Μαθήματα πολιτικής κάνουν οι «σαμαρικοί» στον Κ.Μητσοτάκη
Στο «τζαμπατζήδες της ανοσίας» που είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για τους Έλληνες που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν αναφέρεται το «σαμαρικό» antinews.gr με άρθρο του, μέσα από το οποίο κάνει μαθήματα πολιτικής στον πρωθυπουργό.
Αναλυτικά το άρθρο:
«Βασικοί κανόνες πολιτικής. Ποτέ ένας ηγέτης δεν αποκαλεί τους πολίτες τζαμπατζήδες ακόμη κι αν σφάλουν, για ευνόητους λόγους.
Ιδιαίτερα όταν ο συγκεκριμένος ηγέτης δεν προέρχεται από τις μάζες αλλά είναι πορφυρογέννητος.
Ο οποίος αν δεν διέθετε το επώνυμο που κληρονόμησε σε συνδυασμό με το συνολικό πουσάρισμα του πατέρα του για να του φτιάξει το προφίλ, ούτε σε περίπτερο δεν θα τον προσλαμβάναν.
Άραγε πολιτική επικοινωνία δεν έκανε στο Χάρβαρντ;
Προφανώς θα απουσίαζε όταν παραδιδόταν το πολύτιμο αυτό μάθημα.
Σε κάθε περίπτωση, λόγω της οργής που έχει ξεσπάσει έπειτα από τα αδιανόητα για πρωθυπουργό μπινελίκια, φρονούμε ότι ο ηγέτης οσονούπω θα αναγκαστεί να ζητήσει ακόμη μια συγγνώμη.
Ανάλογη με αυτές της… ανεμελιάς της Πάρνηθας και της Ικαρίας.
Και ποιος ξέρει, ίσως να τον καταβάλουν οι τύψεις και να ζητήσει συνολικά συγγνώμη για τη διαχειριστική του ανεπάρκεια που οδηγεί την Ελλάδα στα τάρταρα.
Διότι αν είχε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ανάσχεσης του κορονοϊού στον κατάλληλο χρόνο (μαζικά τεστ, ενίσχυση ΜΜΜ-σχολείων, έλεγχοι στους χώρους εργασίας και στους τουρίστες), δεν θα κρυβόταν πίσω από τα εμβόλια για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Α, να μην ξεχάσει να ζητήσει συγγνώμη και για την τζαμπατζίδικη κρουαζιέρα με το σκάφος του λιμενικού που πληρώνουν οι τζαμπατζήδες.
Όπως επίσης τόσο για τα ποταπά που ξεστόμισε το γνωστό δεξί του χέρι περί τρακαδόρων, όσο και για τις απαράδεκτες επιθέσεις, έτερων κορυφαίων κυβερνητικών, στους μαγαζάτορες απειλώντας τους με λουκέτα αν δεν τηρήσουν τα χουντικά μέτρα.
Μετά τις συγγνώμες αναμένουμε τις νέες επιθέσεις στους τζαμπατζήδες-τρακαδόρους, λόγω της νέας αύξησης των κρουσμάτων επειδή τους είπε να βγάλουν τις μάσκες.
Μιλάμε για ρεσιτάλ ελεεινότητας κι ανικανότητας, όχι αστεία…!!!»
https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/provocateur/1000491_samarikoi-se-kmitsotaki-pote-enas-igetis-den-apokalei-toys
Τα κόμματα είναι …. κόμματα, δηλαδή έχουν ως σκοπό να κρατούν διχασμένο τον λαό. Το λέει και η λέξη κόμμα = κομμάτι, μεράδι.
Όταν όμως αυτή η συμμορία που κυβερνά είναι και εσωτερικά διχασμένη, τι προκοπή να περιμένει ο τόπος απ’ αυτήν; Τα γράφω αυτά, επιδή διάβασα αρκετά σχόλια στον ιστότοπο που φιλοξενεί το πρωτότυπο τού άρθρου και ειλικρινά βλάπω ότι η περι ής ο λόγος συμμορία πάει για διάλυση.
Η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί σοβαρά και στιβαρά, άλλως θα διαλύσει μιαν ώρα αρχύτερα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για Κούληδες και παρόμοια σούργελα.
Αν ο Κούλης είναι σούργελο όπως λες, θα είχε ενδιαφέρον να μας προτείνεις και κάτι για τις επόμενες εκλογές.
Δηλ αν υπήρχε σούργελο-scale με τον Κούλη στο 1.0 (όπως ουσιαστικά λες), τι θα έπαιρναν οι άλλοι;
Ας πούμε 0.8 X σούργελο-scale ο Τσίπας (άρα ικανότερος) ή 2 X σούργελο-scale;
Η Φωφάρα; Ο Κουτσούμπας; Το φαλακρό βουνό;
Αν προτείνεις κάποιον (π.χ. τον Βελόπουλο), δηλ είναι κάτω από τη μονάδα στο σούργελο-scale, τότε έχει νόημα η κουβέντα και με καλύπτεις.
Αν επιμένεις όμως ότι ΟΛΟΙ είναι σούργελα, αλλά δεν προτείνεις το μη χείρον, τότε ξέρεις πως λέγεται αυτό, ε;
Το ότι και οι άλλοι δεν είναι καλύτεροι, δεν σημαίνει ότι ο Κούλης δεν είναι σούργελο. Ισχύει, βέβαια, πάντα το “αρχή άνδρα δείκνυσι”, οπότε ίσως κάποιος άλλος, που δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί, να είναι καλύτερος. Εμένα τσιράκια τού Σημίτη, εθνομηδενιστές, που πήραν την καρέκλα χάρη στ’ όνομα τού μπαμπά, δεν μού κάνουν. Διάβασες τα σχόλια στο ιστότοπο που έδωσα;
Όχι ακόμα.
Το site είναι γνωστό πάντως, όπως και οι κωλο-φυλλάδες της λαϊκής δεξιάς τύπου Δημοκρατία.
Θα πρέπει να βρεις κάτι πάντως. Το να λες κάθε μέρα ότι τα κόμματα είναι συμμορίες, δεν είναι λύση.
Εγώ είχα βρει το Ποτάμι, αλλά το πράγμα ναυάγησε. Έχω ψηφίσει κι άλλα μικρά κόμματα βέβαια.
Τεσπα, δε θα διαλυθεί η Ελλάδα όπως πιστεύεις. Απλά θα βράζουμε μια ζωή στο ζουμί μας. Μέχρι να πεθάνουμε.
Εξαρτάται από το τι ζητά κανείς, από τις προτεραιότητες που βάζει. Κι επιλέγει το μη χείρον. Τό ότι τα κόμματα (τουλάχιστον αυτά που κυβλερνησαν μέχρι σήμερα) είναι συμμορίες, δεν αλλάζει, πώς να το κάνομε; Όλοι ενδιαφέρονται πρωτίστως για την καρέκλα και τα εξ αυτής απορρέοντα αγαθά, γι αυτό φτάσαμε και στα χάλια που φτάσαμε. Βεβαίως, πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, δεν ψηφίζουν κόμμα, αλλά πρόσωπο, τον “δικό” τους άνθρωπο. Υπάρχουν γυρολόγοι πολιτικοί (χρειάζεσαι ονόματα;), που με όποιο κόμμα κι αν κατέβουν, βγαίνουν. Γιατί; Μα διότι έχουν σταθερή πελατεία. Μήπως δεν τα βλέπομε αυτά;