του Παντελή Σαββίδη
Το ότι οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα συντάσσονται με τα πολιτικά κόμματα σε μια δημοκρατία δυτικού τύπου είναι γνωστό και γίνεται σε όλες τις χώρες. Αναλόγως της κατά κεφαλήν παιδείας του λαού, όπως θα έλεγε ο Γιανναράς, η ταύτιση αυτή είναι απόλυτη, προκλητική ή σχετική και διακριτική.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν περιθώρια για διακριτικότητες. Για να γίνει κατανοητή η υποστήριξη τα μηνύματα είναι προκλητικά σαφή.
Στον μεταπολιτευτικό βίο το φαινόμενο ήταν γνωστό. Αλλά πάντα υπήρχε μια απόκλιση από το όλον.
Σε καμιά μεταπολιτευτική κυβέρνηση δεν ταυτίστηκε το σύνολο της οικονομικής και εκδοτικής δραστηριότητας με ένα κόμμα.
Εκτός δύο περιπτώσεων. Η μια ήταν η προσπάθεια να ενταχθεί η Ελλάδα στο Ευρώ, κάτι που, ευτυχώς, επετεύχθη και η άλλη με την διακυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει πετύχει την απόλυτη υποστήριξη από το οικονομικό και εκδοτικό κατεστημένο.
Ο προφανής λόγος της επιτυχίας είναι ότι μοίραζε και μοιράζει χρήματα και δεν δίνει ούτε ευρώ σε οποιονδήποτε θέλησε να κρατήσει μια σταγόνα αξιοπρέπειας. Καμιά διαφοροποίηση, ούτε έμμεση, δεν δικαιολογείται. Για να πάρεις πρέπει να υποστηρίξεις μέχρι ταυτίσεως.
Ρήγματα σε αυτήν την απολυτότητα διακρίνονται τελευταία και, μάλιστα, με οικονομικό παράγοντα και εκδότη που συνδέεται στενά η Αγία Οικογένεια. Το ερώτημα είναι γιατί;
Είναι, νομίζω, ελαφρά η ποδοσφαιρική εξήγηση. Περισσότερο πειστική είναι η κατανομή των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Φαίνεται πως ο κ. Μητσοτάκης αισθάνθηκε αρκετά ισχυρός ώστε να κατανείμει τα δις χωρίς να λάβει υπόψη του τις αναγκαίες ισορροπίες ή δεν θα μπορούσε να κρατήσει άλλο τις ισορροπίες. Το χοντρό παιχνίδι παίζεται μεταξύ 4 οικογενειών..
Δεν πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση της αλαζονείας. Η αποκοπή από την καθημερινότητα των πολιτών, η τυφλή υποστήριξη των ΜΜΕ και το χειροκρότημα των υποτακτικών, δημιουργεί στις ηγεσίες την αίσθηση της αλαζονείας. Και εκεί αρχίζει να χάνεται το παιχνίδι.
Το ερώτημα είναι αν η διάσταση αυτή θα περιοριστεί σε έναν, μόνο, οικονομικό παράγοντα ή υπάρχουν και άλλοι δυσαρεστημένοι που θα εκδηλωθούν. Αν συμβεί το δεύτερο οι πολλές κυβερνητικές αδυναμίες -και προσωπικές του κ. Μητσοτάκη- θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται σε βαθμό επικίνδυνο για την κυβερνητική πλειοψηφία.
Το δεύτερο ερώτημα είναι αν ο κ. Μητσοτάκης δημιούργησε μια συμπαγή κοινωνική μάζα η οποία δεν διαταράσσεται ή θα υπάρξουν κοινωνικά στρώματα τα οποία θα απελευθερωθούν από την επιρροή του. Και αυτό θα φανεί το επόμενο διάστημα και, κυρίως, στις ευρωεκλογές.
Το τρίτο είναι η σχέση του Μητσοτάκη με τον διεθνή παράγοντα, κυρίως, τις ΗΠΑ, και δευτερευόντως, την Ε.Ε. Στο πεδίο αυτό ο Έλληνας πρωθυπουργός δίνει καθημερινές εξετάσεις αφοσίωσης, πολλές φορές και σε βάρος των συμφερόντων της χώρας. Ορισμένοι αποδίδουν αυτήν την συμπεριφορά στην διεκδίκηση μιας ευρωπαϊκής ή άλλης διεθνούς θέσης.
Δεν αποκλείεται. Αλλά ο διεθνής παράγων είναι ωμός. Δεν σκέπτεται συναισθηματικά. Αν κρίνει ότι επιτέλεσες τον ρόλο σου δεν έχει την αγωνία να σε αποκαταστήσει. Αν του χρειάζεσαι θα το κάνει. Αν όχι θα σε πετάξει ως στημένη λεμονόκουπα.
Το επόμενο διάστημα θα έχουμε απαντήσεις σε όλα αυτά. Το σίγουρο είναι ότι έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο. Το τέλος είναι διακριτό.
Κάθε αρχή έχει νομοτελειακά και το τέλος της.
Το θέμα είναι για κάθε άνθρωπο ,κοινωνία και Πατρίδα ποια θα είναι η νέα αρχή .
Από ότι φαίνεται το τέλος της κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας και της πρωθυπουργικής θητείας του κ. Μητσοτάκη -που σίγουρα θα αργήσει- δεν θα έχει καλύτερη αρχή για την Πατρίδα -κάτι που ενδιαφέρει όσους έχουν τα μυαλά τους στο κεφάλι (οι ”προοδευτικοί” δεν κατάφεραν ακόμη να αυξήσουν το κατά κεφαλή παιδείας εισόδημα τους όπως το περιγράφει ο κ.Γιανναράς)-οπότε στην χειρότερη περίπτωση οι Έλληνες θα αναζητούν τον ΚΑΝΕΝΑ πρωθυπουργό ,τον οποίον δεν αποκλείεται να αναδείξει και να ”προμοτάρει” ο δεξιός κ. Μαρινάκης με τα Εκδοτικά Συγκροτήματα του πρώην Λαμπράκη και της Ελευθεροτυπίας του Τεγόπουλου , που διαθέτει .
Αν ”στηρίξει” τα δύο ”τελειωμένα ” κόμματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ -και μάλιστα με τις σημερινές ηγεσίες τους- δύσκολα θα πεισθούμε ότι ”δεν το κάνει για τα λεφτά” ,που μάλλον θα είναι πολλά.
Η ζωή σε κάθε περίπτωση δεν αντέχει το τέλμα.
Αρκεί το αύριο να είναι καλύτερο για την Πατρίδα όλων μας και όχι ”για την πάρτη μας”. ,που ονειρεύονται όλοι ”οι παρτάκηδες” της τελευταίας 40ετίας.
“το κατά κεφαλή παιδείας εισόδημα….”
τι θα πει αυτό, καταλαβαίνεις τι γράφεις; 🙂 🙂
Να το διορθώσω ”την κατά κεφαλήν παιδείας ” στο άρθρο του κ. Σαββίδη και την κατά κεφαλήν παιδείας καλλιέργεια του κ. Γιανναρά .
Γράψτε τέλος πάντως το ορθό και σχολιάστε για το θέμα που είναι σοβαρό . Αυτό περιμένουν οι αναγνώστες των Ανιχνεύσεων .
“την κατά κεφαλήν παιδείας καλλιέργεια”
Κι αυτό λάθος είναι. Μην γράφεις πράγματα που δεν καταλαβαίνεις/ξέρεις.
Ο Γιανναράς έγραψε το βιβλίο ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ, το οποίο δεν έχεις διαβάσει.
Εγώ ευχαριστώ τους κάπου 1180 αναγνώστες που μαζί με το άρθρο διάβασαν και το σχόλιό μου και εσάς για το περί όνου σκιάς θέμα που ανακινήσατε.
Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί. Να είστε καλά .
Σού έχω εξηγήσει τουλάχιστον δέκα φορές ότι ο αριθμός πάνω δεξιά (τώρα είναι 1252 και θα γίνει 1253) δεν εμφανίζει αναγνώστες, αλλά “ανοίγματα” τού άρθρου. Δεν μπόρεσες και ούτε θα μπορέσεις να το καταλάβεις.
Σε ρώτησα να μού εξηγήσεις τι σημαίνει “κατά κεφαλήν παιδείας καλλιέργεια” (αρχικά ήταν … “το κατά κεφαλή παιδείας εισόδημα”) και μάλιστα δύο φορές, αλλά έκαμες την πάπια, διότι δεν καταλαβαίνεις κι απλώς παπαγαλίζεις. Αν όχι και τώρα σε ρωτώ να μού εξηγήσεις. Μπορείς;
Αν καταλάβαινες, θα αντιλαμβανόσουν ότι το θέμα δεν είναι “περί όνου σκιάς”, αλλά δεν καταλαβαίνεις.
Συμφωνώ απολύτως με την τελευταία φράση (Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί).
Το θέμα μας δεν είναι ο ΣΑΝ, ούτε καν η κυβέρνηση Μητσοτακη θα τολμήσω να πω. Το θέμα μας είναι η μη δρώσα κοινωνία. Από το 1999 τουλάχιστον, σταδιακά, πέσαμε σε αδιαφορία. Πάψαμε να είμαστε πολιτικά όντα.
Λόγω ανθρώπων ΣΑΝ αυτόν, που βάζουν το κόμμα πάνω απ’ όλα, καταντήσαμε στα σημερινα χάλια. Μήπως στα Ίμια (1996) δείξαμε ότι είμαστε πολιτικά όντα, όταν χειροκροτήσαμε τον Σημίτη και τον βγάλαμε πρωθυπουργό οκτώ μήνες μετά. Οι Έλληνες πάνατα ήμασταν χαμηλού επιπέδου πολίτες. Ο ΣΑΝ είναι ένα τυπικό (παρά)δειγμα, που συνδιάζει τον ξερολισμό (δι ο και “Λεονάρντο ντα Βίντσι” αποκλειθείς), την αδυναμία να παραδεχτεί ότι κάνει λάθος και την βλακεία να μην καταλαβαίνει τι τού λες.
+++
Ξέρετε. Η πρόταση μομφής χρησιμοποιείται κάθε φορά όταν πρόκειται να χαθεί. Να μην έχει αποτέλεσμα, σαν πυροτέχνημα. Εξ επι τούτου όλοι μας το θεωρούμε επικοινωνιακό. Χωρίς ουσία. Σώου και μόνο. Έχει έννοια μόνο αν οι βουλευτές αναλαμβάνουν ρόλο εκπροσώπου του λαού και όχι εκπροσώπου και δούλου κόμματος. Τότε θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα. Αλλιώς είναι απλά θεαθεί ναι. Κράτος δικαίου λέμε. Μα το κράτος δικαίου ξεκινά από την Βουλή την ίδια. Γιατί σταμάτησε να είναι Βουλή των Ελλήνων;;;;
Καλό είναι να εξετάσετε τους ορισμούς: «κράτος δικαίου», «δημοκρατικό πολίτευμα».
Οι βουλευτές δέν είναι εκπρόσωποί μας γιατί εμείς δέν έχουμε καμία διαδικασία ανάκλησής τους για όσο διάστημα έχουν εκλεγεί. Είναι αντιπρόσωποί μας και εμείς υπήκοοι που κάθε 4 χρόνια δίνουμε λευκή επιταγή σε αυτούς μέσω των εκλογών. Άν αυτό το πολιτικό σύστημα το θεωρείτε «δημοκρατικό», τότε δυστυχώς έχουμε χάσει την έννοια των λέξεων…
Γράψτε κάτι γιαυτά που έγραψα στο σχόλιο μου αδέρφια ,εκτός αν ”ανοίγετε” το άρθρο για να περνάει η ώρα σας και δεν διαβάζετε ούτε το άρθρο ούτε τα σχόλια ,όπως νομίζει ο αφελής το λιγότερο κύριος Επισκέπτης .
Εγώ πάντως κάθε φορά που ”το ανοίγω” τα διαβάζω όλα.
Εσείς τι λέτε κύριε ”καχύποπτε” που με αναφέρετε στο σχόλιό σας και σας ευχαριστώ που με διαβάζετε -όπως και εγώ εσάς -χωρίς να προσβλητικές φράσεις και λέξεις.
Υ.Γ Δεν αισθάνομαι ότι επηρεάζω τόσους Έλληνες για να αποφεύγουμε τους λαϊκιστές και ”νταβατζήδες” του λαού , που -με το ΔΝΤ του 2010 και την διπλή ”κωλοτούμπα” το 2015 – έγινε σοφότερος και θα το δείξει πάλι στις ευρωεκλογές.
Οι σημερινοί αρχηγοί είναι πολύ κατώτεροι των κ. κ ΓΑΠ και Τσίπρα , που έθαψαν οριστικά την Κεντροαριστερά ,την οποία μετά τις Ευρωεκλογές θα την κάνει -αν μείνει- ο κ. Κασσελάκης υποκατάστημα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ -μακάρι-.
Για να γράψεις τα σχόλιά σου, δεν ανοίγεις κάθε φορά το άρθρο; Τι δεν καταλαβαίνεις, ρε μπετόβλακα; Τάρα είναι 1321. Όταν θα βγω, θα είναι 1322.
Δεν μού απάντησες τι σημαίνει η κατά κεφαλήν καλλιέργεια. Πώς την ορίζεις; Όταν χρησιμοποιείς (εκ)φράσεις, πρέπει να καταλαβαίνεις και τι σημαίνουν.
Είναι τουλάχιστον βλακώδες να καλείς τούς άλλους να σχολιάσουν … τα σχόλιά σου. Ποιος σού είπε ότι ενδιαφέρουν;