Η Ιερή Αγελάδα της μαρξιστικής αριστεράς ήταν το δικαίωμα στην απεργία. Δόθηκαν σκληρές μάχες για την κατοχύρωσή του. Η ευκολία με την οποία η “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνηση, αποδέχθηκε την, ουσιαστική, κατάργηση του δικαιώματος αυτού είναι εκπληκτική.
Η “αριστερή” κυβέρνηση διαμόρφωσε μια κοινωνική συνείδηση που είναι έτοιμη να αποδεχθεί τα πάντα. Λίγο με την ιδεολογία, όσο άντεχε να επικαλείται τις αριστερές ρίζες των στελεχών της, λίγο με το bulling, διότι και αυτό ασκήθηκε εκεί που τους έπαιρνε διαμορφώθηκε μια κοινή γνώμη που είναι έτοιμη να αποδεχθεί την άλλη ακραία πρόταση.



Ε καλά τώρα για τo δικαίωμα στην απεργία θα στενοχωρηθούμε ; Εδώ είναι προς βιασμό το δικαίωμα στην ίδια την ύπαρξη – η ιερή αγελάδα του ανθρωπισμού.
Άλλωστε για να έχει νοημα το δικαίωμα στην απεργία, θα πρέπει κατ’ αρχάς να μην υπάρχει ανεργία.
Διαβάζω το προηγούμενο σχόλιο και λυπάμαι. Ναι… Μπροστά στην επιβίωση, τα αλλα έπονται. Ομως… Ξεχνάμε… Οι απεργείες άρχισαν τον 19ο αιώνα, ακριβώς λογω της επιβίωσης και της επίγνωσης του οτι ¨ολοι δεν ειμαςτε ίσοι. Ξεχνάμε οτι η ευρωπαϊκή πολιτική της πρόνοιας του 20ου αιώνα εδραιώθηκε μετα τον ΒΠΠ ως αντίβαρο στην ΕΣΣΔ με δωρεάν σπιτι (έστω και των 30 μ2 για τετραμελή οικογένεια)δωρεάν παιδεία και υγεία, τα μίνιμουμ. Αυτά, φαίνεται, που διασφαλίζουν την επιβίωση, ειναι πιο ελκυστικά απο τα κάθε είδους φοβερά και τρομερά, που δεν αμφισβητώ οτι έγιναν, ένα μεγάλο μέρος απο αυτά. Επιπλεον, πέρασε μια 20ετια, μην πω 30ετια στην ΕΛΛΑΔΑ, απίστευτης σπέκουλας στους αγώνες των διαφόρων ομάδων. Απίστευτοι τραμπουκισμοί, που ίσχυαν για όλους, αλλα στρέφονταν απο το επίσημο κρατος σε όλους τους υπόλοιπους. Ταξιτζήδες και δεητζηδες;;; Ευδαπιτες και οτετζιδες;;; Αγρότες και άκουσον άκουσον δημόσιοι… ¨Ολοι απέκρυπταν ομως το γεγονός, οτι η άδεια πχ των 24 ημερών το δώρο χριςτουγεννων Και του Πάσχα, πάνω απολα οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας,πολιτισμός στις συνθήκες δουλειάς, δεν ξεκίνησε απο τον έναν υπάλληλο του ενός Εργοδότη, αλλα απο την επιβολή του δημοσίου τομέα και του ευρύτερου, μέσω των ΔΙΚΩΝ του απεργιών, και που επεκτάθηκε και στον ιδιωτικό τομέα, διότι μεγάλοι φορείς ήταν ιδιωτικού δικαίου. Τράπεζες, ευδαπιτες, δεητζηδες, δημόσιοι, τράβηξαν μια κοινωνία να ζει αξιοπρεπώς. Ουτε οι ελεύθεροι, ουτε οι λογιστές (κι ας ομνυουν στην προοδευτικότητα τους και τον πόνο ψυχής γι αυτους και τους ανήμπορους) ουτε γιατροί (εκτος του ΕΣΥ κι ας έπαιρναν μίζες) ουτε ποςω μάλλον η κομμώτρια, η πωλήτρια, ο θυρωρός και τόσοι άλλοι. Για αγρότες δεν συζητώ, συγνώμη τους θεωρώ άλλη ομάδα με ειδικές ανάγκες. Πολύ εύκολα ξεχνάμε και παρασυρόμαστε απο την κυβερνητική και μη προπαγάνδα των πλουσίων. Ο φτωχός για να επιβιωςει, για να επιβάλλει,εχει μόνο τον φτωχό διπλανό του και κανέναν άλλον. Και κλείνω λέγονταν ένα σχόλιο που βρήκα σε άλλο σάιτ. Το θεώρησα εξαιρετικό : αυτοι κυβερνούν με το 20 0/0, βια, θέλουν απο μας να παίρνουμε αποφάσεις με το 50+1;;;;
Πολύ καλό το ακροτελεύτιο. το παίρνω.
Πέφτει τρολάρισμα από τα πρώην συντρόφια lol.
Ακούτε “μαρξισμό” και ταράζεστε! Αυτό το κατανοώ, έχετε επιλέξει τρόπο σκέψης καθώς και τρόπο ζωής.Εάν πρόκειται, εντούτοις, να συνεχίσετε να τον επικαλείστε, οφείλετε να τον μελετάτε για να έχουν, τουλάχιστον, ουσία οι παρεμβάσεις σας. Μάθετε, λοιπόν, ότι 1. η ιερή αγελάδα, σεις είπατε, του μαρξισμού δεν είναι η απεργία αλλά η πάλη των τάξεων.Αν σας ταράζει ο όρος, κι αυτόν δεν τον εφηύρε ο Μαρξ, προϋπήρχε αυτού!Αν κάτι καινούργιο έφερε ο Μαρξ ήτανε η προσφορά του στο θέμα της οργάνωσης της τάξης που παράγει πλούτο εναντίον αυτής που τον κλέβει! 2. η Απεργία, ως μέσον αντιπαράθεσης ταξικών συμφερόντων, δεν είναι και αυτή εφεύρημα του Μαρξ. Προϋπήρχε αυτού.Μάθετε, λοιπόν, ότι η πρώτη απεργία στον πλανήτη γη έγινε στο τέλος της 20ης δυναστείας των Φαραώ, του Φαραώ Ραμσή Γ’ στην Αίγυπτο!!!Ούτε λίγο ούτε πολύ, 3500 χρόνια πριν τον Μαρξ και τον μαρξισμό του, οι εργάτες της βασιλικής νεκρόπολης οργάνωσαν την πρώτη γνωστή απεργία ή εργατική εξέγερση στην ιστορία!!! Το γεγονός καταγράφηκε με λεπτομέρειες σε έναν πάπυρο της εποχής, που διατηρήθηκε, και βρίσκεται σήμερα στο Τορίνο.Αν, ο Μαρξ ως καλός μελετητής της ιστορίας της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο αξιολόγησε την απεργία ως “όπλο” στα χέρια των εργαζομένων στον αγώνα τους για μία καλύτερη ζωή, να είστε βέβαιος ότι αντίστοιχο έχουν μεταξύ πολλών άλλων και μάλιστα σπουδαιότερων, όπως το ίδιο το κράτος και τους μηχανισμούς του, για να επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις για την δική τους καλύτερη ζωή! 3. Χρεώνεται στον Μάρξ-μαρξισμό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτή κυβερνά, όταν το ίδιο το εσωτερικό καθεστώς, και κυρίως οι σύμμαχοί του ΗΠΑ-ΕΕ, τα πάνε μια χαρά μαζί του, ως δικό τους παιδί υπολογίζοντας την, όταν της δίνουν και βραβεία για το… σθένος της στο πέρασμα δανειακών και μνημονίων σαρωτικών αντιλαϊκών μέτρων, που αν ζούσε ο Μαρξ θα τους ονόμαζε…DEKADE der Plutokratie δεκανίκια της πλουτοκρατίας!