι τίς ἴδιες ἀπόψεις, δέν εἴμαστε ὅλοι ἴδιοι. Γιά νά φτιάξουμε γέφυρες πρέπει νά γνωρίζουμε πῶς.
Κάτι γιά αὐτά πού σχολιάσατε. Ἡ Ἀθήνα εἶναι πόλη, δέν εἶναι χωριό. Πόλη, πολιτική, πολιτισμός τοῦ ἀνθρώπου. Καί μετά οἱ Ἀλεξάνδρειες καί μετά ἡ Κωνσταντινούπολη.
Ποιός ἔχει τό δικαίωμα νά διαχειρισθεῖ τό ἔργο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ἄν δέν τό ἔχει κατανοήσει σέ βάθος τουλάχιστον. Νομίζω στή χώρα αὐτή πού ἔχουμε τήν εὐλογία νά ζοῦμε, ἔχουμε καί τήν ὑποχρέωση νά στρωθοῦμε στό διάβασμα, στήν μελέτη, ὅλων τῶν περιόδων τοῦ ἑνιαίου αὐτοῦ πολιτισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί νά προχωρᾶμε πρός ὄφελος ὅλων, μέ βαθειά σύνεση καί σύμπνοια καί συνεννόηση.
Γιατί εἶναι ΄ἀπ’τά κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά ἡ Ἐλευθερία΄.
Καί μία διάκριση
http://www.athensvoice.gr/greece/414280_43o-se-olo-ton-kosmo-ethniko-kai-kapodistriako-panepistimio-athinon
Ειχα διαβασει την συνεντευξη της κας ΕΥΘΥΜΙΟΥ στο LIFO και φυσικα δεν με εντυπωσιασε, γιατι ειπε κοινοτυπα και στερεοτυπα πραγματα , οπως λενε σε εκπομπες ,κυριως της ΕΡΤ ,- ανθρωποι συνηθισμενοι και αγνωστοι στο ευρυ Ελληνικο κοινο- , που προσπαθει να τους προβαλλει η σημερινη κρατικη τηλεοραση , για να ξεχασθουν οι πανελληνιου εμβελειας προσωπικοτητες ”του παληου πολιτικου και σαπιου κατεστημενου”-του γνωστου σλογκαν-.. Διδασκει στο Παν/μιο , χωρις να ειναι καθηγητρια, προφανως ως Ειδικο Διδακτικο Προσωπικο. Και τι ειπε στην μακροσκελη συνεντευξη της . Επεμεινε να διαχεει την ευθυνη στους Ελληνες πολιτες απο το 1950 , δεν κατονομασε καμια ηγεσια των κρατικων λειτουργιων ,για την αναγνωρισμενη πια γενικη παρακμη και δεν παρελειψε να σημειωσει και την α-θρησκεια της ,για να τασυτισθει με τους σημερινους κρσατουντες ,η, να αποτελεσει παραδειγμα προς μιμηση για την νεα γενηα των Ελληνων, που ομως θεωρει οτι επιβαλλεται να επαναφερει στην ”ταξη” και την κανικοτητα το Ελληνικο κρατος και την κοινωνιας μας. Εν κατακλειδι. Μεταξυ των πολλων ανυπαιτιων για την σημερινη κατασταση Ελληνων πολιτων, που οχι μονο δεν συμβαλαμε στην δημιουργια του παρηκμασμενου σημερινου κρατους ,αλλα αγωνισθηκαμε για το αντιθετο, δεν δεχομαστε να μας περιλαμβανει στους αλλους, πολυ επωνυμους μετα το 1981 ,που συνειδητα και με τον” λαο στην εξουσια” κατελυσαν ο,τι καλυτερο εζησε και η ιδια μεχρι τα 26 της χρονια (1955-1981). Μονο αν εκληφθει ως ομολογια των δικων της λαθων μετα το 1981 τοτε εχουν καποιο νοημα οι απαντησεις της για συνευθυνη του ελληνικου λαου (ανω των 3.000.000 εκατομυριων ) ,που απο το 1981-2011 κατελαβε και στρογγυλοκαθησε στην εξουσια και μεχρι τωρα την εκανε ιδιοκτησια και αγωνιζεται και θα αγωνισθει να μη την χασει ,παρα τις νηφαλιες φωνες της χιλιαδων πια κυριών και κυρίων , που εφθασαν στην 3η ηλικια τους , ενω εζησαν με συμπεριφορες μετεφηβικης ηλικιας στην νεοτητα και την μεση ηλικια τους. Οσο για το φιλοσοφικο και ρητορικο σας ερωτημα ”ποιος εχει το δικαιωμα να διαχειρισθει το εργο του Μ.Αλεξανδρου, αν δεν το κατανοησει σε βαθος τουλαχιστον”, η απαντηση ειναι η εξης. Μονο οι απανταχου Ελληνες και οπωσδηποτε οχι και ποτε οι Σκοπιανοι. Μπορειτε να την επαναλαβετε και εσεις αυτην την απαντηση σε οποιους προβληματιζονται με τετοιες ερωτησεις, που θυμιζουν την αρχαιαν ρηση. ”Των οικιων ημων εμπιπραμμενων υμεις αδομεν””
Γλῶσσα εἶναι καί ἡ κουζίνα, ἡ μαγειρική τοῦ κάθε λαοῦ, τῆς κάθε περιοχῆς καί ΄διαβάζοντάς΄ την, ἀνακαλύπτουμε συνήθειες καί ἔθιμα πού κουβαλάει ἡ κάθε τοπική κοινότητα ἀπό παλιά.
συνταγές ἀρχαῖες
http://www.thefoodproject.gr/page.aspx?itemID=SPG702
καί νεότερες.
Προσεγγίζοντας τήν ὀμελέτα, σφουγγάτο, καγιανά, διπλοσφουγγάτο, κλπ
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B1
κρητική ὀμελέτα
http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.kouzinistas&id=2992
παραδοσιακή ποντιακή ὀμελέτα
http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.kouzinistas&id=3109
ἀνδριώτικη ὀμελέτα
http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.kouzinistas&id=2124
ἀλλά καί ἰσπανική ὀμελέτα
http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.article&id=537
ὀμελέτα τῶν ἀρχαίων Ρωμαίων
http://gefseis-evias.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html
περσική ὀμελέτα
http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.kouzinistas&id=2971
Πολύς καβγάς για μια ομελέτα;
https://www.facebook.com/idiphono/posts/1249275241752371:0