Του Χρήστου Κουτσονάσιου, δικηγόρου, μέλος του ΠΣ του ΠΡΑΤΤΩ
Αναπάντητα ερωτήματα.
Μετά την εξαγγελία χθες στην Βουλή από τον πρωθυπουργό της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο στα 12 μίλια, προκύπτουν μερικά αναπάντητα μέχρις στιγμής ερωτήματα.
1. Γιατί όταν εξαγγέλθηκε η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης τον Οκτώβριο του 2018 από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά με δύο Προεδρικά Διατάγματα έτοιμα προς υπογραφή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που περιλάμβαναν τις περιοχές Ιονίου, Νότιας Πελοποννήσου, Κυθήρων και Αντικυθύρων, τότε σύσσωμη η Νέα Δημοκρατία δια των Κουμουτσάκου, Κικίλια, Μπακογιάννη, τα είχε καταδικάσει ως ολέθριο λάθος; Με ποια κριτήρια το τότε ολέθριο λάθος βαπτίζεται σήμερα επέκταση της εδαφικής κυριαρχίας, ας προσπαθήσουν να το εξηγήσουν αν μπορούν και αν έχουν απομείνει ίχνη σοβαρότητας στα λεγόμενά τους.
2. Γιατί η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια γίνεται μόνο στο Ιόνιο και όχι στην Νότια Πελοπόννησο, Κύθηρα, Αντικήθυρα και Κρήτη;
3. Η πρόθεση αυτή της κυβέρνησης περιλαμβάνει κλείσιμο των κόλπων και καθορισμό γραμμών βάσης, όπως τα δύο Προεδρικά Διατάγματα του 2018 ή όχι; Γιατί αν δεν περιλαμβάνει, τα 12 μίλια δεν ξεκινούν από την γραμμή βάσης κλεισίματος των κόλπων αλλά από τις ακρογιαλιές των κόλπων με αποτέλεσμα να υπάρχει απώλεια σημαντικών θαλασσίων “εδαφών” και για το μέτρημα της αιγιαλίτιδας αλλά και τον καθορισμό της ΑΟΖ.
4. Γιατί η κυβέρνηση δεν προέβη, πριν την υπογραφή της ελληνο-ιταλικής συμφωνίας στην επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο; Για ποιο λόγο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε πρώτα σε συμφωνία για την ΑΟΖ με την Ιταλία, στην οποία η αιγιαλίτιδα ζώνη της Ελλάδος καθορίζεται στα 6 μίλια και όχι στα 12, μάλιστα δε στην εν λόγω συμφωνία το κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας για επέκταση στα 12 μίλια εκχωρείται προς έγκριση στην Ε.Ε. (!!), παγκόσμια πρωτοτυπία η εκχώρηση σε τρίτο κυριαρχικού δικαιώματος που προβλέπει ως μονομερές δικαίωμα της χώρας από το Διεθνές Δίκαιο. Πως γίνεται να έρχεται για κύρωση στην Βουλή η συμφωνία για την ΑΟΖ με την Ιταλία και ταυτόχρονα να εξαγγέλλεται από την κυβέρνηση η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο στα 12 μίλια; Τελικά τι ψηφίζει η Βουλή 6 ή 12 μίλια στο Ιόνιο; Το ερώτημα ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε ναι στην συμφωνία για την ΑΟΖ με την Ιταλία. Γιατί τελικά μπήκε το κάρο μπροστά από άλογο;
5. Ένα τελευταίο ερώτημα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί μετά την παραίτηση του Νίκου Κοτζιά τον Οκτώβριο του 2018, παρότι τα δύο προεδρικά διατάγματα ήταν στα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας, τελικά δεν υπογράφτηκαν, παρότι είχαν την σύμφωνη γνώμη του Αλέξη Τσίπρα. Προβλήθηκε τότε η αστήρικτη δικαιολογία ότι η υλοποίηση δεν έπρεπε να γίνει με προεδρικά διατάγματα, αλλά με νόμο που ουδέποτε εκδόθηκε. Δεν χρειάζεται κανείς να έχει γνώσεις Διεθνούς Δικαίου για να ξέρει τα στοιχειώδη, ότι δηλαδή εφόσον το Δίκαιο της Θάλασσας είχε κυρωθεί με νόμο του ελληνικού κράτους το 1982, ο οποίος προέβλεπε ως εφαρμοστικές πράξεις της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια τα Προεδρικά Διατάγματα, δεν απαιτείτο νέος νόμος παρά μόνο η υπογραφή των δύο Προεδρικών Διαταγμάτων.
Κάποιες απαντήσεις θα πάρουμε;
https://www.militaire.gr/pente-erotimata-gia-tin-epektasi-tis-aigialitidas-zonis-sta-12-n-m-sto-ionio/
Η απάντηση στο (1) είναι σχετικά εύκολη: Τότε ήσαν αντιπολίτευση, ενώ σήμερα κυβέρνηση.
Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με το άρθρο. Υπάρχει ένα τεράστιο αλαλούμ, που δείχνει την ανευθυνότητα και τον ερασιτεχνισμό των κυβερνώντων. Όχι μόνο των σημερινών, αλλά και των προηγουμένων.
“Δεν χρειάζεται κανείς να έχει γνώσεις Διεθνούς Δικαίου για να ξέρει τα στοιχειώδη, ότι δηλαδή εφόσον το Δίκαιο της Θάλασσας είχε κυρωθεί με νόμο του ελληνικού κράτους το 1982”
α) Η UNCLOS 1982 ετέθη σε ισχύ την 16η Νοεμβρίου 1994.
β) Η Ελλάδα υπέγραψε στις 10/12/1982 και εκυρώσε με νόμο 21/7/1995.
γ) Η ΕΕ σαν σύνολο υπέγραψε 7/12/1984 και εκύρωσε 1/4/1998.
(πηγή).
Αξίζει να προσεχθεί το (γ), διότι αφορά στην Τουρκία και την τότε πρόθεσή της να γίνει μέλος τής ΕΕ. Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει την UNCLOS και την εφαρμόζει κατά περίσταση (Μαύρη Θάλασσα, Μεσόγειο). Για να γίνει μέλος τής ΕΕ η Τουρκία, ήταν υποχρεωμένη να αναγνωρίσει την UNCLOS 1982, οπότε θα απέσυρε το casus belli προς την Ελλάδα και θα ανεγνώριζε ότι τα νησιά έχουν υφαλοκριπίδα και επί πλέον την ελληνική ΑΟΖ, όπως αυτή διαμορφώνεται σύμφωνα με το ΔΔ τής Θαλάσσης.