Τα γεγονότα λίγο-πολύ είναι γνωστά. Πριν από 10 ημέρες, στη Θεσσαλονίκη, μια ομάδα νεαρών ηλικίας 14-19 χρόνων εισέβαλε στη σχολή Ευκλείδη και κατέστρεψε ό,τι έβρισκε μπροστά της. Οι ζημιές εκτιμήθηκαν σε 50.000 ευρώ. Επειδή η συγκεκριμένη σχολή βανδαλίστηκε και πάλι στο παρελθόν, ελήφθησαν μέτρα κι έτσι οι δράστες ταυτοποιήθηκαν και πέρασαν από το γραφείο του εισαγγελέα για τα περαιτέρω. Αυτό είναι το ένα σκέλος της είδησης, το ρουτινιάρικο, καθώς τέτοιοι βανδαλισμοί λαμβάνουν χώρα τακτικά ανά την Ελλάδα.

Επικράτησε από τη Μεταπολίτευση και μετά η αντίληψη πως η καταστροφή δημόσιας περιουσίας είναι μέρος του δημοκρατικού παιχνιδιού. Πως είναι το αποτέλεσμα άσκησης ενός δημοκρατικού δικαιώματος. Και όσοι διαφωνούσαν με αυτές τις βάρβαρες πρακτικές, πρόβαλλαν τη διαπαιδαγωγική διάσταση της διαφωνίας τους και όχι την τιμωρητική. Οι εξελίξεις δεν τους δικαίωσαν. Η επιείκεια αποθρασύνει τους βάνδαλους. Σήμερα ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης έπραξε αυτό που θα έπραττε κάθε πολίτης που θα έβλεπε να καταστρέφουν την περιουσία του. Απαιτεί από τους δράστες, που έχουν ονοματεπώνυμο, να πληρώσουν για τις ζημιές που προκάλεσαν. Δεν γνωρίζω αν θα βρει μιμητές, αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει. Η αρχή έχει γίνει και οι πάντες θα κριθούν από τις πράξεις τους. Οι καταστροφές σε σχολικές αίθουσες είναι σύνηθες φαινόμενο, το κόστος αποκατάστασης των ζημιών είναι σημαντικό και ο Ζέρβας έδειξε τον δρόμο.

Καθημερινή